the child doesn't have to have an e

the child doesn't have to have an enormous amount of exposure
so it's not this notion that you have to have a lot of time
and then second language that it has to be arm equal in time to exposure to your home language.
so but that for example if you speak English in that home
and you're learning Spanish that the amount of exposure must be equal otherwise you'll
I'm damage the child in some way they won't have the same number minutes
and so they won't have the same competence
but the human brain doesn't work on quantity it works on quality to it wants systematic exposure
regular exposure no and with stable users across different context that a rich
and the child will achieve language fluency but it's not a matter of the number minutes in french as compared
to the number minute and English

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เด็กไม่จำเป็นต้องมีจำนวนเงินมหาศาลของแสง
ดังนั้นมันไม่ได้ความคิดนี้คุณต้องมีเวลา
แล้ว สองภาษาที่ต้องมีแขนเท่าในเวลากับสัมผัสของบ้านภาษา
แต่ที่อื่น ๆ ตัวอย่างเช่นถ้าคุณพูดภาษาอังกฤษในบ้านที่
คุณกำลังเรียนภาษาสเปนที่ยอดของแสงต้องเท่ามิฉะนั้นคุณจะ
ฉันกำลังเสียเด็กในบางวิธีที่พวกเขาไม่มีนาทีหมายเลขเดียวกัน
และ เพื่อพวกเขาจะไม่มีความสามารถเดียวกัน
แต่สมองคนไม่ทำงานกับปริมาณมันงานคุณภาพจะต้องเปิดรับแสงระบบ
แสงปกติไม่ และผู้มั่นคงในบริบทที่แตกต่างกันที่ rich
และเด็กจะได้ภาษาแคล่ว แต่มันไม่ได้เรื่องเลขนาทีในฝรั่งเศสเป็นเปรียบเทียบ
นาทีหมายเลขและภาษาอังกฤษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด็กที่ไม่ต้องมียอดเงินใหญ่หลวงของแสง
มันไม่ใช่ความคิดนี้ว่า คุณต้องมีเวลาเยอะ
แล้วสองภาษา ที่ต้องเป็นแขนเท่าในเวลาการเปิดรับภาษาที่บ้านของคุณ .
แต่ที่ ตัวอย่างเช่นถ้าคุณพูดภาษาอังกฤษที่บ้าน
และ คุณกำลังเรียนรู้ภาษาสเปนที่ปริมาณของแสงจะต้องเท่ากัน มิฉะนั้นคุณจะ
ฉันเสียลูกในบางวิธีที่พวกเขาจะไม่ได้
จำนวนนาทีเดียวกันและเพื่อให้พวกเขาจะไม่ได้มีความสามารถเดียวกัน
แต่สมองของมนุษย์ ไม่มีผลต่อปริมาณงานคุณภาพเพื่อต้องการระบบการเปิดรับแสงปกติไม่มี
และผู้ใช้ในบริบทต่าง ๆ ที่ร่ำรวย
และลูกจะได้เก่งภาษา แต่มันไม่ใช่เรื่องของจำนวนนาทีในฝรั่งเศสเมื่อเทียบ
จำนวนนาที และภาษาอังกฤษ