Mathematics anxiety is more than a

Mathematics anxiety is more than a dislike
toward mathematics. Smith (1997) characterized mathematics anxiety in a number of ways,
including: (a) uneasiness when asked to perform mathematically, (b) avoidance of math classes
until the last possible moment, (c) feelings of physical illness, faintness, dread, or panic, (d)
inability to perform on a test, and, (e) utilization of tutoring sessions that provide very little
success. Mathematics anxiety has been defined as a state of discomfort which occurs in
response to situations involving mathematical tasks which are perceived as threatening to self
esteem (Cemen, 1987).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิชาคณิตศาสตร์ความวิตกกังวลเป็นมากกว่าแต่ไม่ชอบต่อวิชาคณิตศาสตร์ สมิธ (1997) ลักษณะความวิตกกังวลวิชาคณิตศาสตร์ในหลายวิธีรวม: (ก) ไม่สบายใจเมื่อถามว่า การดำเนินการทางคณิตศาสตร์, (ข) การหลีกเลี่ยงชั้นเรียนคณิตศาสตร์จนถึงวินาทีสุดท้ายไปได้ ความรู้สึก (c) ของความเจ็บป่วยทางร่างกาย faintness กลัว หรือ ตกใจ, (d)ไม่สามารถที่จะทำการทดสอบ และ, (e) การใช้สอนกลุ่มที่ให้น้อยมากประสบความสำเร็จ มีการกำหนดวิชาคณิตศาสตร์ความวิตกกังวลเป็นสภาวะของความรู้สึกไม่สบายที่เกิดขึ้นในตอบสนองต่อสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับงานทางคณิตศาสตร์ซึ่งอยู่ในฐานะเป็นอันตรายถึงกับตัวเองนับถือ (Cemen, 1987)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คณิตศาสตร์ความวิตกกังวลเป็นมากกว่าไม่ชอบ
ต่อวิชาคณิตศาสตร์ สมิ ธ (1997) ลักษณะคณิตศาสตร์ความวิตกกังวลในหลาย ๆ ด้าน
รวมถึง (ก) ความไม่สบายใจเมื่อถามว่าจะดำเนินการทางคณิตศาสตร์ (ข) การหลีกเลี่ยงการเรียนคณิตศาสตร์
จนวินาทีสุดท้าย (ค) ความรู้สึกของความเจ็บป่วยทางกาย, อ่อนแอ, กลัว หรือตื่นตระหนก (ง)
ไม่สามารถที่จะดำเนินการเกี่ยวกับการทดสอบและ (จ) การใช้ประโยชน์จากการประชุมการสอนที่ให้น้อยมาก
ที่ประสบความสำเร็จ ความวิตกกังวลคณิตศาสตร์ได้รับการกำหนดให้เป็นรัฐของความรู้สึกไม่สบายที่เกิดขึ้นใน
การตอบสนองต่อสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับงานทางคณิตศาสตร์ที่ได้รับรู้เป็นขู่ว่าจะตัวเอง
ความนับถือ (Cemen, 1987)