Coriander EO showed an MIC ranging

Coriander EO showed an MIC ranging from a 1000 to 16000 ppm against a wide range of microorganisms
where Pseudomonas aeruginosa was the most resistant, Salmonella Typhimurium showed intermediate resistance (4000 ppm) and B. cereus was the most sensitive (Silva, Ferreira, Queiroz, & Domingues, 2011).

Garlic EO is composed principally of di-2-propenyltrisulfide (60%), di-
2-propenyl disulfide (13%), methyl 2-propenyl trisulfide (11%) and di-
2-propenyltetrasulfide (5%) (Sowbhagya, Purnima, Florence, Rao, &
Srinivas, 2009).

In fact, garlic EO showed antimicrobial properties in
the disk diffusion assay against S. aureus and S. Enteritidis (Benkeblia,
2004). Lemongrass is mainly composed of α-citral (geranial) (43%) and
β-citral (neral) (37%) (Leimann, Goncalves, Machado, & Bolzan, 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผักชีอีโอแสดงให้เห็นว่าไมค์มีตั้งแต่ ppm 1000-16000 กับความหลากหลายของจุลินทรีย์ซึ่ง Pseudomonas aeruginosa ได้ทนที่สุด Typhimurium สายแสดงให้เห็นว่าความต้านทานปานกลาง (4000 ppm) และ cereus เกิดได้มากที่สุดสำคัญ (Silva, Ferreira, Queiroz, & Domingues, 2011)ประกอบด้วยหลักของ di-2-propenyltrisulfide (60%), ดี - กระเทียมอีโอไดซัลไฟด์ 2-propenyl (13%), methyl 2 propenyl trisulfide (11%) และดี-2-propenyltetrasulfide (5%) (Sowbhagya ปูรณิ ฟลอเรนซ์ ราว &Srinivas, 2009)ในความเป็นจริง อีโอกระเทียมพบคุณสมบัติของจุลินทรีย์ในวิเคราะห์การแพร่ดิสก์กับ S. หมอเทศข้างลายและ Enteritidis s ได้ (Benkeblia2004) . ตะไคร้เป็นส่วนใหญ่ประกอบด้วยกองทัพ-citral (geranial) (43%) และΒ-citral (neral) (37%) (Leimann, Goncalves มาชาโด & Bolzan, 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผักชี EO แสดงความ MIC ตั้งแต่ 1,000-16,000 ppm
กับความหลากหลายของเชื้อจุลินทรีย์ที่เชื้อPseudomonas aeruginosa เป็นส่วนใหญ่ทน, Salmonella Typhimurium แสดงความต้านทานกลาง (4,000 ppm) และ B cereus เป็นที่สำคัญที่สุด (ซิลวาเฟอร์ Queiroz, และ Domingues 2011). กระเทียม EO ประกอบด้วยหลักของ di-2-propenyltrisulfide (60%), ดิ2 propenyl ซัลไฟด์ (13%) เมธิล 2 propenyl trisulfide (11%) และดิ2 propenyltetrasulfide (5 %) (Sowbhagya, Purnima ฟลอเรนซ์ราวและSrinivas 2009). ในความเป็นจริงกระเทียม EO แสดงให้เห็นคุณสมบัติต้านจุลชีพในการทดสอบการแพร่ดิสก์กับเชื้อS. aureus และ S. Enteritidis (Benkeblia, 2004) ตะไคร้เป็นส่วนประกอบของα-Citral (geranial) (43%) และβ-Citral (neral) (37%) (Leimann, Goncalves, Machado และ Bolzan 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผักชี EO แสดงไมค์ตั้งแต่ 1000 , 000 ppm กับช่วงกว้างของเชื้อ Pseudomonas aeruginosa เป็น
ที่ทนที่สุด , Salmonella Typhimurium พบกลางความต้านทาน ( 4000 ppm ) และ B . cereus เป็นสำคัญที่สุด ( ในตัว เคยรอซ แฟร์ไรร่า , , & Domingues , 2011 ) .

EO ประกอบด้วยหลักของกระเทียม di-2-propenyltrisulfide ( 60% ) , di -
2-propenyl ไดซัลไฟด์ ( 13% ) , เมทิล 2-propenyl trisulfide ( 11% ) และ di -
2-propenyltetrasulfide ( 5 % ) ( sowbhagya Purnima , , Florence , Rao , &
ของเขา , 2009 ) .

ในความเป็นจริง แสดงคุณสมบัติต้านจุลชีพใน
EO กระเทียมกระจายดิสก์การทดสอบต่อ S . aureus และ S . ( benkeblia enteritidis ,
2004 ) ตะไคร้ส่วนใหญ่ประกอบด้วยสารแอลฟา ( เจรานีล ) ( 43% ) และ
บีตา - citral ( Neral ) ( 37 % ) ( leimann goncalves , ,มาร์ชาโด & bolzan , 2009 )