Water spinach (Ipomoea aquatica) ha

Water spinach (Ipomoea aquatica) has been considered
native to Africa, Asia, and the southwestern Pacific
Islands. The herbs have been a medicinal vegetable in
southern Asia since at least A.D. 300, and perhaps since
200 B.C. People still gather plants from the wild and cultivate
them. With European arrival in these regions in the
late 1400s, they became aware of this medicinal food and
began carrying water spinach around the world. As with
other transported plants, Europeans took along some
common names and cultural uses. With the later migration
of people from Asian countries to other parts of the world,
the food was imported into new areas. Doubt persists as
to where the species was domesticated. Data from uses
as food, regions of cultivation, medicinal use, phylogenetic
studies, common names, and pathogens suggest that
water spinach was first cultivated in southeastern Asia.
The plants may have been domesticated in China and India,
but the data are equivocal. The vegetable sometimes
escapes from cultivation to become an ecologically invasive
weed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผักโขมน้ำ (ผัก aquatica) ได้รับการพิจารณาพื้นเมืองแอฟริกา เอเชีย และแปซิฟิกตะวันตกเฉียงใต้เกาะ สมุนไพรที่มีผักสมุนไพรในเอเชียใต้ตั้งแต่ที่น้อยคศ. 300 และบางทีตั้งแต่บี 200 คนยังรวบรวมพืชจากป่าการ และปลูกฝังพวกเขา มีมาถึงยุโรปในภูมิภาคเหล่านี้ในการสาย 1400s พวกเขาเริ่มตระหนักถึงนี้อาหารยา และเริ่มโดยผักโขมน้ำทั่วโลก เช่นเดียวกับอื่น ๆ ขนย้ายต้นไม้ ยุโรปเอาไปบางส่วนชื่อทั่วไปและใช้วัฒนธรรม มีการโยกย้ายภายหลังคนจากประเทศในเอเชียไปยังส่วนอื่น ๆ ของโลกอาหารถูกนำเข้าไปในพื้นที่ใหม่ สงสัยยังคงมีอยู่เป็นการที่สายพันธุ์ที่ domesticated ข้อมูลจากการใช้เป็นอาหาร พื้นที่ปลูก ยาใช้ phylogeneticการศึกษา ชื่อ และโรคแนะนำที่ผักโขมน้ำได้ปลูกครั้งแรกในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้พืชอาจถูก domesticated ในจีนและอินเดียแต่ข้อมูลมี equivocal ผักบางครั้งescapes จากเพาะปลูกเป็น การรุกรานอย่างวัชพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผักขมน้ำ (ผักบุ้ง) ได้รับการพิจารณาถิ่นกำเนิดในทวีปแอฟริกาเอเชียและตะวันตกเฉียงใต้ของมหาสมุทรแปซิฟิกเกาะ สมุนไพรที่ได้รับการผักสมุนไพรในเอเชียใต้อย่างน้อยตั้งแต่ ค.ศ. 300 และบางทีอาจจะตั้งแต่ 200 ปีก่อนคริสตกาลผู้คนก็ยังรวบรวมพืชจากป่าและปลูกฝังให้พวกเขา กับการมาถึงยุโรปในภูมิภาคนี้ในช่วงปลายยุค 1400 พวกเขาเริ่มตระหนักถึงอาหารยานี้และเริ่มดำเนินการผักขมน้ำทั่วโลก เช่นเดียวกับพืชอื่น ๆ ส่งยุโรปเอาบางส่วนพร้อมชื่อสามัญและการใช้งานทางวัฒนธรรม ด้วยการย้ายถิ่นต่อมาของผู้คนจากประเทศในเอเชียไปยังส่วนอื่น ๆ ของโลก, อาหารที่ถูกนำเข้ามาในพื้นที่ใหม่ ไม่ต้องสงสัยยังคงเป็นไปยังที่ที่สายพันธุ์ที่ได้รับการโดดเด่น ข้อมูลจากการใช้เป็นอาหารภูมิภาคของการเพาะปลูก, การใช้ยา, สายวิวัฒนาการการศึกษาชื่อสามัญและเชื้อโรคที่ชี้ให้เห็นว่าผักขมน้ำได้รับการปลูกฝังครั้งแรกในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. พืชที่อาจจะได้รับโดดเด่นในประเทศจีนและอินเดียแต่ข้อมูลที่มีสองแง่สองง่าม ผักบางครั้งหนีออกมาจากการเพาะปลูกที่จะกลายเป็นระบบนิเวศรุกรานวัชพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผักบุ้ง ( ผักบุ้ง ) ได้รับการพิจารณา
พื้นเมืองของทวีปแอฟริกา , เอเชียและแปซิฟิกตะวันตกเฉียงใต้
เกาะ สมุนไพร มีผักสมุนไพรในเอเชียใต้ตั้งแต่ค.ศ.
อย่างน้อย 300 , และบางทีอาจจะตั้งแต่
200 B.C . คนยังรวบรวมพืชจากป่าและปลูก
. กับยุโรปมาถึงในภูมิภาคนี้ใน
1380 ล่าช้า พวกเขากลายเป็นตระหนักถึงเรื่องนี้และ
ยาอาหารเริ่มถือผักบุ้งทั่วโลก เช่นเดียวกับ
อื่นๆขนส่งพืช ชาวยุโรปได้ด้วยบาง
ชื่อสามัญและใช้วัฒนธรรม กับหลังการอพยพของผู้คนจากประเทศเอเชีย

ส่วนอื่น ๆของโลก , อาหารถูกนำเข้าสู่พื้นที่ใหม่ สงสัยยังคงเป็น
ที่ชนิดเคยโดดเด่น . ข้อมูลจากการใช้
เป็นอาหารภูมิภาคของการใช้สมุนไพรชนิด
การศึกษาชื่อสามัญและเชื้อโรคให้
ผักบุ้งเป็นครั้งแรกที่ปลูกในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ .
พืชอาจได้รับการโดดเด่นในจีนและอินเดีย ,
แต่ข้อมูลที่น่าสงสัย . ผักบางครั้ง
จะหนีจากการเป็นวัชพืชรุกราน
นิเวศวิทยา