You had Miss Grant as your teacher,

You had Miss Grant as your teacher, didn't you?' wheezed my mother. "She's just died. Look. She pointed at the obituary notice in the local paper. Suddenly it all came back to me That first day at school my mother had left me in the playground, surrounded by other children all bigger than me. A whistle blew. The noise stopped and the children filed into the school building. I did not know which row to join so I simply followed a girl with pigtails. When I entered the classroom everyone looked at me. A large motherly lady took me by the hand and said, You're in the wrong class. You'll be in Miss Grant's class. Come on, I'll show you.' Miss Grant was tall and thin, with dark eyes and sallow skin. She had high-pitched nasal voice which made everything she said sound threatening. She pointed to a seat next to a boy with a runny nose. "Sit with George. He'll tell you what to do. Children, this is Joe Green. Say hello to him." I tried very hard to please Miss Grant but somehow everything always turned out wrong. In the autumn she drew a tree on a sheet of brown paper pinned to the wall. children.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณมีนางสาว Grant เป็นครูของคุณ คุณไม่?' wheezed แม่ของฉัน "คนเพิ่งตาย ดู เธอชี้ไปที่ประกาศมรณกรรมในพิมพ์ท้องถิ่น ก็มันทั้งหมดกลับมาฉันวันแรกที่โรงเรียนแม่ก็ทิ้งฉันในสนามเด็กเล่น ล้อมรอบ ด้วยเด็กคนอื่น ๆ ทั้งหมดใหญ่กว่าฉัน นกหวีดพัด เสียงหยุดและเด็กที่ยื่นเข้าไปในอาคารโรงเรียน ผมไม่รู้แถวที่เข้าร่วมดังนั้นฉันก็ตามหญิงสาวที่ มีผมเปีย ป้อนชั้นเรียน ทุกคนมองที่ฉัน ผู้หญิง motherly ใหญ่เอาฉัน ด้วยมือ และกล่าว ว่า คุณอยู่ในระดับไม่ถูกต้อง คุณจะอยู่ในคลาสนางสาว Grant มา ฉันจะแสดง ' นางสาว Grant ถูกสูง และ บาง มีตาสีเข้มและผิวหน้าเหลือง เธอเสียงจมูกแหลมซึ่งทำทุกอย่างที่เธอบอกว่า เสียงขู่ เธอชี้ไปนั่งติดกับเด็กที่มีน้ำมูกไหลเป็น "นั่งกับจอร์จ เขาจะบอกคุณสิ่งที่ต้องทำ เด็ก นี้เป็นโจสีเขียว บอกว่า สวัสดีกับเขา" พยายามหนักมากโปรดให้นางสาว แต่อย่างใด ทุกอย่างมักจะเปิดออกไม่ถูกต้อง ในฤดูใบไม้ร่วง เธอดึงต้นไม้บนกระดาษสีน้ำตาลที่ตรึงไว้กับผนัง เด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณมีมิสแกรนท์เป็นครูของคุณคุณไม่? wheezed แม่ของฉัน "เธอเป็นเพียงแค่การเสียชีวิต. ดู. เธอชี้ที่แจ้งให้ทราบล่วงหน้ามรณกรรมในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น. ทันใดนั้นมันทั้งหมดกลับมาให้ฉันมาที่วันแรกที่โรงเรียนแม่ของฉันได้ทิ้งฉันในสนามเด็กเล่นที่ล้อมรอบด้วยเด็กคนอื่น ๆ ทั้งหมดที่มีขนาดใหญ่กว่าฉัน. นกหวีด พัด. เสียงหยุดและเด็กที่ยื่นเข้าไปในอาคารโรงเรียน. ผมไม่ทราบว่าแถวที่จะเข้าร่วมเพื่อให้ฉันเพียงตามหญิงสาวที่มี pigtails. เมื่อฉันเดินเข้ามาทุกคนในชั้นเรียนมองมาที่ฉัน. ผู้หญิงที่เป็นแม่ที่มีขนาดใหญ่เอาฉันด้วยมือ และกล่าวว่าคุณอยู่ในระดับที่ไม่ถูกต้อง. คุณจะอยู่ในระดับมิสแกรนท์. Come on, ฉันจะแสดง. มิสแกรนท์เป็นสูงและผอมด้วยดวงตาที่มืดและผิวซีด. เธอได้เสียงสูงเสียงจมูกซึ่งทำให้ทุกอย่างที่เธอกล่าวว่าเสียงขู่. เธอชี้ไปที่ที่นั่งติดกับเด็กที่มีอาการน้ำมูกไหลได้. "นั่งกับจอร์จ เขาจะบอกคุณว่าจะทำอย่างไร เด็กนี้เป็นโจกรีน ทักทายกับเขา. "ผมพยายามอย่างหนักที่จะโปรดมิสแกรนท์ แต่อย่างใดทุกอย่างมักจะเปิดออกมาไม่ถูกต้อง. ในฤดูใบไม้ร่วงที่เธอดึงต้นไม้บนแผ่นกระดาษสีน้ำตาลตรึงอยู่กับผนัง. เด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณเคยพลาดให้ครูใช่มั้ย ? wheezed แม่ของฉัน " เธอเพิ่งตาย ดูสิ เธอชี้ที่บริการประกาศในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น ก็มันทั้งหมดกลับมาให้ฉัน วันแรกที่โรงเรียนแม่ของฉันมีซ้ายฉันในสนามเด็กเล่นล้อมรอบไปด้วยเด็ก ๆทุกตัวใหญ่กว่าผม นกหวีดเป่า . เสียงที่หยุดและเด็กที่ยื่นเข้าไปในอาคารโรงเรียน ฉันไม่ทราบว่าแถวเข้าร่วมดังนั้นฉันก็เดินตามเด็กผู้หญิงกับหางเปีย เมื่อฉันเดินเข้าไปในห้องเรียน ทุกคนมองฉัน ผู้หญิงอย่างแม่ใหญ่เอาฉันด้วยมือและกล่าวว่าเธออยู่ห้องผิด คุณจะคุณให้ชั้น มาเถอะ ผมจะแสดงให้คุณ . " คุณแกรนท์ รูปร่างผอมสูง กับดวงตาและผิวซีด . เธอมีช่องจมูกเสียงแหลมสูงซึ่งทำให้ทุกอย่างที่เธอพูด เสียงขู่ เธอชี้ไปยังที่นั่งข้างๆ เป็นเด็กมีน้ำมูกไหล . นั่งกับจอร์จ เขาจะบอกคุณสิ่งที่ต้องทำ เด็กๆ นี่โจสีเขียว ทักทายเขาสิ ผมพยายามอย่างมากที่จะช่วยคุณให้แต่อย่างใด ทุกอย่างจะออกมาผิด ในฤดูใบไม้ร่วงที่เธอวาดต้นไม้บนแผ่นสีน้ำตาลกระดาษตรึงกับผนัง เด็ก