Teaching Grammar is the system of l

Teaching Grammar is the system of language that governs the conventional arrangement and relationships of words in a sentence (Brown, 2001). Cook (2008) adds to this definition that grammar is a central part of language in which other parts such as pronunciation and vocabulary revolve. Cook (2008) differentiates four types of grammar; the first is prescriptivegrammar which is the rules found in schoolbooks and, as the name says, it prescribeswhat people ought to do. Prescriptive grammar deals with the reasons why somegrammatical forms are “better” than others but just based on certain criteria instead ofgrammar itself. This kind of grammar is at some point considered as obsolete sincelanguage should be taught as it is not as an artificial form that nobody uses.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สอนไวยากรณ์เป็นระบบภาษาที่ควบคุมการจัดเรียงทั่วไปและความสัมพันธ์ของคำในประโยค (สีน้ำตาล 2001) คุก (2008) บวกกับคำนิยามว่า ไวยากรณ์เป็นส่วนกลางของภาษาในส่วนใดเช่นการออกเสียงและคำศัพท์เกี่ยว อาหาร (2008) ระเบียบไวยากรณ์ สี่ชนิด แรกคือ prescriptivegrammar ซึ่งเป็นกฎที่พบใน schoolbooks และ ชื่อ ว่า มัน prescribeswhat คนควรจะทำ Prescriptive ไวยากรณ์ที่เกี่ยวข้องกับเหตุผลทำไมฟอร์ม somegrammatical "ดี" กว่าคนอื่น แต่เพียงตามเงื่อนไขแต่ ofgrammar ตัวเอง ของไวยากรณ์เป็นบางจุดถือว่าเป็น sincelanguage ล้าควรได้รับการสอนก็ไม่เป็นการประดิษฐ์ที่ไม่มีใครใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียนการสอนไวยากรณ์คือระบบของภาษาที่ควบคุมการจัดแบบเดิมและความสัมพันธ์ของคำในประโยค (สีน้ำตาล, 2001) คุก (2008) จะเพิ่มคำนิยามนี้ว่าไวยากรณ์เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของภาษาที่ส่วนอื่น ๆ เช่นการออกเสียงและคำศัพท์หมุน คุก (2008) ความแตกต่างสี่ประเภทของไวยากรณ์ แรกคือ prescriptivegrammar ซึ่งเป็นกฎที่พบในหนังสือเรียนและเป็นชื่อที่กล่าวว่ามัน prescribeswhat คนควรจะทำ ไวยากรณ์กำหนดข้อตกลงกับเหตุผลที่ว่าทำไมรูปแบบ somegrammatical มี "ดี" กว่าคนอื่น ๆ แต่เพียงขึ้นอยู่กับเกณฑ์ที่แน่นอนแทน ofgrammar ตัวเอง ชนิดของไวยากรณ์นี้เป็นจุดที่บางคนคิดว่าเป็น sincelanguage ล้าสมัยควรจะสอนในขณะที่มันไม่ได้เป็นรูปแบบที่ไม่มีใครเทียมใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสอนไวยากรณ์ของภาษาเป็นระบบที่ควบคุมการจัดความสัมพันธ์แบบปกติ และถ้อยคำในประโยค ( สีน้ำตาล , 2001 ) ทำอาหาร ( 2008 ) เพิ่มคำนิยามที่ไวยากรณ์เป็นส่วนหนึ่งกลางของภาษาซึ่งในส่วนอื่นๆ เช่น การออกเสียงและคำศัพท์นี้ ทำอาหาร ( 2008 ) เป็นสี่ประเภทหลักไวยากรณ์อย่างแรกคือ prescriptivegrammar ซึ่งเป็นกฎที่พบในหนังสือเรียนและเป็นชื่อที่กล่าวว่ามัน prescribeswhat คนควรจะทำ กําหนดไวยากรณ์ที่เกี่ยวข้องกับเหตุผลที่รูปแบบ somegrammatical เป็น " ดี " กว่าคนอื่น แต่ก็ขึ้นอยู่กับเกณฑ์ที่แน่นอนแทน ofgrammar นั่นเองชนิดของไวยากรณ์เป็นบางจุด ถือว่าเป็นล้าสมัย sincelanguage ควรจะสอนมันไม่ได้เป็นแบบที่ไม่มีใครใช้
เทียม .