Peacock Chair, Imperial HotelFrank

Peacock Chair, Imperial Hotel
Frank Lloyd Wright
Design: 1921 - 2
Production: unknown
Manufacturer: unknown Japanese company
Size: 96 x 38 x 50; seat height 44 cms
Material: oak, oil cloth covering, metal

The interior design of a house had a fixed place in the architecture of Frank Lloyd Wright. He regarded this as the ornamental extension of his buildings, just as he believed the buildings were abstractions and organic extensions of their environment. A Constructivist aesthetics was in the foreground of his work, whereby an internal harmony of freedom and calmness was meant to pervade the outer form. To his mind, the unity of a city, a house, or an item of furniture depended on the integration of its parts, and each form had at the same time to reflect its origin. Wright believed that ornamentation was an essential expression of creative imagination, which produces “natural patterns to structure itself.”1 He designed the Peacock Chair, with its complicated and concentrated ornamentation for the Imperial Hotel in Tokyo, which was built between 1915 and 1922 – in terms of ground plan, elevation, and decoration the building is considered one of his most complex works. The hexagons in the back and on the sides of the chair’s base are also encountered in numerous places in the building: in the ceilings, on walls, and even in a coffee set designed by Wright. Since the chairs were quite fragile, they were changed at least three times in the life of the hotel, which was torn down in 1968. The presumably earliest models had wicker seat, sides, and back and a loose upholstered cushion. MSC

[1] Frank Lloyd Wright, quoted in David A. Hanks, The Decorative Designs of Frank Lloyd Wright (New York: Dutton, 1979), p. 7.

Designer:
Frank Lloyd Wright

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เก้าอี้นกยูง โรงแรมอิมพีเรียลแฟรงก์ลอยด์ไรต์ออกแบบ: 1921-2ผลิต: ไม่รู้จักผู้ผลิต: บริษัทญี่ปุ่นไม่รู้จักขนาด: 96 x 38 x 50 ที่นั่งสูง 44 ซ.ม.วัสดุ: ผ้าน้ำมันโอ๊ค ครอบคลุม โลหะการออกแบบตกแต่งภายในบ้านมีสถานที่ถาวรในสถาปัตยกรรมของแฟรงก์ลอยด์ไรต์ เขาถือนี้เป็นอาคารของเขา ขยายประดับเหมือนเขาเชื่อว่าอาคาร abstractions และส่วนขยายของอินทรีย์ของสิ่งแวดล้อมของพวกเขา เป็นแบบสร้างสรรค์นิยมความสวยงามอยู่เบื้องหน้าของเขา โดยการสามัคคีภายในความเงียบและถูกหมายถึงตลบแบบภายนอกได้ ให้จิตใจของเขา ความสามัคคีของเมือง บ้าน หรือสินค้าเฟอร์นิเจอร์ขึ้นอยู่กับการรวมส่วนประกอบ และแต่ละฟอร์มมีกันถึงต้นกำเนิดของ เชื่อว่าไรท์ที่โอบมีค่าสำคัญของความคิดสร้างสรรค์จินตนาการ ซึ่งก่อให้เกิด "ธรรมชาติรูปแบบการจัดโครงสร้างของตัวเอง" 1 เขาออกแบบเก้าอี้นกยูง กับโอบความซับซ้อน และเข้มข้นในโรงแรมอิมพีเรียลในโตเกียว ซึ่งสร้างระหว่าง 1915 และค.ศ. 1922 – ในแผนดิน ระดับ และตกแต่งอาคารถือว่าเป็นหนึ่งในผลงานที่ซับซ้อนมากที่สุด นอกจากนี้ยังพบรูปหกเหลี่ยมด้านหลัง และด้านข้างของฐานของเก้าอี้ในต่าง ๆ ในอาคาร: ในเพดาน ผนัง และแม้แต่กาแฟที่ออกแบบ โดยไรท์ เนื่องจากเก้าอี้ถูกค่อนข้างเปราะบาง มีการเปลี่ยนแปลงน้อยสามครั้งในชีวิตของโรงแรม ฉีกลงใน 1968 รุ่นเก่าที่สุดสันนิษฐานว่ามีที่นั่งหวาย ด้าน และหลัง และเบาะหุ้มตัวหลวม ปริญญาโทจาก[1] Frank Lloyd Wright เสนอราคาใน David A. แฮงส์ ตกแต่งออกแบบของแฟรงก์ลอยด์ไรต์ (นิวยอร์ก: ดัทตัน 1979), p. 7ออกแบบ:แฟรงก์ลอยด์ไรต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นกยูงเก้าอี้ Imperial Hotel
Frank Lloyd Wright
ออกแบบ: 1921-2
ผลิต:
ไม่รู้จักผู้ผลิต: บริษัท
ญี่ปุ่นที่ไม่รู้จักขนาด: 96 x 38 x 50; ที่นั่งสูง 44
ซมวัสดุ: โอ๊ค, น้ำมันผ้าคลุมโลหะการออกแบบภายในของบ้านมีสถานที่ที่คงที่ในสถาปัตยกรรมของแฟรงก์ลอยด์ไรท์ เขาได้รับการยกย่องว่านี่เป็นส่วนขยายของอาคารไม้ประดับของเขาเช่นเดียวกับที่เขาเชื่อว่าอาคารที่เป็นนามธรรมและนามสกุลอินทรีย์ของสภาพแวดล้อมของพวกเขา สุนทรียภาพ Constructivist อยู่ในเบื้องหน้าของการทำงานของเขาโดยความสมดุลภายในของเสรีภาพและความสงบหมายถึงการแผ่กระจายแบบฟอร์มด้านนอก ในใจของเขาความสามัคคีของเมืองบ้านหรือรายการของเฟอร์นิเจอร์ขึ้นอยู่กับการรวมของส่วนของตนและแต่ละรูปแบบมีในเวลาเดียวกันเพื่อสะท้อนให้เห็นถึงที่มาของมัน ไรท์เชื่ออลังการนั่นคือการแสดงออกที่สำคัญของความคิดสร้างสรรค์จินตนาการซึ่งเป็นผู้ผลิต 1 เขาออกแบบนกยูงเก้าอี้ด้วยการตกแต่งที่มีความซับซ้อนและมีความเข้มข้นสำหรับ Hotel Imperial ในโตเกียวซึ่งถูกสร้างขึ้นระหว่าง 1915 และ 1922 "รูปแบบธรรมชาติให้กับโครงสร้างของตัวเอง." - ในแง่ของแผนดินสูงและตกแต่งอาคารถือเป็นหนึ่งในผลงานที่ซับซ้อนมากที่สุดของเขา รูปหกเหลี่ยมในด้านหลังและด้านข้างของฐานเก้าอี้จะพบยังอยู่ในสถานที่มากมายในอาคาร: ในเพดานบนผนังและแม้แต่ในชุดกาแฟที่ออกแบบโดยไรท์ ตั้งแต่เก้าอี้มีความเปราะบางมากที่พวกเขามีการเปลี่ยนแปลงอย่างน้อยสามครั้งในชีวิตของโรงแรมซึ่งถูกดึงลงมาในปี 1968 น่าจะมีรูปแบบที่เก่าแก่ที่สุดที่นั่งหวาย, ด้านข้างและด้านหลังและเบาะหุ้มหลวม MSC [1] Frank Lloyd Wright อ้างในเดวิดเอแฮงค์สที่ออกแบบตกแต่งของ Frank Lloyd Wright (นิวยอร์ก: ดัตตันส์, 1979), หน้า 7. ผู้ออกแบบ: แฟรงก์ลอยด์ไรต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เก้าอี้นกยูง , โรงแรม

: 1921 Frank Lloyd Wright ออกแบบ - ผลิต 2

: : ผู้ผลิตไม่ทราบขนาด บริษัท ญี่ปุ่นที่ไม่รู้จัก
: 96 x 38 x 50 ; ความสูงที่นั่ง 44 ซม. วัสดุ : ไม้โอ๊ค , น้ํามัน


ผ้าคลุมโลหะการออกแบบตกแต่งภายในของบ้านมีสถานที่ถาวรในสถาปัตยกรรมของ แฟรงค์ ลอยด์ ไรท์ เขาถือว่านี้เป็นส่วนขยายของประดับอาคารของเขาเช่นเดียวกับที่เขาเชื่อว่าอาคารเป็นนามธรรมและอินทรีย์ส่วนขยายของสภาพแวดล้อมของพวกเขา รูปแบบการสอนที่สร้างสุนทรียภาพในเบื้องหน้าของงานของเขา ซึ่งมีความสามัคคีภายในของเสรีภาพและความสงบก็ต้องตลบรูปแบบภายนอก จิตใจของเขา ความเป็นเอกภาพของเมือง บ้าน หรือ รายการของเฟอร์นิเจอร์ ขึ้นอยู่กับการรวมของส่วนของและแต่ละรูปแบบได้ในเวลาเดียวกันเพื่อสะท้อนให้เห็นถึงกำเนิดของ ไรท์เชื่อว่าการเป็นนิพจน์ที่สำคัญของการสร้างสรรค์จินตนาการ ซึ่งสร้าง " รูปแบบธรรมชาติโครงสร้างนั่นเอง " เขาออกแบบเก้าอี้นกยูงที่มีความซับซ้อนและเข้มข้นอย่างที่โรงแรมอิมพีเรียลในโตเกียว ซึ่งถูกสร้างขึ้นระหว่าง ค.ศ. 1922 –และในแง่ของแผนการ ระดับความสูงของพื้นดินและตกแต่งอาคาร ถือเป็นหนึ่งในงานที่ซับซ้อนมากที่สุด รูปหกเหลี่ยมอยู่ด้านหลัง และ ด้านข้างของฐานเก้าอี้นอกจากนี้ยังพบในหลายสถานที่ในอาคาร : ในเพดาน บนผนัง และแม้แต่ในชุดกาแฟออกแบบโดยไรท์ ตั้งแต่เก้าอี้ ค่อนข้างเปราะบาง มีการเปลี่ยนแปลงอย่างน้อยสามครั้งในชีวิตของโรงแรมซึ่งถูกฉีกลงในปี 1968ที่สันนิษฐานว่าเร็วแบบมีที่นั่งหวายด้านข้างและด้านหลังและหลวม หุ้มเบาะ MSC

[ 1 ] Frank Lloyd Wright , ที่ยกมาในดาวิด . แฮงค์ , การออกแบบตกแต่งของ Frank Lloyd Wright ( นิวยอร์ก : ดัตตัน , 1979 ) , หน้า 7 .

:
ออกแบบ แฟรงก์ ลอยด์ ไรท์