Cultured fish tend to have a milder

Cultured fish tend to have a milder, less robust flavour than
Wild fish, which has been related to differences in muscle structure
and proximate composition as well as in aromatic compounds that
impart flavours
This was not confirmed in the present study. On the contrary,
no significant differences were found in the sensory profiles
of the experimental groups, in
agreement with reports on yellow perch
, Atlantic salmon, and seabream. Inthe present study odour was assessed, and no differences between
the groups IC and EC were found. A similar comparative study of
Common dentex showed less fresh odour and flavour for cultured fish. According to Lindsay
(1980), the intensity of aftertaste appeared to be the factor the
most influenced overall preference for a product. In the present
study, no aftertaste was detected in 7 of 33 samples of IC or in 6
of 33 samples of EC fish, which was the highest score of all attributes.
Aftertaste reported in cultured fish flesh is identified to be
the result of geosmin and 2-methylisoborneol identified 24 potential odorants which can influence taste
or after-taste in intensively cultured fish. The fat in fish flesh has
been reported to affect the sense of flavour and the general sensation
of cooked flesh in the mouth as well as odour. No differences were
found in the consistency of cooked fillets in the present study.
On the other hand, some studies have reported significant
differences between intensively and extensively cultured fish in
non-instrumentally assessed texture

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อ่างปลามักจะ มีเป็นพะแนง น้อยกว่ารสชาติแข็งแกร่งกว่าปลาป่า ซึ่งมีความเกี่ยวข้องความแตกต่างในโครงสร้างกล้ามเนื้อและเคียงองค์ประกอบเช่นในหอมสารประกอบที่สอนรสชาตินอกจากนี้นี้ไม่ได้ยืนยันในการศึกษาปัจจุบัน ดอกไม่แตกต่างกันพบในโพรไฟล์การรับความรู้สึกการทดลองของกลุ่ม ในข้อตกลงการรายงานบนปลากะพงเหลืองปลาแซลมอนแอตแลนติก และ seabream Inthe กลิ่นศึกษาปัจจุบันถูกประเมิน และไม่มีความแตกต่างระหว่างพบกลุ่ม IC และ EC การศึกษาเปรียบเทียบความคล้ายกันของDentex ทั่วไปพบน้อยสดกลิ่นและรสในอ่างปลา ตามลินด์เซย์(1980), ความเข้มของวานิลาดูเหมือนจะ เป็นตัวการส่วนใหญ่มีอิทธิพลต่อการกำหนดลักษณะโดยรวมสำหรับผลิตภัณฑ์ ในปัจจุบันศึกษา วานิลาไม่พบ 7 ตัวอย่าง 33 ของ IC หรือ 6ตัวอย่างที่ 33 ปลา EC ซึ่งเป็นคะแนนสูงสุดของแอตทริบิวต์ทั้งหมดวานิลาในอ่างปลาเนื้อจะระบุให้ผลของ geosmin และ 2-methylisoborneol ระบุ odorants เป็น 24 ซึ่งสามารถมีอิทธิพลต่อรสชาติหรือรสชาติใน intensively อ่างปลา มีไขมันในเนื้อปลาการรายงานไปยังส่งผลกระทบต่อความรู้สึกของรสชาติและความรู้สึกทั่วไปของเนื้อสุกในปากรวมทั้งกลิ่น ความแตกต่างไม่ได้พบในความสอดคล้องของสุกแล่ในการศึกษาปัจจุบันบนมืออื่น ๆ ศึกษาบางมีรายงานอย่างมีนัยสำคัญความแตกต่างระหว่าง intensively และอย่างกว้างขวางอ่างปลาเนื้อจากการประเมินไม่ใช่-instrumentally

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเลี้ยงปลามีแนวโน้มที่จะมีความรุนแรงน้อยลงรสชาติที่แข็งแกร่งน้อยกว่า
ปลาป่าซึ่งได้รับการที่เกี่ยวข้องกับความแตกต่างในโครงสร้างของกล้ามเนื้อ
และองค์ประกอบใกล้เคียงเช่นเดียวกับในสารประกอบอะโรมาติกที่
บอกรสชาติ
นี้ไม่ได้รับการยืนยันในการศึกษาปัจจุบัน ในทางตรงกันข้าม
ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่พบในรูปแบบทางประสาทสัมผัส
ของกลุ่มทดลองใน
ข้อตกลงกับรายงานเกี่ยวกับสีเหลือง
, ปลาแซลมอนแอตแลนติกและ seabream inthe กลิ่นศึกษาครั้งนี้ได้รับการประเมินและไม่มีความแตกต่างระหว่าง
กลุ่ม IC และอีที่พบ การศึกษาเปรียบเทียบที่คล้ายกันของ
Dentex ทั่วไปแสดงให้เห็นว่ากลิ่นสดน้อยและรสชาติสำหรับการเลี้ยงปลา ตาม Lindsay
(1980), ความเข้มของลำคอที่ดูเหมือนจะเป็นปัจจัยที่
มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจโดยรวมมากที่สุดสำหรับผลิตภัณฑ์ ในปัจจุบัน
การศึกษาไม่ค้างอยู่ในคอถูกตรวจพบใน 7 จาก 33 ตัวอย่าง IC หรือ 6
จาก 33 ตัวอย่างของปลาอีซีซึ่งเป็นคะแนนสูงสุดของคุณลักษณะทั้งหมด.
Aftertaste รายงานในเนื้อปลาเลี้ยงมีการระบุว่าจะเป็น
ผลมาจากการ geosmin และ 2 methylisoborneol ระบุ 24 odorants ที่มีศักยภาพที่จะมีผลต่อรสชาติ
หรือหลังรสชาติในการเลี้ยงปลาอย่างหนาแน่น ไขมันในเนื้อปลาที่ได้
รับรายงานว่ามีผลกระทบต่อความรู้สึกของรสชาติและความรู้สึก
ของเนื้อปรุงสุกในปากเช่นเดียวกับกลิ่น ความแตกต่างที่ไม่ได้รับ
พบได้ในความสอดคล้องของเนื้อปรุงสุกในการศึกษาครั้งนี้.
ในทางตรงกันข้ามการศึกษาบางส่วนได้มีการรายงานอย่างมีนัยสำคัญ
แตกต่างระหว่างหนาแน่นและปลาที่เลี้ยงอย่างกว้างขวางใน
ที่ไม่ instrumentally ประเมินเนื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เลี้ยงปลามักจะมีกลิ่นที่แข็งแกร่งน้อยกว่า
พะแนงปลาป่า ซึ่งได้รับการเกี่ยวข้องกับความแตกต่างในโครงสร้างของกล้ามเนื้อและองค์ประกอบ
กันเป็นสารประกอบอะโรมาติกที่บอก

รสชาตินี้ ไม่ได้รับการยืนยันในการศึกษาปัจจุบัน ในทางตรงกันข้าม
ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในโปรไฟล์ของกลุ่มทดลอง ?

,ข้อตกลงกับรายงาน
, คอนสีเหลืองปลาแซลมอนแอตแลนติก และ seabream . ปัจจุบันการศึกษาในกลิ่นที่ได้รับ และไม่มีความแตกต่างระหว่าง
กลุ่ม IC และ กกต. พบว่า การศึกษาเปรียบเทียบที่คล้ายกัน
ทั่วไป dentex พบน้อยกว่าสด กลิ่น และรสชาติ สำหรับเลี้ยงปลา ตาม Lindsay
( 1980 ) , ความเข้มของรสชาติที่ปรากฏเป็นปัจจัย
ส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลความชอบโดยรวมสำหรับผลิตภัณฑ์ ในการศึกษา
, ไม่มีรสชาติที่ตรวจพบใน 7 33 ตัวอย่างของ IC หรือ 6
33 ตัวอย่างปลา EC ซึ่งเป็นคะแนนสูงสุดของทุกคุณลักษณะ ในที่เลี้ยงปลาเนื้อรสชาติ
รายงานระบุเป็น
ผล geosmin 2-methylisoborneol ระบุและศักยภาพที่สามารถมีอิทธิพลต่อ 24 กลิ่นรสชาติ
หรือหลังจากชิมและเลี้ยงปลา ไขมันในเนื้อปลา
รายงานส่งผลกระทบต่อความรู้สึกของกลิ่นและความรู้สึกทั่วไป
เนื้อสุกในปากเช่นเดียวกับกลิ่น . ไม่แตกต่างกัน
พบในความสอดคล้องของเนื้อสุกในการศึกษา .
บนมืออื่น ๆ , บางการศึกษารายงานความแตกต่างระหว่างและเลี้ยงปลาหนาแน่น

อย่างกว้างขวางในไม่ instrumentally ประเมินเนื้อ