Penetration of the interplanetary e

Penetration of the interplanetary electric field (IEF) to the middle- and low-latitude ionosphere has been investigated for
nearly four decades. Most previous studies focused on the correlation between the interplanetary and ionospheric electric
field perturbations. Very little attention has been paid to a quantitative relationship except for a recent case analysis by
Kelley et al. [2003. Penetration of the solar wind electric field into the magnetosphere/ionosphere system. Geophysical
Research Letters 30(4), 1158. doi:10.1029/2002GL016321]. In this paper, we present a statistical result of the efficiency of
IEF penetration to the dayside equatorial ionosphere; the efficiency is defined as the ratio of the change of the equatorial
ionospheric electric field to the change of the IEF. The Jicamarca incoherent scatter radar has made continuous operation
with a coherent scatter mode since 2001, and the radar data of equatorial ionospheric electric fields are used in our
statistics. On the basis of data statistics, we derive an empirical value of 9.6% for the efficiency of penetration. We apply
this empirical formula to the observations and numerical simulations of storm-time penetration electric fields over a
prolonged interval of southward interplanetary magnetic field. The prediction of the formula is in good agreement with
case studies and with results from first-principle simulations of the coupled magnetosphere–ionosphere–thermosphere
system. We conclude that the IEF can continuously penetrate to the low-latitude ionosphere without significant
attenuation for many hours during the main phase of magnetic storms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการสอบสวนเจาะของแผนกไฟฟ้าฟิลด์ (IEF) ไอโอโนสเฟียร์กลาง - และต่ำละติจูดสำหรับ
เกือบสี่ทศวรรษที่ผ่านมา การศึกษาก่อนหน้านี้ส่วนใหญ่มุ่งเน้นความสัมพันธ์ระหว่างไฟฟ้าแผนก และ ionospheric
perturbations ในฟิลด์ มีการชำระความสนใจน้อยมากที่ความสัมพันธ์เชิงปริมาณยกเว้นการวิเคราะห์กรณีล่าสุดโดย
Kelley et al. [2003 เจาะสนามไฟฟ้าลมสุริยะในระบบแม็กนีโตสเฟียร์/ไอโอโนสเฟียร์ ธรณี
วิจัยตัวอักษร 30(4), 1158 doi:10.1029 / 2002GL016321] ในเอกสารนี้ เราแสดงผลสถิติประสิทธิภาพของ
IEF เจาะไป dayside เส้นศูนย์สูตรไอโอโนสเฟียร์ ประสิทธิภาพถูกกำหนดให้เป็นอัตราส่วนของการเปลี่ยนแปลงของทอเรียล
สนามไฟฟ้า ionospheric จะเปลี่ยน IEF เรดาร์กระจายไม่ติดต่อกัน Jicamarca ได้ดำเนินการอย่างต่อเนื่อง
โหมด coherent กระจายตั้งแต่ปี 2001 และเรดาร์ ใช้ข้อมูลเส้นศูนย์สูตร ionospheric ไฟฟ้าเขตในของเรา
สถิติ ตามข้อมูลสถิติ เราได้รับค่ารวม 9.6% สำหรับประสิทธิภาพของการเจาะ เราใช้
นี้สูตร empirical เพื่อสังเกตการณ์และจำลองแทนของไฟฟ้าเจาะเวลาพายุผ่านการ
ช่วงนานของสนามแม่เหล็กที่แผนก southward คำทำนายของสูตรอยู่ในข้อตกลงที่ดีกับ
กรณีศึกษาและผลจากการจำลองหลักแรกของที่ coupled แม็กนีโตสเฟียร์ – ไอโอโนสเฟียร์ – เทอร์โมสเฟียร์
ระบบการ เราสรุปว่า IEF ที่สามารถบุกอย่างต่อเนื่องเพื่อไอโอโนสเฟียร์ละติจูดต่ำไม่สำคัญ
อ่อนหลายชั่วโมงในระหว่างขั้นตอนหลักของพายุแม่เหล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรุกของสนามไฟฟ้าอวกาศ (IEF) ไปกลางและต่ำละติจูดชั้นบรรยากาศได้รับการตรวจสอบสำหรับ
เกือบสี่ทศวรรษที่ผ่านมา ส่วนใหญ่การศึกษาก่อนหน้ามุ่งเน้นไปที่ความสัมพันธ์ระหว่างดาวเคราะห์และ ionospheric ไฟฟ้า
เยี่ยงอย่างข้อมูล ให้ความสนใจน้อยมากได้รับการจ่ายเงินให้กับความสัมพันธ์เชิงปริมาณยกเว้นสำหรับการวิเคราะห์กรณีที่เมื่อเร็ว ๆ นี้โดย
เคลลี่และคณะ [2003 การรุกของสนามไฟฟ้าลมสุริยะเข้ามาในสนามแม่เหล็ก / ระบบชั้นบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์
วิจัยตัวอักษร 30 (4), 1158. ดอย: 10.1029 / 2002GL016321] ในบทความนี้เรานำเสนอผลทางสถิติของประสิทธิภาพของ
การเจาะ IEF จะเส้นศูนย์สูตรเวลากลางวันของชั้นบรรยากาศ; ที่มีประสิทธิภาพมีการกำหนดเป็นอัตราส่วนของการเปลี่ยนแปลงของเส้นศูนย์สูตร
สนามไฟฟ้า ionospheric กับการเปลี่ยนแปลงของ IEF Jicamarca เรดาร์กระจายเชื่อมโยงกันได้ทำให้การทำงานอย่างต่อเนื่อง
กับโหมดการกระจายกันตั้งแต่ปี 2001 และข้อมูลเรดาร์ของสนามไฟฟ้าเส้นศูนย์สูตร ionospheric ที่ใช้ในการของเรา
สถิติ บนพื้นฐานของข้อมูลสถิติที่เราได้รับมามูลค่าเชิงประจักษ์ 9.6% เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของการเจาะ เราใช้
สูตรการทดลองนี้ในการสังเกตและแบบจำลองเชิงตัวเลขของการเจาะพายุเวลาสนามไฟฟ้ากว่า
ช่วงเป็นเวลานานของสนามแม่เหล็กทิศใต้ดาวเคราะห์ การคาดการณ์ของสูตรที่อยู่ในข้อตกลงที่ดีกับ
กรณีศึกษาและมีผลจากการจำลองครั้งแรกหลักการของสนามแม่เหล็กบรรยากาศรอบนอก-เทอร์โมควบคู่
ระบบ เราสรุปได้ว่า IEF อย่างต่อเนื่องสามารถเจาะไปยังชั้นบรรยากาศต่ำละติจูดโดยไม่ต้องอย่างมีนัยสำคัญ
ลดทอนหลายชั่วโมงในระหว่างขั้นตอนหลักของพายุแม่เหล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจาะสนามไฟฟ้าอวกาศ ( IEF ) อยู่ที่ละติจูดต่ำ และ เอ็ดเวิร์ด คัลเลนได้สอบสวน
เกือบสี่ทศวรรษที่ผ่านมา การศึกษาก่อนหน้านี้ที่ส่วนใหญ่เน้นความสัมพันธ์ระหว่างอวกาศ และขึ้นไฟฟ้า
สนามได้ . มีเพียงเล็กน้อยที่สนใจถึงความสัมพันธ์เชิงปริมาณ ยกเว้นกรณีวิเคราะห์ล่าสุดโดย
เคลลี่ et al . [ 2003การเจาะของลมสุริยะสนามไฟฟ้าในระบบแมกนิโตสเฟียร์ / ไอโอโนสเฟียร์ . วิจัยธรณีฟิสิกส์
ตัวอักษร 30 ( 4 ) , 889 . ดอย : 10.1029 / 2002gl016321 ] ในกระดาษนี้เรานำเสนอผลทางสถิติของประสิทธิภาพของการ dayside ( IEF
ทะลุชั้นบรรยากาศ ; ประสิทธิภาพหมายถึง อัตราส่วนการเปลี่ยนแปลงของเส้นศูนย์สูตร
ขึ้นสนามไฟฟ้าการเปลี่ยนแปลงของบทสรุป . การ jicamarca เรดาร์แบบกระจายได้ดำเนินงานอย่างต่อเนื่อง
กับความกระจายโหมดตั้งแต่ปี 2001 และข้อมูลเรดาร์ของเส้นศูนย์สูตรขึ้นสนามไฟฟ้าที่ใช้ในสถิติของเรา

บนพื้นฐานของข้อมูลเชิงสถิติ เราสร้างมูลค่า 9.6 % ประสิทธิภาพในการเจาะ เราใช้
สูตรนี้เชิงประจักษ์เพื่อสังเกตและการจำลองเชิงตัวเลขสำหรับเวลาพายุทะลุทะลวงสนามไฟฟ้ามากกว่า
ช่วงเวลานานใต้สนามแม่เหล็กระหว่างดาวเคราะห์ . คำทำนายของสูตรคือ มีความสอดคล้องกับ
กรณีศึกษา และด้วยผลแรกหลักการจำลองของชั้นบรรยากาศเทอร์โมสเฟียร์
คู่แมกนีโตสเฟียร์––ระบบเราสรุปได้ว่า บทสรุปอย่างต่อเนื่องสามารถเจาะไปยังละติจูดต่ำโดยไม่มีการลดทอนระดับไอโอโนสเฟียร์
หลายชั่วโมงในช่วงเมนเฟสของพายุแม่เหล็ก