“Ji Mingfeng!” said Fang Yu, her fa

“Ji Mingfeng!” said Fang Yu, her face falling. A cold snort could be heard from behind her. It was none other than Ji Xiaoxiao, who approached slowly, her phoenix-like eyes flickering with killing intent. 1

“Don’t tell me your Fang Clan ancestors neglected to tell you that you can’t simply run around wildly in the Primordial Demon Immortal Plane?” said Ji Xiaoxiao. “Fang Yu, did you really forget that Ji Clan Dao Children are adept at augury arts?

“The fact that we ran into each other was coincidental. If you had left immediately, then I couldn’t have done anything. Instead, though, you gave me a chance to notify Mingfeng. With his skill in augury, pinpointing your position was no problem!”

Meng Hao had stopped moving already, and was observing coldly from off in the distance. Seeing that Fang Yu had been ambushed and sealed, he frowned.

“Do you really dare to hurt me?” replied Fang Yu calmly. There was no anger visible in her eyes; rather, a fearsome aura emanated out from her which continued to grow more and more intense.

“Hurt you? Why?” said Ji Xiaoxiao with a slight smile. “The Fang Clan might be all alone here in the lands of South Heaven, but on Planet East Victory, they are the most illustrious, number one Clan. We don’t need to hurt you, just trap you for three days. Then your path back into ancient times will be cut off. Preventing you from finding a host body is good enough.”

Off to the side, Ji Mingfeng was also smiling. He said nothing, but even from his position off in the distance, Meng Hao could tell that he was much more dangerous than Ji Xiaoxiao.

In fact, when looking at Ji Mingfeng, Meng Hao felt as if there was a needle poking into his back.

Ji Xiaoxiao looked at Fang Yu for another moment and then turned to look at Meng Hao. She smiled broadly and said, “Many thanks, Fellow Daoist. It seems we were fated to meet this day. Unfortunately, there’s no time to properly entertain you today, but if Karma wills it, we will meet again one day.”

Ji Mingfeng glanced over at Meng Hao, smiled and nodded. However, Meng Hao could clearly see the scorn in his gaze.

Fang Yu also looked over at Meng Hao.

He stood there silently for a moment before turning to leave. He had no desire to participate in what was happening. Fang Yu’s being sealed didn’t put her life in danger. Considering she was neither kith nor kin, it would not be worthwhile for him to take any action.

Besides, he wasn’t completely confident in being able to take on two members of the Ji Clan at the same time. That was especially so considering that Ji Mingfeng gave Meng Hao the same sense of danger that Patriarch Huyan had.

As he turned around, the smile on Ji Xiaoxiao’s face grew even wider. Her smile right now made her seem vastly different than the cold version from earlier. When she saw the complex emotions in Fang Yu’s eyes, the despair and the pain, she grew even happier. She looked at Meng Hao walking away, and admiration could be seen in her eyes.

The thought suddenly popped into her mind that in the future, she could use him to continue to provoke Fang Yu.

Meng Hao took three steps, then suddenly looked back at Fang Yu.

He saw the despair and complex emotions in her eyes, as well as the pain. There was nothing romantic about the pain; actually it seemed to be more the type of pain one might feel when being abandoned by a family member. The look caused Meng Hao’s mind to suddenly tremble.

He said nothing, but his eyes suddenly began to shine brightly. For some reason, he couldn’t just brush aside the pain he saw in her eyes. He wasn’t sure why, but in that instant he made a decision. The killing intent inside of him instantly shot up.

Ji Xiaoxiao frowned. Next to her, Ji Mingfeng’s lips turned up in a cold smile.

It was in this moment that Meng Hao entered the Seventh Anima.

BOOM!!

His body instantly swelled. His hair grew longer and his aura rocketed up. Two times, eight times, sixteen times… all the way until his battle prowess was equivalent to sixty-four great circle Nascent Souls. A brief instant was all it took for the explosive power to cause a whirlwind to scream into existence, filling the entire area with clouds of dust.

Meng Hao was now several heads taller. He was taller, and his demeanor was thoroughly that of an Devil Immortal.

Ji Xiaoxiao’s face fell, and Ji Mingfeng’s pupils constricted.

Fang Yu’s eyes began to glow brightly.

A roaring sound exploded out from Meng Hao as he shot forward with all the speed he could muster.

He was upon them in the blink of an eye. Ji Xiaoxiao lifted up her hand and pointed forward, causing an enormous bubble to appear in front of her. It instantly shattered in Meng Hao’s face.

BAM!

The shattering of the bubble caused Meng Hao to tremble, but it didn’t cause him to pause even the least bit. As he pressed forward, Ji Mingfeng casually pointed out, causing the white wolf to lift its head up and howl. As it pounced toward Meng Hao, the mastiff turned into a b

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"จิ Mingfeng " กล่าวว่า ยูฝาง ใบหน้าของเธอล้ม Snort เป็นเย็นอาจจะได้ยินจากด้านหลังเธอ ไม่ใช่จิ Xiaoxiao ที่ทาบทามช้า ดวงตาของเธอเหมือนฟีนิกซ์ริบหรี่กับฆ่าเจตนา อื่นได้ 1"ไม่บอกบรรพบุรุษตระกูลฟางของคุณละเลยที่จะบอกคุณว่า คุณไม่สามารถเพียงแค่วิ่งไปรอบ ๆ อย่างดุเดือดในระนาบแรกปีศาจอมตะ" จิ Xiaoxiao กล่าวว่า "ยูฝาง จริง ๆ ลืมคุณหญิง augury ศิลปะเด็กดาวกองทัพจิ"ความจริงที่เราประสบกันก็บังเอิญ ถ้าคุณได้ทันที แล้วผมไม่สามารถทำอะไร แทน แม้ว่า คุณให้ฉันมีโอกาสที่จะแจ้งให้ทราบที่ Mingfeng ทักษะของเขาใน augury ปักตำแหน่งของคุณได้ไม่มีปัญหา"เฮา เมงหยุดเคลื่อนไหวแล้ว และได้สังเกตจ้างงานจากปิดในระยะทาง เห็นว่า Fang Yu ถูกซุ่มโจมตี และปิดผนึก เขา frowned"คุณจริง ๆ กล้าที่จะทำให้ฉันเจ็บ" ตอบว่า หยูฟางใจเย็น มีความโกรธไม่ปรากฏในดวงตาของเธอ ค่อนข้าง พิลึกออร่าเล็ดลอดออกมาจากเธอออกซึ่งยังคงเติบโตขึ้นและรุนแรงขึ้น"ค่ะคุณ ทำไม "จิ Xiaoxiao กล่าว ด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย "กองทัพฝางอาจจะคนเดียวที่นี่ในดินแดนใต้สวรรค์ แต่ในโลกตะวันออกชัยชนะ มีตัวเลขสนับสนุน กองทัพ เราไม่จำเป็นต้องทำร้ายคุณ ดักจับคุณสามวัน จากนั้น เส้นทางของคุณกลับเข้าไปในโบราณจะถูกตัดออก ทำให้คุณสามารถค้นหาร่างกายโฮสต์เป็นพอ"ออกไปด้านข้าง จิ Mingfeng ยังยิ้ม เขากล่าวว่า ไม่มีอะไร แต่แม้จะมาจากตำแหน่งของเขาออกในระยะไกล เมงเฮาสามารถบอกว่า เขาเป็นอันตรายมากขึ้นกว่า Xiaoxiao จิในความเป็นจริง เมื่อมองจิ Mingfeng เมงเฮารู้สึกประหนึ่งมีเข็ม poking เข้าหลังของเขาจิ Xiaoxiao มองยูฝางอีกครู่แล้ว หันไปมองเมงเฮา เธอยิ้มกว้าง ๆ และกล่าว ว่า "ขอบคุณมาก เพื่อน Daoist ดูเหมือนเรามีแสดงสดตามวัน อับ ไม่มีเวลาไปอย่างวันนี้ แต่ถ้ากรรมบังเกิดมัน เราจะได้พบกับอีกหนึ่งวัน"จิ Mingfeng พลุ่งพล่านเฮาเมง ยิ้ม และเลยต้อง อย่างไรก็ตาม เมงเฮาอย่างชัดเจนสามารถเห็น scorn ในสายตาของเขาFang Yu ยังมองไปที่เฮาเมงยืนมีเงียบครู่หนึ่งก่อนที่จะหันออกจากกัน เขาไม่ปรารถนาในสิ่งที่เกิดขึ้น ฝางยูจะถูกปิดผนึกไม่ได้ใส่ชีวิตของเธอตกอยู่ในอันตราย พิจารณาเธอ kith ไม่กิน มันจะไม่คุ้มค่าสำหรับเขาที่จะดำเนินการใด ๆนอกจากนี้ เขาไม่เชื่อในความสามารถในการใช้เวลาในสมาชิกสองสมาชิกของกองทัพจิในเวลาเดียวกัน ที่เป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งดังนั้น พิจารณาที่ Mingfeng จิให้เฮาเมงของอันตรายที่มีพระ Huyanขณะที่เขาหัน รอยยิ้มบนใบหน้าจิ Xiaoxiao เติบโตกว้าง รอยยิ้มของเธออยู่ทำให้เธอดูเหมือนต่างมากกว่ารุ่นเย็นจากรุ่นก่อนหน้านี้ เมื่อเธอเห็นอารมณ์ซับซ้อนในตา Fang Yu ความสิ้นหวัง และความเจ็บปวด เธอโตยังมีความสุข เธอมองไปที่เมงเฮาเดินออกไป และชื่นชมอาจจะเห็นในดวงตาของเธอความคิดก็โผล่เข้าไปในใจของเธอที่ในอนาคต เธอสามารถใช้เขาต่อไปกระตุ้น Fang Yuเมงเฮาเอาสามขั้นตอน แล้วก็ดูกลับยุฝางเขาเห็นความสิ้นหวังและอารมณ์ที่ซับซ้อนในดวงตาของเธอ เป็นความเจ็บปวด ก็ไม่มีอะไรโรแมนติกเกี่ยวกับความเจ็บปวด จริง ๆ แล้ว มันดูเหมือนจะ เพิ่มเติมชนิดของความเจ็บปวดหนึ่งอาจรู้สึกถูกทอดทิ้ง โดยสมาชิกในครอบครัว ลักษณะเกิดจากจิตใจเมงเฮาก็สั่นเครือเขากล่าวว่า ไม่มีอะไร แต่ตาของเขาก็เริ่มที่จะส่องสว่าง เหตุผลบางอย่าง เขาไม่เพียงใช้แปรงกันเจ็บปวดที่เขาเห็นในดวงตาของเธอลง เขาไม่แน่ใจว่า ทำไม แต่ทันทีที่เขาตัดสินใจ เจตนาฆ่าภายในของเขายิงทันทีค่าจิ Xiaoxiao frowned ข้าง ๆ เธอ จิ Mingfeng ริมฝีปากเปิดขึ้นในรอยยิ้มเย็นมันเป็นในขณะนี้ว่า เมงเฮาใส่ Anima เจ็ดบูม!!ร่างกายของเขา swelled ได้ทันที ผมเติบโตมานาน และกลิ่นอายของเขาพุ่งขึ้น สองครั้ง แปดครั้ง สิบหกครั้ง...จนความสามารถในการรบของเขามากเทียบเท่ากับวงกลมใหญ่หกสิบสี่วิญญาณก่อ ทันทีโดยย่อคือทั้งหมดที่ใช้สำหรับพลังงานระเบิดทำให้เกิดลมหมุนร้องเข้าดำรงอยู่ พื้นที่ทั้งหมดเต็มไป ด้วยฝุ่นเมงเฮาเวลานี้หลายหัวสูง เขาสูง และ demeanor ของเขาเป็นอย่างที่ของปีศาจอมตะตกหน้าจิ Xiaoxiao และแคบนักเรียนจิ Mingfengตาฟางยูเริ่มเรืองแสงสดใสเสียงคำรามกระจายออกจากเฮาเมงเขายิงไปข้างหน้า ด้วยความเร็วที่เขาสามารถรวบเขาเป็นพวกเขาในพริบตา จิ Xiaoxiao ยกขึ้นมือของเธอ และชี้ไปข้างหน้า ก่อให้เกิดเป็นฟองใหญ่ปรากฏตรงหน้า มันทันทีทำลายหน้าเมงเฮาBAMซึ่งทำให้ป่นปี้ฟองเกิดเมงห้าวสั่นเครือ แต่มันไม่ได้ทำให้เขาหยุดแม้น้อยบิต ขณะที่เขากดไปข้างหน้า Mingfeng จิตั้งใจชี้ให้เห็น ทำให้หมาป่าสีขาวจะยกหัวขึ้น และเห่าหอน มันจู่ไปทางเมงเฮา กาแฟให้กลายเป็นข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"จี Mingfeng!" ฝางกล่าวว่าใบหน้าของเธอลดลง Snort เย็นอาจจะได้ยินมาจากด้านหลังของเธอ มันเป็นใครอื่นนอกจาก Ji Xiaoxiao ที่เดินเข้ามาอย่างช้าๆตา Phoenix-ริบหรี่เหมือนเธอมีความตั้งใจที่จะฆ่า 1 "อย่าบอกนะว่าบรรพบุรุษฝางตระกูลของคุณละเลยที่จะบอกคุณว่าคุณไม่สามารถเพียงแค่วิ่งไปรอบ ๆ อย่างดุเดือดในลำดับปีศาจอมตะเครื่องบิน?" จี Xiaoxiao กล่าวว่า "ฝางไม่จริงๆคุณลืมว่าจีแซ่ Dao เด็กมีความเชี่ยวชาญในศิลปะการพยากรณ์? " ความจริงที่เราวิ่งเข้าไปในแต่ละอื่น ๆ เป็นเรื่องบังเอิญ หากคุณได้ทิ้งทันทีแล้วผมไม่ได้ทำอะไร แต่แม้ว่าคุณทำให้ผมมีโอกาสที่จะแจ้งให้ Mingfeng ด้วยความสามารถของเขาในการพยากรณ์, pinpointing ตำแหน่งของคุณก็ไม่มีปัญหา! " เม้งเฮาได้หยุดเคลื่อนไหวแล้วและได้รับการสังเกตอย่างเย็นชาจากในระยะไกล เห็นว่าฝางได้รับการซุ่มโจมตีและปิดผนึกเขาขมวดคิ้ว. "จริงๆคุณกล้าที่จะทำร้ายฉัน?" ตอบฝางใจเย็น มีความโกรธไม่สามารถมองเห็นได้ในสายตาของเธอก็คือ; ค่อนข้างกลิ่นอายพิลึกเล็ดลอดออกมาจากเธอซึ่งยังคงเติบโตมากขึ้นและรุนแรงมากขึ้น. "ทำร้ายคุณ? ทำไม? "จี Xiaoxiao กล่าวด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย "ฝางแซ่อาจจะเป็นคนเดียวที่นี่ในดินแดนแห่งสวรรค์ใต้ แต่ในโลกตะวันออกชัยชนะพวกเขามีชื่อเสียงมากที่สุดจำนวนหนึ่งตระกูล เราไม่จำเป็นต้องทำร้ายคุณเพียงแค่คุณกับดักเป็นเวลาสามวัน จากนั้นเส้นทางของคุณกลับเข้ามาในสมัยโบราณจะถูกตัดออก ป้องกันคุณจากการหาร่างกายโฮสต์ดีพอ. " ออกไปด้านข้างจี Mingfeng ก็ยังยิ้ม เขากล่าวว่าไม่มีอะไร แต่แม้จะมาจากตำแหน่งของเขาออกไปในระยะทางที่เม้งเฮาสามารถบอกได้ว่าเขาเป็นอันตรายมากขึ้นกว่าจี Xiaoxiao. ในความเป็นจริงเมื่อมองไปที่จี Mingfeng เม้งเฮารู้สึกราวกับว่ามีเข็มจิ้มลงไปที่หลังของเขา . จี Xiaoxiao มองที่ฝางสำหรับช่วงเวลาอื่นและจากนั้นก็หันไปดูที่เม้งเฮา เธอยิ้มกว้างและกล่าวว่า "ขอบคุณมาก, Daoist เพื่อน ดูเหมือนว่าเราถูกเวรกรรมที่จะตอบสนองในวันนี้ แต่น่าเสียดายที่มีเวลาที่จะต้องสร้างความบันเทิงให้คุณในวันนี้ไม่มี แต่ถ้ากรรมประสงค์นั้นเราจะได้พบกันอีกครั้งในวันหนึ่ง. " จี Mingfeng ชำเลืองมองไปที่เม้งเฮายิ้มและพยักหน้า แต่เม้งเฮาได้เห็นอย่างชัดเจนรังเกียจในสายตาของเขา. ฝางยังมองไปที่เม้งเฮา. เขายืนอยู่ตรงนั้นเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะหันไปออก เขามีความปรารถนาที่จะมีส่วนร่วมในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น เป็นฝางปิดผนึกไม่ได้ใส่ชีวิตของเธอตกอยู่ในอันตราย เธอได้รับการพิจารณาค่า Kith มิได้ญาติมันจะไม่คุ้มค่าสำหรับเขาที่จะดำเนินการใด ๆ . นอกจากนี้เขาก็ยังไม่สมบูรณ์มีความมั่นใจในความสามารถที่จะใช้ในสองสมาชิกของตระกูลจีในเวลาเดียวกัน นั่นคือโดยเฉพาะอย่างยิ่งการพิจารณาว่าจี Mingfeng ให้เม้งเฮาความรู้สึกเดียวกันของอันตรายที่พระสังฆราช Huyan มี. ขณะที่เขาหันไปรอบ ๆ รอยยิ้มบนใบหน้าของจี Xiaoxiao ขยายตัวได้กว้าง รอยยิ้มของเธอในขณะนี้ทำให้เธอดูเหมือนอย่างมากมายแตกต่างกว่ารุ่นก่อนหน้านี้จากความหนาวเย็น เมื่อเธอเห็นอารมณ์ที่ซับซ้อนในสายตาฝางของสิ้นหวังและความเจ็บปวดที่เธอยิ่งมีความสุข เธอมองที่เม้งเฮาเดินออกไปและชื่นชมอาจจะเห็นในดวงตาของเธอ. คิดว่าจู่ ๆ ก็ผุดขึ้นมาในความคิดของเธอว่าในอนาคตเธอจะใช้เขาเพื่อดำเนินการต่อเพื่อกระตุ้นฝาง. เม้งเฮาเอาสามขั้นตอนแล้วก็หันกลับไปมอง ที่ฝาง. เขาเห็นความสิ้นหวังและอารมณ์ที่ซับซ้อนในดวงตาของเธอเช่นเดียวกับความเจ็บปวด ไม่มีอะไรที่โรแมนติกเกี่ยวกับความเจ็บปวดคือ; ที่จริงมันดูเหมือนจะเป็นมากขึ้นประเภทของอาการปวดหนึ่งอาจจะรู้สึกเมื่อถูกทอดทิ้งโดยสมาชิกในครอบครัว รูปลักษณ์ที่เกิดจากใจของเม้งเฮาจู่ๆสั่นสะเทือน. เขากล่าวว่าไม่มีอะไร แต่สายตาของเขาก็เริ่มที่จะเปล่งปลั่งสดใส ด้วยเหตุผลบางอย่างเขาอาจจะไม่ได้เป็นเพียงแปรงกันความเจ็บปวดที่เขาเห็นในดวงตาของเธอ เขาเป็นคนที่ไม่แน่ใจว่าทำไม แต่ในทันทีว่าเขาได้ตัดสินใจ เจตนาฆ่าภายในของเขายิงในทันที. จี Xiaoxiao ขมวดคิ้ว ถัดไปกับเธอริมฝีปาก Ji Mingfeng หันขึ้นมาในรอยยิ้มเย็น. มันอยู่ในขณะนี้ว่าเม้งเฮาป้อนเจ็ด Anima. BOOM !! ร่างของเขาพองทันที ผมของเขาเพิ่มขึ้นอีกต่อไปและกลิ่นอายของเขาพุ่งขึ้น สองครั้งครั้งที่แปดสิบหกครั้ง ... ตลอดทางจนกว่าการต่อสู้กล้าหาญของเขาก็เท่ากับหกสิบสี่วงกลมใหญ่ตั้งไข่วิญญาณ ทันทีสั้น ๆ คือทั้งหมดที่มันต้องใช้เวลาสำหรับระเบิดพลังที่จะทำให้เกิดพายุหมุนที่จะกรีดร้องเป็นชาติเติมพื้นที่ทั้งหมดด้วยเมฆฝุ่น. เม้งเฮาตอนนี้หัวหลายสูง เขาเป็นคนที่สูงและการกระทำของเขาเป็นอย่างละเอียดที่ของปีศาจอมตะ. ใบหน้า Ji Xiaoxiao ลดลงและนักเรียน Ji Mingfeng ของตีบ. ตาฝางเริ่มเรืองแสงสดใส. เสียงคำรามระเบิดออกจากเม้งเฮาขณะที่เขายิงไปข้างหน้ากับทุกความเร็ว เขาสามารถรวบรวม. เขาได้อยู่กับเขาได้ในพริบตา จี Xiaoxiao ยกขึ้นมือของเธอและชี้ไปข้างหน้าทำให้เกิดฟองอย่างมากที่จะปรากฏในหน้าของเธอ มันแตกได้ทันทีในเม้งเฮาใบหน้า. BAM! แตกของฟองที่เกิดเม้งเฮาสั่น แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เขาหยุดแม้แต่น้อยนิด ในขณะที่เขากดไปข้างหน้าจี Mingfeng ลวกชี้ให้เห็นทำให้หมาป่าสีขาวที่จะยกหัวขึ้นและเห่าหอน ในขณะที่มันกระโจนไปสู่เม้งเฮา Mastiff กลายเป็น AB