You want us to work at this very mo

You want us to work at this very moment?

Uncle Wei had just left. He was a colleague and a senior to us. The first words you said were not any condolences or words of concern, but for the purpose of getting us to return to work? Many people looked angrily at Wang Shuixin’s secretary. Has your conscience been eaten by dogs? However, no one dared to say a thing. They had to be afraid of the boss’ secretary. They did not dare to refute him!

However, there was a person present who was an exception!

Someone did not care about these things. That person was Zhang Ye!

Zhang Ye was just having problems finding something to vent his anger on. He stared at Wang Shuixin’s secretary, “Work, your f**king grandpa! Get lost!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณต้องการให้เราทำงานตอนนี้ลุง Wei ได้เหลือเพียง เขาเป็นเพื่อนร่วมงานและรุ่นพี่เรา คำแรกที่คุณกล่าวว่า ไม่ได้คำ ความกังวล แต่สำหรับวัตถุ ประสงค์ของการทาให้เรากลับไปทำงานหรือความเสียใจใด ๆ หลายคนมองด้วยความโกรธที่วัง Shuixin เลขานุการ มโนธรรมของคุณถูกกิน โดยสุนัข อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครกล้าที่จะบอกสิ่ง พวกเขาจะกลัวของนาย พวกเขาไม่กล้าโต้เขาอย่างไรก็ตาม เป็นผู้นำเสนอเป็นกรณียกเว้นคนที่ไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ คนที่เป็นจางเย่จางเย่ก็มีปัญหาการค้นหาบางสิ่งบางอย่างเพื่อระบายความโกรธของเขาบน เขาจ้องไปที่วัง Shuixin เลขานุการ, "ทำงาน ของคุณ f ** คิงคุณปู่ ได้หายไป"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณต้องการให้เราทำงานในขณะนี้มาก?

ลุงเหว่ยเพิ่งออก เขาเป็นเพื่อนร่วมงานและผู้บริหารระดับสูงให้กับเรา คำแรกที่คุณกล่าวว่าเขาไม่ได้แสดงความเสียใจใด ๆ หรือคำพูดของความกังวล แต่สำหรับวัตถุประสงค์ของการเดินทางเราจะกลับไปทำงาน? หลายคนมองด้วยความโกรธที่เลขานุการวัง Shuixin ของ มีจิตสำนึกของคุณได้รับการกินโดยสุนัข? แต่ไม่มีใครกล้าที่จะพูดอะไร พวกเขาจะต้องกลัวเจ้านาย 'เลขานุการ พวกเขาไม่กล้าที่จะปฏิเสธเขา!

อย่างไรก็ตามมีความเป็นปัจจุบันคนที่เป็นข้อยกเว้น!

ใครบางคนไม่สนใจเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ คนคนนั้นก็จางเย่!

จางเจ้าก็แค่มีปัญหาในการหาสิ่งที่จะระบายความโกรธของเขาใน เขาจ้องมองมาที่เลขานุการวัง Shuixin ของ "งาน F ** กษัตริย์ปู่ของคุณ! ได้หายไป! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณต้องการให้เราทำงานในช่วงเวลานี้ลุงเว่ยเพิ่งออกไป เขาเป็นเพื่อนร่วมงาน เป็นรุ่นพี่ และเรา คำแรกที่คุณบอกว่าไม่มีความเสียใจหรือคำพูดนึงแต่เพื่อรับเรากลับมาทำงาน หลายคนมองด้วยความโกรธที่เลขาของวัง shuixin . มีจิตสำนึก ถูกกินโดยสุนัข แต่ไม่มีใครกล้าพูดหรอก พวกเขาต้องกลัวเลขาของเจ้านาย พวกเขาไม่กล้าที่จะปฏิเสธเขาอย่างไรก็ตาม มีคนปัจจุบันที่เป็นข้อยกเว้นบางคนที่ไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้ คนนั้นคือจางเย !จาง ท่านกำลังมีปัญหาในการหาอะไรบางอย่างเพื่อระบายความโกรธของเขา เขาจ้องมองไปที่วัง shuixin เลขา " งานของคุณ F * * กษัตริย์ คุณปู่ ไปให้พ้น ! "