Most disasters and many major incid

Most disasters and many major incidents have significant short- and longterm impacts on people’s health, placing additional demands on health-care organisations (Pan American Health Organization, 2000). Emergency planning and management to address these demands are complex. The many determinants of mental and physical health mean that a wide variety of non-health-care organisations may have roles in prevention and recovery efforts,1 spanning the public, private and voluntary sectors. During the response phase, temporary organisational networks need to be deployed rapidly, but with large-scale emergencies not respecting administrative boundaries, even the health-care organisations involved in the care of casualties requiring urgent treatment may not be used to working together with such tight coordination or short timescales. Depending on the nature and severity of the hazard, specialist equipment and resources that are in short supply or geographically distant may also need to be mobilised, posing significant logistical issues. In some disasters, entire health-care facilities may be put out of action or overwhelmed, necessitating fundamental changes to care processes and standards for a period. In addition to planning for emergency incidents, emergency planners in health-care organisations are also likely to be involved in business continuity planning and management. This is an important role, as the health-care sector is a major component of the economies of developed nations (OECD, 2011). Good access to efficient, highquality health care is a high priority for societies and their political representatives, so incidents that adversely affect everyday services can have serious reputational and financial consequences for organisations, in both the public and private sectors, through mechanisms such as penalty clauses in contracts, adverse media coverage and litigation. People receiving health-care services, particularly acute
hospital care, are already in ill health, making them particularly vulnerable if the service they rely on is affected by an incident. Thus, for example, fires in hospital buildings, where patients are typically elderly, lack mobility and may require a sterile environment or electrical equipment for their treatment, pose difficult challenges for safe evacuation (Wapling et al, 2009). The environment for health-care emergency and business continuity planning is also continually changing, with factors as varied as climate change, technological advances in medical care, an ageing population, economic cycles and the reorganisation of services potentially having an impact. Indeed, during 2010–2011, impending changes to healthcare emergency planning arrangements in England, and uncertainty about their exact nature and timing and about the level of commitment to emergency planning, were of great concern to staff interviewed as part of the study. Given such complexity and change, there is an ongoing need for high quality organisational and management research that does not presume a well-ordered, rational world, where the development of utility-maximising tools to be applied by planners and managers is sufficient, but engages with the messiness and politics of organisational life in order to provide a strong foundation for policy and practice (Sementelli, 2007). Such research may, however, be difficult to conduct because of planners concerns about security, or the rapid onset of many emergency incidents, which does not sit easily with slow moving research ethical approval processes. Careful planning of research is therefore also important, so that it properly addresses knowledge gaps of practical significance and has the necessary support in place to facilitate access to the field. The main aim of this paper is to suggest a prioritized agenda for organisational and management research on emergency planning and management relevant to U.K. health care based on a scoping study commissioned by the National Institute for Health Research. A secondary aim is to enhance knowledge and understanding of health-care emergency planning among the wider research community by highlighting key issues and perspectives on the subject and presenting a conceptual model. Stuart-Black et al (2008) provides an overview of health-care emergency planning in the United Kingdom. While the primary focus was on the United Kingdom, comparisons were also made with the United States, because much of the research on emergency planning and management has been conducted there, and because planned changes to the NHS in England being proposed by the government at the time of the study appeared to be moving towards a more market-based health-care system closer to that in the United States. In the first section below, a conceptual model of health-care emergency planning is presented in order to further elaborate and communicate the topic. The following section describes the methods that were used in order to gather information about potential research topics and to prioritise them. The findings of the study are then presented in the form of clusters of topics and a discussion about their importance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภัยมากที่สุดและเหตุการณ์ที่สำคัญมากมีผลกระทบระยะสั้นและตนสำคัญสุขภาพของประชาชน วางความต้องการเพิ่มเติมในองค์กรดูแลสุขภาพ (แพนอเมริกันสุขภาพองค์กร 2000) ฉุกเฉินการวางแผนและการจัดการการความต้องการเหล่านี้มีความซับซ้อน ดีเทอร์มิแนนต์มากสุขภาพจิต และทางกายภาพหมายถึง ว่า องค์กรสุขภาพที่หลากหลายอาจมีบทบาทในการป้องกันและการกู้คืนความพยายาม 1 รัฐภาครัฐ เอกชน และความสมัครใจ ระหว่างขั้นตอนการตอบสนอง เครือข่าย organisational ชั่วคราวต้องจัดวางอย่างรวดเร็ว แต่ไม่เคารพดูแลขอบเขต แม้ที่องค์กรดูแลสุขภาพในการดูแลของคนที่ต้องการรักษาเร่งด่วนอาจไม่สามารถใช้เพื่อทำงานร่วมกับประสานงานแน่นหรือ timescales สั้นเช่นฉุกเฉินขนาดใหญ่ ขึ้นอยู่กับลักษณะและความรุนแรงของอันตราย ผู้เชี่ยวชาญด้านอุปกรณ์ และทรัพยากรที่อยู่ในระยะสั้น ซัพพลาย หรือห่างไกลกันทางภูมิศาสตร์อาจต้องถูก mobilised วางตัว logistical ประเด็นสำคัญด้วย ในบางภัย สิ่งอำนวยความสะดวกทั้งสุขภาพอาจย้ายเสีย หรือ จม necessitating เปลี่ยนแปลงพื้นฐานดูแลกระบวนการและมาตรฐานระยะเวลา นอกจากการวางแผนสำหรับเหตุการณ์ฉุกเฉิน วางแผนฉุกเฉินในองค์กรดูแลสุขภาพยังมีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในการวางแผนความต่อเนื่องของธุรกิจและการจัดการ นี้จะมีบทบาทสำคัญ เป็นภาคการดูแลสุขภาพ เป็นองค์ประกอบสำคัญของเศรษฐกิจของประเทศที่พัฒนาแล้ว (OECD, 2011) ถึงประสิทธิภาพ กำกับสุขภาพดีมีความสำคัญสำหรับสังคมและตัวแทนทางการเมืองของตน เพื่อให้ปัญหาที่กระทบบริการทุกวันสามารถมีผลกระทบ reputational และทางการเงินสำหรับองค์กร ในทั้งภาครัฐและเอกชน ผ่านกลไกเช่นโทษในสัญญา ความครอบคลุมสื่อร้าย และดำเนินคดีอย่างจริงจัง คนที่รับบริการดูแลสุขภาพ เฉียบพลันโดยเฉพาะอย่างยิ่งhospital care, are already in ill health, making them particularly vulnerable if the service they rely on is affected by an incident. Thus, for example, fires in hospital buildings, where patients are typically elderly, lack mobility and may require a sterile environment or electrical equipment for their treatment, pose difficult challenges for safe evacuation (Wapling et al, 2009). The environment for health-care emergency and business continuity planning is also continually changing, with factors as varied as climate change, technological advances in medical care, an ageing population, economic cycles and the reorganisation of services potentially having an impact. Indeed, during 2010–2011, impending changes to healthcare emergency planning arrangements in England, and uncertainty about their exact nature and timing and about the level of commitment to emergency planning, were of great concern to staff interviewed as part of the study. Given such complexity and change, there is an ongoing need for high quality organisational and management research that does not presume a well-ordered, rational world, where the development of utility-maximising tools to be applied by planners and managers is sufficient, but engages with the messiness and politics of organisational life in order to provide a strong foundation for policy and practice (Sementelli, 2007). Such research may, however, be difficult to conduct because of planners concerns about security, or the rapid onset of many emergency incidents, which does not sit easily with slow moving research ethical approval processes. Careful planning of research is therefore also important, so that it properly addresses knowledge gaps of practical significance and has the necessary support in place to facilitate access to the field. The main aim of this paper is to suggest a prioritized agenda for organisational and management research on emergency planning and management relevant to U.K. health care based on a scoping study commissioned by the National Institute for Health Research. A secondary aim is to enhance knowledge and understanding of health-care emergency planning among the wider research community by highlighting key issues and perspectives on the subject and presenting a conceptual model. Stuart-Black et al (2008) provides an overview of health-care emergency planning in the United Kingdom. While the primary focus was on the United Kingdom, comparisons were also made with the United States, because much of the research on emergency planning and management has been conducted there, and because planned changes to the NHS in England being proposed by the government at the time of the study appeared to be moving towards a more market-based health-care system closer to that in the United States. In the first section below, a conceptual model of health-care emergency planning is presented in order to further elaborate and communicate the topic. The following section describes the methods that were used in order to gather information about potential research topics and to prioritise them. The findings of the study are then presented in the form of clusters of topics and a discussion about their importance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภัยพิบัติมากที่สุดและที่สำคัญเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมีหลายอย่างมีนัยสำคัญในระยะสั้นและผลกระทบระยะยาวต่อสุขภาพของผู้คนวางความต้องการเพิ่มเติมเกี่ยวกับองค์กรด้านการดูแลสุขภาพ (แพนอเมริกันองค์การอนามัย, 2000) การวางแผนและการจัดการเหตุฉุกเฉินที่จะตอบสนองความต้องการเหล่านี้มีความซับซ้อน หลายปัจจัยของการมีสุขภาพกายและใจหมายความว่าความหลากหลายขององค์กรที่ไม่แสวงหาการดูแลสุขภาพอาจจะมีบทบาทสำคัญในการป้องกันและความพยายามกู้คืน 1 ซึ่งประกอบไปด้วยประชาชนภาคเอกชนและภาคสมัครใจ ในระหว่างขั้นตอนการตอบสนองเครือข่ายองค์กรชั่วคราวจะต้องมีการใช้งานอย่างรวดเร็ว แต่มีกรณีฉุกเฉินขนาดใหญ่ไม่เคารพขอบเขตการบริหารแม้แต่องค์กรด้านการดูแลสุขภาพที่มีส่วนร่วมในการดูแลผู้ได้รับบาดเจ็บต้องรักษาอย่างเร่งด่วนอาจจะไม่ได้ใช้ในการทำงานร่วมกันกับแน่นดังกล่าว การประสานงานหรือระยะเวลาสั้น ๆ ขึ้นอยู่กับลักษณะและความรุนแรงของอันตรายอุปกรณ์ผู้เชี่ยวชาญและทรัพยากรที่มีในการจัดหาสั้นหรือทางภูมิศาสตร์ที่ห่างไกลก็อาจจะต้องมีการระดมวางตัวปัญหาจิสติกส์อย่างมีนัยสำคัญ ภัยพิบัติในบางทั้งสิ่งอำนวยความสะดวกด้านการดูแลสุขภาพอาจจะใส่ออกจากการกระทำหรือจมทั้งนี้การเปลี่ยนแปลงขั้นพื้นฐานในการดูแลกระบวนการและมาตรฐานเป็นระยะเวลา นอกเหนือจากการวางแผนสำหรับเหตุการณ์ฉุกเฉินวางแผนฉุกเฉินในองค์กรด้านการดูแลสุขภาพนอกจากนี้ยังมีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในการวางแผนต่อเนื่องทางธุรกิจและการจัดการ นี่คือบทบาทที่สำคัญในขณะที่ภาคการดูแลสุขภาพเป็นส่วนประกอบที่สำคัญของเศรษฐกิจของประเทศที่พัฒนาแล้ว (OECD 2011) การเข้าถึงที่ดีที่จะมีประสิทธิภาพมีคุณภาพสูงการดูแลสุขภาพเป็นลำดับความสำคัญสูงสำหรับสังคมและผู้แทนทางการเมืองของพวกเขาดังนั้นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ส่งผลกระทบต่อการให้บริการในชีวิตประจำวันสามารถมีผลกระทบชื่อเสียงและการเงินอย่างรุนแรงสำหรับองค์กรทั้งในภาครัฐและเอกชนผ่านกลไกเช่นคำสั่งลงโทษ ในสัญญาคุ้มครองสื่อที่ไม่พึงประสงค์และการดำเนินคดี
คนได้รับบริการด้านการดูแลสุขภาพเฉียบพลันโดยเฉพาะอย่างยิ่งการดูแลในโรงพยาบาลมีอยู่แล้วในสุขภาพไม่ดีทำให้พวกเขามีความเสี่ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าบริการที่พวกเขาพึ่งพารับผลกระทบจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ดังนั้นสำหรับตัวอย่างเช่นไฟไหม้ในอาคารโรงพยาบาลที่ผู้ป่วยผู้สูงอายุมักจะขาดความคล่องตัวและอาจจำเป็นต้องมีสภาพแวดล้อมที่ผ่านการฆ่าเชื้อหรืออุปกรณ์ไฟฟ้าสำหรับการรักษาของพวกเขาก่อให้เกิดความท้าทายที่ยากสำหรับการอพยพที่ปลอดภัย (Wapling et al, 2009) สภาพแวดล้อมสำหรับกรณีฉุกเฉินการดูแลสุขภาพและการวางแผนธุรกิจต่อเนื่องนอกจากนี้ยังมีการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องโดยมีปัจจัยที่แตกต่างกันเช่นการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีในการดูแลทางการแพทย์ประชากรริ้วรอยรอบทางเศรษฐกิจและการปรับโครงสร้างองค์กรของการบริการที่อาจมีผลกระทบ อันที่จริงในช่วง 2010-2011, กำลังจะเกิดการเปลี่ยนแปลงด้านการดูแลสุขภาพการเตรียมการวางแผนฉุกเฉินในประเทศอังกฤษและความไม่แน่นอนเกี่ยวกับธรรมชาติที่แท้จริงของพวกเขาและการกำหนดเวลาและเกี่ยวกับระดับของความมุ่งมั่นในการวางแผนฉุกเฉินเป็นความกังวลที่ดีในการสัมภาษณ์พนักงานเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษา ได้รับความซับซ้อนดังกล่าวและการเปลี่ยนแปลงมีความจำเป็นอย่างต่อเนื่องสำหรับที่มีคุณภาพสูงการวิจัยขององค์กรและการจัดการที่ไม่เข้าใจเป็นอย่างดีสั่งโลกเหตุผลที่การพัฒนาเครื่องมือยูทิลิตี้การเพิ่มที่จะนำมาใช้โดยวางแผนและผู้จัดการก็เพียงพอ แต่เลขา กับสกปรกและการเมืองของชีวิตขององค์กรเพื่อให้รากฐานที่แข็งแกร่งในการกำหนดนโยบายและการปฏิบัติ (Sementelli 2007) การวิจัยดังกล่าวอาจ แต่เป็นเรื่องยากที่จะดำเนินการเนื่องจากความกังวลของนักวางแผนเกี่ยวกับความปลอดภัยหรือการโจมตีอย่างรวดเร็วของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในกรณีฉุกเฉินจำนวนมากซึ่งไม่ได้นั่งได้อย่างง่ายดายด้วยการวิจัยเคลื่อนไหวช้ากระบวนการอนุมัติจริยธรรม การวางแผนอย่างรอบคอบของการวิจัยจึงเป็นสิ่งที่สำคัญเพื่อที่จะต้องอยู่ในช่องว่างความรู้อย่างมีนัยสำคัญในทางปฏิบัติและมีการสนับสนุนที่จำเป็นในสถานที่เพื่ออำนวยความสะดวกในการเข้าถึงสนาม จุดมุ่งหมายหลักของการวิจัยนี้คือการแนะนำให้วาระการประชุมจัดลำดับความสำคัญสำหรับการวิจัยขององค์กรและการจัดการเกี่ยวกับการวางแผนฉุกเฉินและการจัดการที่เกี่ยวข้องกับการดูแลสุขภาพในสหราชอาณาจักรอยู่บนพื้นฐานของการศึกษาการกำหนดขอบเขตหน้าที่โดยสถาบันแห่งชาติเพื่อการวิจัยสุขภาพ จุดมุ่งหมายที่สองคือการเสริมสร้างความรู้และความเข้าใจในการดูแลสุขภาพการวางแผนฉุกเฉินในชุมชนวิจัยที่กว้างขึ้นโดยเน้นประเด็นและมุมมองในเรื่องและนำเสนอรูปแบบความคิด จวร์ตสีดำ, et al (2008) ให้ภาพรวมของการดูแลสุขภาพการวางแผนฉุกเฉินในสหราชอาณาจักร ในขณะที่เป้าหมายหลักอยู่ในสหราชอาณาจักรเปรียบเทียบได้ทำยังกับสหรัฐอเมริกาเพราะมากของการวิจัยเกี่ยวกับการวางแผนฉุกเฉินและการจัดการได้รับการดำเนินการมีและเพราะการวางแผนการเปลี่ยนแปลงพลุกพล่านในอังกฤษถูกนำเสนอโดยรัฐบาลที่ เวลาของการศึกษาปรากฏว่าได้รับการเคลื่อนย้ายไปสู่ระบบการตลาดที่ใช้มากขึ้นการดูแลสุขภาพอย่างใกล้ชิดกับที่ในประเทศสหรัฐอเมริกา ในส่วนแรกด้านล่างเป็นรูปแบบความคิดของการวางแผนฉุกเฉินด้านการดูแลสุขภาพที่จะนำเสนอในการที่จะทำอย่างละเอียดต่อไปและการสื่อสารหัวข้อ ส่วนต่อไปนี้อธิบายถึงวิธีการที่ถูกนำมาใช้เพื่อรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับหัวข้อการวิจัยที่มีศักยภาพและจัดลำดับความสำคัญของพวกเขา ผลการศึกษาจะถูกนำเสนอแล้วในรูปแบบของกลุ่มของหัวข้อและการอภิปรายเกี่ยวกับความสำคัญของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภัยพิบัติมากที่สุดและเหตุการณ์สำคัญมากมาย มีความสั้นและระยะยาวผลกระทบต่อสุขภาพของประชาชน การวางความต้องการเพิ่มเติมในองค์กรด้านการดูแลสุขภาพ ( องค์การอนามัยแพนอเมริกัน 2000 ) แผนฉุกเฉินและการจัดการเพื่อตอบสนองเหล่านี้ซับซ้อนปัจจัยหลายอย่างของสุขภาพจิตและสุขภาพกายสุขภาพหมายถึงความหลากหลายขององค์กรด้านการดูแลสุขภาพที่ไม่อาจมีบทบาทในการป้องกัน และความพยายามในการกู้คืน , 1 ครอบคลุมประชาชน เอกชน และอาสาสมัครภาค ในระหว่างขั้นตอนการตอบสนองเครือข่ายองค์กรชั่วคราวจะต้องถูกใช้งานอย่างรวดเร็ว แต่ขยายขอบเขตการบริหารเหตุฉุกเฉินที่ไม่เคารพ ,แม้สุขภาพองค์กรที่เกี่ยวข้องในการดูแลผู้บาดเจ็บได้รับการรักษาเร่งด่วน อาจจะใช้งานร่วมกับเช่นแน่น การประสานงาน หรือ สั้น timescales . ขึ้นอยู่กับลักษณะและความรุนแรงของภัย ผู้เชี่ยวชาญด้านอุปกรณ์และทรัพยากรที่มีในการจัดหาสั้น หรือไกลทางภูมิศาสตร์ยังอาจจะต้อง mobilised posing ปัญหา logistical ที่สําคัญในบางภัยพิบัติเครื่องสุขภาพทั้งหมดอาจจะใส่ออกจากการกระทำ หรือการเปลี่ยนแปลงการดูแลอย่างแน่นอน ให้ค่าพื้นฐานกระบวนการและมาตรฐานสำหรับรอบระยะเวลา นอกเหนือจากการวางแผนสำหรับเหตุการณ์ฉุกเฉิน ฉุกเฉินวางแผนในองค์กรด้านการดูแลสุขภาพนอกจากนี้ยังมีโอกาสที่จะมีส่วนร่วมในการวางแผนความต่อเนื่องทางธุรกิจและการจัดการ นี้เป็นบทบาทที่สำคัญเป็นภาคสุขภาพเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของเศรษฐกิจของประเทศพัฒนา ( OECD , 2011 ) ดีการเข้าถึงที่มีประสิทธิภาพ การดูแลสุขภาพย่านเป็นลำดับความสำคัญสูงสำหรับสังคมและผู้แทนทางการเมืองของตน ดังนั้น เหตุการณ์ที่ส่งผลกระทบกับบริการทุกวัน สามารถมีร้ายแรงด้านชื่อเสียงทางการเงินและผลสำหรับองค์กรทั้งในภาครัฐและเอกชนผ่านกลไก เช่น โทษในข้อสัญญา ความครอบคลุม และฟ้องร้องสื่อที่ไม่พึงประสงค์ ประชาชนได้รับบริการด้านสุขภาพ การดูแลโรงพยาบาลแหลมโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
อยู่ในสุขภาพที่ไม่ดี ทำให้พวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งความเสี่ยงหากพวกเขาพึ่งจะได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ ดังนั้น ตัวอย่างเช่น ไฟในอาคารของโรงพยาบาลที่ผู้ป่วยมักจะมีผู้สูงอายุขาดการเคลื่อนไหว และอาจต้องเป็นหมันสภาพแวดล้อมหรืออุปกรณ์ไฟฟ้า สำหรับการรักษาของพวกเขาก่อให้เกิดความท้าทายที่ยากสำหรับการอพยพที่ปลอดภัย ( wapling et al , 2009 ) สิ่งแวดล้อมเพื่อสุขภาพฉุกเฉินและการวางแผนต่อเนื่องทางธุรกิจยังเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง ด้วยปัจจัยหลากหลายเป็นสภาพภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลง ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีในการดูแลทางการแพทย์เป็นผู้สูงอายุประชากรวัฏจักรเศรษฐกิจและปรับโครงสร้างของการบริการที่อาจจะมีผลกระทบ แน่นอน ในช่วงปี 2553 – 2554 การเปลี่ยนแปลงแผนฉุกเฉินการดูแลสุขภาพในอังกฤษ และความไม่แน่นอนเกี่ยวกับธรรมชาติที่แน่นอนของพวกเขาและระยะเวลาและระดับของความมุ่งมั่นที่จะวางแผนฉุกเฉิน มีความกังวลมากกับพนักงานสัมภาษณ์เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษา ระบุความซับซ้อนดังกล่าว และการเปลี่ยนแปลงมีความต้องการอย่างต่อเนื่องเพื่อคุณภาพสูงระดับองค์กรและการจัดการงานวิจัยที่ไม่เดาดีสั่งเชือด โลกที่พัฒนาโปรแกรมอรรถประโยชน์สูงสุด เครื่องมือที่จะใช้โดยนักวางแผนและผู้จัดการก็เพียงพอ แต่เกี่ยวกับความไม่เป็นระเบียบและการเมืองขององค์กรชีวิต เพื่อให้รากฐานที่แข็งแกร่งสำหรับนโยบายและการปฏิบัติ sementelli ( , 2007 )งานวิจัยดังกล่าวอาจ แต่จะยากที่จะดำเนินการเพราะวางแผนเกี่ยวกับความปลอดภัย หรือเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉินอย่างรวดเร็วมาก ซึ่งไม่ได้นั่งได้อย่างง่ายดายด้วยช้าย้ายอนุมัติจริยธรรมการวิจัยกระบวนการ ระวังการวางแผนการวิจัยจึงเป็นสําคัญเพื่อให้มันถูกต้อง ความรู้ทางปฏิบัติ เน้นช่องว่างและมีการสนับสนุนที่จำเป็นในสถานที่เพื่อความสะดวกในการเข้าถึงข้อมูล จุดมุ่งหมายหลักของบทความนี้คือ เพื่อแนะนำการพัฒนาองค์กรและการจัดการวาระการวิจัยในแผนฉุกเฉินและการจัดการที่เกี่ยวข้องกับสหราชอาณาจักรการดูแลสุขภาพตามแบบสำรวจการศึกษาทหารโดยสถาบันวิจัยสุขภาพแห่งชาติ จุดประสงค์รองคือ การเสริมสร้างความรู้ความเข้าใจการวางแผนฉุกเฉินการดูแลสุขภาพของชุมชน โดยเน้นหลักกว้างวิจัยปัญหาและมุมมองในเรื่องและเสนอแบบจำลอง .