with an rbcS2 introns [25], nor wit

with an rbcS2 introns [25], nor with pGenD–ble, harboring the PsaD promoter of C. reinhardtii and the Sh–ble selection marker gene, was successful. Attempts to reproduce the method reported by Kathiresan et al. using AtMGT were unsuccessful as well, possibly due to the difference in the strain. Only testing the method described by Steinbrenner and Sandmann using the mutated pds gene, conferring resistance to norflurazon, proved effective at the end.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำเร็จ ด้วยการ rbcS2 introns [25], หรือ มี pGenD – ble, harboring โปรโมเตอร์ PsaD C. reinhardtii และ Sh-ble เลือกเครื่องหมายยีน พยายามทำซ้ำวิธีที่รายงานโดย Kathiresan et al. ใช้ AtMGT ได้สำเร็จด้วย อาจเนื่องจากความแตกต่างของสายพันธุ์ ทดสอบวิธีการอธิบาย โดย Sandmann ใช้ pds กลายยีน ความต้านทานต่อ norflurazon, conferring และ Steinbrenner เฉพาะ พิสูจน์ผลในตอนท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กับ introns rbcS2 [25] หรือด้วย pGenD-เบิ้ล, เก็บงำโปรโมเตอร์ psad ซี reinhardtii และยีนเครื่องหมายเลือก Sh-เบิ้ลเป็นที่ประสบความสำเร็จ ความพยายามที่จะทำซ้ำวิธีการรายงานโดย Kathiresan et al, ใช้ AtMGT ไม่ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดีอาจจะเป็นเพราะความแตกต่างในสายพันธุ์ที่ เฉพาะการทดสอบวิธีการที่อธิบายโดย Steinbrenner และ Sandmann ใช้ยีนปอนด์กลายพันธุ์ต้านทานต่อการหารือหรือชั้น urazon, พิสูจน์ประสิทธิภาพในตอนท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กับ rbcs2 introns [ 25 ] และด้วย pgend – ble กรมเจ้าท่า psad , โปรโมเตอร์ของ C . reinhardtii และ SH – ble เลือกยีนเครื่องหมาย ประสบความสำเร็จ ความพยายามที่จะทำซ้ำวิธีการรายงานโดย kathiresan et al . การใช้ atmgt ก็ไม่ประสบความสำเร็จเช่นกัน อาจเนื่องจากความแตกต่างในสายพันธุ์ เท่านั้นการทดสอบวิธีการที่อธิบายโดย steinbrenner sandmann โดยใช้ PDS และกลายพันธุ์ของยีน ,หารือต่อต้านหรือfl urazon พิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพในตอนท้าย