So we waited and waited. But there

So we waited and waited. But there was no news. My mother sat next to the phone all day. She didn't eat. She slept for only three or four hours that night. Early next morning, i found her next to the phone again, sitting and waiting. She looked so worried . Then. around lunch time, there was a phone call. It was someone who knew Samira's father. He was phoning from Dubai. he had good news. We thought that it was good news, because he told us my father was alive.
'Where is he?' asked my mother.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อให้เรารอ และรอ แต่ข่าวไม่ได้ แม่นั่งอยู่ติดกับโทรศัพท์ทุกวัน เธอไม่ได้กิน เธอนอนหลับเพียงสาม หรือสี่ชั่วโมงคืน ช่วงเช้าถัดไป พบเธอติดโทรศัพท์อีก นั่ง และรอ เธอดูกังวลดังนั้น จากนั้น สถานที่เวลากลางวัน มีโทรศัพท์ มันเป็นคนที่รู้ว่าพ่อของ Samira เขามีโทรศัพท์เข้ามาจากดูไบ เขามีข่าวดี เราคิดว่า มันเป็นข่าวดี เพราะเขาบอกเราพ่อมีชีวิตอยู่'เขา "ถามแม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นเราจึงรอและรอ แต่ไม่ได้มีข่าว แม่ของฉันนั่งต่อไปยังโทรศัพท์ทุกวัน เธอไม่ได้กิน เธอนอนหลับเพียงสามหรือสี่ชั่วโมงในคืนนั้น ในเช้าวันรุ่งฉันพบเธอต่อไปยังโทรศัพท์อีกครั้งนั่งรอ เธอมองกังวล แล้ว รอบเวลากลางวันมีโทรศัพท์ มันเป็นคนที่รู้ว่าพ่อของ Samira เขาได้รับการพูดโทรศัพท์จากดูไบ เขามีข่าวดี เราคิดว่ามันเป็นข่าวที่ดีเพราะเขาบอกกับเราว่าพ่อของฉันยังมีชีวิตอยู่
'เขาอยู่ที่ไหน' ถามแม่ของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราก็เลยรอ และ รอ แต่ไม่มีข่าว แม่ของฉันนั่งอยู่ข้างโทรศัพท์ทั้งวัน เธอไม่ได้กินอะไร เธอหลับไปเพียงสามหรือสี่ชั่วโมงในคืนนั้น เช้ารุ่งขึ้น ผมเจอเธอข้างๆโทรศัพท์อีกครั้ง แล้วก็นั่งรอ เธอดูกังวล แล้ว เวลาประมาณเที่ยง ก็มีโทรศัพท์ มันเป็นใครบางคน ที่รู้ว่าพ่อสมิหรา . เขาได้รับโทรศัพท์จากดูไบ เขามีข่าวดีเราคิดว่ามันเป็นข่าวดี เพราะเขาบอกเราว่าพ่อยังมีชีวิตอยู่
'where เขา ? ถามแม่