Repeated freeze–thaw cycling can re

Repeated freeze–thaw cycling can reduce the microbial
biomass by as much as one-third (Larsen et al. 2002,
Pesaro et al. 2003), and basal respiration by up to 30%
(Schimel and Clein 1996). Damage is usually greater
when microbes are active and growing (Schimel and
Clein 1996). When soils experience multiple freeze–thaw
cycles, most of the vulnerable biomass appears to be lost
in the first cycle and microbes that survive the first cycle
are resistant to additional events (Larsen et al. 2002,
Walker et al. 2006). Such results suggest that different
groups of microbes have different growth strategies
when it comes to responding to freezing. In contrast to
drought, one might hypothesize that bacteria are more
tolerant than fungi because the mycelial growth form
should be sensitive to the physical disruption associated
with freezing. Multiple freeze/thaw cycles appear to shift
communities toward increased bacterial dominance
(Nieminen and Setala 2001, Larsen et al. 2002) as
bacteria survive while eukaryote and archaeal populations
are reduced (Pesaro et al. 2003). In contrast to
these studies, the gram negative Pseudomonas/Alcaligenes
group appears to be sensitive to freeze/thaw
(Skogland et al. 1988), although Pseudomonas paucimobilis
was tolerant of a first freeze/thaw cycle but only
sensitive to a second (Morley et al. 1983), suggesting it
may have consumed the resources needed for acclimation
in surviving the first freeze cycle. Although fungi are
vulnerable to freezing, they sometimes increase under
prolonged frozen conditions (Schadt et al. 2003, Sjursen
et al. 2005). Since fungi are generally tolerant of low
water potentials and are able to bridge gaps to tap
spatially separated resources, this wouldn’t be surprising.
There is little information about how low temperatures
affect microbial community structure in nature.
The one relatively complete picture of microbial winter
dynamics is from the Colorado alpine where the
microbial community cycles between a summertime,
bacteria-dominated community and a winter, fungidominated
community (Schadt et al. 2003); this community
shift produces a flush of nutrients that support
springtime plant growth (Schmidt and Lipson 2004).
However, in the alpine, with thick snow cover, soil
temperatures are never extremely low and the shifts in
microbial communities are thought to be driven more by
changes in available substrates—root exudates and
other fresh, simple compounds in the summer, and
more complex and recalcitrant litter-derived materials in
the winter (Schmidt and Lipson 2004, Schmidt et al.
2007). Although this work has been cited as characterizing
‘‘tundra’’ (Neufeld and Mohn 2005), arctic and
alpine tundra differ in many ways and it is quite possible
that arctic communities have different patterns of
microbial community dynamics.
Whereas surviving drought appears to be physiologically
expensive, microbes appear generally able to do
so. Freezing appears to be a greater challenge, possibly
involving more actual mortality, although many of the
direct physiological costs of surviving dry and freezing
conditions appear similar in magnitude. The ecophysiological
costs of both, and their effects on functional
community dynamics, need to be better constrained at
the whole-ecosystem scale.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซ้ำ freeze – thaw ปั่นจักรยานสามารถลดจุลินทรีย์ที่ชีวมวลโดยเป็นหนึ่งในสาม (เสน et al. 2002Pesaro et al. 2003), และฐานหายใจได้ถึง 30%(Schimel และ Clein 1996) ความเสียหายเป็นปกติมากขึ้นเมื่อจุลินทรีย์จะเจริญเติบโต และใช้งานอยู่ (Schimel และทาง Clein ที่ 1996) เมื่อดินพบหลาย freeze – thawรอบ ส่วนใหญ่ของชีวมวลมีความเสี่ยงจะ ไม่สูญหายในรอบแรกและเชื้อจุลินทรีย์ที่เอาตัวรอดรอบแรกมีความทนทานต่อกิจกรรมเพิ่มเติม (เสน et al. 2002Walker et al. 2006) ผลลัพธ์ดังกล่าวแนะนำที่แตกต่างกันกลุ่มของจุลินทรีย์ที่มีกลยุทธ์การเติบโตที่แตกต่างกันเมื่อมันมาถึงการแช่แข็ง ตรงกันข้ามกับภัยแล้ง หนึ่งอาจ hypothesize ว่า แบคทีเรียมีมากขึ้นอดทนกว่าเชื้อราเนื่องจากแบบฟอร์ม mycelial เจริญเติบโตควรมีการหยุดชะงักทางกายภาพที่เกี่ยวข้องมีจุดเยือกแข็ง หยุด/thaw หลายรอบปรากฏจะ เปลี่ยนชุมชนไปทางปกครองแบคทีเรียที่เพิ่มขึ้น(Nieminen และ Setala 2001 เสน et al. 2002) เป็นแบคทีเรียอยู่รอดในขณะที่ประชากรยูแคริโอตและ archaealจะลดลง (Pesaro et al. 2003) ตรงกันข้ามกับการศึกษาเหล่านี้ แกรมลบ Pseudomonas/Alcaligenesกลุ่มที่ดูเหมือนจะ เป็นการ ตรึง/thaw(Skogland et al. 1988), แม้ว่า Pseudomonas paucimobilisเพียง แต่อดทนกับการ ตรึง/thaw รอบแรกสำคัญที่สอง (Morley et al. 1983), แนะนำมันอาจมีใช้ทรัพยากรที่จำเป็นสำหรับ acclimationในรอด ครั้งแรกตรึงรอบ แม้ว่าเชื้อราเสี่ยงต่อการถูกแช่แข็ง พวกเขาบางครั้งเพิ่มภายใต้เป็นเวลานานสภาพแช่แข็ง (Schadt et al. 2003, Sjursenet al. 2005) เนื่องจากเชื้อรามีความอดทนโดยทั่วไปต่ำศักยภาพและโอกาสเพื่อเป็นสะพานเชื่อมช่องว่างแตะน้ำspatially แยกทรัพยากร นี้จะไม่น่าแปลกใจมีข้อมูลน้อยเกี่ยวกับอุณหภูมิต่ำอย่างไรส่งผลกระทบต่อโครงสร้างชุมชนจุลินทรีย์ในธรรมชาติภาพค่อนข้างสมบูรณ์หนึ่งของฤดูหนาวจุลินทรีย์dynamics เป็นจากโคโลราโดอัลไพน์การจุลินทรีย์ชุมชนรอบระหว่างช่วงฤดูร้อนแบคทีเรียครอบงำชุมชนและฤดูหนาว fungidominatedชุมชน (Schadt et al. 2003); ชุมชนนี้กะสร้างล้างสารที่สนับสนุนฤดูใบไม้ผลิพืชเจริญเติบโต (Schmidt และ Lipson 2004)อย่างไรก็ตาม ในแอลป์ หิมะหนาปก ดินอุณหภูมิจะไม่มากต่ำและกะในชุมชนจุลินทรีย์มีความคิดที่จะขับเคลื่อนเพิ่มเติมโดยพื้นผิวมีการเปลี่ยนแปลง — exudates ราก และอื่น ๆ สด ง่ายสารประกอบในฤดูร้อน และยิ่งซับซ้อน และอ้างมาครอกวัสดุในฤดูหนาว (Schmidt และ Lipson 2004 ชมิดท์ et al2007) . ถึงแม้ว่างานนี้มีการอ้างว่าเป็นการศึกษาอาร์กติก (ยเฟลด์และม่อน 2005), '' tundra'' และalpine tundra ที่แตกต่างกันมากมาย และสุดที่ขั้วโลกเหนือชุมชนมีรูปแบบแตกต่างกันชุมชนจุลินทรีย์ dynamicsในขณะที่รอดตายแล้ง ปรากฏ เป็นสรีรวิทยาแพง จุลินทรีย์ปรากฏสามารถทำได้เพื่อให้ จุดเยือกแข็งที่ปรากฏอาจจะ เป็นความท้าทายที่มากขึ้นเกี่ยวข้องกับการตายจริงเพิ่มเติม แม้ว่าหลายต้นทุนทางสรีรวิทยาโดยตรงอยู่รอดแห้ง และแช่แข็งเงื่อนไขปรากฏคล้ายขนาด การ ecophysiologicalต้นทุนของทั้งสอง และผลงานชุมชน dynamics ต้องการดีกว่าที่ระดับระบบนิเวศทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซ้ำการขี่จักรยานแช่แข็งละลายสามารถลดจุลินทรีย์
ชีวมวลโดยเท่าหนึ่งในสาม (เสน et al. 2002
Pesaro et al. 2003), และการหายใจฐานได้ถึง 30%
(ชิเมล์และ Clein 1996) ความเสียหายมักจะเป็นมากขึ้น
เมื่อจุลินทรีย์ที่มีการใช้งานและการเจริญเติบโต (ชิเมล์และ
Clein 1996) เมื่อได้สัมผัสกับดินแช่แข็งละลายหลาย
รอบมากที่สุดของชีวมวลที่มีช่องโหว่ดูเหมือนจะหายไป
ในรอบแรกและจุลินทรีย์ที่มีชีวิตรอดรอบแรก
มีความทนทานต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพิ่มเติม (เสน et al. 2002
วอล์คเกอร์ et al. 2006) ผลดังกล่าวแสดงให้เห็นว่าแตกต่างกัน
กลุ่มของจุลินทรีย์ที่มีกลยุทธ์การเติบโตที่แตกต่างกัน
เมื่อมันมาถึงการตอบสนองต่อการแช่แข็ง ในทางตรงกันข้ามกับ
ภัยแล้งหนึ่งอาจตั้งสมมติฐานว่าแบคทีเรียที่มีมากขึ้น
ใจกว้างกว่าเชื้อราเพราะรูปแบบการเจริญเติบโตของเส้นใย
ควรจะมีความไวต่อการหยุดชะงักทางกายภาพที่เกี่ยวข้อง
กับการแช่แข็ง หลายรอบแช่แข็ง / ละลายปรากฏที่จะเปลี่ยน
ชุมชนที่มีต่อการเพิ่มขึ้นของการปกครองแบคทีเรีย
(Nieminen และ Setala 2001 เสน et al. 2002) เป็น
แบคทีเรียที่อยู่รอดในขณะที่ eukaryote และ archaeal ประชากร
จะลดลง (Pesaro et al. 2003) ในทางตรงกันข้ามกับ
การศึกษาเหล่านี้กรัมเชิงลบ Pseudomonas / Alcaligenes
กลุ่มที่ดูเหมือนจะเป็นความละเอียดอ่อนที่จะแช่แข็ง / ละลาย
(Skogland et al. 1988) แม้ว่า Pseudomonas paucimobilis
เป็นใจกว้างของการแช่แข็งแรก / รอบละลาย แต่เพียง
ความไวต่อวินาที (มอร์ลี่ย์เอ al. 1983) ชี้ให้เห็นว่ามัน
อาจจะมีการบริโภคทรัพยากรที่จำเป็นสำหรับการปรับตัว
ในการมีชีวิตรอดรอบแรกแช่แข็ง แม้ว่าเชื้อรามี
ความเสี่ยงที่จะแช่แข็งบางครั้งพวกเขาเพิ่มขึ้นภายใต้
เงื่อนไขแช่แข็งเป็นเวลานาน (Schadt et al. 2003 Sjursen
et al. 2005) เนื่องจากเชื้อรามักจะมีใจกว้างต่ำ
ศักยภาพน้ำและสามารถที่จะสร้างสะพานเชื่อมช่องว่างที่จะแตะ
ทรัพยากรแยกตำแหน่งนี้จะไม่น่าแปลกใจ.
มีข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับวิธีอุณหภูมิต่ำ
ส่งผลกระทบต่อโครงสร้างกลุ่มจุลินทรีย์ในธรรมชาติ.
ภาพหนึ่งที่ค่อนข้างสมบูรณ์ของจุลินทรีย์ ในช่วงฤดูหนาว
การเปลี่ยนแปลงมาจากเทือกเขาแอลป์โคโลราโดที่
รอบชุมชนจุลินทรีย์ระหว่างฤดูร้อนเป็น
เชื้อแบคทีเรียที่โดดเด่นของชุมชนและฤดูหนาว fungidominated
ชุมชน (Schadt et al, 2003.); ชุมชนนี้
กะผลิตล้างสารอาหารที่สนับสนุนการ
เจริญเติบโตของพืชฤดูใบไม้ผลิ (Schmidt และ Lipson 2004).
อย่างไรก็ตามในเทือกเขาแอลป์ที่มีหิมะปกคลุมหนาของดิน
มีอุณหภูมิไม่ต่ำมากและการเปลี่ยนแปลงใน
กลุ่มจุลินทรีย์ที่มีความคิดที่จะขับเคลื่อนมากขึ้นโดย
การเปลี่ยนแปลงในพื้นผิวที่มีอยู่ exudates รากและ
สดสารประกอบอื่น ๆ ที่เรียบง่ายในช่วงฤดูร้อนและ
วัสดุเศษซากพืชที่ได้มาจากความซับซ้อนและดื้อรั้นใน
ช่วงฤดูหนาว (Schmidt และ Lipson 2004 Schmidt et al.
2007) แม้ว่างานนี้ได้รับการอ้างว่าเป็นลักษณะ
'' Tundra '' (Neufeld และม่อน 2005) อาร์กติกและ
ทุนดราอัลไพน์ที่แตกต่างกันในหลาย ๆ ด้านและมันค่อนข้างเป็นไปได้
ว่าชุมชนอาร์กติกมีรูปแบบที่แตกต่างกันของ
การเปลี่ยนแปลงของกลุ่มจุลินทรีย์.
ในขณะที่ยังมีชีวิตรอดภัยแล้งที่ดูเหมือนจะเป็น สรีรวิทยา
แพงจุลินทรีย์ที่ปรากฏโดยทั่วไปสามารถที่จะทำ
เช่นนั้น การแช่แข็งที่ดูเหมือนจะเป็นความท้าทายมากขึ้นอาจจะ
เกี่ยวข้องกับการตายที่เกิดขึ้นจริงมากขึ้นแม้ว่าจะมีหลายส่วนของ
ค่าใช้จ่ายโดยตรงด้านสรีรวิทยาการอยู่รอดแห้งและแช่แข็ง
เงื่อนไขปรากฏที่คล้ายกันในขนาด ecophysiological
ค่าใช้จ่ายของทั้งสองและผลกระทบของพวกเขาในการทำงาน
การเปลี่ยนแปลงชุมชนจะต้องมีข้อ จำกัด ที่ดีกว่าที่
ขนาดทั้งระบบนิเวศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ย้ำตรึง–ละลายจักรยานสามารถลดจุลินทรีย์ชีวมวลเป็นหนึ่งในสาม ( Larsen et al . 2002เปซาโร et al . 2546 ) และการหายใจได้ถึง 30% พื้นฐาน( schimel และ clein 1996 ) ความเสียหายเป็นปกติมากขึ้นเมื่อจุลินทรีย์ที่ใช้งานและการเติบโต ( schimel และclein 1996 ) เมื่อดินแข็งและละลายประสบการณ์หลายรอบ , ที่สุดของชีวมวลที่เสี่ยงจะเสียในรอบแรก และจุลินทรีย์ที่มีชีวิตอยู่รอบแรกต่อเหตุการณ์ที่เพิ่มขึ้น ( Larsen et al . 2002วอล์คเกอร์ et al . 2006 ) ผลดังกล่าวชี้ให้เห็นว่า ต่าง ๆกลุ่มเชื้อจุลินทรีย์มีกลยุทธ์การเจริญเติบโตที่แตกต่างกันเมื่อมันมาเพื่อตอบสนองต่อการแช่แข็ง ในทางตรงกันข้ามภัยแล้ง , หนึ่งอาจพบว่าแบคทีเรียมากกว่าใจกว้างกว่าเชื้อรา เพราะฟอร์มเจริญควรมีความไวต่อทางกายภาพที่หยุดชะงักด้วยการแช่แข็ง รอบหลายแช่แข็ง / ละลายปรากฏที่จะเปลี่ยนต่อจากการปกครองชุมชนเพิ่มขึ้น( และ Nieminen setala 2001 Larsen et al . 2002 ) เป็นแบคทีเรียและอยู่รอดในขณะที่ประชากร archaeal ยูแคริโอตจะลดลง ( Pesaro et al . 2003 ) ในทางตรงกันข้ามการศึกษาเหล่านี้ แกรมลบ Pseudomonas / Alcaligenesกลุ่มปรากฏความตรึง / ละลาย( skogland et al . 1988 ) แต่ของ paucimobilisคือใจกว้างของรอบแช่แข็ง / ละลายก่อน แต่ความไวต่อวินาที ( Morley et al . 1983 ) แนะนำมันอาจจะต้องใช้ทรัพยากรที่จำเป็นสำหรับ acclimationในการ ตรึงรอบแรก แม้ว่าเชื้อราเสี่ยงต่อการแช่แข็ง บางครั้งพวกเขาก็เพิ่มภายใต้สภาวะแช่แข็งนาน ( schadt et al . sjursen 2003et al . 2005 ) เนื่องจากเชื้อรามักจะใจกว้างน้อยน้ำศักยภาพและสามารถที่จะลดช่องว่างที่จะเคาะเปลี่ยนแยกทรัพยากรนี้จะไม่น่าแปลกใจมีข้อมูลเล็ก ๆน้อย ๆเกี่ยวกับวิธีอุณหภูมิต่ำส่งผลกระทบต่อโครงสร้างชุมชนจุลินทรีย์ในธรรมชาติหนึ่งภาพที่ค่อนข้างสมบูรณ์ของฤดูหนาวของจุลินทรีย์พลวัตจากอัลไพน์ที่โคโลราโดจุลินทรีย์ชุมชนรอบระหว่างฤดูร้อนแบคทีเรียครอบงำชุมชน และฤดูหนาว fungidominatedชุมชน ( schadt et al . 2003 ) ; ชุมชนนี้กะสร้างล้างสารอาหารที่สนับสนุนฤดูใบไม้ผลิพืช ( และชมิดท์ Lipson 2004 )อย่างไรก็ตาม ใน อัลไพน์ มีหิมะปกคลุมหนา ดินอุณหภูมิจะไม่ต่ำมาก และการเปลี่ยนแปลงในชุมชนจุลินทรีย์จะคิดว่าเป็นแรงผลักดันมากขึ้นโดยการเปลี่ยนแปลงของพื้นผิวและสารที่หลั่งรากอื่น ๆสดสารประกอบอย่างง่ายในฤดูร้อนที่ซับซ้อนมากขึ้นและนอกครูแคร่ได้มา วัสดุในฤดูหนาว ( ชมิดท์ และ ลิปสัน 2004 , ชมิดท์ et al .2007 ) ถึงแม้ว่างานนี้ได้รับการอ้างเป็นลักษณะ" "tundra " " ( นูเฟลด์ และมอห์น 2005 ) , อาร์กติกและAlpine Tundra แตกต่างกันในหลายวิธีและมันค่อนข้างเป็นไปได้ที่ชุมชนอาร์กติกมีรูปแบบที่แตกต่างกันของพลวัตของชุมชนจุลินทรีย์ในขณะที่ภัยแล้งจะปรากฏให้เรารอดตายแพง , จุลินทรีย์ที่ปรากฏโดยทั่วไป สามารถทำดังนั้น หนาวดูเหมือนจะท้าทายกว่า อาจจะที่เกี่ยวข้องกับการตายที่แท้จริงมากขึ้น แม้ว่าหลายของโดยตรง ด้านต้นทุนของการแห้งและแข็งเงื่อนไขที่ปรากฏคล้ายในขนาด . การ ecophysiologicalค่าใช้จ่ายของทั้งสอง และผลของพวกเขาในการทำงานพลวัตของชุมชน จะต้องดีกว่าที่ จำกัดขนาดของระบบนิเวศทั้งหมด