In the 1990s and early 2000s, Lao P

In the 1990s and early 2000s, Lao PDR’s economy grew at an annual average rate of 6.3 percent and poverty
incidence fell from 46 percent of the population in 1992-93 to 33.5 percent in 2002-03. During the Asian
economic crisis (1998-1999) inflation climbed to an annual average of 110 percent and growth fell to 4 percent.
Resolution of the crisis and Lao PDR’s macroeconomic policies helped stabilize the economy and growth resumed
at around 6 percent in the early 2000s. The adoption of a stabilization program since 2000 and implementation of
several reform programs since 2001 – in public expenditure management, banking, SOEs, forestry, trade and the
private sector – contributed to this improvement. During 2003-06, inflation declined from 15.5 percent to 6.8
percent and real GDP growth accelerated from 6.1 percent to 8.1 percent.
The large inflows of FDI in the hydropower and mining sectors have significantly contributed to growth in recent
years. However, increasing reliance on natural resources means that growth will progressively be more sensitive
to the volatility of commodity prices and could impede development of other sectors. These risks will need to be
prudently managed in future. Non-resource sectors (agriculture, manufacturing and services) have also
contributed to overall growth and FDI has increased significantly in the last a few years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1990 และช่วงต้น 2000s เศรษฐกิจของลาวเติบโตที่มีอัตราเฉลี่ยต่อปีร้อยละ 6.3 และความยากจนอุบัติการณ์ลดลงจากร้อยละ 46 ของประชากรในปี 1992-93 ร้อยละ 33.5 ใน 2002-03 ระหว่างเอเชียวิกฤตเศรษฐกิจ (ปี 1998-1999) อัตราเงินเฟ้อที่ปีนขึ้นไปเฉลี่ยต่อปีร้อยละ 110 และเจริญเติบโตลดลงร้อยละ 4ดำเนินการแก้ไขปัญหาวิกฤตและนโยบายเศรษฐกิจมหภาคของประเทศลาวที่ช่วยรักษาเสถียรภาพเศรษฐกิจและการเจริญเติบโตต่อที่ประมาณร้อยละ 6 ใน 2000s ก่อน ของโปรแกรมเสถียรภาพตั้งแต่ 2000 และดำเนินงานของปฏิรูปหลายโปรแกรมตั้งแต่ปี 2001 – ในรายจ่ายสาธารณะบริหาร ธนาคาร SOEs ป่าไม้ การค้าและเอกชน – ส่วนการปรับปรุงนี้ ช่วง 2003-06 อัตราเงินเฟ้อลดลงจากร้อยละ 15.5 ล้านคนถึง 6.8เปอร์เซ็นต์ และจริงเศรษฐกิจเร่งจากร้อยละ 6.1 ร้อยละ 8.1กระแสเข้าใหญ่ของ FDI ในภาคเหมืองแร่และพลังงานน้ำมีมากส่วนการเจริญเติบโตในล่าสุดปี อย่างไรก็ตาม เพิ่มการพึ่งพาทรัพยากรธรรมชาติหมายความ ว่า การเจริญเติบโตความก้าวหน้าจะมีความไวมากการผันผวนของราคาสินค้าโภคภัณฑ์ และอาจเป็นอุปสรรคขัดขวางการพัฒนาของภาคอื่น ๆ ความเสี่ยงเหล่านี้จะต้องมีพิจารณาจัดการในอนาคต มีทรัพยากรไม่ใช่ภาค (เกษตร ผลิต และบริการ)FDI และเติบโตหรอกไปรวมขึ้นอย่างสูงในช่วงไม่กี่ปีที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1990 และช่วงต้นทศวรรษ 2000 เศรษฐกิจลาวขยายตัวในอัตราเฉลี่ยต่อปีร้อยละ 6.3 และความยากจน
อัตราการเกิดลดลงจากร้อยละ 46 ของประชากรใน 1992-1993 ร้อยละ 33.5 ใน 2002-03 ในช่วงเอเชีย
วิกฤติเศรษฐกิจ (1998-1999) ปีนขึ้นไปอัตราเงินเฟ้อเฉลี่ยทั้งปีอยู่ที่ร้อยละ 110 และการเจริญเติบโตลดลงถึงร้อยละ 4.
ความละเอียดของวิกฤตและลาวนโยบายเศรษฐกิจมหภาคที่ช่วยรักษาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจและการเจริญเติบโตกลับมา
อยู่ที่ประมาณร้อยละ 6 ในช่วงต้นยุค 2000 . การยอมรับของโปรแกรมการรักษาเสถียรภาพตั้งแต่ปี 2000 และการดำเนินการ
ปฏิรูปหลายโปรแกรมตั้งแต่ปี 2001 - ค่าใช้จ่ายในการบริหารจัดการสาธารณะธนาคารรัฐวิสาหกิจป่าไม้การค้าและ
ภาคเอกชน - ส่วนร่วมในการปรับปรุงนี้ ในช่วง 2003-06 อัตราเงินเฟ้อลดลงจากร้อยละ 15.5 เป็น 6.8
เปอร์เซ็นต์และการเจริญเติบโตของ GDP ที่แท้จริงเร่งตัวขึ้นจากร้อยละ 6.1 เป็นร้อยละ 8.1.
เงินทุนไหลเข้าที่มีขนาดใหญ่ของการลงทุนโดยตรงในโรงไฟฟ้าพลังน้ำและการทำเหมืองแร่มีส่วนร่วมอย่างมีนัยสำคัญต่อการเจริญเติบโตในที่ผ่านมา
ปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตามความเชื่อมั่นเพิ่มขึ้นเกี่ยวกับทรัพยากรธรรมชาติหมายความว่าการเจริญเติบโตก้าวหน้าจะมีความไวต่อ
ความผันผวนของราคาสินค้าโภคภัณฑ์และอาจเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาของภาคอื่น ๆ ความเสี่ยงเหล่านี้จะต้องมีการ
จัดการอย่างรอบคอบในอนาคต ภาคทรัพยากรไม่ (การเกษตร, การผลิตและบริการ) ได้นอกจากนี้ยัง
สนับสนุนการเติบโตโดยรวมและการลงทุนจากต่างประเทศได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในยุค 90 และยุค 2000 , ลาวเศรษฐกิจขยายตัวในอัตราเฉลี่ยปีละร้อยละ 6.3 และความยากจน
อุบัติการณ์ลดลงจาก 46 เปอร์เซ็นต์ของประชากรใน 1992-93 ถึง 33.5 เปอร์เซ็นต์ใน 2002-03 . ในช่วงวิกฤตเศรษฐกิจเอเชีย
( 2541-2542 ) อัตราเงินเฟ้อขึ้นไปโดยเฉลี่ยของร้อยละ 110 และการเจริญเติบโตลดลง 4 เปอร์เซ็นต์
ความละเอียดของวิกฤตและลาวของนโยบายเศรษฐกิจมหภาค ช่วยรักษาเสถียรภาพเศรษฐกิจและการเจริญเติบโตต่อ
ที่ประมาณร้อยละ 6 ในยุคก่อน การยอมรับโปรแกรมเสถียรภาพตั้งแต่ปี 2000 และใช้โปรแกรมการปฏิรูปตั้งแต่ปี 2001 –
หลายในการจัดการ , การธนาคาร , งั้น ป่าไม้ การคลัง การค้า และภาคเอกชนมีส่วนร่วม
จำกัด การปรับปรุงนี้ในช่วง 2003-06 อัตราเงินเฟ้อลดลงจาก 6.8 ร้อยละ 15.5 เปอร์เซ็นต์การเติบโตของ GDP ที่แท้จริง
และเร่งตัวจากร้อยละ 6.1 ถึงร้อยละ 8.1 .
ไหลเข้าขนาดใหญ่ของ FDI ในพลังและเหมืองแร่ภาคมีส่วนอย่างมากที่จะเติบโตในปีล่าสุด
ปี อย่างไรก็ตาม การเพิ่มการพึ่งพาทรัพยากรธรรมชาติหมายถึงการเจริญเติบโตก้าวหน้าจะอ่อนไหว
กับความผันผวนของราคาสินค้าโภคภัณฑ์ และอาจเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาของภาคอื่น ๆ ความเสี่ยงเหล่านี้จะต้องถูก
รอบคอบจัดการในอนาคต ภาคทรัพยากรโนน ( เกษตร การผลิตและบริการ ) นอกจากนี้ยังมี
สนับสนุนการเจริญเติบโตโดยรวมและช่องทางได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา