Lesson SEN 4Task: Respond to taste.

Lesson SEN 4

Task: Respond to taste.

Prerequisites: None

Concept: A fundamental sense that is often underassessed and overlooked is that of taste. Although technically a response pattern cannot be "taught," the knowledge of desired tastes can have enormous benefit in determining future rewards (reinforcement) for other teaching activities and in teaching basic eating skills. This thus is one of the few objectives where a skill is not actually taught. Instead, comprehension of the student's preferences is obtained. In its most fundamental state, the tongue perceives four major taste concepts: sweet, sour, salty, and bitter. In younger people, the sweet concept often is the most appreciated due to the position and amount of taste buds receptive to that concept. Although the sweet taste concept may be a good starting point, do not discount other possibilities. Consultation with a dietitian or medical personnel may be advisable if problems such as possible aspiration or allergies are suspected.

Behavioral Objective: The student will demonstrate a measurable response (perceived to be positive) to some specific types of food to a 90% accuracy level over 10 trials.

Materials: Foods that are sweet, sour, salty, and bitter.

Task Analysis:

1. Although mealtime is the best teachable moment for this interaction, any time that the student wants some food is an opportunity. Using foods that are more bland than strong, select one item that represents each one of the four categories listed in the materials section and offer it to the student. Do not force consumption under any circumstance. Remember, only a taste is needed.

2. While performing Step 1, observe for any reaction such as leaning head toward or away from the source, smiling, frowning, opening the mouth, closing the mouth, or making eye contact. Verbally reinforce any positive response and offer more to the student.

3. Select the type of food (e.g., sweet, sour) that appears to be the best received and attempt to meet the objective. Share the results with other involved persons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียนเซน 4งาน: ตอบสนองต่อรสข้อกำหนดเบื้องต้น: ไม่มีแนวคิด: ความรู้สึกพื้นฐานที่มักจะได้ underassessed และมองข้ามคือที่รสชาติ แม้ว่าเทคนิคการตอบสนองแบบไม่ "สอน รู้รสชาติต้องได้ประโยชน์มหาศาลในการกำหนดอนาคตรางวัล (เสริมแรง) กิจกรรมการสอนอื่น ๆ และสอนพื้นฐานทักษะการรับประทานอาหาร นี้จึงเป็นหนึ่งวัตถุประสงค์บางที่ทักษะจะไม่จริงสอน แทน ความเข้าใจของลักษณะของนักเรียนได้รับ ในสถานะพื้นฐานมากที่สุด ลิ้นละเว้นแนวคิดรสชาติหลักสี่: หวาน เปรี้ยว เค็ม และขม ในคนอายุน้อยกว่า หวานมักจะเป็นที่ชื่นชอบมากที่สุดตำแหน่งและจำนวนรสเปิดกว้างแนวคิดที่ แม้ว่าแนวคิดรสหวานอาจเป็นจุดเริ่มต้น ลดโอกาสอื่น ๆ ปรึกษากับคำ dietitian หรือบุคลากรทางการแพทย์อาจจะแนะนำถ้าปัญหาเช่นปณิธานได้หรือโรคที่สงสัยวัตถุประสงค์พฤติกรรม: นักเรียนจะแสดงให้เห็นถึงการตอบสนองที่วัด (ที่มองเห็นต้องเป็นค่าบวก) บางชนิดเฉพาะของอาหาร 90% ความแม่นยำระดับกว่า 10 การทดลองวัสดุ: อาหารหวาน เปรี้ยว เค็ม และขมการวิเคราะห์งาน:1. แม้ว่า mealtime จะส่วนสุวินัยขณะการโต้ตอบนี้ ตลอดเวลาที่นักเรียนต้องการอาหารเป็นโอกาส ใช้อาหารที่สูงขึ้นกว่าแรง เลือกรายการหนึ่งที่แสดงถึงแต่ละหนึ่งในสี่ประเภทที่ระบุไว้ในส่วนวัสดุ และเสนอให้กับนักเรียน บังคับใช้ภายใต้สถานการณ์ใด ๆ จำ รสชาติเท่าจำเป็นต้องใช้2. ขณะทำขั้นตอนที่ 1 สังเกตสำหรับปฏิกิริยาใด ๆ เช่นหัวพิงไป หรือ จากแหล่งที่ มา ยิ้ม frowning เปิดปาก ปิดปาก หรือทำตา วาจาเสริมใด ๆ ตอบรับ และเสนอเพิ่มเติมให้นักเรียน3. เลือกชนิดของอาหาร (เช่น หวาน เปรี้ยว) ที่ดูเหมือนจะเป็นส่วนได้รับ และพยายามที่จะตอบสนองวัตถุประสงค์ ใช้ผลร่วมกับผู้อื่นที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 4 SEN งาน: การตอบสนองที่จะลิ้มรส. วิชาบังคับก่อน: ไม่มีแนวคิด: ความรู้สึกพื้นฐานที่มักจะถูกมองข้าม underassessed และเป็นที่ของรสชาติ แม้ว่ารูปแบบการตอบสนองในทางเทคนิคไม่สามารถ "สอน" ความรู้ของรสนิยมที่ต้องการจะมีประโยชน์อย่างมากในการกำหนดผลตอบแทนในอนาคต (เสริม) สำหรับกิจกรรมการเรียนการสอนอื่น ๆ และในการสอนทักษะพื้นฐานการรับประทานอาหาร นี้จึงเป็นหนึ่งในไม่กี่วัตถุประสงค์ที่ทักษะการเรียนการสอนไม่ได้จริง แต่ความเข้าใจของการตั้งค่าของนักเรียนจะได้รับ ในรัฐพื้นฐานที่สุดของลิ้นรับรู้สี่แนวคิดที่สำคัญรสชาติหวานเปรี้ยวเค็มและขม ในคนที่อายุน้อยกว่าแนวคิดหวานมักจะเป็นที่ชื่นชมมากที่สุดเนื่องจากตำแหน่งและปริมาณของรสชาติเปิดกว้างให้แนวคิดที่ แม้ว่าแนวคิดรสหวานอาจจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีไม่ลดไปได้อื่น ๆ ให้คำปรึกษากับนักโภชนาการหรือบุคลากรทางการแพทย์อาจจะแนะนำให้เลือกถ้าปัญหาเช่นความทะเยอทะยานเป็นไปได้หรือเป็นโรคภูมิแพ้เป็นที่สงสัยว่า. วัตถุประสงค์พฤติกรรม: นักเรียนจะแสดงให้เห็นถึงการตอบสนองที่วัดได้ (การรับรู้จะเป็นบวก) เพื่อบางชนิดของอาหารให้อยู่ในระดับความถูกต้อง 90% ในช่วง 10 การทดลอง. วัสดุ: อาหารที่มีรสหวานเปรี้ยวเค็มและขม. การวิเคราะห์งาน: 1 แม้ว่าเวลารับประทานอาหารเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดสำหรับการเชื่อฟังปฏิสัมพันธ์นี้เวลาที่นักเรียนต้องการอาหารใด ๆ ที่เป็นโอกาส การใช้อาหารที่มีหวานมากกว่าที่แข็งแกร่งเลือกรายการหนึ่งที่แสดงให้เห็นถึงแต่ละหนึ่งในสี่ประเภทที่ระบุไว้ในส่วนวัสดุและเสนอให้นักเรียน ไม่ได้บังคับให้บริโภคภายใต้สถานการณ์ใด โปรดจำไว้ว่าเพียง แต่รสชาติเป็นสิ่งจำเป็น. 2 ในขณะที่การดำเนินการขั้นตอนที่ 1 สังเกตปฏิกิริยาใด ๆ เช่นพิงหัวต่อหรืออยู่ห่างจากแหล่งที่มายิ้มมุ่ยเปิดปาก, ปิดปากหรือการติดต่อตา วาจาเสริมสร้างการตอบสนองเชิงบวกใด ๆ และนำเสนอมากขึ้นกับนักเรียน. 3 เลือกประเภทของอาหาร (เช่นหวานเปรี้ยว) ที่ดูเหมือนจะได้รับสิ่งที่ดีที่สุดและพยายามที่จะตอบสนองวัตถุประสงค์ แบ่งปันผลกับผู้ที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มั่นใจของการสูญเสียครั้งใหญ่ของเขา