Once upon a time there was a widow,

Once upon a time there was a widow, Dang Ambon, who lived with her only son in Kampong Ayer. They lived a comfortable life but were certainly not rich. She loved her son Manis so very much. As a boy she used to sing this lullaby to him:

Manis, Manis,
My sweet natured boy!
Manis, Manis,
Devoted and kind,
Manis, Manis,
Truly a mother’s pride!

When he was older Manis wanted to travel. He wanted to become rich. As a loving mother Dang Ambon knew she would miss him terribly. But because her love was so strong she allowed him to go. She wanted him to be the happiest he could possibly be.

For a long time there was no news from Manis. To console herself in her loneliness Dang Ambon sang her song everyday:

Manis, Manis,
My sweet natured boy!
Manis, Manis,
Devoted and kind,
Manis, Manis,
Truly a mother’s pride!

Many years passed and there was still no news from Manis. Dang Ambon kept herself busy by helping the poor. She gave whatever she could until the day she herself became poor. Despite her now sad situation she still sang everyday:

Manis, Manis,
My sweet natured boy!
Manis, Manis,
Devoted and kind,
Manis, Manis,
Truly a mother’s pride!

One day a large trading ship docked at Kampong Ayer. There was a rumour that the owner of the ship was Manis! He was already called Nakhoda Manis for being the rich captain of the ship. Excitedly Dang Ambon paddled her small boat in the direction of the big ship. She was to be reunited with her beloved Manis! In anticipation she sang:

Manis, Manis,
My sweet natured boy!
Manis, Manis,
Devoted and kind,
Manis, Manis,
Truly a mother’s pride!

Nakhoda Manis was proud and he was indeed rich. When he saw his mother he was ashamed of her and turned away claiming not to know this poor old woman. Dang Ambon was heartbroken. In her despair she cursed the ship full of riches – riches that had taken her son’s love away from her.

She would never sing her song again…

Suddenly, lighting flashed and there was a heavy storm. Rain, thunder and lightning!!!

When the storm cleared, her son’s ship was gone and in its place was a huge rock in the sea.

Today this rock is known as Jong Batu.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครั้งเป็นแม่หม้าย อัมแดง ที่อาศัยอยู่กับลูกชายคนเดียวของเธอในมาเก๊า มาเก๊า พวกเขาใช้ชีวิตสะดวกสบาย แต่ไม่ได้แน่นอนรวย เธอรักลูกชายของเธอมานิสมากมาก เป็นเด็ก ที่เธอใช้ร้องเพลงกล่อมนี้เขา: มานิส มานิส เด็กนิสัยของฉันหวาน มานิส มานิส อุทิศ และ ประเภท มานิส มานิส แท้จริงความภาคภูมิใจของแม่ เมื่อเขาอายุ มานิสต้องการเดินทาง เขาต้องการเป็นคนรวย เป็นคุณแม่ อัมบอนแดงรู้ว่า เธอจะคิดถึงเขามาก แต่เพราะรักเธอแข็งแกร่งเธออนุญาตให้เขาไป เธออยากให้เขาเป็นความสุขที่สุดเขาอาจจะเป็นได้ ข่าวจากมานิสได้เป็นเวลานาน ปลอบประโลมตัวเองในความเหงาของเธอ อัมบอนแดงร้องทุกเพลงของเธอ:มานิส มานิส เด็กนิสัยของฉันหวาน มานิส มานิส อุทิศ และ ประเภท มานิส มานิส แท้จริงความภาคภูมิใจของแม่หลายปีผ่านไป และมันยังมีข่าวจากมานิส อัมบอนแดงเก็บไว้เองไม่ว่าง ด้วยการช่วยคนจน เธอให้เธอได้จนกระทั่งวันที่เธอเองก็ไม่ดี แม้สถานการณ์ของเธอเศร้าตอนนี้ เธอยังคงร้องทุกวัน:มานิส มานิส เด็กนิสัยของฉันหวาน มานิส มานิส อุทิศ และ ประเภท มานิส มานิส แท้จริงความภาคภูมิใจของแม่วันหนึ่งซื้อขายเรือขนาดใหญ่ย้ายที่มาเก๊า มีเป็นข่าวลือที่ว่าเจ้าของเรือมานิส แล้วเรียก Nakhoda มานิสเป็นกัปตันของเรือหลากหลาย ขึ้งอัมบอนแดงพายเรือเรือขนาดเล็กของเธอในทิศทางของเรือใหญ่ เธอจะกลับมามานิสรักเธอ เธอร้องคาด:มานิส มานิส เด็กนิสัยของฉันหวาน มานิส มานิส อุทิศ และ ประเภท มานิส มานิส แท้จริงความภาคภูมิใจของแม่Nakhoda มานิสมีความภาคภูมิใจ และเขาก็รวยแน่นอน เมื่อเขาเห็นแม่ เขาละอายใจของเธอ และเปิดออกไปโดยอ้างว่า ไม่รู้ว่าหญิงนี้ไม่ดี อัมบอนแดงคืออกหัก ในความสิ้นหวังของเธอ เธอสาปเรือของริชเชส – ที่ได้นำความรักของลูกชายของเธอออกไปจากเธอเธอไม่เคยจะร้องเพลงของเธออีกครั้ง...ทันใดนั้น แสงประกาย และมีถูกพายุหนัก ฝนตก ฟ้าร้อง และฟ้าผ่า!!!เมื่อพายุล้าง เรือลูกชายของเธอก็หายไป และในความเป็นก้อนหินขนาดใหญ่ในทะเลวันนี้หินนี้เรียกว่าบาตูจง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาลครั้งหนึ่งมีหญิงม่ายแดงอัมบอนที่อาศัยอยู่กับบุตรชายคนเดียวของเธอใน Kampong Ayer พวกเขามีชีวิตที่สะดวกสบาย แต่ก็ไม่แน่นอนที่อุดมไปด้วย เธอรักลูกชายของเธอ Manis มากเลย ขณะที่เด็กผู้ชายที่เธอเคยร้องเพลงกล่อมเด็กนี้ให้เขา:

Manis, Manis,
! เด็กนิสัยของฉันหวาน
Manis, Manis,
อุทิศและชนิด
Manis, Manis,
แท้จริงความภาคภูมิใจของแม่!

เมื่อเขาอายุ Manis อยากที่จะเดินทางไป เขาต้องการที่จะกลายเป็นคนรวย ในฐานะที่เป็นแม่รักแดง Ambon รู้ว่าเธอจะคิดถึงเขาชะมัด แต่เป็นเพราะความรักของเธอเป็นคนเข้มแข็งดังนั้นเธอจึงได้รับอนุญาตให้เขาไป เธออยากให้เขาเป็นคนมีความสุขที่สุดเขาอาจจะเป็น.

เป็นเวลานานก็มีข่าวจาก Manis ไม่มี เพื่อปลอบใจตัวเองอยู่ในความเหงาของเธอแดง Ambon ร้องเพลงของเธอในชีวิตประจำวัน:

Manis, Manis,
! เด็กนิสัยของฉันหวาน
Manis, Manis,
อุทิศและชนิด
Manis, Manis,
แท้จริงความภาคภูมิใจของแม่!

หลายปีผ่านไปและยังคงไม่มีข่าวจาก Manis . แดง Ambon เก็บไว้กับตัวเองไม่ว่างด้วยการช่วยให้คนยากจน เธอให้สิ่งที่เธอจะได้จนถึงวันที่เธอเองกลายเป็นคนยากจน แม้จะมีสถานการณ์ตอนนี้เธอเศร้าเธอยังคงร้องเพลงในชีวิตประจำวัน:

Manis, Manis,
! เด็กนิสัยของฉันหวาน
Manis, Manis,
อุทิศและชนิด
Manis, Manis,
! แท้จริงความภาคภูมิใจของแม่

วันหนึ่งเรือการค้าขนาดใหญ่ลำกำปงเย่อร์ มีข่าวลือว่าเจ้าของเรือเป็น Manis ถูก! เขาถูกเรียกตัวแล้ว Nakhoda Manis สำหรับการเป็นกัปตันทีมที่อุดมไปด้วยของเรือ พล่านแดง Ambon พายเรือเล็ก ๆ ของเธอในทิศทางของเรือขนาดใหญ่ เธอก็จะกลับมารวมตัวกับ Manis รักของเธอ! ในความคาดหมายเธอร้องเพลง:

Manis, Manis,
เด็กนิสัยของฉันหวาน!
Manis, Manis,
อุทิศและชนิด
Manis, Manis,
แท้จริงความภาคภูมิใจของแม่!

Nakhoda Manis เป็นความภาคภูมิใจและเขาก็เป็นจริงที่อุดมไปด้วย เมื่อเขาเห็นแม่ของเขาที่เขารู้สึกละอายใจของเธอและหันไปอ้างว่าไม่ทราบว่าหญิงชราคนนี้น่าสงสาร แดง Ambon ถูกอกหัก ในความสิ้นหวังของเธอที่เธอสาปแช่งเรือเต็มไปด้วยความมั่งคั่ง. - ความมั่งคั่งที่ได้รับความรักของลูกชายของเธออยู่ห่างจากเธอ

เธอจะไม่เคยร้องเพลงของเธออีกครั้ง ...

ทันใดนั้นแสงประกายและมีพายุหนัก ฝนตกฟ้าร้องและฟ้าผ่า !!!

เมื่อพายุล้างเรือของลูกชายของเธอก็หายไปและในสถานที่เป็นหินขนาดใหญ่ในทะเล.

วันนี้หินก้อนนี้เป็นที่รู้จักกัน Jong ตู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหญิงม่ายดัง Ambon , ที่อาศัยอยู่กับลูกชายคนเดียวของเธอใน Kampong Ayer . เขามีชีวิตที่สะดวกสบาย แต่ก็ไม่ได้รวย เธอรักลูกของเธอที่อยู่ดังนั้นมาก เป็นเด็กเธอเคยร้องเพลงกล่อมเด็กนี้เพื่อเขาสถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว , ,เด็กปกติ ของผมหวานสถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว , ,ทุ่มเท และประเภทสถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว , ,จริงๆ แม่ภูมิใจ !เมื่อเขาโตขึ้นมานิสต้องการที่จะเดินทาง เขาต้องการที่จะกลายเป็นที่อุดมไปด้วย เป็นแม่ที่รักลูกดัง อัมบอน รู้ว่าเธอจะคิดถึงเขามาก แต่เพราะรักเธอมาก เธออนุญาตให้เขาไป เธออยากให้เขามีความสุขที่สุด เขาอาจจะนานแล้วไม่มีข่าว 7 . ปลอบใจตัวเองในความเหงาดัง Ambon ร้องเพลงเธอทุกวัน :สถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว , ,เด็กปกติ ของผมหวานสถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว , ,ทุ่มเท และประเภทสถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว , ,จริงๆ แม่ภูมิใจ !ผ่านไปหลายปี และยังไม่มีข่าวจาก 7 . ดัง อัมบอน เอาแต่ตัวเองยุ่ง ช่วยคนจน เธอให้อะไรเธอได้ จนกระทั่งเธอเองก็น่าสงสาร แม้เธอตอนนี้เศร้าสถานการณ์ยังร้องทุกวัน :สถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว , ,เด็กปกติ ของผมหวานสถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว , ,ทุ่มเท และประเภทสถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว , ,จริงๆ แม่ภูมิใจ !วันหนึ่งมีเรือขนส่งสินค้าขนาดใหญ่ที่จอดอยู่ที่ Kampong Ayer . มีข่าวลือว่า เจ้าของเรือก็มานิส ! เขาถูกเรียกว่า nakhoda มานิสเป็นกัปตันที่อุดมไปด้วยของเรือ อย่างตื่นเต้นดัง paddled มบนเรือขนาดเล็กของเธอในทิศทางของเรือใหญ่ เธอจะได้เจอกับที่อยู่ของเธอรัก ! ในความคาดหมายเธอร้องเพลง :สถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว , ,เด็กปกติ ของผมหวานสถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว , ,ทุ่มเท และประเภทสถานที่ท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยว , ,จริงๆ แม่ภูมิใจ !nakhoda มานิส ใจเขาก็รวย เมื่อเขาเห็นแม่ของเขาเขาอายของเธอ และหันไปที่อ้างว่าไม่รู้ว่าผู้หญิงแก่ที่น่าสงสาร ดัง อัมบอน อกหัก ในความสิ้นหวังของเธอ เธอแช่งเรือเต็มของความมั่งคั่งและความร่ำรวยที่ได้มา เป็นลูกชายของเธอความรักไปจากเธอเธอจะไม่เคยร้องเพลงของเธออีกครั้ง . . . . . . .ทันใดนั้น แสงประกายและมีพายุหนัก ฝน เสียงฟ้าร้องและสายฟ้า ! ! ! ! ! ! !เมื่อพายุผ่านลูกชายของเธอเรือหายไปและในสถานที่ที่เป็นหินขนาดใหญ่ในทะเลวันนี้ หินนี้ เรียกว่า จองบา .