In our next experiment we therefore

In our next experiment we therefore included a second control condition, in which participants were instructed to simply perform the primary location identification task and ‘ignore’ the bold frame signal. We attempted to control for attention and stimulus salience across tasks by continuing to present signals using the same associations with images in the ‘ignore’ task as in the stop- and double-response tasks. The ‘ignore’ condition was therefore a single-response go condition, but we refer to it as ‘ignore’ for consistency with our previous work (Verbruggen et al., 2012) and to make it clear that it involved signals additional to the main stimulus that were ignored by the participant. The ignore condition was intended to provide a baseline for establishing whether stop training reduced consumption relative to food cue exposure with single responses, or whether double-response training increased it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการทดลองถัดไปของเรา เราจึงรวมเงื่อนไขควบคุมที่สอง ที่ผู้เรียนถูกสั่งให้ทำงานระบุตำแหน่งหลัก และ 'ละเว้น' สัญญาณกรอบหนาเพียง เราพยายามที่จะควบคุมความสนใจ และสัญญาณกระตุ้น salience ทั่วงานโดยต่อไปจะนำเสนอโดยใช้ความสัมพันธ์เดียวกันกับภาพในงาน 'ละเว้น' ในงานหยุด และสองตอบ เงื่อนไข 'ละเว้น' ถูกดังนั้นคำตอบเดียวไปเงื่อนไข แต่เราถึงจะเป็น 'ละเว้น' ความสอดคล้องกับงานของเราก่อนหน้านี้ (Verbruggen et al., 2012) และเพื่อให้ชัดเจนที่ มันเกี่ยวข้องกับสัญญาณเพิ่มเติมเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจหลักที่ถูกละเว้น โดยผู้เข้าร่วม เงื่อนไขละเว้นสร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับการกำหนดว่าต้องฝึกอบรมลดปริมาณสัมพันธ์แสงสัญลักษณ์อาหารกับการตอบรับเดียว หรือว่าตอบสนองคู่ฝึกเพิ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการทดลองต่อไปของเราดังนั้นเราจึงรวมสภาพการควบคุมที่สองซึ่งในผู้เข้าร่วมได้รับคำสั่งให้ดำเนินการเพียงแค่งานการระบุสถานที่หลักและ 'ไม่สนใจ' สัญญาณกรอบหนา เราพยายามที่จะควบคุมให้ความสนใจและกระตุ้นนูนทั่วงานอย่างต่อเนื่องโดยจะนำเสนอสัญญาณโดยใช้ความสัมพันธ์เช่นเดียวกันกับภาพใน 'ละเลย' งานเช่นเดียวกับใน stop- และงานที่สองการตอบสนอง 'ไม่สนใจ' สภาพจึงเป็นคำตอบเดียวสภาพไป แต่เราเรียกมันว่า 'ไม่สนใจ' สำหรับความสอดคล้องกับการทำงานของเราก่อนหน้า (Verbruggen et al., 2012) และการที่จะทำให้มันชัดเจนว่าสัญญาณที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติมเพื่อหลัก การกระตุ้นที่ถูกละเลยโดยผู้เข้าร่วม ไม่สนใจสภาพความตั้งใจที่จะให้พื้นฐานสำหรับการสร้างการฝึกอบรมไม่ว่าจะหยุดการบริโภคที่ลดลงเมื่อเทียบกับการสัมผัสคิวอาหารที่มีการตอบสนองที่เดียวหรือไม่ว่าการฝึกอบรมสองครั้งที่การตอบสนองที่เพิ่มขึ้นนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการทดลองต่อไป เราจึงรวมเงื่อนไขการควบคุมที่สอง , ซึ่งผู้เข้าร่วมเรียนเพียงแค่แสดงหลักและการกำหนดที่ตั้งงาน ' ไม่สนใจ ' สัญญาณกรอบหนาเราพยายามที่จะควบคุมและกระตุ้นความสนใจใดในงานอย่างต่อเนื่องโดยการใช้สัญญาณปัจจุบันสมาคมเดียวกันกับภาพใน ' ไม่สนใจ ' งานในหยุด - และงานตอบสนองคู่ ' เมิน ' เงื่อนไขจึงเป็นคำตอบเดียวไป เงื่อนไข แต่เราเรียกมันว่า ' ไม่สนใจ ' ให้สอดคล้องกับงานของเรา ก่อนหน้านี้ ( verbruggen ET เหรออัล .2555 ) และจะทำให้มันชัดเจนว่ามันเกี่ยวข้องกับสัญญาณเพิ่มเติมเพื่อหลักกระตุ้นที่ถูกปฏิเสธจากผู้เข้าร่วม ไม่สนใจเงื่อนไขวัตถุประสงค์เพื่อให้พื้นฐานสำหรับการจัดตั้งว่า ฝึกการหยุดสัมพันธ์กับการลดการใช้อาหารคิวกับคำตอบเดียว หรือฝึกการตอบสนองคู่เพิ่มมากขึ้นค่ะ