Metcalfe's Law does not lead to con

Metcalfe's Law does not lead to conclusions as obviously counterintuitive as Reed's Law. But it does fly in the face of a great deal of the history of telecommunications: if Metcalfe's Law were true, it would create overwhelming incentives for all networks relying on the same technology to merge, or at least to interconnect. These incentives would make isolated networks hard to explain.

To see this, consider two networks, each with n members. By Metcalfe's Law, each one's value is on the order of n2, so the total value of both of these separate networks is roughly 2n2. But suppose these two networks merge. Then we will effectively have a single network with 2n members, which, by Metcalfe's Law, will be worth ( 2n ) 2or 4n2--twice as much as the combined value of the two separate networks.

Surely it would require a singularly obtuse management, to say nothing of stunningly inefficient financial markets, to fail to seize this obvious opportunity to double total network value by simply combining the two. Yet historically there have been many cases of networks that resisted interconnection for a long time. For example, a century ago in the United States, the Bell System and the independent phone companies often competed in the same neighborhood, with subscribers to one being unable to call subscribers to the other. Eventually, through a combination of financial maneuvers and political pressure, such systems connected with one another, but it took two decades.

Similarly, in the late 1980s and early 1990s, the commercial online companies such as CompuServe, Prodigy, AOL, and MCIMail provided e-mail to subscribers, but only within their own systems, and it wasn't until the mid-1990s that full interconnection was achieved. More recently we have had (and continue to have) controversies about interconnection of instant messaging systems and about the free exchange of traffic between Internet service providers. The behavior of network operators in these examples is hard to explain if the value of a network grows as fast as Metcalfe's n2.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กฎหมายของเมตคาล์ฟไม่นำไปสรุปเป็นชัด counterintuitive เป็นกฎหมายของลิ้น แต่มันลอยหน้ามากประวัติศาสตร์โทรคมนาคม: กฎหมายของเมตคาล์ฟได้จริง เป็นการสร้างแรงจูงใจครอบงำสำหรับเครือข่ายทั้งหมดที่พึ่งเทคโนโลยีกันผสาน หรือน้อยเชื่อม แรงจูงใจเหล่านี้จะทำให้การแยกเครือข่ายยากที่จะอธิบายเพื่อดู พิจารณาสองเครือข่าย มีสมาชิก n ตามกฎหมายของเมตคาล์ฟ แต่ละหนึ่งของค่าได้ขั้น n2 ดังนั้นมูลค่ารวมของทั้งเครือข่ายเหล่านี้แยกเป็นประมาณ 2n2 แต่สมมติเหล่านี้ผสานสองเครือข่าย แล้ว เราจะมีประสิทธิภาพได้เครือข่ายเดียวกับสมาชิก 2n ที่ ตามกฎหมายของเมตคาล์ฟ จะคุ้มค่า (2n) 2or 4n2 - สองเท่ากว่าเป็นค่ารวมของเครือข่ายที่แยกต่างหากสองแน่นอน มันต้องจัดการ singularly obtuse พูดไม่ต่ำขนาดตลาดการเงิน ไม่แย่งโอกาสค่าเครือข่ายรวมคู่นี้ชัดเจน โดยรวมเพียงสอง แต่ อดีตมีได้หลายกรณีของเครือข่ายที่ resisted ความเกี่ยวข้องกันเป็นเวลานาน ตัวอย่าง ศตวรรษที่ผ่านมาในสหรัฐอเมริกา ระบบเบลล์และบริษัทโทรศัพท์อิสระมักจะร่วมแข่งขันในย่านเดียวกัน มีสมาชิกหนึ่งจะไม่สามารถเรียกสมาชิกอีก ในที่สุด ผ่านกระบวนการทัพทางการเงินและความกดดันทางการเมือง ระบบเชื่อมต่อกับคนอื่น ได้ใช้เวลาสองทศวรรษในทำนองเดียวกัน ในปลายทศวรรษ 1980 และช่วงต้นทศวรรษ 1990 บริษัทค้าออนไลน์ เช่น CompuServe โพรดิจี AOL, MCIMail และให้อีเมลของสมาชิก แต่เฉพาะภาย ในระบบของตนเอง มันไม่ได้จนถึงช่วงกลางความเกี่ยวข้องกันเต็มที่สำเร็จ เมื่อเร็ว ๆ นี้เรามี (และยังมี) controversies เกี่ยวกับความเกี่ยวข้องกันของระบบการส่งข้อความโต้ตอบแบบทันที และการแลกเปลี่ยนรับส่งข้อมูลระหว่างผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตฟรี ลักษณะการทำงานของผู้ประกอบการเครือข่ายในตัวอย่างเหล่านี้คือยากที่จะอธิบายถ้า ค่าของเครือข่ายที่เติบโตอย่างรวดเร็วที่ n2 ของเมตคาล์ฟ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎหมายเมทคาล์ฟไม่ได้นำไปสู่ข้อสรุปที่เป็น counterintuitive เห็นได้ชัดว่าเป็นกฎหมายของกก แต่ก็ไม่บินในหน้าของการจัดการที่ดีของประวัติศาสตร์ของการสื่อสารโทรคมนาคมที่ถ้ากฎหมายของเมทคาล์ฟเป็นจริงมันจะสร้างแรงจูงใจล้นหลามสำหรับทุกเครือข่ายอาศัยเทคโนโลยีเดียวกับที่จะผสานหรืออย่างน้อยในการเชื่อมต่อ แรงจูงใจเหล่านี้จะทำให้เครือข่ายที่แยกยากที่จะอธิบาย. เพื่อดูนี้พิจารณาสองเครือข่ายแต่ละคนมีสมาชิก n ตามกฎหมายเมทคาล์ฟของมูลค่าของแต่ละคนที่อยู่ในคำสั่งของ n2 ดังนั้นมูลค่ารวมของทั้งสองเครือข่ายที่แยกเหล่านี้คือประมาณ 2n2 แต่สมมติว่าทั้งสองเครือข่ายรวม จากนั้นเราได้อย่างมีประสิทธิภาพจะมีเครือข่ายเดียวกับสมาชิก 2n ซึ่งตามกฎหมายของเมทคาล์ฟ, จะคุ้มค่า (2n) 2or 4n2 -. มากเป็นสองเท่ามูลค่ารวมของทั้งสองเครือข่ายที่แยกแน่นอนมันจะต้องมีการจัดการป้านแปลกประหลาดจะพูดอะไรของตลาดการเงินที่ไม่มีประสิทธิภาพโดดล้มเหลวที่จะคว้าโอกาสที่ชัดเจนที่จะเป็นสองเท่าของมูลค่ารวมของเครือข่ายโดยเพียงแค่การรวมสอง แต่ในอดีตมีหลายกรณีของเครือข่ายที่เชื่อมต่อโครงข่ายต่อต้านมาเป็นเวลานาน ยกตัวอย่างเช่นศตวรรษที่ผ่านมาในประเทศสหรัฐอเมริกา, ระบบเบลล์และ บริษัท โทรศัพท์ที่เป็นอิสระในการแข่งขันมักจะอยู่ในย่านเดียวกันกับสมาชิกอย่างใดอย่างหนึ่งไม่สามารถที่จะเรียกใช้บริการที่อื่น ๆ ในที่สุดผ่านการรวมกันของการซ้อมรบทางการเงินและแรงกดดันทางการเมืองที่ระบบดังกล่าวเชื่อมต่อกับคนอื่น แต่มันใช้เวลาสองทศวรรษที่ผ่านมา. ในทำนองเดียวกันในช่วงปลายทศวรรษ 1980 และต้นปี 1990 บริษัท ออนไลน์ในเชิงพาณิชย์เช่น CompuServe, Prodigy, AOL และ MCIMail ให้ อีเมลให้กับสมาชิก แต่ในระบบของตัวเองและมันก็ไม่ได้จนถึงช่วงกลางปี ​​1990 ที่เชื่อมต่อโครงข่ายเต็มรูปแบบก็ประสบความสำเร็จ เมื่อเร็ว ๆ นี้เรามี (และยังคงมี) การถกเถียงเกี่ยวกับการเชื่อมต่อโครงข่ายของระบบการส่งข้อความโต้ตอบแบบทันทีและเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนฟรีของการจราจรระหว่างผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ต พฤติกรรมของผู้ประกอบการเครือข่ายในตัวอย่างเหล่านี้เป็นเรื่องยากที่จะอธิบายถ้าค่าของเครือข่ายที่เติบโตเร็วที่สุดเท่าที่ n2 เมทคาล์ฟของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมตคาล์ฟเป็นกฎหมายไม่ได้นำไปสู่ข้อสรุปที่แน่ชัด counterintuitive เป็นกฎหมายของรีด แต่จะบินในหน้าของการจัดการที่ดีของประวัติศาสตร์ของการสื่อสารโทรคมนาคม : ถ้าเมตคาล์ฟเป็นกฎหมายจริง มันจะสร้างแรงจูงใจอย่างท่วมท้นสำหรับเครือข่ายทั้งหมดใช้เทคโนโลยีเดียวกันผสาน หรืออย่างน้อย 3 . แรงจูงใจเหล่านี้จะแยกเครือข่ายยากที่จะอธิบาย . . .

ที่เห็นนี้ พิจารณาสองเครือข่าย แต่ละ กับสมาชิก โดยเมตคาล์ฟเป็นกฎหมาย ของแต่ละคน มีมูลค่าในการสั่งซื้อของไนโตรเจน ดังนั้นค่าผลรวมของทั้งเครือข่าย แยก นี้เป็นประมาณ 2n2 . แต่สมมติเหล่านี้สองเครือข่ายผสาน แล้วเราจะได้อย่างมีประสิทธิภาพมีเครือข่ายเดียวกับสมาชิก 2n ซึ่ง เมตคาล์ฟเป็นกฎหมายจะคุ้มค่า ( 2n ) 2or 4n2 -- มีมากเป็นสองเท่าของมูลค่ารวมของเครือข่ายที่แยกต่างหากสอง

แน่นอนมันจะต้องมีการจัดการอย่างแปลกประหลาดคลุมเครือ ไม่มีอะไรจะพูดกับตลาดการเงินแห่งนี้ไม่มีประสิทธิภาพ ล้มเหลวที่จะยึดโอกาสนี้ชัดเจนกับสองครั้งที่ค่าของเครือข่ายทั้งหมดโดยเพียงแค่การรวมสองแต่ในอดีตมีหลายกรณีของเครือข่ายโทรศัพท์เคลื่อนที่ที่ทนนาน ตัวอย่างเช่น ศตวรรษที่ผ่านมาในสหรัฐอเมริกา ออด และ บริษัท โทรศัพท์อิสระมักจะมี competed ในละแวกเดียวกัน มีจำนวนหนึ่งไม่สามารถเรียกสมาชิกอื่น ๆ ในที่สุด , ผ่านการรวมกันของการประลองยุทธ์ทางการเงินและแรงกดดันทางการเมืองระบบดังกล่าวเชื่อมต่อกับอีกคนหนึ่ง แต่มันใช้เวลาสองทศวรรษที่ผ่านมา

ฉันใด ในปลายทศวรรษ 1980 และ 1990 , ออนไลน์เชิงพาณิชย์ เช่น บริษัท compuserve อัจฉริยะ , AOL , และ mcimail ให้อีเมลไปยังสมาชิก แต่ในระบบของตัวเอง และมันไม่ได้จนกว่าจะถึงช่วงที่เต็มรูปแบบการเชื่อมต่อได้บรรลุแล้วเมื่อเร็วๆนี้เราได้มี ( และยังคงมี ) การถกเถียงเกี่ยวกับการเชื่อมต่อของระบบส่งข้อความทันทีและแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ต พฤติกรรมของผู้ประกอบการเครือข่ายในตัวอย่างเหล่านี้ยากที่จะอธิบาย ถ้าค่าของเครือข่ายเติบโตเร็ว เมตคาล์ฟเป็น N2
.