The xylanase activitiesobtained wit

The xylanase activities
obtained with different substrates increased with the increasing
hemicellulose content of the substrate. These xylanase activities
were accompanied by very low cellulase activities; wheat straw
(2.0 fpu/g) < wheat bran (1.9 fpu/g) < corn cob (1.4 fpu/
g) < sugarcane bagasse (1.3 fpu/g). Highest amount of cellulase
enzyme was produced when wheat straw (which had significantly
the highest amount of cellulose) was used as the substrate. Second
highest amount of cellulase was produced when wheat bran was
used as the substrate in spite of having low cellulose content as
compared to corn cob and sugar cane bagasse. This can be
attributed to the fact that wheat bran had significantly lower
amount of lignin as compared to corncob and sugarcane bagasse
which could have hindered the exposure of cellulose towards
degradation (Perez et al., 2002). The obtained values of cellulase
activities are very low in proportion to the xylanase activities and
thus xylanase produced on these substrates utilizing yeast extract
as the nitrogen medium could be utilized for the applications
where cellulase-free xylanase is required such as for bleaching of
the pulp in paper industrie

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กิจกรรมไซลาเนสได้กับพื้นผิวต่าง ๆ ที่เพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มขึ้นเนื้อหา hemicellulose ของพื้นผิว กิจกรรมไซลาเนสเหล่านี้มีพร้อม ด้วยกิจกรรม cellulase มาก ฟางข้าวสาลี(2.0 fpu/g) < โป่ง (1.9 fpu/g) < ข้าวโพด (1.4 fpu /g) < อ้อยชานอ้อย (1.3 fpu/g) ยอดสูงสุดของ cellulaseเอนไซม์ถูกผลิตเมื่อฟางข้าวสาลี (ซึ่งมีมากยอดสูงสุดของเซลลูโลส) ถูกใช้เป็นพื้นผิว วินาทียอดสูงสุดของ cellulase ถูกผลิตเมื่อรำข้าวสาลีใช้เป็นพื้นผิวถึงแม้จะมีเนื้อหาเซลลูโลสต่ำเมื่อเทียบกับข้าวโพดอ้อยและ cob ชานอ้อย นี้สามารถบันทึกข้อเท็จจริงว่า รำข้าวสาลีได้อย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าจำนวน lignin เมื่อเทียบกับชานอ้อย corncob และอ้อยซึ่งอาจมีผู้ที่ขัดขวางความเสี่ยงของเซลลูโลสต่อเซรามิก (เปเรซและ al., 2002) ได้รับค่าของ cellulaseกิจกรรมมีมากสัดกิจกรรมไซลาเนส และดังนั้น ไซลาเนสที่ผลิตบนพื้นผิวเหล่านี้ใช้ประโยชน์จากสารสกัดจากยีสต์เป็นไนโตรเจนสื่อสามารถถูกนำไปใช้สำหรับโปรแกรมประยุกต์จำเป็นเช่นการฟอกสีของไซลาเนสฟรี cellulaseเนื้อเยื่อในกระดาษ industrie

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิจกรรมไซลาเนส
ได้รับกับพื้นผิวที่แตกต่างกันเพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่ม
เนื้อหาเฮมิเซลลูโลสของพื้นผิว กิจกรรมไซลาเนสเหล่านี้
มาพร้อมกับเซลลูเลสจากกิจกรรมที่ต่ำมาก; ฟางข้าวสาลี
(2.0 FPU / g) <รำข้าวสาลี (1.9 FPU / g) <ซังข้าวโพด (1.4 FPU /
g) <อ้อยชานอ้อย (1.3 FPU / g) จำนวนเงินสูงสุดของเซลลูเลส
เอนไซม์ที่ผลิตเมื่อฟางข้าวสาลี (ซึ่งมีนัยสำคัญ
จำนวนเงินสูงสุดของเซลลูโลส) ถูกใช้เป็นสารตั้งต้น ประการที่สอง
จำนวนเงินสูงสุดของเซลลูเลสที่ถูกผลิตเมื่อรำข้าวสาลีที่ถูก
นำมาใช้เป็นสารตั้งต้นในทั้งๆที่มีเนื้อหาเซลลูโลสต่ำเป็น
เมื่อเทียบกับซังข้าวโพดและอ้อยชานอ้อย นี้สามารถ
นำมาประกอบกับความจริงที่ว่ารำข้าวสาลีลดลงอย่างมีนัยสำคัญมี
ปริมาณของลิกนินเมื่อเทียบกับซังข้าวโพดและชานอ้อย
ซึ่งจะได้ขัดขวางการสัมผัสของเซลลูโลสที่มีต่อ
การย่อยสลาย (เปเรซ et al., 2002) ค่าที่ได้ของเซลลู
กิจกรรมที่ต่ำมากในสัดส่วนที่กิจกรรมไซลาเนสและ
ทำให้การผลิตไซลาเนสกับพื้นผิวเหล่านี้ใช้สารสกัดจากยีสต์
เป็นสื่อกลางในไนโตรเจนสามารถใช้สำหรับการใช้งาน
ที่จำเป็นต้องใช้เอนไซม์เซลลูเลสฟรีเช่นการฟอก
เยื่อกระดาษใน Industrie กระดาษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กิจกรรมของเอนไซม์ที่ได้กับพื้นผิวที่แตกต่างกัน

เฮมิเซลลูโลสเพิ่มขึ้นตามปริมาณของสารอาหาร . กิจกรรมของเอนไซม์เหล่านี้มาพร้อมกับ
กิจกรรมเอนไซม์น้อยมาก ;
ฟางข้าวสาลี ( FPU / 2.0 G ) < รำข้าวสาลี ( FPU / 1.9 กรัม ) < ซังข้าวโพด ( 1.4 FPU /
g ) < ชานอ้อย ( FPU / 1.3 กรัม ) ปริมาณสูงสุดของเซลลูเลส
เอนไซม์ที่ผลิตเมื่อฟางข้าวสาลี ( ซึ่งมีมาก
มีปริมาณเซลลูโลส ) ใช้เป็นวัตถุดิบ ปริมาณของเซลลูโลสที่ผลิตเมื่อสอง

ใช้รำข้าวสาลีมีพื้นผิวแม้มีปริมาณของเซลลูโลสน้อย
เมื่อเทียบกับซังข้าวโพด และอ้อย ชานอ้อย นี้สามารถนำมาประกอบกับความจริงที่ว่า

รำข้าวสาลีมีลดลงปริมาณลิกนินเมื่อเทียบกับซังข้าวโพดและชานอ้อย ซึ่งจะขัดขวางการ

การย่อยสลายเซลลูโลสต่อ ( เปเรซ et al . , 2002 ) การวิเคราะห์คุณค่าของกิจกรรมเอนไซม์
ต่ำมาก ในสัดส่วนและกิจกรรมเอนไซม์ไซลาเนสที่ผลิตบนพื้นผิว
ดังนั้นเหล่านี้ใช้
ยีสต์สกัดเป็นไนโตรเจนขนาดกลางสามารถใช้สำหรับการใช้งาน
เอนไซม์ไซลาเนสที่ฟรีเป็นสิ่งจำเป็นเช่นการฟอกเยื่อกระดาษของ
ในอุตสาหกรรม