At first, he also put in his effort

At first, he also put in his efforts. He had thought that he need to prepare for whatever he could since he didn’t know when humanity would come back.
“Vale Tudo and spearmanship are still sloppy. Actually, it’s better for me!”
[Such a strange human…….!]
Even while receiving Rita’s strage gazes, Yu IlHan immersed himself again in training. Rita provided all 3 meals for him anyway so he only needed to think about the martial arts that he needed to learn.
And like that, 5 years and 10 years passed. It was the moment after 20 years had passed since he was left out.
Now, his punches and kicks flowed with fighting spirit that can even kill a bear, much less a human, and the wooden spear he extended powerfully not only pierced the sandbag, but it shattered it. Yu IlHan himself thought that he had no talent in regards to martial arts, but growing up like this in just 15 years was amazing. Of course, it was also because Rita, who was a great fighting partner, was there for him.
“I’m turning 40 soon. How is it? Do I look more mature?”
[The only thing you did was punching and stabbing with the spear. Do you think you earned anything other than enlightenment in martial arts? Did you see anyone acting their age after coming out from training in the mountains?]
“You think so too? My mom won’t tell me I’m pretending to be mature, right?”
[Don’t worry about it and keep training.]
From this point, Rita, who came once a week, came once in 3 days. It was because she was worried that Yu IlHan might go crazy after being alone in the huge prison known as Earth for no less than 20 years.
Whether it was due to her worry and interest or due to his innate personality, Yu IlHan endured well.
He endured for 20, 30 years.


[Just how much did it deviate!]
While looking at such Yu IlHan, it was instead Rita who was nervous to the point of shouting. However, Rita’s position wasn’t actually that high so she wasn’t in a position to ask God directly, and she didn’t have the rights to reverse the time axis so she could only restlessly watch Yu IlHan training his body quietly, day by day.
“Rita.”
One day, Yu IlHan said with a lowered voice.
“I can’t remember my mom’s face.”
[……I’m sorry.]
“Even when I look at the picture, it feels unfamiliar. Was this person really my family? Wasn’t I living here alone in the first place? Everything was my deulsion and it is a lie that Rita made in order to console me……”
[Don’t say such things!]
“Yeah, it was a joke. It might be good if it was actually like that though.”
He sighed and took back the spear. It was the time after 50 years of being left behind.


“I’m fed up. I want to do something else.”
[I’m sorry to say this now but…… It’s not known when the Great Cataclysm will occur. You cannot neglect your martial arts.]
“I know.”
Now that they had shared several tens of years together, racial matters such as being an angel or being a human didn’t really matter. The important thing to Yu IlHan was a person to look after him and a person who would listen to him. And Rita took that place so he followed Rita. That was enough.
Yu IlHan was also the only human that Rita came into contact with for several tens of years, so she became to harbor feelings of more than just pity and compassion for the human known as Yu IlHan. Of course, she didn’t say it out loud.
The two’s strange relationship which occurred due to God’s error, was progressing in a truly marvelous direction.
“I’ll read some books.”
[That’s a good idea.]
Martial arts would become important after the Great Cataclysm occurs, but reading helps widening one’s reasoning and building the foundation for one’s actions. It would help but it wouldn’t harm.
Yu IlHan, who acted too fast that it may seem excessive after setting his mind on something, he shut himself inside the college library straight away. As he promised with Rita, he trained Vale Tudo and spearmanship for 3 hours a day, but he invested the rest of the time solely on reading.
Even the most well preserved books would change colors after several tens of years passed, but ‘thanks’ to the ‘stopped time’, objects didn’t get affected by time. It was a good thing for Yu IlHan.
His preferences leaned towards contemporary novels, but he got fed up after reading those for about 5 years and he moved onto others. While thinking that his ordinary college life might continue after the Great Cataclysm occurs, he first studied books related to his major which was management, and when he was also about to get fed up with it, he considered plural majors and read psychology or other humanities-related books.
Unlike martial arts where the progress becomes less noticeable after a certain point, reading piles up knowledge. Yu IlHan, who was now hooked to that spread his interests to other books inside the library. Common knowledge, history, geography, calssics, physics, chemistry, art – he read every single books existing in the library.
After a few years passed, the books

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งแรก เขายังใส่ในความพยายามของเขา เขาได้คิดว่า เขาต้องการที่จะเตรียมสำหรับเขาสิ่งอาจเนื่องจากไม่ทราบเมื่อมนุษยชาติจะกลับมา"Vale Tudo และ spearmanship ยังเลอะเทอะ จริง มันจะดีกว่าค่ะ"[เช่นแปลกมนุษย์...]แม้ในขณะที่ strage รับริต้า gazes เขียน Yu แช่ตัวเองอีกครั้งในการฝึกอบรม ริต้าให้ทั้ง 3 มื้อสำหรับเขาต่อไปเพื่อให้เขาต้องคิดเกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้ที่เขาต้องการเรียนรู้และต้องการที่ 5 ปีและ 10 ปีผ่านไป มันเป็นช่วงเวลาหลังจาก 20 ปีเลยตั้งแต่เขาซ้ายออกตอนนี้ เขาต่อย และเตะร้อนอบ ด้วยจิตวิญญาณที่ยังสามารถฆ่าหมี มากน้อยกว่ามนุษย์ การต่อสู้ และหอกไม้เขาขยายยิ่งแทง sandbag ไม่เพียงแต่ แต่มันทำลาย ยูเขียนเองคิดว่า เขาไม่มีพรสวรรค์ในศิลปะการต่อสู้ แต่เติบโตเช่นนี้เพียงแค่ 15 ปีเสร็จ แน่นอน มันก็ยัง เพราะริต้า ผู้คู่ต่อสู้ดี มีเขา"จะเป็นการ 40 เร็ว ๆ นี้ มันเป็นอย่างไร ทำผมดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น"[สิ่งเดียวที่คุณได้เจาะ และแทง ด้วยหอก คุณคิดว่า คุณรับใช่ตรัสรู้ในศิลปะการต่อสู้ น้อง ๆ ทุกคนทำหน้าที่อายุหลังจากออกมาจากการฝึกอบรมในภูเขา]"คุณคิดอย่างนั้นเกินไป แม่ของฉันจะไม่บอกผมผมแอบอ้างว่าเป็นผู้ใหญ่ ขวา"[ไม่ต้องกังวล และให้การฝึกอบรม]จากจุดนี้ ริต้า ที่มาสัปดาห์ละครั้ง มาใน 3 วัน ก็ เพราะเธอเป็นห่วงว่า Yu เขียนอาจไปบ้าอยู่คนเดียวในคุกขนาดใหญ่ที่เรียกว่าโลกไม่น้อยกว่า 20 ปีไม่ว่าจะมีเนื่อง จากเธอกังวลและสนใจ หรือ เพราะบุคลิกของเขาโดยธรรมชาติ Yu เขียนทนดีเขาทน 20, 30 ปี [เพียงเท่าใดไม่มันเบี่ยงเบน]ในขณะที่กำลังเขียนเช่น Yu ได้แทนริต้าที่กังวลถึงการตะโกนใส่จุด อย่างไรก็ตาม ตำแหน่งของริต้าไม่ได้จริงว่า สูงดังนั้นเธอไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่จะขอให้พระเจ้าโดยตรง และเธอไม่มีสิทธิ์ในการกลับแกนเวลาเพื่อเธอเท่านั้น restlessly สามารถดูยูเขียนฝึกร่างกายของเขาอย่างเงียบ ๆ ทุกวัน"ริต้า"วันหนึ่ง เขียนยูพูด ด้วยเสียงต่ำลง"ผมไม่สามารถจดจำใบหน้าแม่ของฉัน"[…… ขอโทษ]"แม้ว่าจะดูรูปภาพ มันรู้สึกไม่คุ้นเคยนั้น คือคนนี้จริง ๆ ครอบครัว ไม่ได้ผมอยู่ที่นี่คนเดียวในสถานที่แรก ทุกอย่างเป็น deulsion ของฉัน และมันเป็นเรื่องโกหกที่ริต้าทำเพื่อปลอบฉันนี้... "[ไม่บอกว่า สิ่งต่าง ๆ]"ใช่ มันเป็นเรื่องตลก มันอาจจะดีถ้ามันเป็นจริงเหมือนที่ว่า"เขาถอนหายใจ และเอาหอกกลับ มันเป็นเวลาหลังจาก 50 ปีแห่ง "ลบ้าค่า ฉันต้องการทำอย่างอื่น"[ขอโทษคะตอนนี้ แต่... เป็นที่รู้จักเมื่อน้ำท่วมดีจะเกิดขึ้น คุณไม่สามารถละเลยของศิลปะการต่อสู้]“I know.”Now that they had shared several tens of years together, racial matters such as being an angel or being a human didn’t really matter. The important thing to Yu IlHan was a person to look after him and a person who would listen to him. And Rita took that place so he followed Rita. That was enough.Yu IlHan was also the only human that Rita came into contact with for several tens of years, so she became to harbor feelings of more than just pity and compassion for the human known as Yu IlHan. Of course, she didn’t say it out loud.The two’s strange relationship which occurred due to God’s error, was progressing in a truly marvelous direction.“I’ll read some books.”[That’s a good idea.]Martial arts would become important after the Great Cataclysm occurs, but reading helps widening one’s reasoning and building the foundation for one’s actions. It would help but it wouldn’t harm.Yu IlHan, who acted too fast that it may seem excessive after setting his mind on something, he shut himself inside the college library straight away. As he promised with Rita, he trained Vale Tudo and spearmanship for 3 hours a day, but he invested the rest of the time solely on reading.Even the most well preserved books would change colors after several tens of years passed, but ‘thanks’ to the ‘stopped time’, objects didn’t get affected by time. It was a good thing for Yu IlHan.การกำหนดลักษณะของเขาเองต่อนวนิยายร่วมสมัย แต่เขาได้เลี้ยงดูหลังจากอ่านที่ประมาณ 5 ปี และย้ายไปยังคนอื่น ๆ ในขณะที่คิด ชีวิตสามัญวิทยาลัยอาจยังคงหลังจากน้ำท่วมดีเกิด ก่อนศึกษาหนังสือที่เกี่ยวข้องกับเขาใหญ่ซึ่งเป็นการบริหารจัดการ และเมื่อเขายังจะได้รับเบื่อกับมัน เขาถือว่าเป็นพหูพจน์สาขา และอ่านจิตวิทยาหรือหนังสืออื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับมนุษยศาสตร์ซึ่งแตกต่างจากศิลปะการต่อสู้ที่ความคืบหน้าจะลงเรื่อย ๆ หลังจากที่มีบางจุด อ่านกองความรู้ ยูเขียน ใครคือตอนนี้ติดยาเสพติดเพื่อที่แพร่กระจายความสนใจของเขากับหนังสืออื่น ๆ ภายในไลบรารี ความรู้ทั่วไป ประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์ calssics ฟิสิกส์ เคมี ศิลปะ – เขาอ่านทุกเล่มเดียวที่มีอยู่ในไลบรารีหลังจากไม่กี่ปีผ่านไป หนังสือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในตอนแรกเขายังวางในความพยายามของเขา เขาคิดว่าเขาต้องเตรียมตัวสำหรับสิ่งที่เขาได้ เพราะเขาไม่ได้รู้ว่าเมื่อมนุษยชาติต้องกลับมา" ทุกอย่างหุบเขาและการใช้ทวนหรือไม่ก็เลอะเทอะ จริงๆ แล้ว มันก็ดีสำหรับฉัน "[ แปลกๆของมนุษย์ . . . . . . . ! ]แม้ในขณะที่รับริต้า strage gazes ยูลฮัน แช่ตัวเองอีกครั้งในการฝึกอบรม ริต้าให้ 3 มื้อ สำหรับเขาแล้วเขาก็เลยต้องคิดเรื่องศิลปะการต่อสู้ที่เขาต้องการที่จะเรียนรู้และชอบที่ , 5 ปีและ 10 ปีผ่าน มันคือช่วงเวลาหลังจากผ่านไป 20 ปีนับตั้งแต่เขาถูกทิ้งตอนนี้ เขาเจาะและเตะไหลกับจิตวิญญาณการต่อสู้ที่สามารถฆ่าหมี มากน้อยกว่ามนุษย์ และไม้หอกเขาขยาย powerfully ไม่เพียงแต่แทงกระสอบทราย แต่มันแตกเอง ยูลลฮัน เขาคิดว่า เขาไม่มีความสามารถในเรื่องที่เกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้ แต่เติบโตขึ้นแบบนี้ในเวลาเพียง 15 ปีสุดยอด แน่นอน มันเป็นเพราะ ริต้า ซึ่งเป็นคู่ต่อสู้ มาก มีเขา" ฉันกำลังจะ 40 แล้ว มันเป็นยังไง ? ฉันดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น "[ สิ่งที่คุณทำคือการชกและแทงด้วยหอก คุณคิดว่าคุณได้อะไร นอกจากการตรัสรู้ในศิลปะการต่อสู้ ? คุณเห็นใครท่าทางอายุของพวกเขาหลังจากที่ออกมาจากการฝึกอบรมในภูเขา ? ]" คุณคิดอย่างนั้นเหมือนกันเหรอ แม่จะไม่บอกฉัน ฉันแกล้งทำเป็นผู้ใหญ่ใช่ไหม "[ อย่ากังวลเกี่ยวกับมันและให้ฝึก ]จากจุดนี้ ริต้า ที่มาอาทิตย์ละครั้ง มาครั้งหนึ่ง ใน 3 วัน มันเป็นเพราะว่าเธอกลัวว่ายูลฮัน จะเป็นบ้าหลังจากการอยู่คนเดียวในคุกขนาดใหญ่ที่รู้จักกันเป็นโลกไม่น้อยกว่า 20 ปีไม่ว่าจะเป็นเพราะเป็นห่วงเธอ และดอกเบี้ย หรือเกิดจากบุคลิกภาพโดยธรรมชาติของเขา ยูลฮัน อดทนดีเขาอดทน 20 , 30 ปี[ เท่าไหร่มันเพี้ยน ! ]ขณะที่มองเช่นยูลฮัน มันแทนริต้าที่กำลังกังวลกับจุดที่ตะโกน อย่างไรก็ตาม ตำแหน่ง ริต้าไม่ได้จริงว่าสูงแล้ว เธอไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะถามพระเจ้าตรงๆ เธอไม่มีสิทธิที่จะกลับแกนเวลาดังนั้นเธอพล่านดูยูลฮัน การฝึกร่างกายของเขาอย่างเงียบๆ วันต่อวัน" ริต้า "วันหนึ่ง ยูลฮันพูดด้วยเสียงเบา ." ผมไม่สามารถจดจำใบหน้าของแม่ของฉัน . "[ . . . . . . . ฉันขอโทษ ]" เมื่อฉันมองไปที่ภาพ มันรู้สึกไม่คุ้นเคย คือคนๆนี้จริงๆ ครอบครัวของฉัน ผมไม่ได้อยู่ที่นี่คนเดียวในสถานที่แรก ? ทุกอย่าง deulsion ของฉันและมันคือคำโกหกที่ริต้าทำเพื่อปลอบใจ . . . . . . . "[ อย่าพูดแบบนั้น ! ]" ใช่ มันเป็นเรื่องตลก มันอาจจะดีถ้ามันเป็นจริงอย่างนั้นนะ "เขาถอนหายใจและเอาหอก มันคือเวลาหลังจาก 50 ปีของที่ถูกทิ้ง" ฉันเบื่อจริงๆ ฉันต้องการไปทำอย่างอื่น "[ ขอโทษนะที่ต้องพูดแบบนี้ แต่ตอนนี้ . . . มันไม่ได้เป็นที่รู้จักกันเมื่อกลียุคที่ดีจะเกิดขึ้นได้ คุณไม่สามารถละเลยศิลปะการต่อสู้ของคุณ ]" ฉันรู้ " .ตอนนี้พวกเขาได้ร่วมหลายสิบปีด้วยกัน เรื่องเชื้อชาติ เช่น เป็นเทวดา หรือเป็นมนุษย์ไม่ได้เรื่องจริงๆ สิ่งที่สำคัญของยูลฮัน เป็นคนที่ดูแลเขา และคนที่จะฟังเขา และ ริต้า เอาที่เค้าตาม ริต้า แค่นั้นก็เพียงพอยูลลฮัน เป็นเพียงมนุษย์ที่ริต้าเข้ามาติดต่อกับเป็นเวลาหลายสิบปี ดังนั้นเธอจึงต้องปิดบังความรู้สึกมากกว่าความสงสารและเห็นอกเห็นใจมนุษย์ที่เรียกว่า ยูลฮัน . แน่นอน เธอไม่ได้พูดมันออกมาสองมันแปลกๆ ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้น เนื่องจากความผิดพลาดของพระเจ้า ก็อยู่ในทิศทางที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง" ฉันจะอ่านหนังสือ "[ ก็ดี ]ศิลปะการต่อสู้จะกลายเป็นสิ่งสำคัญหลังจากน้ำท่วมใหญ่เกิดขึ้น แต่การอ่านหนังสือ ช่วยขยับขยาย หนึ่งเหตุผล และสร้างรากฐานสำหรับหนึ่งของการกระทำ มันจะช่วยได้ แต่มันก็ไม่ได้อันตรายยูลลฮัน ใครทำเร็วเกินไป มันอาจดูเหมือนมากเกินไปหลังจากตั้งค่าความคิดของเขาในเรื่องที่เขาขังตัวเองอยู่ภายในห้องสมุดวิทยาลัยทันที เขาสัญญากับริต้า เขาฝึกทุกอย่างหุบเขาและการใช้ทวนหรือไม่วันละ 3 ชั่วโมง แต่เขาลงทุนส่วนที่เหลือของเวลาที่ แต่เพียงผู้เดียวในการอ่านแม้ที่สุดเก็บรักษาอย่างดี หนังสือจะเปลี่ยนสีหลังจากหลายสิบปีแล้ว แต่ " ขอบคุณ " " หยุดเวลา " วัตถุที่ไม่ได้รับผลกระทบ โดยเวลา มันเป็นสิ่งที่ดีสำหรับยูลฮัน .การตั้งค่าของเขาพิงต่อนวนิยายร่วมสมัย แต่เขาก็เอือมระอา หลังจากอ่านมาประมาณ 5 ปี และเขาได้ย้ายไปยังคนอื่น ๆ ในขณะที่ความคิดของเขาที่ปกติชีวิตวิทยาลัยอาจยังคงหลังจากน้ำท่วมใหญ่เกิดขึ้น เขาเริ่มศึกษาหนังสือที่เกี่ยวข้องกับของเขาหลักซึ่งก็คือการบริหารจัดการ และเมื่อเขาได้ก็จะได้รับเบื่อกับมัน เขาถือว่าเป็นพหูพจน์วิชาเอกจิตวิทยา หรือมนุษยศาสตร์ที่เกี่ยวข้องอื่น ๆและอ่านหนังสือซึ่งแตกต่างจากศิลปะการต่อสู้ที่ความคืบหน้าจะกลายเป็นที่เห็นได้ชัดน้อยลงหลังจากบางจุดอ่านกอง ความรู้ ลฮัน ยู ที่ตอนนี้ไดรฟ์ที่กระจายความสนใจของเขาไปยังหนังสือภายในห้องสมุด ความรู้ทั่วไป , ประวัติศาสตร์ , ภูมิศาสตร์ , calssics , ฟิสิกส์ , เคมี , ศิลปะและเขาอีกครั้ง