’Were they obliged to be so rough?’

’Were they obliged to be so rough?’


’She refused to go. I don’t think they -were any rougher than they could help.’


’It was horrible to see a woman treated like that. She had a baby in her arms.’


’Hardly a baby. It’s three years old.’ ’How d’you know?’


’I know all about her. She hasn’t the least right to come here pestering everybody.’


’What does she want?’


’She wants to do exactly -what she did. She wants to make a disturbance’


For a little while Doris did not speak. She was surprised at her husband’s tone- He spoke tersely. He spoke as though all this were no concern of hers. She thought him a little unkind. He was nervous and irritable


’I doubt if -we shall be able to play tennis this afternoon,’ he said. ’It looks to me as though -we were going to have a storm.’ The rain was falling -when she awoke and it was impossible to go out. During tea Guy was silent and abstracted. She got her sewing and began to work. Guy sat down to read such of the English papers as he had not yet gone through from cover to cover; but he was restless; he walked up and down the large room and then -went out on the veranda. He looked at the steady rain. What was he thinking of? Doris was vaguely uneasy.


It was not till after dinner that he spoke. During the simple meal he had exerted Himself to be his usual gay self, ’but the exertion -was apparent. The rain had ceased and the night was starry. They sat on the veranda. In order not to attract insects they had put out the lamp in the sitting-room. At their feet, with a mighty, formidable sluggishness, silent, mysterious, and fatal, flowed the river. It had the terrible deliberation and the relentlessness of destiny.


’Doris, I’ve got something to say to you,’ he said suddenly. His voice -was very strange. Was it her fancy that he had difficulty in keeping it quite steady? She felt a Little pang in her heart because he was in distress, and she put her hand gently into his. He drew it away.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'พวกเขาจำเป็นต้องหยาบดังนั้น'' เธอปฏิเสธที่จะไป ผมไม่คิดว่า พวกเขา-ก็ได้หยาบกว่าทำ '' ก็กลัวเห็นผู้หญิงถือเช่นนั้น เธอมีลูกในอ้อมแขนของเธอ.'' เด็กแทบไม่ มันมีอายุสามปี.' 'D'you รู้'' ฉันรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ เธอไม่น้อยด้านขวามาที่นี่รบกวนทุกคนด้วย ''ไม่เธอต้องสิ่งใด'' เธออยากจะทำตรง - สิ่งที่เธอไม่ เธออยากทำให้ไฟฟ้า 'เดี๋ยวได้พูดดอริส เธอรู้สึกประหลาดใจที่สามีของเธอพูดเสียงเขา tersely เขาพูดว่าทั้งหมดนี้ก็ไม่มีความกังวลของเธอ เธอคิดว่า เขาโต้เถียงเล็กน้อย ประสาท และแปรปรวน'ฉันสงสัยถ้า - เราจะสามารถเล่นเทนนิสช่วงบ่ายนี้ เขากล่าวว่า 'มันดูผมว่า - เรากำลังจะมีพายุ' ฝนก็ตกลง - เมื่อเธอตื่นขึ้นมา และไม่สามารถออกไป ในชา ผู้ชายเป็นเงียบ และสกัด เธอได้รับจักรเย็บผ้าของเธอ และเริ่มการทำงาน คนนั่งลงเพื่ออ่านเอกสารภาษาอังกฤษดังกล่าวเขาไม่ได้ไปผ่านจากหน้าปกปก แต่เขากระสับกระส่าย เขาเดินขึ้นลงห้องพักใหญ่แล้ว-- ออกไประเบียง เขามองไปที่ฝนตกอย่างต่อเนื่อง สิ่งที่เขาคิด ดอริสคลับสบายใจได้ไม่เสร็จจนถึงหลังอาหารค่ำที่เขาพูด ในระหว่างมื้ออาหารง่ายๆ เขามีนั่นเองเองเองเกย์ของเขาปกติ เป็น ' แต่การออกแรง-เป็นที่แน่ชัด ฝนได้หยุด และคืนดวงดาว พวกเขานั่งบนระเบียง เพื่อไม่ให้ดึงดูดแมลง จะได้ดับไฟในห้องนั่งเล่น ที่เท้าของพวกเขา กับเฉื่อยชายิ่งใหญ่ น่ากลัว เงียบ ลึกลับ และร้ายแรง ไหลแม่น้ำ สุดแย่และ relentlessness ของโชคชะตาได้'ดอริส ฉันมีสิ่งที่จะบอกคุณ เขากล่าวอย่างกะทันหัน เขาเสียง - เป็นเรื่องแปลกมาก เป็นแฟนซีของเธอว่า เขามีความยากลำบากในการรักษาค่อนข้างมั่นคง เธอรู้สึกมีแป้งน้อยในหัวใจของเธอเนื่องจากเขาตกทุกข์ได้ยาก และเธอใส่มือของเธอเบา ๆ ของเขา เขาดึงมันออกไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'พวกเขาจำเป็นต้องหยาบเพื่อ?'


'เธอปฏิเสธที่จะไป ผมไม่คิดว่าพวกเขา -were ใด ๆ สั่นสะเทือนได้มากกว่าพวกเขาสามารถช่วย. '


' มันก็น่ากลัวที่จะเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้รับการปฏิบัติเช่นนั้น เธอมีทารกในอ้อมแขนของเธอ. '


' แทบจะไม่ทารก มันอายุได้สามขวบ. 'วิธีนะคุณรู้หรือไม่?'


'ฉันรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ เธอไม่ได้ที่ถูกต้องอย่างน้อยจะมาที่นี่รบกวนทุกคน. '


' เธอไม่ต้องการอะไร? '


' เธอต้องการที่จะทำสิ่งที่เธอทำอะไร เธอต้องการที่จะทำให้ความวุ่นวาย '


เพียงเล็กน้อยในขณะที่ดอริสไม่ได้พูด เธอรู้สึกประหลาดใจที่ tone- สามีของเธอเขาพูดกะทัดรัด เขาพูดราวกับว่าทั้งหมดนี้เป็นความกังวลของเธอไม่มี เธอคิดว่าเขาไร้ความปรานีเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาเป็นประสาทและระคายเคือง


"ฉันสงสัยว่าเท่านั้นเราจะสามารถเล่นเทนนิสช่วงบ่ายวันนี้" เขากล่าว 'ดูเหมือนผมราวกับว่าเท่านั้นเรากำลังจะมีพายุ. ฝนกำลังตกเมื่อเธอตื่นขึ้นมาและมันเป็นไปไม่ได้ที่จะออกไป ในระหว่างผู้ชายชาเงียบและใจลอย เธอได้รับการตัดเย็บของเธอและเริ่มทำงาน ผู้ชายนั่งลงเพื่ออ่านดังกล่าวของเอกสารภาษาอังกฤษในขณะที่เขายังไม่ได้ผ่านไปแล้วจากปกให้ครอบคลุม; แต่เขาก็ไม่สงบ; เขาเดินขึ้นและลงห้องพักขนาดใหญ่แล้ว -went ออกมาบนระเบียง เขามองที่มีฝนตกอย่างต่อเนื่อง อะไรคือสิ่งที่เขาคิดว่าการ? ดอริสก็ไม่สบายใจราง.


มันไม่ได้จนถึงหลังอาหารเย็นที่เขาพูด ในระหว่างมื้ออาหารที่เรียบง่ายที่เขาได้ทุ่มเทตัวเองให้เป็นตัวเองเป็นเกย์ของเขาตามปกติ ' แต่ออกแรง -was ชัดเจน ฝนได้หยุดและกลางคืนก็เต็มไปด้วยดวงดาว พวกเขานั่งอยู่บนระเบียง เพื่อไม่ให้ดึงดูดแมลงพวกเขาได้นำหลอดออกมานั่งในห้องพัก ที่เท้าของพวกเขาที่มีความยิ่งใหญ่ที่น่ากลัวเกียจคร้านเงียบลึกลับและร้ายแรงไหลแม่น้ำ มันมีการตรึกตรองสาหัสและหนักของโชคชะตา.


'ดอริสฉันมีอะไรจะพูดกับคุณ "เขาพูดอย่างกระทันหัน เสียงของเขา -was แปลกมาก มันเป็นของเธอแฟนซีว่าเขามีความยากลำบากในการรักษาความมั่นคงมันค่อนข้าง? เธอรู้สึกเจ็บปวดเล็ก ๆ น้อย ๆ ในหัวใจของเธอเพราะเขาอยู่ในความทุกข์และเธอเอามือของเธอเบา ๆ ในของเขา เขาดึงมันออกไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" พวกเขาต้องหยาบคายอย่างนี้ ? "
เธอปฏิเสธที่จะไป ผมไม่คิดว่าพวกเขาจะอยู่ใด ๆ แรงกว่าที่พวกเขาสามารถช่วยให้ .
" มันน่ากลัวที่จะเห็นผู้หญิงแบบนั้น เธอมีทารกในอ้อมแขนของเธอ .
" แทบจะเป็นลูก มันสามปี . " " แล้วคุณรู้มั้ย ? "
" ข้ารู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับเธอ เธอไม่ได้อย่างน้อยก็ได้มารังควานทุกคน”
" เธอต้องการอะไร "
เธออยากทำอะไร - เธอทำอะไร เธออยากให้รบกวน "
สักพัก ดอริส ไม่พูดจา เธอแปลกใจในน้ำเสียงของสามี เขาพูดอย่างห้วนๆ . เขากล่าวว่าทั้งหมดนี้ไม่มีความกังวลของเธอ เธอนึกว่าเขาเล็ก ๆน้อย ๆอาจจะไม่ดี เขาเป็นประสาทและโรค
ฉันสงสัยว่าเราจะสามารถเล่นเทนนิสบ่ายนี้ " , " เขากล่าวว่า " เท่าที่เห็นฉันคิดว่า เรากำลังจะมีพายุ " ฝนกำลังตก - เมื่อเธอตื่นขึ้นและมันเป็นไปไม่ได้ที่จะไปออก ระหว่างผู้ชายและชาเงียบใจลอย เธอมีเสื้อผ้าและเริ่มทำงาน คนนั่งอ่านเรื่องของเอกสารเป็นภาษาอังกฤษ เขายังไม่ได้ผ่านจากปกให้ครอบคลุม แต่เขาหงุดหงิด เขาเดินขึ้นลงห้องใหญ่ แล้วก็เดินออกมาที่ระเบียง เขามองดูฝนที่คงที่ เขากำลังคิดอะไรอยู่ ? ดอริสเป็นกังวลอยู่ลึกๆ
มันไม่ได้จนกว่าหลังจากอาหารค่ำที่เขาพูด ในระหว่างอาหารง่าย ๆเขาใช้ตัวเองเพื่อให้ตนเองเกย์ของเขาปกติ แต่ การออกกําลังกาย - ชัดเจน ฝนได้หยุดและเป็นคืนที่มีดาวระยิบระยับ พวกเขานั่งอยู่บนระเบียง เพื่อที่จะไม่ดึงดูดแมลงที่พวกเขาใส่ออก ไฟในห้องนั่งเล่นเลย ที่เท้าของพวกเขาด้วยความยิ่งใหญ่ น่าเกรงขาม เกียจคร้าน , เงียบ , ลึกลับและร้ายแรง ไหลแม่น้ำ มันมีการสาหัสและ relentlessness ของโชคชะตา
" ดอริส ฉันมีบางอย่างจะพูดกับคุณ " เขาพูดทันที เสียงของเขาแปลกๆ เป็นแฟนซีของเธอ เขามีความยากลำบากในการรักษามั่นคงค่อนข้าง ? เธอรู้สึกปางในหัวใจของเธอ เพราะเขาอยู่ในความทุกข์ เธอใส่มือของเธอเบาๆ ของเขา เขาดึงมันออกไป