Both treated wastewaters (CWW and L

Both treated wastewaters (CWW and LWW) had low inorganic
N contents compared to HNS, which were 15% and 3%, respectively.
Ammonia was the predominant form of N in treated wastewaters,
in contrast to HNS, where most of N was in nitrate form. Treated
wastewaters had also a lower content in P and K than HNS. Concentrations
of these two elements were higher in CWW than in
LWW. Ca and Mg concentration were lower in treated wastewaters
than in HNS but there were less strong differences than in the case
of N, P and K. In contrast, Na concentration was higher in CWW,
followed by LWW, than in HNS, where the concentration of this
element was unappreciable. Another differential characteristic of
treated wastewaters, in comparison with HNS, was the presence of
suspended solids, which was higher in lagooned wastewater.
Moreover, pH was very much higher in treated wastewater,
reaching values upper to 9 in LWW (Table 1).
The treatment withCWWproduced a 57% of shoots and a 51% of
roots in culture 1 and a 39% of shoots and a 55% of roots in the
culture 2, comparing to HNS. The production of the treatment with
LWWwas still lower, 22% of shoots and 26% of roots in culture 1 and
11% of shoots and 17% of roots in culture 2, comparing to the
treatment with HNS (Fig. 1). The crop production was statistically
different in the three water treatments but not statistically significant
differences were found between both cultures (Table 2).
Mineral content in shoots was statistically significantly different
(p < 0.05) between the three water treatments, although no differences
were found between both cultures, except for N and Mg.
Shoots of barley grown in HNS had higher N, K and Fe content and
lower Ca and Na content than those of barley grown in both treated
wastewaters (Table 2). Similar results were found in roots (Table 3).
Although production was higher in CWW treatment than in LWW
treatment (Fig. 1), a higher rate of N content was detected in the
shoots of barley treated with LWW, compared with CWW and
similar pattern was observed by P, Ca and Mg content (Table 2).
Significant interactions were found between water treatment and
repetition for N, P, K and Mg in shoots and Mg in roots, indicating
significantly different patterns of response in both cultures by the
different water treatment examined (Tables 2 and 3).
As for heavy metal contents, they were significantly higher in
culture 2 than in culture 1, with the exception of Ni and Pb contents.
Plants grown with CWW and LWW had significantly lower Cu and
Mn contents in their shoots than plants grown with HNS. In
contrast, Ni content was significantly higher in shoots from the
treatments withCWWand LWWand similar results were found for
Cr content. No differences were found among treatments in Pb and
Zn contents. Significant interactions between water treatment and
repetition were found only for Cd and Cr contents

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งน้ำเสียได้รับการรักษา (CWW และ LWW) มีต่ำนินทรีย์
เนื้อหาไม่มีข้อความเมื่อเทียบกับ HNS ซึ่งเป็น 15% และ 3% ตามลำดับ.
แอมโมเนียเป็นรูปแบบหลักของการไม่มีในน้ำเสียได้รับการปฏิบัติ
ในทางตรงกันข้ามกับ HNS ที่มากที่สุดของยังไม่มีอยู่ในไนเตรต รูป ได้รับการรักษา
น้ำเสียได้นอกจากนี้ยังมีเนื้อหาที่ต่ำกว่าใน P และ K กว่า HNS ความเข้มข้น
ของทั้งสององค์ประกอบสูงใน CWW กว่าใน
LWW แคลเซียมและแมกนีเซียมปริมาณความเข้มข้นลดลงในน้ำเสียได้รับการรักษา
กว่าใน HNS แต่มีความแตกต่างที่แข็งแกร่งน้อยกว่าในกรณี
ของไนโตรเจนฟอสฟอรัสและเคในทางตรงกันข้ามความเข้มข้นนาสูงใน CWW,
ตามด้วย LWW กว่าใน HNS ที่เข้มข้น นี้
เป็นองค์ประกอบ unappreciable ลักษณะที่แตกต่างกันอีกอย่างหนึ่งของ
น้ำเสียได้รับการปฏิบัติในการเปรียบเทียบกับ HNS คือการปรากฏตัวของ
สารแขวนลอยซึ่งสูงในน้ำเสีย lagooned.
นอกจากนี้ค่าความเป็นกรดเป็นอย่างมากสูงกว่าในน้ำเสียได้รับการรักษา
ถึงค่าบนถึง 9 ใน LWW (ตารางที่ 1).
การรักษา withCWWproduced 57% ของยอดและ 51% ของ
รากในวัฒนธรรมที่ 1 และ 39% ของยอดและ 55% ของรากใน
วัฒนธรรมที่ 2 เมื่อเทียบกับ HNS การผลิตของการรักษาด้วย
LWWwas ยังคงต่ำกว่า 22% ของยอดและ 26% ของรากในวัฒนธรรมที่ 1 และ
11% ของยอดและ 17% ของรากในวัฒนธรรมที่ 2 เมื่อเทียบกับ
การรักษาด้วย HNS (รูปที่ 1). การผลิตพืชสถิติ
ที่แตกต่างกันในช่วงสามบำบัดน้ำ แต่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
พบความแตกต่างระหว่างทั้งสองวัฒนธรรม (ตารางที่ 2).
เนื้อหาแร่ในหน่อเป็นนัยสำคัญทางสถิติที่แตกต่างกัน
(p <0.05) ระหว่างสามบำบัดน้ำแม้ว่าจะไม่มีความแตกต่าง
ที่พบ ระหว่างทั้งสองวัฒนธรรมยกเว้น n และ Mg.
ข้าวกล้าของข้าวบาร์เลย์ที่ปลูกใน HNS มีสูงกว่าไม่มี, K และเนื้อหาเฟและ
ต่ำ Ca และเนื้อหานากว่าข้าวบาร์เลย์ที่ปลูกในการรักษาทั้ง
น้ำเสีย (ตารางที่ 2) ผลที่คล้ายกันที่พบในราก (ตารางที่ 3).
แม้ว่าการผลิตสูงในการรักษา CWW กว่าใน LWW
รักษา (รูปที่ 1)., อัตราที่สูงของเนื้อหาที่ไม่มีถูกตรวจพบใน
การถ่ายภาพของข้าวบาร์เลย์รับการรักษาด้วย LWW เมื่อเทียบกับ CWW และ
ที่คล้ายกัน รูปแบบที่ได้รับการตรวจสอบโดย P, Ca และเนื้อหา Mg (ตารางที่ 2).
การมีปฏิสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างการบำบัดน้ำและ
การทำซ้ำสำหรับ N, P, K และ Mg ในยอดและ Mg ในรากแสดงให้เห็น
รูปแบบที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญของการตอบสนองในวัฒนธรรมทั้งโดย
การบำบัดน้ำที่แตกต่างกันตรวจสอบ (ตารางที่ 2 และ 3).
ในฐานะที่เป็นเนื้อหาของโลหะหนักพวกเขาอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นใน
วัฒนธรรมกว่า 2 ในวัฒนธรรม 1 มีข้อยกเว้นของเนื้อหา Ni และตะกั่ว.
พืชปลูกด้วย CWW และ LWW มีนัยสำคัญต่ำ Cu และ
Mn เนื้อหาในการถ่ายภาพของพวกเขามากกว่าพืชที่ปลูกด้วย HNS ใน
ทางตรงกันข้ามเนื้อหา Ni อย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในการถ่ายภาพจาก
การรักษา withCWWand LWWand ผลที่คล้ายกันที่พบสำหรับ
เนื้อหา Cr ความแตกต่างที่ไม่พบในหมู่การรักษาในตะกั่วและ
สังกะสีเนื้อหา ปฏิสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างการบำบัดน้ำและ
การทำซ้ำที่พบเฉพาะเนื้อหา Cd และโครเมียม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งกิจกรรมและการ cww lww )
n เมื่อเทียบกับ hns อนินทรีย์ต่ำเนื้อหาที่ 15% และ 3 ตามลำดับ
แอมโมเนียเป็นรูปแบบของกิจกรรมเด่นในการรักษา , hns
ในทางตรงกันข้ามกับที่มากที่สุดของ N อยู่ไนรูปแบบ กิจกรรมปฏิบัติ
ยังต่ำกว่าปริมาณ P และ K มากกว่า hns .
ของทั้งสององค์ประกอบความเข้มข้นสูงกว่าใน cww มากกว่า
lww .แคลเซียม และแมกนีเซียมความเข้มข้นต่ำในการปฏิบัติกิจกรรมใน hns
กว่า แต่มีความแตกต่างที่แข็งแกร่งน้อยกว่าในกรณี
N , P และ K . ในทางตรงกันข้าม , นาความเข้มข้นสูงใน cww
, ตามด้วย lww กว่าใน hns ที่ความเข้มข้นของธาตุนี้คือ unappreciable
. ความแตกต่างของลักษณะอื่น
ปฏิบัติกิจกรรม ในการเปรียบเทียบกับ hns , การแสดงตนของ
ของแข็งแขวนลอยในน้ำเสีย ซึ่งสูงกว่า lagooned .
และ pH ที่สูงมากในการรักษาน้ำเสีย
ถึงค่าด้านบน 9 ใน lww ( ตารางที่ 1 ) .
รักษา withcwwproduced เป็น 57% ของยอดและรากในวัฒนธรรม 51 %
1 และ 39 % ของยอด และร้อยละ 55 ของรากใน
วัฒนธรรม 2 เปรียบเทียบกับ hns . การผลิตของการรักษาด้วย
lwwwas ยังคงลดลง22 % ของยอดและรากในวัฒนธรรม 26 % 1
11% ของยอดและรากในวัฒนธรรม 2 ร้อยละ 17 เมื่อเทียบกับการรักษาด้วย hns
( รูปที่ 1 ) พืชการผลิตอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันในการรักษาสามน้ำ

แต่ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่าง 2 วัฒนธรรม ( ตารางที่ 2 ) .
หาแร่ในหน่อไม้นั้น แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทาง สถิติ ( P < (
005 ) ระหว่างสามน้ำ การรักษา แม้จะไม่มีความแตกต่าง
พบระหว่างทั้งสองวัฒนธรรม ยกเว้น N mg .
หน่อของข้าวบาร์เลย์ที่ปลูกใน hns สูงกว่าไนโตรเจน ปริมาณ K และ Fe และ
ลด Ca และ Na เนื้อหากว่าของข้าวบาร์เลย์ที่ปลูกในทั้งปฏิบัติ
น้ำทิ้ง ( ตารางที่ 2 ) ผลที่คล้ายกันที่พบในราก ( ตารางที่ 3 ) .
ถึงแม้ว่าการผลิตที่สูงขึ้นในการรักษามากกว่าการรักษา cww lww
( รูปใน1 ) อัตราการสูงขึ้นของปริมาณที่ตรวจพบในข้าวบาร์เลย์ lww
ยอดที่ได้รับ เมื่อเทียบกับลักษณะและ cww
2 P , Ca และ Mg ในเนื้อหา ( ตารางที่ 2 ) พบว่ามีปฏิสัมพันธ์ระหว่าง

ซ้ำสำหรับการบำบัดน้ำ และ N , P , K และ Mg ในใบ และ มิลลิกรัมในราก และระบุรูปแบบของการตอบสนองที่แตกต่างกัน

ทั้งในวัฒนธรรมโดยการตรวจสอบน้ำที่แตกต่างกัน ( ตารางที่ 2 และ 3 ) .
สำหรับปริมาณโลหะหนักที่พบในวัฒนธรรมวัฒนธรรม
2 กว่า 1 , มีข้อยกเว้นของนิกเกิลและตะกั่ว เนื้อหา
ปลูกด้วยและมี cww lww ลดทองแดง
) เนื้อหาในยอดของพวกเขามากกว่าพืชที่ปลูกด้วย hns . ใน
ความคมชัดผมเนื้อหาสูงกว่าในยอด