This paper develops a model featuri

This paper develops a model featuring both a macroeconomic and a financial friction that
speaks to the interaction between monetary and macro-prudential policies. There are two main
results. First, real interest rate rigidities in a monopolistic banking system have an asymmetric
impact on financial stability: they increase the probability of a financial crisis (relative to the
case of flexible interest rate) in response to contractionary shocks to the economy, while they
act as automatic macro-prudential stabilizers in response to expansionary shocks. Second, when
the interest rate is the only available policy instrument, a monetary authority subject to the same
constraints as private agents cannot always achieve a (constrained) efficient allocation and faces
a trade-off between macroeconomic and financial stability in response to contractionary shocks.
An implication of our analysis is that the weak link in the U.S. policy framework in the run up
to the Global Recession was not excessively lax monetary policy after 2002, but rather the
absence of an effective regulatory framework aimed at preserving financial stability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระดาษนี้จะพัฒนารูปแบบที่มีทั้งเศรษฐกิจมหภาคและแรงเสียดทานทางการเงินที่พูดถึงการทำงานร่วมกันระหว่างนโยบายการเงินและนโยบายมหภาคพรูเด็นเชีย
มีสองหลักเป็นผล
ครั้งแรกที่น่าสนใจเข้มงวดอัตราที่แท้จริงในระบบธนาคารผูกขาดมีสมมาตรผลกระทบต่อความมั่นคงทางการเงินที่พวกเขาเพิ่มขึ้นน่าจะเป็นของวิกฤตการณ์ทางการเงิน(เทียบกับกรณีของอัตราดอกเบี้ยที่มีความยืดหยุ่น) ในการตอบสนองต่อการกระแทกแบบหดตัวทางเศรษฐกิจขณะที่พวกเขาทำหน้าที่เป็นความคงตัวมหภาคพรูเด็นเชียอัตโนมัติในการตอบสนองต่อการกระแทกขยายตัว ประการที่สองเมื่ออัตราดอกเบี้ยเป็นเครื่องมือนโยบายที่มีอยู่เพียงอย่างเดียวเป็นเรื่องที่ผู้มีอำนาจทางการเงินเดียวกันจำกัด เป็นตัวแทนภาคเอกชนไม่สามารถบรรลุ (จำกัด ) จัดสรรที่มีประสิทธิภาพและใบหน้าการค้าระหว่างเสถียรภาพเศรษฐกิจและการเงินในการตอบสนองต่อการกระแทกแบบหดตัวนัยของการวิเคราะห์ของเราก็คือการเชื่อมโยงที่อ่อนแอในกรอบนโยบายของสหรัฐในระยะขึ้นกับภาวะเศรษฐกิจถดถอยทั่วโลกไม่ได้เป็นนโยบายการเงินที่เข้มงวดมากเกินไปหลังจากที่ปี 2002 แต่เป็นกรณีที่ไม่มีการกำกับดูแลที่มีประสิทธิภาพกรอบมุ่งเป้าไปที่การรักษาความมั่นคงทางการเงิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระดาษนี้ได้พัฒนาแบบจำลองที่มีทั้งเศรษฐศาสตร์มหภาคและการเงินที่ฝืด
พูดกับปฏิสัมพันธ์ระหว่างนโยบายการเงินและนโยบายสถาบันการเงินแมโคร . มีอยู่สองหลักผล

ครั้งแรกจริง rigidities อัตราดอกเบี้ยในระบบธนาคารมีมีผลกระทบอสมมาตร
ในเสถียรภาพทางการเงิน พวกเขาเพิ่มความเป็นไปได้ของวิกฤตการเงิน ( เทียบกับ
กรณีของอัตราดอกเบี้ยที่ยืดหยุ่น ) ในการตอบสนอง contractionary กระแทกกับเศรษฐกิจ ในขณะที่พวกเขา
เป็นอัตโนมัติแมโครข้อมูลความคงตัวการไหลกระแทก ประการที่สอง เมื่อ
อัตราดอกเบี้ยเป็นเพียงเครื่องมือของนโยบายการเงินเป็นอำนาจภายใต้ข้อจำกัดเดียวกัน
เป็นตัวแทนส่วนบุคคลไม่สามารถบรรลุ ( บังคับ ) มีประสิทธิภาพในการจัดสรรและใบหน้า
Trade-off ระหว่างเศรษฐกิจมหภาคและเสถียรภาพทางการเงินในการตอบสนอง contractionary กระแทก
ความนัยของการวิเคราะห์ของเรามันอ่อนแอ การเชื่อมโยงในกรอบนโยบายสหรัฐในวิ่งขึ้น
ถึงภาวะถดถอยทั่วโลกไม่ใช่นโยบายการเงินหละหลวมมากเกินไปหลังจากที่ 2002 แต่
ขาดที่มีประสิทธิภาพ ได้แก่ บริษัท ที่มุ่งรักษาเสถียรภาพทางการเงิน