Social Security Tax Agreements: The

Social Security Tax Agreements: The Cost of Expatriate Workers

Posted January 21, 2010 by Bierce & Kenerson, P.C. · Print This Post Print This Post
Whenever citizens of one country set up operations or perform services in another country, they face the challenge of dual taxation. Dual taxation can be particularly oppressive where two countries tax the same income, or require payments of some form of tax on the same business activities. To avoid such burdens, model income tax treaties and estate tax treaties have evolved under the aegis of the OECD. Other treaties may apply to allow workers from one country to avoid paying social security to the government of another country.
This article addresses the question whether bilateral social security tax agreements have a material impact on mobility of technical service workers moving between a service delivery center (such as India) and a service recipient’s facilities (such as in the United States).
Double tax treaties allocate the rights of the two countries to tax the same income or activities. In the case of income tax treaties, the key determinant is whether the activities form a “permanent establishment” that serves as a sufficient nexus for the host country to tax the income and the activities. In the case of workers visiting on work visas, social security treaties allocate both the social security charges deducted from local wages and the liability of each state for payment of the social benefits (such as medical care and retirement income) from the workers’ activities.
The Times of India reported on January 18, 2010, that India and the United States are negotiating a Bilateral Investment Promotion Agreement and a Social Security Treaty. Http://timesofindia.com/articleshow/5462979.cms. U.S.-visiting personnel of Indian outsourcers (and Indian service captives of U.S. companies) have been paying U.S. Social Security taxes from the first day of their secondment to the U.S. locations. Payments are due from both the employer and the employee at the rate of 7.65% for various combined federal social taxes. Their visas (typically H1-B) may permit work in the U.S. only for 6 years. However, under U.S. Social Security rules (applicable in the absence of a treaty), such personnel are not entitled to receive any U.S. social security benefits unless they remain in the U.S. for at least 10 years (40 quarters).
The U.S. Social Security Administration (“SSA”) has its own explanation of the various social security treaties:
Since the late 1970’s, the United States has established a network of bilateral Social Security agreements that coordinate the U.S. Social Security program with the comparable programs of other countries. This article gives a brief overview of the agreements and should be of particular interest to multinational companies and to people who work abroad during their careers.
International Social Security agreements, often called “Totalization agreements,” have two main purposes. First, they eliminate dual Social Security taxation, the situation that occurs when a worker from one country works in another country and is required to pay Social Security taxes to both countries on the same earnings. Second, the agreements help fill gaps in benefit protection for workers who have divided their careers between the United States and another country.
Agreements to coordinate Social Security protection across national boundaries have been common in Western Europe for decades. Following is a list of the agreements the United States has concluded and the date of the entry into force of each. Some of these agreements were subsequently revised; the date shown is the date the original agreement entered into force.
Country Entry into Force
Italy November 1, 1978
Germany December 1, 1979
Switzerland November 1, 1980
Belgium July 1, 1984
Norway July 1, 1984
Canada August 1, 1984
United Kingdom January 1, 1985
Sweden January 1, 1987
Spain April 1, 1988
France July 1, 1988
Portugal August 1, 1989
Netherlands November 1, 1990
Austria November 1, 1991
Finland November 1, 1992
Ireland September 1, 1993
Luxembourg November 1, 1993
Greece September 1, 1994
South Korea April 1, 2001
Chile December 1, 2001
Australia October 1, 2002
Japan October 1, 2005
Denmark October 1, 2008
Czech Republic January 1, 2009
Poland March 1, 2009
Source: http://www.ssa.gov/international/agreements_overview.html
The list of such countries shows that the U.S. typically has a significant incentive to avoid the imposition of double social security taxes on U.S. citizens and residents who are expatriates abroad than for incoming foreign workers who come to the United States. U.S. expatriates are entitled to U.S. social security coverage, and must contribute, if they work for a foreign subsidiary of the U.S. employer that elects, by agreement with the Internal Revenue Service under section 3121(l) of the Internal Revenue Code, to pay Social Security taxes for U.S. citizens and residents employed by the affiliate.
U.S. Social Security Treaties. Aside from South Korea, Chile, Australia and Japan, virtually all such treaties are with European Union countries. A brief review of the most recent treaties (Czech Republic and Poland) shows that the dual social security taxes are waived based on residency for under 5 years, not the 10 years that applies to individuals from other countries (such as India) without a social security agreement. The requirement of some minimum residency before entitlement to local social security program participation serves public policy by not entitling foreign workers in the U.S., for example, to enjoyment of such programs without making substantial contributions. On the other hand, such minimum residency requirements conflict with the H1-B visa limitation of a six-year maximum stay. As a practical matter, H1-B visitors can convert their visa status to immigrants (after a long wait), so the minimum residency requirement promotes immigration of highly qualified managerial or skilled workers.

Indian Social Security Treaties. According to the Times of India, India has signed social security totalization agreements with Belgium, France and Germany, which are significant markets for Indian-based ITO and BPO service providers. The article did not specify any minimum residency period under such agreements.
Impact on Outsourcing and Foreign Captives. Social security totalization agreements serve to allocate between two national governments two separate cash flows: (i) income (contributions by local employer and the locally present expatriate employee) and (ii) expense (a future stream of social security benefits after satisfaction of the minimum residency requirements). Where the host country such as the U.S. charges social security deductions to the wages of foreign workers (e.g., Indians seconded to a U.S. customer or affiliate), the U.S. reaps a windfall if the minimum residency is never satisfied. The Times of India article claims that this windfall amounts to $1 billion per year. Where the minimum residency is satisfied, there is no windfall, and indeed the host country could suffer a loss if the expatriate acquires residency.
The Times of India article suggests that there is an additional burden on Indian workers who work in the USA under H1-B visas. This is questionable, since American employers (whether as affiliates of Indian captives or as enterprise customers of Indian service providers) will still pay their employer’s share of U.S. social security, regardless of the nationality or tax residency of the worker. The only impact is that the Indian workers do not get a discount, exemption or benefit unless they come to the U.S. for the minimum residency period. In short, it appears that the only party disadvantaged is the Indian Treasury, and the absence of a social security totalization agreement between the U.S. and India does not serve as an impediment for hiring of local workers in the U.S. It does, however, play a role in balance of payments in the long term.
In the scenario at hand, the lack of a social security agreement will also delay liberalization of American investment in India under a separate agreement on protection of investors. Thus, there could be some adverse impact on American companies seeking to invest in India if both agreements are not signed together, or unless one country blinks.
For related topics:
See Employment Law.
wbb
Print This Post Print This Post
Filed under: Newsletter Article
Tagged: contracting, dual taxation, framework agreement, immigration, India, outsourcing, social security, U.S. Social Security Administration
Publisher’s Blog
Visit our publisher's blog, Bierce on Business, for commentary on current events.

Registered Users
We are currently not accepting new registrations, but existing users can still log in.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อตกลงภาษีสังคม: ต้นทุนแรงงานชาวต่างชาติ21 มกราคม 2010 โดยรสเบียร์ซ & Kenerson สาร·การลงรายการบัญชี พิมพ์นี้พิมพ์ลงกระทู้นี้เมื่อพลเมืองของประเทศหนึ่งตั้งค่าการดำเนินงาน หรือการบริการในประเทศอื่น พวกเขาเผชิญความท้าทายสองเสียภาษี ภาษีสองสามารถกดขี่โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ทั้งสองประเทศภาษีรายได้เดียว หรือต้องการชำระเงินบางแบบฟอร์มภาษีในกิจกรรมทางธุรกิจเดียวกัน เพื่อหลีกเลี่ยงภาระดังกล่าว สนธิสัญญาภาษีแบบจำลองและสนธิสัญญาภาษีมรดกได้พัฒนาภายใต้การสนับสนุนของโอ สนธิสัญญาอื่น ๆ อาจใช้ให้แรงงานจากประเทศหนึ่งเพื่อหลีกเลี่ยงการจ่ายสังคมให้รัฐบาลของประเทศอื่นบทความนี้อยู่ที่คำถามว่าข้อตกลงทวิภาคีสังคมภาษีมีผลต่อวัสดุเคลื่อนย้ายระหว่างศูนย์บริการจัดส่ง (เช่นอินเดีย) และของผู้รับบริการสิ่งอำนวยความสะดวก (เช่นในสหรัฐอเมริกา) ผู้ปฏิบัติงานเทคนิคสนธิสัญญาภาษีสองปันส่วนสิทธิของทั้งสองประเทศภาษีรายได้หรือกิจกรรมเดียวกัน ในกรณีของสนธิสัญญาภาษี คีย์ดีเทอร์มิแนนต์เป็นว่า กิจกรรมรูปแบบที่ "ถาวรก่อตั้ง" ที่ทำหน้าที่เป็น nexus ที่เพียงพอสำหรับประเทศเจ้าภาพภาษีรายได้และกิจกรรม ในกรณีที่คนเยี่ยมชมบนวีซ่าทำงาน สนธิสัญญาสังคมจัดสรรทั้งสังคมค่าธรรมเนียมที่หักจากค่าจ้างท้องถิ่นและรับผิดชอบของแต่ละรัฐเงินสวัสดิการสังคม (เช่นแพทย์และเกษียณรายได้) จากกิจกรรมของผู้ปฏิบัติงานเวลาอินเดียรายงานเมื่อ 18 มกราคม 2010 ที่ อินเดียและสหรัฐอเมริกาได้เจรจาข้อตกลงการส่งเสริมการลงทุนทวิภาคีและสนธิสัญญาสังคม Http://timesofindia.com/articleshow/5462979.cms บุคลากรเยี่ยมชมสหรัฐอเมริกา outsourcers อินเดีย (และเชลยอินเดียบริการของบริษัทในสหรัฐอเมริกา) มีการจ่ายภาษีสังคมสหรัฐฯ จากวันแรกของ secondment ของพวกเขาไปยังตำแหน่งสหรัฐอเมริกา ชำระเงินครบกำหนดจากทั้งนายจ้างและพนักงานในอัตรา 7.65% ต่าง ๆ รวมภาษีสังคมของรัฐบาลกลาง วีซ่าของพวกเขา (โดยปกติ H1-B) อาจทำให้ทำงานในสหรัฐอเมริกาสำหรับ 6 ปีเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ภายใต้กฎสังคมสหรัฐฯ (ใช้ในกรณีสนธิสัญญา), บุคลากรดังกล่าวไม่รับรับประกันสังคมสหรัฐอเมริกาใด ๆ ยกเว้นว่าพวกเขายังคงอยู่ในสหรัฐฯ อย่างน้อย 10 ปี (40 ไตรมาส)การจัดการสังคมสหรัฐอเมริกา ("SSA") ได้อธิบายตัวเองสนธิสังคมต่าง ๆ:ตั้งแต่ปลายยุค 1970 สหรัฐอเมริกาได้ก่อตั้งเครือข่ายของสังคมข้อตกลงทวิภาคีที่ประสานงานโปรแกรมสังคมสหรัฐอเมริกากับโปรแกรมเทียบเท่าประเทศอื่น บทความนี้ให้ภาพรวมโดยย่อของข้อตกลง และควรจะสนใจเฉพาะบริษัทข้ามชาติ และผู้ทำงานต่างประเทศระหว่างอาชีพของพวกเขาข้อตกลงนานาชาติสังคม มักเรียกว่า "ข้อตกลง Totalization มีวัตถุประสงค์หลักสองประการ ครั้งแรก พวกเขากำจัดภาษีสังคมคู่ สถานการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อผู้ปฏิบัติงานจากประเทศหนึ่งทำงานในประเทศอื่น และจะต้องจ่ายภาษีสังคมทั้งประเทศเกี่ยวกับรายได้เหมือนกัน สอง ข้อตกลงที่ช่วยเติมช่องว่างในการคุ้มครองสวัสดิการสำหรับผู้ปฏิบัติงานที่มีแบ่งงานของพวกเขาระหว่างสหรัฐอเมริกาและประเทศอื่นข้อตกลงที่จะประสานงานการป้องกันสังคมในขอบเขตแห่งชาติได้ทั่วไปในยุโรปตะวันตกในทศวรรษที่ผ่านมา ต่อไปนี้คือ รายการของข้อตกลงที่สหรัฐอเมริกาได้สรุปและวันที่ของเข้ากองทัพของแต่ละ บางส่วนของข้อตกลงเหล่านี้ได้ในภายหลังแก้ไข วันที่แสดงวันที่ป้อนข้อตกลงฉบับนี้ใช้บังคับได้ประเทศเข้ากองทัพอิตาลี 1 พฤศจิกายน 1978เยอรมนี 1 ธันวาคม ค.ศ. 1979สวิตเซอร์แลนด์ 1 พฤศจิกายน 19801 กรกฎาคม 1984 ประเทศเบลเยียมนอร์เวย์ 1 กรกฏาคม 1984แคนาดา 1 สิงหาคม 1984สหราชอาณาจักร 1 มกราคม 1985สวีเดน 1 มกราคม 1987สเปน 1 เมษายน 1988ฝรั่งเศส 1 กรกฎาคม 1988โปรตุเกส 1 สิงหาคม 1989ประเทศเนเธอร์แลนด์ 1 พฤศจิกายน 1990ออสเตรีย 1 พฤศจิกายน 1991ฟินแลนด์ 1 พฤศจิกายน 1992ไอร์แลนด์ 1 กันยายน 1993ลักเซมเบิร์ก 1 พฤศจิกายน 1993กรีซ 1 กันยายน ปี 1994เกาหลีใต้เดือน 1 เมษายน 2001ชิลี 1 ธันวาคม 2544ออสเตรเลีย 1 ตุลาคม 2002ญี่ปุ่น 1 ตุลาคม 2005ประเทศเดนมาร์กเดือน 1 ตุลาคม 2008สาธารณรัฐเช็ก 1 มกราคม 2009โปแลนด์ 1 มีนาคม 2009แหล่งที่มา: http://www.ssa.gov/international/agreements_overview.htmlรายชื่อประเทศดังกล่าวแสดงว่า สหรัฐอเมริกาจะมีจูงใจสำคัญให้หลีกเลี่ยงการใช้ภาษีสังคมคู่กับพลเมืองสหรัฐฯ และผู้อยู่อาศัยที่ชาวต่างชาติต่างประเทศมากกว่าสำหรับคนงานต่างชาติเข้ามาที่สหรัฐอเมริกา อ่านรับความครอบคลุมของสังคมสหรัฐอเมริกา และต้องมีส่วน ร่วม ถ้าพวกเขาทำงานในบริษัทของนายจ้างในสหรัฐอเมริกาที่ elects โดยข้อตกลงกับสรรพากรภายใต้ 3121(l) ส่วนรหัสรายได้ภายใน การจ่ายภาษีสังคมพลเมืองสหรัฐฯ และผู้อยู่อาศัยว่าพันธมิตรต่างประเทศสนธิสัญญาสังคมสหรัฐอเมริกา นอกจากเกาหลีใต้ ชิลี ออสเตรเลีย และญี่ปุ่น สนธิสัญญาดังกล่าวแทบทั้งหมดจะ มีกลุ่มประเทศสหภาพยุโรป สรุปย่อของสนธิสัญญาล่าสุด (สาธารณรัฐเช็กและโปแลนด์) แสดงภาษีสังคมคู่มียกเว้นตามซี่ต่ำกว่า 5 ปี ไม่ปี 10 ที่ใช้กับบุคคลจากประเทศอื่น ๆ (เช่นอินเดีย) ไม่ มีข้อตกลงการสังคม ความต้องการของบางซี่ต่ำสุดก่อนสิทธิการเข้าร่วมโปรแกรมสังคมท้องถิ่นให้บริการนโยบายสาธารณะ โดยไม่ entitling คนงานต่างชาติในสหรัฐอเมริกา ตัวอย่าง การหย่อนของโปรแกรมดังกล่าวโดยไม่ทำการจัดสรรที่พบ บนมืออื่น ๆ ความต้องการต่ำสุดซี่ดังกล่าวขัดแย้งกับข้อจำกัดวีซ่า H1 B ของพักสูงสุด 6 ปี เป็นเรื่องจริง ผู้เข้าชม H1-บีสามารถแปลงสถานะวีซ่านาน (หลังจากรอนาน), เพื่อตรวจคนเข้าเมืองของแรงงานฝีมือ หรือบริหารจัดการมีคุณภาพสูงส่งเสริมความต้องการต่ำสุดซี่สนธิสัญญาสังคมอินเดีย ตามเวลาของอินเดีย อินเดียได้ลงนามข้อตกลง totalization สังคมเบลเยียม ฝรั่งเศส และ เยอรมนี ซึ่งเป็นตลาดสำคัญสำหรับอินเดียใช้ ITO และ BPO ผู้ให้บริการ บทความไม่ได้ระบุรอบระยะเวลาต่ำสุดซี่ใด ๆ ภายใต้ข้อตกลงดังกล่าวผลกระทบต่อผู้รับเหมาช่วงและเชลยต่างประเทศ ข้อตกลง totalization สังคมให้บริการจัดสรรระหว่างรัฐบาลแห่งชาติสองสองแยกกระแสเงินสด: (i) รายได้ (เงินสมทบนายจ้างท้องถิ่นและพนักงานชาวต่างชาติอยู่ในท้องถิ่น) และ (ii) ค่าใช้จ่าย (ในอนาคตกระแสประกันสังคมหลังจากความพึงพอใจของความต้องการต่ำสุดซี่) ประเทศเจ้าภาพเช่นสหรัฐอเมริกาค่าธรรมเนียมสังคมหักกับค่าจ้างของแรงงานต่างประเทศ (เช่น อินเดีย seconded สหรัฐลูกค้าหรือพันธมิตร), สหรัฐอเมริกา reaps windfall ที่ถ้าซี่ต่ำสุดคือไม่พอใจ เวลาอินเดียข้อเรียกร้องที่ windfall นี้ยอดเงินให้ $1 พันล้านต่อปี ที่ซี่ต่ำสุดคือความพึงพอใจ มี windfall ไม่ และแน่นอนประเทศเจ้าภาพอาจประสบขาดทุนถ้าชาวต่างชาติได้ฝึกฝนซี่บทความเวลาอินเดียแนะนำว่า มีภาระงานที่เพิ่มเติมในคนอินเดียทำงานในสหรัฐอเมริกาภายใต้วีซ่า H1-บี นี่คือการแก้แค้นคืน ตั้งแต่นายจ้างชาวอเมริกัน (ว่า เป็นบริษัทในเครือของเชลยที่อินเดีย หรือ เป็นลูกค้าองค์กรของอินเดียผู้ให้บริการ) จะยังคงจ่ายส่วนแบ่งของนายสหรัฐอเมริกาสังคม ไม่ซี่สัญชาติหรือภาษีของผู้ปฏิบัติงาน ผลกระทบเท่านั้นคือ ว่า คนอินเดียไม่รับส่วนลด ยกเว้น หรือได้รับประโยชน์ยกเว้นว่าพวกเขามาถึงสหรัฐอเมริกาสำหรับรอบระยะเวลาต่ำสุดซี่ ในระยะสั้น ปรากฏว่า ฝ่ายเดียวเสียเปรียบในโครงการจะบริหารอินเดีย และการขาดงานของสังคม totalization ข้อตกลงระหว่างสหรัฐและอินเดียไม่เป็นกรวดในรองเท้าการจ้างแรงงานท้องถิ่นในสหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ตาม มัน เล่นบทบาทในการชำระเงินของยอดดุลในระยะยาวในสถานการณ์ที่ ขาดตกลงสังคมจะยังเลื่อนการเปิดเสรีการลงทุนอเมริกันในอินเดียภายใต้ข้อตกลงแยกต่างหากกับคุ้มครองนักลงทุน ดังนั้น มีอาจจะกระทบบางบริษัทอเมริกันที่กำลังจะลงทุนในอินเดียถ้าไม่ได้ลงนามข้อตกลงทั้งสองมีกัน หรือประเทศหนึ่งกะพริบสำหรับหัวข้อที่เกี่ยวข้อง:กฎหมายการจ้างงานนั้นwbbพิมพ์นี้พิมพ์ลงกระทู้นี้ยื่นใต้: ข่าวบทความแท็ก: สัญญา ภาษีสอง ข้อตกลง ตรวจคนเข้า เมือง อินเดีย จ้าง สังคม ดูแลสังคมของสหรัฐอเมริกาบล็อกของผู้เผยแพร่เยี่ยมชมของผู้เผยแพร่ของเราบล็อก รสเบียร์ซธุรกิจ สำหรับความเห็นในเหตุการณ์ปัจจุบัน ผู้ที่ลงทะเบียนเราอยู่ในปัจจุบันไม่ยอมรับการลงทะเบียนใหม่ แต่ยังคงสามารถล็อกผู้ใช้ที่มีอยู่ใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อตกลงภาษีประกันสังคม : ต้นทุนของแรงงานชาวต่างชาติ

โพสต์เมื่อ 21 มกราคม , 2010 โดยเบียร์ซ& kenerson , PC Suite พิมพ์โพสต์นี้พิมพ์กระทู้นี้
เมื่อพลเมืองของประเทศใดประเทศหนึ่งการตั้งค่าการดำเนินการหรือให้บริการในประเทศอื่น เขาต้องเผชิญความท้าทายของคู่ภาษีอากร คู่ ภาษีอากร สามารถโดยเฉพาะอย่างยิ่งกดขี่ที่ทั้งสองประเทศภาษีรายได้เหมือนกันหรือต้องชำระเงินของบางรูปแบบของภาษีในธุรกิจเดียวกัน ดังกล่าวเพื่อหลีกเลี่ยงภาระแบบภาษีเงินได้สนธิสัญญาและสนธิสัญญาภาษีอสังหาริมทรัพย์มีการพัฒนาภายใต้การคุ้มครองของ OECD . สนธิสัญญาอื่นๆ อาจใช้เพื่อให้คนงานจากประเทศหนึ่งเพื่อหลีกเลี่ยงการจ่ายเงินประกันสังคมให้กับรัฐบาลประเทศอื่น
บทความนี้เน้นคำถามว่าข้อตกลงทวิภาคีประกันสังคมภาษีมีผลกระทบต่อการเคลื่อนไหวของแรงงานย้ายบริการทางเทคนิคระหว่างศูนย์บริการ ( เช่น อินเดีย ) และบริการผู้รับเครื่อง ( เช่นในสหรัฐอเมริกา ) .
สนธิสัญญาภาษีคู่จัดสรรสิทธิของทั้งสองประเทศในกิจกรรมเดียวกัน รายได้ หรือ ภาษีในกรณีของสนธิสัญญาภาษีรายได้ ปัจจัยที่สำคัญคือว่ากิจกรรมในรูปแบบ " สถานประกอบการถาวร " ที่ทำหน้าที่เป็นเพียงพอ Nexus สำหรับประเทศเจ้าภาพที่จะเสียภาษีรายได้และกิจกรรม ในกรณีของคนงานไปในวีซ่าทำงานสนธิสัญญาความมั่นคงทางสังคม จัดสรรทั้งประกันสังคม ค่าใช้จ่ายที่หักจากค่าจ้างท้องถิ่นและความรับผิดของแต่ละรัฐจ่ายเงินผลประโยชน์ทางสังคม ( เช่น การรักษาพยาบาล และเกษียณอายุ ) จากกิจกรรมแรงงาน
ครั้งของอินเดียรายงานเมื่อ 18 มกราคม 2010ที่อินเดียและสหรัฐอเมริกากำลังเจรจาข้อตกลงการลงทุนทวิภาคี และประกันสังคม สนธิสัญญา http://timesofindia.com/articleshow/5462979.cms . เยี่ยมชมบุคลากรของ outsourcers สหรัฐอเมริกาอินเดีย - ( และอินเดียบริการเชลยของ บริษัท สหรัฐ ) ต้องจ่ายภาษีประกันสังคมของสหรัฐ จากวันแรกของ secondment ของอเมริกาสถานที่ชําระเงิน เนืองจากทั้งนายจ้างและลูกจ้างในอัตราร้อยละ 7.65 ของสังคมต่าง ๆ รวมภาษี วีซ่าของพวกเขา ( โดยปกติ h1-b ) อาจขอใบอนุญาตทำงานในสหรัฐอเมริกาเพียง 6 ปี อย่างไรก็ตาม ภายใต้กฎการรักษาความปลอดภัยทางสังคมของสหรัฐอเมริกา ( ใช้ในการขาดงานของสนธิสัญญา ) บุคคลดังกล่าวไม่มีสิทธิได้รับการใด ๆของผลประโยชน์ของสังคม ถ้าพวกเขาอยู่ในสหรัฐอเมริกาอย่างน้อย 10 ปี ( 40 เหรียญ ) .
: สหรัฐอเมริกาประกันสังคม ( SSA ) มีคำอธิบายของตัวเองของสนธิสัญญาความมั่นคงทางสังคมต่าง ๆ :
ตั้งแต่ปลายปี 1970 , สหรัฐอเมริกาได้สร้างเครือข่ายของข้อตกลงทวิภาคีประกันสังคมที่ประสานงานประกันสังคมโปรแกรมโปรแกรมเทียบเคียงประเทศสหรัฐอเมริกา อื่น ๆ