Practical application of the five p

Practical application of the five precepts

Training is based on the axiomatic assumption that human beings have the potential for development. In order that this development may be realized, a concrete standard is needed by which people may train themselves. The five precepts are meant to fulfill this need.

For example, compassion is a spiritual quality that we all possess to some degree. However, without a conscious and persistent effort to develop it, this important quality may remain rudimentary and weak. By consciously practicing the first precept, we bring this compassion to a higher level of development and come a step closer to the realization of the Dhamma. In the process, our conduct becomes more refined and our mind becomes more sensitive to the problems and suffering of others. By practicing the second precept we not only purify our livelihood but train in generosity and non-attachment. The third precept has a direct connection with the training in sense restraint, which is an essential feature in higher spiritual development. In fact, enlightenment is not possible without mastery over the senses. The fourth precept deals with training in truthfulness and virtuous speech. The objective of this precept is not only the cultivation of respect for truth, but a way of life that is sincere and free from falsehood in every respect. Even the fifth precept, which enjoins against the use of intoxicants, is not merely negative, for the resultant effects that take place in the mind in terms of mental strength and moral integrity are very positive. The observance of this precept is also a natural precursor to the cultivation of mindfulness and wisdom, which are the essence of insight meditation. Each and every precept increases our awareness of how we may skillfully conduct ourselves in body and speech and helps us to see more clearly whether we are improving in this process of self-discipline.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประยุกต์ในทางปฏิบัติศีลห้าฝึกอบรมจะขึ้นอยู่กับสมมติฐาน axiomatic ว่า มนุษย์มีศักยภาพในการพัฒนา เพื่อให้การพัฒนานี้อาจถูกรับรู้ มาตรฐานคอนกรีตจำเป็นต้องใช้คนใดสามารถฝึกเอง ศีลห้ามีขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการนี้For example, compassion is a spiritual quality that we all possess to some degree. However, without a conscious and persistent effort to develop it, this important quality may remain rudimentary and weak. By consciously practicing the first precept, we bring this compassion to a higher level of development and come a step closer to the realization of the Dhamma. In the process, our conduct becomes more refined and our mind becomes more sensitive to the problems and suffering of others. By practicing the second precept we not only purify our livelihood but train in generosity and non-attachment. The third precept has a direct connection with the training in sense restraint, which is an essential feature in higher spiritual development. In fact, enlightenment is not possible without mastery over the senses. The fourth precept deals with training in truthfulness and virtuous speech. The objective of this precept is not only the cultivation of respect for truth, but a way of life that is sincere and free from falsehood in every respect. Even the fifth precept, which enjoins against the use of intoxicants, is not merely negative, for the resultant effects that take place in the mind in terms of mental strength and moral integrity are very positive. The observance of this precept is also a natural precursor to the cultivation of mindfulness and wisdom, which are the essence of insight meditation. Each and every precept increases our awareness of how we may skillfully conduct ourselves in body and speech and helps us to see more clearly whether we are improving in this process of self-discipline.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรแกรมการปฏิบัติของศีลห้าการฝึกอบรมจะขึ้นอยู่กับสมมติฐานจริงที่ว่ามนุษย์มีศักยภาพในการพัฒนา เพื่อให้การพัฒนานี้อาจจะตระหนักถึงมาตรฐานที่เป็นรูปธรรมเป็นสิ่งจำเป็นที่คนอาจจะฝึกตัวเอง ศีลห้าจะหมายถึงการตอบสนองความต้องการนี้. ยกตัวอย่างเช่นความรักความเมตตาที่มีคุณภาพทางจิตวิญญาณที่เราทุกคนมีในระดับหนึ่ง แต่ไม่มีความใส่ใจและหมั่นที่จะพัฒนามันนี้คุณภาพที่สำคัญอาจจะยังคงเป็นพื้นฐานและอ่อนแอ โดยการฝึกสติศีลแรกเรานำความเมตตานี้ให้ระดับที่สูงขึ้นของการพัฒนาและมาขั้นตอนที่ใกล้ชิดกับสำนึกของธรรมที่ ในขั้นตอนการดำเนินการของเราจะกลายกลั่นมากขึ้นและจิตใจของเราจะกลายเป็นความสำคัญมากขึ้นในการแก้ไขปัญหาและความทุกข์ของคนอื่น ๆ โดยมีการฝึกธรรมะที่สองเราไม่เพียง แต่การชำระล้างการทำมาหากินของเรา แต่ในความเอื้ออาทรของการฝึกอบรมและไม่ใช่สิ่งที่แนบมา ศีลสามมีการเชื่อมต่อโดยตรงกับการฝึกอบรมในการยับยั้งชั่งใจความรู้สึกซึ่งเป็นคุณลักษณะที่สำคัญในการพัฒนาทางจิตวิญญาณที่สูงขึ้น ในความเป็นจริงการตรัสรู้เป็นไปไม่ได้โดยไม่ต้องเรียนรู้มากกว่าความรู้สึก ศีลสี่เกี่ยวข้องกับการฝึกอบรมในการพูดความจริงและคุณงามความดี วัตถุประสงค์ของศีลนี้ไม่ได้เป็นเพียงการเพาะปลูกของการเคารพในความจริง แต่วิถีชีวิตที่มีความจริงใจและปราศจากความเท็จทุกประการ แม้ศีลห้าซึ่ง enjoins กับการใช้งานของมึนเมาไม่ได้เป็นเชิงลบเพียงผลสำหรับผลกระทบที่เกิดขึ้นในใจในแง่ของความแข็งแรงจิตใจและคุณธรรมเป็นบวกมาก การปฏิบัติของศีลนี้ยังเป็นสารตั้งต้นธรรมชาติเพื่อการเพาะปลูกของสติและปัญญาซึ่งเป็นสาระสำคัญของการทำสมาธิเข้าใจ ศีลแต่ละคนและทุกของเราเพิ่มความตระหนักของการที่เราชำนาญอาจดำเนินการเองในร่างกายและการพูดและช่วยให้เราเห็นได้ชัดเจนยิ่งขึ้นไม่ว่าเราจะมีการปรับปรุงในกระบวนการของการมีวินัยในตนเองนี้