The results of water vapour permeab

The results of water vapour permeability of films varied between 3.8 and 7.8 × 10−11 g m−1 s−1 Pa−1 (Table 2). Water vapour permeability of control films was similar to values obtained in previous studies with fish muscle protein-based films (e.g. Limpan et al., 2010), whereas, few studies revealed one order of magnitude lower values (e.g. Hamaguchi, WuYin, & Tanaka, 2007). Protein concentration may be responsible for such differences (Prodpran & Benjakul, 2005). The incorporation of clove essential oil significantly reduced the permeability of films to water vapour, while no statistical differences were detected with films containing garlic or origanum essential oils. In previous studies, the addition of edible oils (e.g peanut and corn oils) to fish protein films also decreased water vapour permeability ( Tanaka, Ishizaki, Suzuki, & Takai, 2001), while the incorporation of garlic essential oil in alginate-based films increased the water vapour permeability ( Pranoto, Salokhe, & Rakshit, 2005). The distinct composition of essential oils could be responsible for the differences observed, as the water vapour transfer process depends on the hydrophilic-hydrophobic ratio of film components. Still, it cannot be assumed that the water vapour permeability of edible films is reduced simply by adding a hydrophobic component, but the impact of lipid addition on the microstructure of the emulsified film is also a determining factor ( Atarés, Jesús, et al., 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของไอน้ำ permeability ของฟิล์มแตกต่างกันระหว่าง 3.8 7.8 × g 10−11 m−1 s−1 Pa−1 (ตารางที่ 2) ไอน้ำ permeability ของฟิล์มควบคุมเป็นคล้ายกับค่าที่ได้ในการศึกษาก่อนหน้านี้ปลากล้ามเนื้อโปรตีนตามภาพยนตร์ (เช่น Limpan และ al., 2010), ขณะที่ ศึกษาน้อยเปิดเผยหนึ่งสั่งของขนาดค่าต่ำ (เช่น Hamaguchi, WuYin น้ำ 2007) ความเข้มข้นของโปรตีนอาจจะชอบความแตกต่างดังกล่าว (Prodpran & Benjakul, 2005) จดทะเบียนของน้ำมันหอมระเหยกานพลูลดลงอย่างมีนัยสำคัญ permeability ของฟิล์มกับไอน้ำ ในขณะที่ไม่มีความแตกต่างทางสถิติพบกับภาพยนตร์ที่ประกอบด้วยน้ำมันกระเทียมหรือ origanum ในการศึกษาก่อนหน้านี้ การเพิ่มกินน้ำมัน (เช่นถั่วลิสงและน้ำมันข้าวโพด) ปลาโปรตีนฟิล์มยัง ลดลงไอน้ำ permeability (ทานากะ Ishizaki, Suzuki และตะ ไก้ 2001), ในขณะที่จดทะเบียนของน้ำมันกระเทียมในฟิล์มตามแอลจิเนตเพิ่ม permeability ไอน้ำ (Pranoto, Salokhe, & Rakshit, 2005) องค์ประกอบทั้งหมดของน้ำมันอาจจะชอบความแตกต่างที่สังเกต เป็นกระบวนการถ่ายโอนไอน้ำขึ้นอยู่กับอัตราส่วน hydrophilic hydrophobic ประกอบฟิล์ม ยังคง มันไม่สามารถทึกทักเอาว่า permeability ไอน้ำของฟิล์มกินจะลดลง โดยเพียงแต่เพิ่มส่วนประกอบ hydrophobic แต่ผลกระทบของการเพิ่มไขมันในการต่อโครงสร้างจุลภาคของฟิล์ม emulsified เป็นตัวกำหนด (Atarés, Jesús และ al., 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของการซึมผ่านไอน้ำของฟิล์มมีค่าระหว่าง 3.8 × 10 − 8 และ 11 g m − 1 s − 1 ) − 1 ( ตารางที่ 2 ) การซึมผ่านของไอน้ำของฟิล์มควบคุมคล้ายกับที่ได้ในการศึกษาก่อนหน้านี้ ด้วยโปรตีนกล้ามเนื้อปลาใช้ภาพยนตร์ ( เช่น limpan et al . , 2010 ) ส่วน บางการศึกษาพบหนึ่งลำดับความสำคัญต่ำกว่าค่า ( เช่น ฮามางูจิ wuyin &ทานากะ , 2550 )ความเข้มข้นของโปรตีนอาจจะรับผิดชอบต่อความแตกต่างดังกล่าว ( โปรดปราน&กูล , 2005 ) การรวมตัวของน้ำมันกานพลูลดการซึมผ่านของภาพยนตร์ไอน้ำ ขณะที่พบว่ามีความแตกต่างกับภาพยนตร์ที่มีกระเทียมหรือ Origanum น้ํามันหอมระเหย ในการศึกษาก่อนหน้านี้โดยตัวขับเคลื่อนกิน ( Eกรัมถั่วและข้าวโพดน้ำมัน ) ปลาภาพยนตร์โปรตีนลดลง การซึมผ่านไอน้ำ ( ทานากะ ishizaki ซูซูกิ & Takai , 2001 ) , ในขณะที่การรวมตัวของกระเทียม น้ำมันหอมระเหยในเนตใช้ภาพยนตร์เพิ่มการซึมผ่านของไอน้ำ ( pranoto salokhe & , , rakshit , 2005 ) องค์ประกอบที่แตกต่างของน้ำมันหอมระเหยสามารถรับผิดชอบความแตกต่างที่สังเกตเนื่องจากน้ำไอโอนกระบวนการขึ้นอยู่กับอัตราส่วนน้ำ ) ส่วนประกอบของฟิล์ม ยังไม่สามารถสันนิษฐานว่าไอน้ำซึมผ่านได้ของฟิล์มจะลดลงเพียงโดยการเพิ่มส่วนประกอบไฮโดรโฟบิก แต่ผลกระทบของการเพิ่มไขมันในโครงสร้างจุลภาคของฟิล์มที่ใช้ยังเป็นปัจจัย ( ATAR é s , ใช่ú S , et al . , 2010 )