We have argued and shown that the i

We have argued and shown that the interface is not just a flat
layer between a user and a computer, but a complex, mediating,
cultural artefact. It is one that allows the combination of semiotic
resources and mediated features into dynamic compositions
(Morrison, in press). As the interface is itself a designed artefact,
potential for meaning is built into it by remediating and alluding
to other interfaces and conventions as well as to other circulating
media types and their wider social and cultural contexts of
communication.
In interaction design, the move from object to experience
implies a move from spatial form to temporal form (Mazé &
Redström, 2005). Taken together, spatial form and temporal
form add up to movement through space in time. In interfaces,
animation and visual movement are not only composed in the
form of embedded videos or animated menus, but as part of
the actual interface. They are intertwined with navigational
movement in and through information space (Benyon, 2001).
As digital hardware and software continue to develop, so do the
dynamic features of interfaces. This raises new opportunities and
challenges for design concerning the spatial and temporal form of
screen spaces

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรามีโต้เถียง และแสดงว่า อินเทอร์เฟซไม่แบนเพียง
ชั้นระหว่างผู้ใช้ และคอมพิวเตอร์ แต่ ซับซ้อน เป็นสื่อกลาง,
วัฒนธรรม artefact เป็นที่รวมของ semiotic
ทรัพยากรและคุณลักษณะ mediated ในองค์ไดนามิก
(มอร์ริสัน ในข่าว) เป็นอินเทอร์เฟซตัวเอง artefact ออก ,
ศักยภาพความหมายถูกสร้างขึ้นมา โดย remediating และชิ้น
อินเทอร์เฟซและข้อตกลงเช่นเป็นอื่น ๆ หมุนเวียนอื่น ๆ
ชนิดของสื่อและความกว้างขวางขึ้นทางสังคม และวัฒนธรรมบริบทของ
สื่อสาร
ออกแบบโต้ตอบ ย้ายจากวัตถุสัมผัส
หมายถึงย้ายจากพื้นที่ฟอร์มฟอร์มชั่วคราว (Mazé &
Redström, 2005) ปวง ฟอร์มปริภูมิ และขมับ
ฟอร์มเพิ่มขึ้นการเคลื่อนไหวผ่านพื้นที่ในเวลานั้น ในอินเทอร์เฟซ,
ภาพเคลื่อนไหวและภาพเคลื่อนไหวไม่เพียงเขียน
ฟอร์มเมนูภาพเคลื่อนไหวหรือวิดีโอที่ฝังตัว แต่ เป็นส่วนหนึ่งของ
อินเทอร์เฟซแท้จริง พวกเขาจะเจอกับนำทาง
ย้ายใน และพื้นที่ข้อมูล (Benyon, 2001)
เป็นดิจิทัลฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์ต่อไปพัฒนา เพื่อทำการ
คุณสมบัติแบบไดนามิกของอินเตอร์เฟส นี้เพิ่มโอกาสใหม่ ๆ และ
การออกแบบที่เกี่ยวข้องกับแบบฟอร์มปริภูมิ และขมับของ
จอช่องว่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราได้ถกเถียงกัน และ แสดง ว่า อินเทอร์เฟซ ไม่ใช่แค่แบน
ชั้น ระหว่างผู้ใช้กับเครื่องคอมพิวเตอร์ แต่ซับซ้อน , ไกล่เกลี่ย ,
สิ่งประดิษฐ์ทางวัฒนธรรม มันเป็นหนึ่งที่ช่วยให้การรวมกันของทรัพยากรและภาพยนตร์โดยคุณลักษณะเป็นองค์ประกอบแบบไดนามิก

( Morrison ในกด ) เป็นอินเตอร์เฟซที่ตัวเองออกแบบสิ่งประดิษฐ์ ,
ที่มีความหมายที่ถูกสร้างขึ้นใน โดย remediating พาดพิง
และเพื่อการเชื่อมต่ออื่น ๆและการประชุม ตลอดจนสื่อประเภทอื่น ๆที่หมุนเวียน
และสังคมในวงกว้างและบริบททางวัฒนธรรมของ

ในการสื่อสาร การออกแบบการปฏิสัมพันธ์ การย้ายวัตถุจากประสบการณ์
หมายถึงย้ายจากรูปแบบเชิงพื้นที่แบบชั่วคราว ( เพื่อน ) &
redstr ö m , 2005 ) ถ่ายด้วยกัน รูปแบบเชิงพื้นที่และรูปแบบชั่วคราว
เพิ่มการเคลื่อนไหวผ่านช่องว่างในเวลา
ในอินเตอร์เฟซการเคลื่อนไหวและการเคลื่อนไหวภาพไม่เพียง แต่เขียนในรูปแบบของวิดีโอหรือภาพเคลื่อนไหวแบบ

เมนู แต่เป็นส่วนหนึ่งของการเชื่อมต่อที่แท้จริง พวกเขาจะพันกับขบวนการการเดินเรือ
และผ่านข้อมูลพื้นที่ ( เบนเยิ่น , 2001 )
เป็นอุปกรณ์ดิจิตอลและซอฟต์แวร์ที่พัฒนาอย่างต่อเนื่อง ดังนั้น
คุณสมบัติแบบไดนามิกของการเชื่อมต่อ . นี้จะเพิ่มโอกาสใหม่และ
ความท้าทายของการออกแบบในรูปแบบเชิงพื้นที่และเวลาของ
เป็นหน้าจอ