The continuous high economic growth

The continuous high economic growth is the basis of poverty reduction. The
average per capita growth rate of GDP of China is 8.1% in the period of 1978-2002 (see table 1),
5
which is the period lasting for the longest time with the highest growth rate of GDP per capita and
the largest population who benefit from it. This corresponds to doubling per capita GDP every 8.6
years, 5.4 times of global GDP per capita growth rate in the same period (1.5%). According to the
estimation made by the World Bank, it took Britain 58 years to double its per capita income
(1780-1838), America 47 years (1839-1886), Japan 34 years (1885-1919), South Korea 11 years
(1966-1977). In China, the annual growth rate of rural population’s consumption level (the
majority of China’s population) is 5.6%; the annual growth rate of per capita net income of
farmers is 7.2%, corresponding to doubling their per capita income every 9.7 years (see table 1),
which is the major reason leading to China’s great poverty reduction in rural areas. In 1978 nearly
100% peasant household whose per capita net income was below 500 yuan; in 1985 the
percentage was 77.7%; in 1990 it was 35%; and in 2001 only 2.5%. In 1985 the percentage of
peasant households whose per capita net income was less than 1000 yuan is 97.69%, while in
2001 the ratio has been down to only 13.22% (see table 5), which shows that the extremely poor
and the poor have been sharply decreased.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจสูงอย่างต่อเนื่องเป็นพื้นฐานของการลดความยากจน ที่8.1% มีอัตราเติบโตเฉลี่ยต่อหัวของ GDP ของจีนในช่วงปี 1978-2002 (ดูตาราง 1), 5ซึ่งเป็นระยะเวลายาวนานสำหรับเวลายาวนานที่สุดด้วยอัตราการเติบโตสูงสุดของ GDP ต่อ capita และประชากรที่ใหญ่ที่สุดที่ได้รับประโยชน์จากมัน เท่ากับจะต่อหัว GDP 8.6 ทุกปี 5.4 เท่าของ GDP โลกต่ออัตราการเติบโตของเศรษฐกิจฟิลิปปินส์จึงในเวลาเดียวกัน (1.5%) ตามประเมินโดยธนาคารโลก เอาราชอาณาจักรปี 58 คู่ของรายได้ต่อหัว(ค.ศ. 1780 - 1838) อเมริกาปี 47 (1839-1886), ญี่ปุ่นปี 34 (1885-1919), เกาหลีใต้ 11 ปี(1966 - 1977) ในจีน อัตราการเติบโตต่อปีของประชากรชนบทปริมาณระดับ(ส่วนใหญ่ของประชากรของจีน) เป็น 5.6% อัตราการเติบโตต่อปีของรายได้สุทธิต่อ capitaเกษตรกรเป็น 7.2% ที่สอดคล้องกับจะรายได้ต่อหัวของพวกเขาทุกปี 9.7 (ดูตาราง 1),ซึ่งเป็นเหตุผลสำคัญนำไปสู่การลดความยากจนมากของจีนในชนบท ในปี 1978 เกือบครัวเรือนชาวนา 100% มีกำไรสุทธิต่อ capita ต่ำกว่า 500 หยวน ในปี 1985เปอร์เซ็นต์ได้ 77.7% ในปี 1990 ก็ 35% และ ในปี 2001 เพียง 2.5% ในปี 1985 เปอร์เซ็นต์ของครัวเรือนชาวนามีรายได้สุทธิต่อ capita ต่ำกว่า 1000 หยวน คือ 97.69% ใน2001 ได้อัตราส่วนที่ลงเฉพาะ 13.22% (ดูตาราง 5), ซึ่งแสดงให้เห็นว่าดีมากและคนจนมีการลดลงอย่างรวดเร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างต่อเนื่องสูงเป็นพื้นฐานของการลดความยากจน
เฉลี่ยต่อหัวของ GDP อัตราของจีนเป็น 8.1% ในช่วงของการเจริญเติบโต 1978-2002 (ดูตารางที่ 1)
5
ซึ่งเป็นระยะเวลาที่ยาวนานสำหรับเวลาที่ยาวที่สุดมีอัตราการเติบโตสูงสุดของ GDP
ต่อหัวของประชากรและประชากรมากที่สุดที่รับประโยชน์จากมัน นี้สอดคล้องกับสองเท่าของจีดีพีต่อหัวของประชากรทุก 8.6
ปี 5.4 เท่าของจีดีพีทั่วโลกต่ออัตราการเติบโตของประชากรในช่วงเวลาเดียวกัน (1.5%) ตามที่การประมาณค่าที่ทำโดย World Bank, มันต้องใช้เวลา 58 ปีของสหราชอาณาจักรที่สองต่อหัวของรายได้ (1780-1838), อเมริกา 47 ปี (1839-1886) ญี่ปุ่น 34 ปี (1885-1919), เกาหลีใต้ 11 ปี( 1966-1977) ในประเทศจีนมีอัตราการเติบโตประจำปีของระดับการบริโภคของประชากรในชนบท (คนส่วนใหญ่ของประชากรของจีน) คือ 5.6%; อัตราการเติบโตประจำปีของรายได้ต่อหัวสุทธิของเกษตรกรคือ 7.2% ซึ่งสอดคล้องกับการเสแสร้งรายได้ต่อหัวของพวกเขาทุก 9.7 ปี (ดูตารางที่ 1) ซึ่งเป็นเหตุผลสำคัญที่นำไปสู่การลดความยากจนที่ดีของจีนในพื้นที่ชนบท ในปี 1978 เกือบ100% ของครัวเรือนชาวนาที่มีรายได้ต่อหัวต่ำกว่าสุทธิ 500 หยวน; ในปี 1985 ร้อยละ 77.7 เป็น%; ในปี 1990 มันเป็น 35%; และในปี 2001 เพียง 2.5% ในปี 1985 ร้อยละของครัวเรือนชาวนาที่มีรายได้ต่อหัวสุทธิน้อยกว่า1,000 หยวนเป็น 97.69% ในขณะที่ใน2001 อัตราส่วนได้รับการลงเหลือเพียง 13.22% (ดูตารางที่ 5) ซึ่งแสดงให้เห็นว่าคนที่น่าสงสารมากและคนจนที่ได้รับลดลงอย่างรวดเร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเติบโตทางเศรษฐกิจที่สูงอย่างต่อเนื่องเป็นพื้นฐานของการลดความยากจน
เฉลี่ยต่อหัว อัตราการเติบโตของ GDP ของประเทศจีนเป็น 8.1% ในช่วง 1978-2002 ( ดูตารางที่ 1 ) ,
5
ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานสำหรับเวลาที่ยาวที่สุด มีอัตราการเติบโตสูงสุดของ GDP ต่อหัว และ
ประชากรที่ใหญ่ที่สุดที่ได้รับประโยชน์จากมัน นี้สอดคล้องกับ GDP ต่อหัวเพิ่มทุกเดือน
ปี 54 เท่าของอัตราการเติบโตของ GDP ต่อหัวในช่วงเวลาเดียวกัน ( 1.5% ) ตาม
ประมาณโดยธนาคารโลก เอาอังกฤษ 58 ปี สองของรายได้ต่อหัว
( 1780-1838 ) , อเมริกา ปี 47 ( 1839-1886 ) , ญี่ปุ่น ( 34 ปี 1885-1919 ) เกาหลีใต้ 11 ปี
( 1966-1977 ) ในประเทศจีน ปี อัตราการเติบโตของประชากรในชนบทระดับการบริโภค (
ส่วนใหญ่ของประชากรของจีน ) 5.6 เปอร์เซ็นต์ต่อปี อัตราการเติบโตของรายได้เฉลี่ยต่อหัวของเกษตรกรสุทธิ
7.2% เทียบกับสองเท่าของรายได้ต่อหัวของพวกเขาทุก 5 ปี ( ดูตารางที่ 1 ) ,
ซึ่งเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้จีนยิ่งใหญ่ การลดความยากจนในชนบท ในปี 1978 เกือบ
100% ชาวนาครัวเรือนที่มีรายได้เฉลี่ยต่อหัวสุทธิต่ำกว่า 500 หยวน ; ในปี 1985
ร้อยละ 77.7 % ;ในปี 1990 เป็น 35% และในปี 2001 เพียง 2.5 % ในปี 1985 ร้อยละของครัวเรือนที่มีรายได้ต่อหัว
ชาวนารายได้น้อยกว่า 1 , 000 หยวน เป็น 97.69 % ในขณะที่
2001 อัตราส่วนได้ลงไปเพียง 13.22 % ( ดูจากตารางที่ 5 ) ซึ่งจะแสดงที่แสนน่าสงสาร
และยากจนได้รับอย่างรวดเร็วลดลง