Predators and other enemiesInterest

Predators and other enemies
Interestingly, several of the above-mentioned traits can be induced by environmental cues. Changes in both the behavior and the morphology of Daphnia can, for example, be affected by predator-borne chemical cues (kairomones). In the presence of fish kairomones, Daphnia magna gives rise to smaller offspring, whereas chemical cues from the phantom midge Chaoborus flavicans induce the generation of larger progeny. This has been shown to be an adaptive phenotypic plasticity that helps avoid predation as fish and midges prefer different sizes of prey. These observations raise the question of the nature of the molecular response to kairomones. Schwarzenberger et al. [5] have addressed this question by comparing the expression levels of genes involved in protein biosynthesis and catabolism in D. magna in the presence or absence of kairomones. Interestingly, they found that expression of the cyclophilin gene, which encodes an enzyme involved in protein folding, is upregulated in the presence of fish kairomones but downregulated by Chaoborus kairomones, which correlates with the opposite effects of these kairomones on progeny size. The authors used the D. magna cyclophilin sequence to search the D. pulex genome and identified 16 paralogs, which showed a very high variability. Future research will show whether the differences in cyclophilin expression levels can be linked to the observed phenotypic variations and if additional paralogs are involved in the process.

The first step in kairomone-mediated adaptive changes in behavior and morphology is obviously the reception of the chemical signal by specialized sensory structures of the prey. Our knowledge about chemoreception in aquatic organisms is fragmentary, however. In insects, a conserved chemoreceptor superfamily has been identified which can be subdivided into the gustatory (taste) receptor family and the odorant (smell) receptor family. It is obvious that the sensing of odorants will be different in water than in air as aquatic odorants are hydrophilic-molecules dissolved in water whereas airborne odorants are mainly hydrophobic volatile molecules in gaseous form. Penalva-Arana et al. [6] have identified 58 orthologs of the insect gustatory receptor family in the D. pulex genome. Interestingly, they found no evidence of genes homologous with insect odorant receptor genes and suggest that the odorant receptor family evolved concomitantly with the transition from sea to land in the lineage leading to the insects.

Predators are not the only natural enemies of Daphnia. The study of parasites (viruses, bacteria and multicellular parasites) has also gained momentum as a result of their influence on Daphnia ecology and evolution [3]. Parasites can directly or indirectly affect host population dynamics, extinction, and maintenance of genetic diversity, among other features. It has been suggested that hosts continuously evolve to reduce parasite virulence, whereas parasites evolve to keep virulence as close as possible to an optimum level. Variation in resistance to infection has indeed been observed in natural fruit fly populations and has been associated with genetic polymorphisms [12].

All metazoans seem to have an innate immune system, and in insects, at least four different signaling pathways are involved in the immune response and mediate pathogen recognition, attack on the pathogen, and antiviral RNA interference, among other responses. McTaggart et al. [7] analyzed the D. pulex genome for genes related to the immune system and identified genes homologous with those in other arthropods. The authors found that the Toll signaling pathway, which is activated by the presence of pathogens, is conserved between insects and Daphnia. The activation of this pathway results in the production-of antibacterial and antifungal proteins. These antimicrobial peptides could not be recovered from the D. pulex genome and thus seem to be less well conserved. In addition, McTaggart et al. [7] report considerable variation in gene family copy number in Daphnia and insects. These differences might reflect the evolutionary history of host-parasite interactions in the individual lineages. Further comparative studies are needed to uncover evolutionary changes in genes that mediate immune responses as well as taxon-specific expansions of gene families, which will contribute to our understanding of how host genes are evolving in response to parasites.

Although a vast number of ecto-and endoparasites have been described for Daphnia, the non-parasitic symbionts have not been analyzed in detail. Ebert and co-workers (Qi et al. [8]) have used metagenomics to address this question. Metagenomes - genetic material recovered directly from environmental samples - are sequenced and compared to the databases in order to characterize the biological community of a given habitat. One of the advantages of this approach is the recovery of DNA sequences from organisms that cannot be cultured. Ebert and co-workers [8] searched the shotgun sequences of three clones of three different Daphnia species (D. pulex, D. magna and D. pulicaria) for indications of bacterial and plastid symbionts and found sequences representing a large number of bacterial species in each dataset. The majority of the sequences were from the Proteobacteria but many other taxa were also detected. No clear evidence was found for the presence of symbiotic cyanobacteria or of plastids. Interestingly, the composition of the bacterial communities was similar at genus and higher taxonomic levels in all three Daphnia clones, but different bacterial species were present in individual clones. The D. pulex and D. pulicaria DNA used in this study was isolated from clones cultured in North America, whereas the D. magna cultures originated from a laboratory in Switzerland. Since contamination of the Daphnia cultures by cross-Atlantic exchange is unlikely, the authors suggest that the similarities between the symbiont communities in European and North American Daphnia samples indicate a long-term stability of symbiotic associations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ล่าและศัตรูอื่น ๆเป็นเรื่องน่าสนใจ หลายลักษณะดังกล่าวสามารถจะเกิดจากสัญลักษณ์สิ่งแวดล้อม การเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมและสัณฐานวิทยาของ Daphnia ตัว สามารถ ได้รับผลกระทบ โดยแบกรับสัมผัสทางเคมีสัญลักษณ์ (kairomones) ในต่อหน้าของปลา kairomones, Daphnia magna ก่อให้เกิดลูกหลานเล็ก ในขณะที่รุ่นลูกหลานที่มีขนาดใหญ่ที่ก่อให้เกิดสัญลักษณ์เคมีจาก midge แฝง Chaoborus flavicans นี้มีการแสดงจะ เป็นแบบอะแดปทีฟไทป์ plasticity ที่ช่วยหลีกเลี่ยง predation เป็นปลา และ midges ชอบขนาดของเหยื่อ ข้อสังเกตเหล่านี้ยกคำถามของลักษณะของการตอบสนองต่อโมเลกุล kairomones Schwarzenberger et al. [5] ได้ส่งคำถามนี้ โดยการเปรียบเทียบนิพจน์ในระดับของยีนที่เกี่ยวข้องกับการสังเคราะห์โปรตีนและแคแทบอลิซึมใน D. magna ในสถานะการขาดงานของ kairomones เป็นเรื่องน่าสนใจ พวกเขาพบว่า ของยีน cyclophilin ซึ่งจแมปเอนไซม์เกี่ยวข้องกับโปรตีนพับ เป็น upregulated ในต่อหน้าของปลา kairomones แต่ downregulated โดย Chaoborus kairomones ซึ่งคู่กับผลตรงกันข้ามของ kairomones เหล่านี้ขนาดลูกหลาน ผู้เขียนใช้ D. magna cyclophilin ลำดับการค้นหาจีโนม D. pulex และระบุ paralogs 16 ซึ่งแสดงให้เห็นความแปรผันสูงมาก งานวิจัยในอนาคตจะแสดงว่า ความแตกต่างในระดับของนิพจน์ cyclophilin สามารถเชื่อมโยงกับรูปแบบไทป์สังเกต และถ้า paralogs เพิ่มเติมเกี่ยวข้องในกระบวนการขั้นตอนแรกของ kairomone mediated แบบอะแดปทีฟการเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมและสัณฐานวิทยาเป็นการรับสัญญาณทางเคมีโดยเฉพาะโครงสร้างที่รับความรู้สึกของเหยื่ออย่างชัดเจน ความรู้ของเราเกี่ยวกับ chemoreception ในชีวิตน้ำคือ fragmentary อย่างไรก็ตาม ในแมลง superfamily chemoreceptor นำได้รับการระบุซึ่งสามารถปฐมภูมิเป็นครอบครัว gustatory (รสชาติ) ตัวรับและตัวรับครอบครัว odorant (กลิ่น) เป็นที่ชัดเจนว่า ตรวจ odorants จะแตกต่างกันในน้ำมากกว่าอากาศเป็น odorants น้ำ hydrophilic โมเลกุลละลายในน้ำในขณะที่ odorants อากาศมีโมเลกุลส่วนใหญ่เป็น hydrophobic ระเหยในฟอร์มเป็นต้น Penalva Arana et al. [6] ได้ระบุ orthologs 58 ครอบครัวตัวรับ gustatory แมลงในจีโนม D. pulex เป็นเรื่องน่าสนใจ พวกเขาพบของ homologous ยีนมียีนตัวรับ odorant แมลง และแนะนำให้ ครอบครัวตัวรับ odorant พัฒนา concomitantly กับเปลี่ยนจากทะเลบกในลินเนจกับแมลงล่าไม่เป็นศัตรูกับธรรมชาติ Daphnia การศึกษากับ (ไวรัส แบคทีเรีย และปรสิตสิ่ง) นอกจากนี้ยังได้รับโมเมนตัมจากอิทธิพล Daphnia นิเวศวิทยาและวิวัฒนาการ [3] ปรสิตสามารถโดยตรง หรือโดยอ้อมต่อพลศาสตร์ประชากรโฮสต์ สูญพันธุ์ และบำรุงรักษาพันธุ ระหว่างคุณลักษณะอื่น ๆ จึงมีการแนะนำว่า โฮสต์อย่างต่อเนื่องพัฒนาลดปรสิต virulence ขณะปรสิตพัฒนาให้ virulence ใกล้เคียงที่สุดไปยังระดับที่เหมาะสม ความผันแปรในความต้านทานการติดเชื้อมีได้พบในประชากรแมลงวันผลไม้ธรรมชาติแน่นอน และได้เกี่ยวข้องกับพันธุกรรม polymorphisms [12]Metazoans ทั้งหมดดูเหมือนจะ มีระบบภูมิคุ้มกันโดยธรรมชาติ และในแมลง น้อยสี่แตกต่างกับดวงวิญญาณที่เกี่ยวข้องในการตอบสนองภูมิคุ้มกันและการรับรู้ การศึกษา mediate มนต์โจมตีการศึกษา และการแทรกแซงอาร์เอ็นเอยาต้านไวรัส ระหว่างการตอบสนองอื่น ๆ Al. และ McTaggart [7] วิเคราะห์จีโนม D. pulex ยีนที่เกี่ยวข้องกับระบบภูมิคุ้มกัน และระบุยีน homologous กับใน arthropods อื่น ๆ ผู้เขียนพบว่าโทรตามปกติเป็นอาศัยทางเดิน ที่ โดยสถานะของโรค แมลงและ Daphnia การเรียกใช้ทางเดินนี้ผลผลิต-ของโปรตีนต้านเชื้อแบคทีเรีย และต้านเชื้อรา เปปไทด์ต้านจุลชีพเหล่านี้ไม่สามารถกู้คืนจากจีโนม D. pulex และดังนั้น ดูเหมือนจะมีอยู่น้อยด้วย นอกจากนี้ al. และ McTaggart [7] รายงานเปลี่ยนแปลงมากในครอบครัวยีนคัดลอกหมายเลข Daphnia และแมลง ความแตกต่างเหล่านี้อาจสะท้อนถึงประวัติวิวัฒนาการของโฮสต์ปรสิตการโต้ตอบในเชื้อชาติแต่ละ เพิ่มเติม ศึกษาเปรียบเทียบจำเป็นต้องเปิดเผยการเปลี่ยนแปลงวิวัฒนาการในยีนที่บรรเทาการตอบสนองภูมิคุ้มกันรวมทั้งขยาย taxon เฉพาะของครอบครัว ยีนซึ่งจะช่วยให้เราเข้าใจของวิธีการพัฒนายีนโฮสต์ในการตอบสนองกับ การแม้ว่าจำนวน ecto ใหญ่- และมีการอธิบาย endoparasites สำหรับ Daphnia, symbionts ไม่มีเสียงฟู่เหมือนกาฝากมีไม่ได้วิเคราะห์ในรายละเอียด Ebert และเพื่อนร่วมงาน (คี et al. [8]) ได้ใช้ metagenomics เพื่อคำถามนี้ Metagenomes -วัสดุทางพันธุกรรมที่กู้โดยตรงจากตัวอย่างสิ่งแวดล้อม - มีการเรียงลำดับ และเปรียบเทียบกับฐานข้อมูลเพื่อกำหนดลักษณะอยู่อาศัยให้ชุมชนชีวภาพ หนึ่งข้อดีของวิธีนี้คือการฟื้นตัวของลำดับดีเอ็นเอจากสิ่งมีชีวิตที่ไม่ cultured Ebert และเพื่อนร่วมงาน [8] ลำดับปืนของโคลนสามสามต่าง Daphnia ชนิด (D. pulex, D. magna และ D. pulicaria) สำหรับบ่งชี้ของแบคทีเรียและพลาสติด symbionts การค้นหา และพบลำดับที่แทนจำนวนแบคทีเรียสปีชีส์ในแต่ละชุดข้อมูลขนาดใหญ่ ส่วนใหญ่ลำดับที่ได้จากการ Proteobacteria แต่ยังพบ taxa อื่น ๆ พบหลักฐานไม่ชัดเจนสำหรับสถานะ ของ symbiotic cyanobacteria หรือ plastids เป็นเรื่องน่าสนใจ องค์ประกอบของชุมชนแบคทีเรียสกุลและระดับสูงอนุกรมวิธานที่โคลน Daphnia สามทั้งหมด แต่สายพันธุ์แบคทีเรียต่าง ๆ อยู่ในโคลนแต่ละ D. pulex และ D. pulicaria ดีเอ็นเอที่ใช้ในการศึกษานี้ถูกแยกต่างหากจากอ่างในทวีปอเมริกาเหนือ โคลนขณะ D. magna วัฒนธรรมมาจากห้องปฏิบัติการในสวิตเซอร์แลนด์ เนื่องจากปนเปื้อนของวัฒนธรรม Daphnia โดยแลกเปลี่ยนข้ามแอตแลนติกไม่น่า ผู้เขียนแนะนำว่า ความคล้ายคลึงระหว่างชุมชน symbiont ในยุโรปและอเมริกาเหนือ Daphnia ตัวอย่างบ่งชี้เสถียรภาพระยะยาวของสมาคม symbiotic

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ล่าและศัตรูอื่น ๆ
ที่น่าสนใจหลายลักษณะดังกล่าวสามารถเกิดจากความหมายสิ่งแวดล้อม การเปลี่ยนแปลงทั้งในพฤติกรรมและสัณฐานวิทยาของแดฟเนียสามารถยกตัวอย่างเช่นได้รับผลกระทบโดยนักล่า-borne ชี้นำทางเคมี (kairomones) ในการปรากฏตัวของ kairomones ปลา Daphnia magna ก่อให้ลูกหลานมีขนาดเล็กลงในขณะที่ความหมายเคมีจากมิดจ์ผี Chaoborus flavicans เหนี่ยวนำให้เกิดการสร้างของลูกหลานที่มีขนาดใหญ่ นี้ได้รับการแสดงที่จะปั้นฟีโนไทป์การปรับตัวที่จะช่วยให้หลีกเลี่ยงการปล้นสะดมเป็นปลาและริ้นชอบขนาดที่แตกต่างกันของเหยื่อ ข้อสังเกตเหล่านี้ก่อให้เกิดคำถามเกี่ยวกับธรรมชาติของการตอบสนองในระดับโมเลกุลเพื่อ kairomones Schwarzenberger และคณะ [5] มี addressed คำถามนี้โดยเปรียบเทียบระดับการแสดงออกของยีนที่เกี่ยวข้องกับการสังเคราะห์โปรตีนและ catabolism ใน D. ที่ดีในการมีหรือไม่มี kairomones ที่น่าสนใจที่พวกเขาพบว่าการแสดงออกของยีน cyclophilin ซึ่ง encodes เอนไซม์ที่เกี่ยวข้องกับการพับโปรตีนเป็น upregulated ในการปรากฏตัวของ kairomones ปลา แต่ downregulated โดย kairomones Chaoborus ซึ่งมีความสัมพันธ์กับผลกระทบตรงข้ามของ kairomones เหล่านี้อยู่กับขนาดของลูกหลาน ผู้เขียนใช้ลำดับ D. ใหญ่ cyclophilin เพื่อค้นหา D. จีโนมพูเล็กและระบุ paralogs 16 ซึ่งแสดงให้เห็นความแปรปรวนสูงมาก การวิจัยในอนาคตจะแสดงไม่ว่าจะเป็นความแตกต่างในระดับการแสดงออก cyclophilin สามารถเชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงฟีโนไทป์สังเกตและถ้า paralogs เพิ่มเติมมีส่วนร่วมในกระบวนการ. ขั้นตอนแรกในการเปลี่ยนแปลงการปรับตัว kairomone พึ่งในพฤติกรรมและรูปร่างจะเห็นได้ชัดการรับสัญญาณทางเคมี โดยโครงสร้างทางประสาทสัมผัสเฉพาะของเหยื่อ ความรู้ของเราเกี่ยวกับ Chemoreception ในชีวิตในน้ำเป็นเป็นชิ้นเป็นอัน แต่ ในแมลง superfamily Chemoreceptor อนุรักษ์ได้รับการยืนยันซึ่งสามารถแบ่งออกเป็นลิ่มรส (รส) รับครอบครัวและกลิ่น (กลิ่น) รับครอบครัว เป็นที่ชัดเจนว่าการตรวจจับของ odorants จะแตกต่างกันในน้ำมากกว่าในอากาศเป็น odorants น้ำเป็นโมเลกุล-hydrophilic ละลายในน้ำในขณะที่ odorants อากาศส่วนใหญ่จะเป็นโมเลกุลที่มีความผันผวนไม่ชอบน้ำในรูปแบบก๊าซ Penalva-Arana และคณะ [6] ได้ระบุ 58 orthologs ของครอบครัวรับรสชาติของแมลงใน D. จีโนมพูเล็ก ที่น่าสนใจที่พวกเขาพบหลักฐานของยีนที่คล้ายคลึงกันกับยีนตัวรับกลิ่นแมลงและไม่แนะนำให้ครอบครัวรับกลิ่นการพัฒนาร่วมกันกับการเปลี่ยนแปลงจากทะเลที่จะลงจอดในสายเลือดที่นำไปสู่แมลง. ล่าไม่ได้ศัตรูธรรมชาติเพียงอย่างเดียวของแดฟเนีย การศึกษาของปรสิต (ไวรัสแบคทีเรียและปรสิตเซลล์) นอกจากนี้ยังได้รับแรงผลักดันเป็นผลมาจากอิทธิพลของพวกเขาในนิเวศวิทยาและวิวัฒนาการแดฟเนีย [3] ปรสิตโดยตรงหรือโดยอ้อมจะมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงของโฮสต์ประชากร, การสูญเสียและการบำรุงรักษาความหลากหลายทางพันธุกรรมในคุณสมบัติอื่น ๆ มันได้รับการแนะนำว่าเจ้าภาพอย่างต่อเนื่องมีวิวัฒนาการในการลดความรุนแรงปรสิตปรสิตในขณะที่พัฒนาขึ้นเพื่อให้ความรุนแรงที่ใกล้ที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ให้อยู่ในระดับที่เหมาะสม การเปลี่ยนแปลงในความต้านทานต่อการติดเชื้อได้รับแน่นอนพบในประชากรแมลงวันผลไม้ธรรมชาติและมีความเกี่ยวข้องกับความหลากหลายทางพันธุกรรม [12]. metazoans ทั้งหมดดูเหมือนจะมีระบบภูมิคุ้มกันโดยธรรมชาติและในแมลงอย่างน้อยสี่เส้นทางการส่งสัญญาณที่แตกต่างกันมีส่วนร่วมในระบบภูมิคุ้มกัน การตอบสนองต่อการติดเชื้อและการรับรู้สื่อกลางในการโจมตีในการติดเชื้อและการแทรกแซงอาร์เอ็นเอไวรัสในหมู่ตอบสนองอื่น ๆ McTaggart และคณะ [7] การวิเคราะห์จีโนมพูเล็ก D. สำหรับยีนที่เกี่ยวข้องกับระบบภูมิคุ้มกันและยีนระบุคล้ายคลึงกันกับผู้ที่อยู่ในรพอื่น ๆ ผู้เขียนพบว่าเส้นทางการส่งสัญญาณโทรซึ่งสามารถใช้งานได้โดยการปรากฏตัวของเชื้อโรคที่เป็นป่าสงวนระหว่างแมลงและไรน้ำ กระตุ้นการทำงานของผลทางเดินนี้ในการผลิตของแบคทีเรียและเชื้อราโปรตีน เหล่านี้เปปไทด์ต้านจุลชีพไม่สามารถกู้คืนจากดีจีโนมพูเล็กจึงดูเหมือนจะน้อยกว่าการอนุรักษ์เป็นอย่างดี นอกจากนี้ McTaggart และคณะ [7] รายงานการเปลี่ยนแปลงมากในจำนวนสำเนาครอบครัวยีนในไรน้ำและแมลง ความแตกต่างเหล่านี้อาจสะท้อนให้เห็นถึงประวัติศาสตร์วิวัฒนาการของอันตรกริยาของปรสิตใน lineages บุคคล การศึกษาเปรียบเทียบเพิ่มเติมที่จำเป็นในการค้นพบการเปลี่ยนแปลงวิวัฒนาการในยีนที่เป็นสื่อกลางในการตอบสนองภูมิคุ้มกันเช่นเดียวกับการขยายแท็กซอนเฉพาะของครอบครัวยีนซึ่งจะนำไปสู่ความเข้าใจของเราว่ายีนเจ้าภาพมีการพัฒนาในการตอบสนองต่อปรสิต. แม้ว่าจำนวนมากมายของ ecto- และ endoparasites ได้รับการอธิบายสำหรับแดฟเนีย, symbionts ที่ไม่ปรสิตไม่ได้รับการวิเคราะห์ในรายละเอียด เบิร์ทและเพื่อนร่วมงาน (Qi et al. [8]) ได้ใช้ metagenomics ที่จะถามคำถามนี้ Metagenomes - สารพันธุกรรมกู้คืนได้โดยตรงจากตัวอย่างด้านสิ่งแวดล้อม - จะติดใจและเมื่อเทียบกับฐานข้อมูลเพื่อให้ลักษณะทางชีวภาพของชุมชนที่อยู่อาศัยที่ได้รับ หนึ่งในข้อดีของวิธีนี้คือการฟื้นตัวของลำดับดีเอ็นเอจากสิ่งมีชีวิตที่ไม่สามารถเพาะเลี้ยง เบิร์ทและเพื่อนร่วมงาน [8] ค้นหาลำดับปืนลูกซองสามโคลนสามสายพันธุ์ไรน้ำที่แตกต่างกัน (D. พูเล็ก, D. ใหญ่และ D pulicaria) มีข้อบ่งชี้ของ symbionts แบคทีเรียและพลาสและพบว่าลำดับคิดเป็นจำนวนมากของสายพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรีย ในแต่ละชุด ส่วนใหญ่ของลำดับมาจาก Proteobacteria แต่แท็กซ่าอื่น ๆ อีกมากมายนอกจากนี้ยังได้ตรวจพบ ไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนก็พบการปรากฏตัวของไซยาโนแบคทีเรียชีวภาพหรือพลาส ที่น่าสนใจองค์ประกอบของชุมชนแบคทีเรียก็ใกล้เคียงที่ประเภทและระดับที่สูงขึ้นในการจัดหมวดหมู่ทั้งสามโคลนแดฟเนีย แต่สายพันธุ์แบคทีเรียที่แตกต่างกันอยู่ในปัจจุบันในโคลนของแต่ละบุคคล D. พูเล็กและ D ดีเอ็นเอ pulicaria ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ได้รับการแยกออกจากโคลนเลี้ยงในทวีปอเมริกาเหนือในขณะที่วัฒนธรรม D. ใหญ่มาจากห้องปฏิบัติการในประเทศสวิสเซอร์แลนด์ ตั้งแต่การปนเปื้อนของวัฒนธรรมแดฟเนียโดยการแลกเปลี่ยนข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกไม่น่าเป็นผู้เขียนขอแนะนำว่าคล้ายคลึงกันระหว่างชุมชน symbiont ในยุโรปและอเมริกาเหนือตัวอย่าง Daphnia บ่งบอกถึงความมีเสถียรภาพในระยะยาวของสมาคมชีวภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ล่าและศัตรูอื่น ๆ
น่าสนใจหลายลักษณะดังกล่าวสามารถเกิดจากการรับรู้สิ่งแวดล้อม การเปลี่ยนแปลงทั้งพฤติกรรมและสัณฐานวิทยาของสั่นสะเทือนได้ ตัวอย่างเช่น ได้รับผลกระทบจากการรับสารเคมี Predator คิว ( ไคโรโมนส์ ) ในการแสดงตนของบริการค้นหาสั่นสะเทือน Magna , ให้สูงขึ้นเพื่อลูกเล็กส่วนเคมีคิวจากผีๆ chaoborus flavicans จูงลูกหลานรุ่นที่ใหญ่กว่า นี้ได้ถูกแสดงเป็น พลาสติก ที่ช่วยหลีกเลี่ยงการปรับคุณสมบัติเช่นปลาและเหลือบชอบขนาดแตกต่างกันของเหยื่อ ข้อสังเกตเหล่านี้ยกคำถามของธรรมชาติของการตอบสนองทางโมเลกุลในไคโรโมนส์ . ชวอร์เซิ่นเบอร์เกอร์ et al .[ 5 ] มี addressed คำถามนี้โดยการเปรียบเทียบระดับการแสดงออกของยีนที่เกี่ยวข้องในวิถีการสังเคราะห์โปรตีนแคแทบอลิซึมและใน d Magna ในการแสดงตนหรือขาดของไคโรโมนส์ . น่าสนใจ พวกเขาพบว่าการแสดงออกของยีน cyclophilin ซึ่ง encodes เอนไซม์ที่เกี่ยวข้องในโปรตีนพับเป็น upregulated ในการแสดงตนของบริการค้นหา แต่ downregulated ไคโรโมนส์โดย chaoborus ,ซึ่งมีความสัมพันธ์กับผลของไคโรโมนส์เหล่านี้ตรงข้ามกับขนาดลูกหลาน ผู้เขียนใช้ดีแมกน่า cyclophilin ลำดับการค้นหาจีโนม D . pulex และระบุ 16 paralogs , ซึ่งพบว่ามีความแปรปรวนสูงมากการวิจัยในอนาคตจะแสดงว่าความแตกต่างของระดับการแสดงออก cyclophilin สามารถเชื่อมโยงกับรูปแบบต่าง ๆ และถ้า paralogs สังเกตคุณสมบัติเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้องในกระบวนการ .

ขั้นตอนแรกในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมและการปรับตัวในระดับ kairomone สัณฐานชัด รับสัญญาณทางเคมีโดยเฉพาะในเชิงโครงสร้างของเหยื่อความรู้ของเราเกี่ยวกับ chemoreception ในสัตว์น้ำจะกระท่อนกระแท่น แต่อย่างไรก็ตาม ในแมลง ศึกษา chemoreceptor ซูเปอร์แฟมิลีได้รับการระบุซึ่งสามารถแบ่งออกได้เป็น รสชาติ ( รส ) ครอบครัวและตัวรับกลิ่น ( กลิ่น ) ครอบครัวรีเซพเตอร์เป็นที่ชัดเจนว่า สัมผัสกลิ่นจะแตกต่างกันในน้ำมากกว่าในอากาศเป็นสัตว์น้ำที่มีโมเลกุลที่ละลายในน้ำมีกลิ่น ส่วนกลิ่นในอากาศส่วนใหญ่เป็น hydrophobic โมเลกุลระเหยในรูปก๊าซ penalva ARANA et al . [ 6 ] ได้ระบุ 58 orthologs ของแมลงการรับครอบครัวในจีโนม D . pulex . น่าสนใจพวกเขาไม่พบหลักฐานของยีนที่คล้ายคลึงกันกับแมลงกลิ่นรีเซพเตอร์ยีนและชี้ให้เห็นว่าครอบครัวตัวรับกลิ่นพัฒนาเป็นทีมที่มีการเปลี่ยนแปลงจากทะเลขึ้นบกในวงศ์ตระกูลนำไปสู่แมลง

นักล่าไม่เพียงศัตรูธรรมชาติของสั่นสะเทือน . การศึกษาพยาธิ ( ไวรัสแบคทีเรียและปรสิตหลายเซลล์ ) ยังได้รับโมเมนตัมเป็นผลมาจากอิทธิพลของนิเวศวิทยาสั่นสะเทือนและวิวัฒนาการ [ 3 ] ปรสิตที่สามารถโดยตรงหรือโดยอ้อมต่อพลวัตประชากรเจ้าภาพการสูญเสียและรักษาความหลากหลายทางพันธุกรรมในหมู่คุณสมบัติอื่น ๆ จะได้รับการชี้ให้เห็นว่าโฮสต์อย่างต่อเนื่องวิวัฒนาการเพื่อลดโรคพยาธิ ,ส่วนปรสิตที่พัฒนาเพื่อให้ความรุนแรงใกล้เคียงเป็นไปได้ที่จะอยู่ในระดับที่ดีที่สุด การเปลี่ยนแปลงในความต้านทานต่อการติดเชื้อได้ถูกพบในผลไม้ธรรมชาติบินประชากรและมีความเกี่ยวข้องกับพันธุกรรมความหลากหลาย [ 12 ] .

ทั้งหมด metazoans ดูเหมือนจะมีการปรับระบบภูมิคุ้มกัน และแมลงอย่างน้อยสี่สัญญาณเซลล์ต่าง ๆมีส่วนร่วมในการตอบสนองภูมิคุ้มกันเชื้อโรคและเป็นการโจมตีเชื้อโรค และไวรัสอาร์เอ็นเอรบกวนระหว่างการตอบสนองอื่น ๆ เมิ่กแท็กเกิร์ต et al . [ 7 ] 1 D . pulex จีโนมสำหรับยีนที่เกี่ยวข้องกับระบบภูมิคุ้มกันและการระบุยีนที่คล้ายคลึงกันกับพวกแมลงอื่น ๆ ผู้เขียนพบว่าค่าสัญญาณทางเดิน ,ซึ่งสามารถใช้งานได้โดยการแสดงตนของเชื้อโรค คือ อนุรักษ์ ระหว่างแมลงและสั่นสะเทือน . ใช้ทางเดินนี้ผลลัพธ์ในการผลิตโปรตีนของแบคทีเรีย และเชื้อรา . เปปไทด์ต้านจุลชีพเหล่านี้ไม่สามารถกู้คืนจากพันธุกรรมดี pulex จึงดูเหมือนจะน้อยลงก็สามารถ . นอกจากนี้ เมิ่กแท็กเกิร์ต et al .[ 7 ] รายงานมากการเปลี่ยนแปลงในครอบครัวยีนคัดลอกเบอร์ในสั่นสะเทือนและแมลง ความแตกต่างเหล่านี้จะสะท้อนให้เห็นถึงวิวัฒนาการความเป็นมาของโฮสต์และปฏิสัมพันธ์ในเผ่าพันธุ์ของแต่ละบุคคล การศึกษาเปรียบเทียบจะต้องเปิดเผยเปลี่ยนแปลงวิวัฒนาการในยีนที่เป็นระบบภูมิคุ้มกัน รวมทั้งชนิดที่เฉพาะเจาะจงของการขยายครอบครัวซึ่งจะนำไปสู่ความเข้าใจของเราวิธีการโฮสต์ยีนมีการพัฒนาในการตอบสนองต่อปรสิต

ถึงแม้ว่าจํานวนมากมาย และ endoparasites เอคโตได้รับการอธิบายให้สั่นสะเทือน , ปลอดพยาธิ symbionts ได้วิเคราะห์ในรายละเอียด เบิร์ตและเพื่อนร่วมงาน ( ฉี et al . [ 8 ] ) มีการใช้เมตะจีโนมิกที่อยู่ในคำถามนี้metagenomes - สารพันธุกรรมได้โดยตรงจากตัวอย่างสิ่งแวดล้อมเป็นลำดับ และเมื่อเปรียบเทียบกับฐานข้อมูล เพื่อวิเคราะห์ทางชีวภาพของชุมชน ให้ที่อยู่อาศัย หนึ่งในข้อดีของวิธีการนี้คือการฟื้นตัวของลำดับดีเอ็นเอจากสิ่งมีชีวิตที่ไม่สามารถเลี้ยงเบิร์ตและเพื่อนร่วมงาน [ 8 ] ค้นหาปืนลำดับสามพันธุ์สามชนิดสั่นสะเทือนที่แตกต่างกัน ( D . pulex , D . Magna และ pulicaria ) สำหรับข้อบ่งชี้ของเชื้อแบคทีเรียและพลาสติก symbionts และพบว่าลำดับของตัวเลขขนาดใหญ่ของแบคทีเรียสายพันธุ์ในแต่ละชุดข้อมูล . ส่วนใหญ่ของลำดับมาจากโพรทีโอแบคทีเรียและหลายอื่น ๆแต่ยังตรวจพบไม่มีหลักฐานชัดเจน พบการปรากฏตัวของ symbiotic Cyanobacteria หรือพลาสติด . ทั้งนี้ องค์ประกอบของชุมชนใกล้เคียงที่แบคทีเรียสกุล และในระดับที่สูงและสั่นสะเทือนทั้ง 3 สายพันธุ์ แต่สายพันธุ์แบคทีเรียที่แตกต่างกันอยู่ในโคลนแต่ละ D . pulex และ pulicaria ดีเอ็นเอที่ใช้ในการศึกษาได้จากพันธุ์ที่เพาะเลี้ยงในทวีปอเมริกาเหนือส่วน D . Magna วัฒนธรรมที่มาจากห้องทดลองในสวิตเซอร์แลนด์ เนื่องจากการปนเปื้อนของสั่นสะเทือนวัฒนธรรมโดยข้ามแอตแลนติก ไม่น่าจะเปลี่ยน ผู้เขียนแนะนำว่า ความคล้ายคลึงกันระหว่าง symbiont ชุมชนในยุโรปและอเมริกาเหนือตัวอย่างสั่นสะเทือนบ่งชี้ถึงเสถียรภาพระยะยาวของสมาคม symbiotic .