ประเทศไทยเป็นประเทศกำลังพัฒนาซึ่งประกอบด้วยสังคมเมืองและสังคมชนบท.
สังคมชนบทเป็นพื้นที่ส่วนใหญ่ของประเทศที่ประชากรอาศัยอยู่และประกอบอาชีพเกษตรกรรม.
ชนบทเป็นสังคมที่ประชาชนมีรายได้น้อย มีระบบการสื่อสารและการขนส่งที่ล้าหลัง.
ประชาชนในพื้นที่มักมีการศึกษาต่ำและความสัมพันธ์ระหว่างคนในชนบทเป็นแบบปฐมภูมิ.