"You know, our seats aren't there,"

"You know, our seats aren't there," McCoy grumbled as they walked towards Spock and Uhura.

"Who cares?"

"I'm sure people who bought tickets for those seats would."

"Would you stop stressing, Bones?" Jim smiled at Spock, who was watching him approach.

"Hey," Jim said, sliding into the seat next to him.

"Cadet Kirk," Spock said, his eyes full of amusement.

"I can't believe it," Uhura muttered from Spock's other side.

"Commander," Bones said stiffly, awkwardly standing in the aisle. There was no seat for him—Jim had taken the seat at the end of the row.

Spock's gaze snapped to him, as if he only now noticed Bones was there.

"Cadet McCoy," he said coldly, looking between Bones and Jim with an expression that Jim couldn't place.

"Mind moving a bit?" Bones asked Spock and Uhura.

Spock pursed his lips briefly.

"It is recommended for everyone to sit in their seats, Mister McCoy. If you wish, you can take a seat on the other side of Cadet Uhura. "

Bones scowled at him, but still sat down next to Uhura.

Jim nudged Spock with his elbow. "You were mean."

"I was not," Spock said, meeting his eyes and holding his gaze. "I only stated the truth."

Jim chuckled. "You totally were!"

Spock did not say anything for a few moments. "What is Cadet McCoy doing here?"

"He’s my friend," Jim replied. He placed his popcorn in his lap, tossing a piece in the air and catching it in his mouth. "My best friend."

"You are wearing black," Spock said suddenly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คุณทราบ ที่นั่งของเราไม่มี แท้ grumbled เดิน Spock และ Uhura "ที่ใส่ใจ" "ฉันแน่ใจว่าคนที่ซื้อตั๋วสำหรับที่นั่งที่จะ""จะคุณหยุดย้ำ กระดูกหรือไม่" จิมยิ้มที่ Spock ที่มองดูเขาวิธี"Hey จิมกล่าว เลื่อนไปนั่งติดกับเขา"โบสถ์ยศ Spock กล่าว ตาของเขาเต็มไปด้วยความสนุก"ฉันไม่เชื่อ Uhura muttered จากด้านอื่น ๆ ของ Spock"ผู้บัญชาการ กระดูกว่า stiffly เก้ ๆ ยืนอยู่ในเก็บ มีที่นั่งไม่ให้เขา – จิมก็มานั่งที่ท้ายของแถวสายตาของ Spock จัดชิดกับ ประหนึ่งว่าเขาเท่านั้นขณะนี้พบมีกระดูก "ยศแท้ เขากล่าวว่า coldly มองระหว่างกระดูกและจิมกับนิพจน์ที่จิมไม่สามารถทำ "จิตใจเคลื่อนไหวเล็กน้อย" กระดูกขอ Spock และ Uhura Spock pursed ริมฝีปากของเขาสั้น ๆ"งานทุกคนนั่งในที่นั่งของพวกเขา มิสเตอร์แท้ ถ้าคุณต้อง คุณจะนั่งอีกด้านหนึ่งของยศ Uhura "กระดูก scowled ที่เขา แต่ยังคง นั่งลงข้าง Uhuraจิม nudged Spock กับข้อศอกของเขา "คุณมีค่าเฉลี่ย""ไม่ Spock กล่าว ประชุมตา และจับสายตาของเขา "ฉันเพียงระบุความจริง"จิมเบา ๆ "คุณทั้งหมดได้"Spock ก็ไม่พูดอะไรสำหรับครู่ "มียศแท้ทำอะไรที่นี่""เขาเป็นเพื่อนของฉัน, " จิมตอบกลับ เขาทำข้าวโพดคั่วของเขาในตักของเขา tossing ตัวในอากาศ และจับในปากของเขา "เพื่อนของฉันดีที่สุด""คุณจะสวมสีดำ Spock กล่าวทันที

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" รู้มั้ย เราไม่ได้นั่งตรงนั้น " ของแท้ก็ยังบ่นขณะที่พวกเขาเดินกับสป็อค และ อูฮูร่า

" ใครสนล่ะ ? "

" ฉันแน่ใจว่า คนที่ซื้อตั๋วสำหรับที่นั่งเหล่านั้นจะ "

" คุณจะหยุดการเน้นหนัก โบนส์ ? จิมยิ้มสป็อค ที่กำลังจ้องเขาแบบ

" เฮ้ จิมบอกว่า เลื่อนลงไปนั่งข้างๆเขา

" นักเรียนเคิร์ก " สป็อคกล่าว ดวงตาเต็มไปด้วยสวนสนุกของเขา . . . . . .

" ผมไม่อยากจะเชื่อเลย" อูฮูร่าพึมพำจากด้านอื่น ๆของสป็อค

" ผู้บัญชาการ " กระดูกบอกว่า stiffly เก้ๆกังๆที่ยืนอยู่ในทางเดินระหว่างที่นั่ง ไม่มีที่ว่างสำหรับเขา จิมได้รับที่นั่งในตอนท้ายของแถว

สป็อคมอง snapped เขาราวกับเขาเพิ่งสังเกตเห็นกระดูกมี

" cadet ของแท้ " เขาพูดอย่างเย็นชา มองระหว่างกระดูกและจิมกับการแสดงออกที่จิมไม่วาง

" ช่วยขยับไปหน่อย ?" กระดูกถาม สป็อค และ อูฮูร่า

สป็อค pursed ริมฝีปากของเขาสั้น ๆ

" มันเป็นที่แนะนำสำหรับทุกคนที่จะนั่งในที่นั่งของพวกเขา คุณ แม็คคอย ถ้าคุณต้องการคุณสามารถนั่งในด้านอื่น ๆของนักเรียนนายร้อยอูฮูร่า”

กระดูกหน้าบึ้งใส่เขา แต่ก็นั่งลงข้างๆ อูฮูร่า

จิมสะกิดสป็อคด้วยศอกของเขา . " คุณหมายถึง "

" ผมไม่ได้ " สป็อคกล่าวว่า การประชุม ดวงตาของเขา และจับสายตาของเค้า" ฉันเพียงกล่าวความจริง "

จิมหัวเราะ " คุณทั้งหมด ! "

สป็อคไม่พูดไม่กี่นาที " อะไรคือโรงเรียนนายร้อย แมคคอยทำอะไรที่นี่ ? "

" เขาเป็นเพื่อนของฉัน " จิมตอบ เขาวางข้าวโพดคั่วของเขาในตักของเขาโยนชิ้นในอากาศและจับมันอยู่ในปากของเขา เพื่อนสนิทของฉัน . . . . . . "

" คุณใส่สีดำ " สป็อคพูดทันที