James Jean. Pagoda, 2013.James Jean

James Jean. Pagoda, 2013.
James Jean
Fresh out of New York’s School of Visual Arts, James Jean’s career as a comic book artist and commercial illustrator took off at full tilt, with a series of covers for the modern-day fairy tale Fables and projects for clients like Prada, 2x4, and Atlantic Records, earning him broad recognition and numerous industry awards. The Taiwanese–born, Los Angeles–based Jean has since made the tricky transition to fine artist, with a focus on drawing and painting. Last year, Maharam commissioned Jean to create an illustration intended for use in a campaign to promote Maharam Stories. Guided by a few artful phrases lifted from Stories, Jean produced an elaborately detailed drawing of a decaying fantasy world populated by mythical creatures—interspersed with imagery from Alix Browne’s Accidents Will Happen, Harmen Liemburg’s Fluorescent Husky, John Maeda’s The Swan, and Richard Wright’s Why Eames Matters—all in his lush, lyrical style. A visual compilation of Stories past, the completed work, Pagoda, significantly transcended Maharam’s expectations in its original advertorial intent and is now a Maharam Digital Project.

What is your favorite kind of project to work on?

James Jean: I enjoy projects that are predicated on some kind of narrative, preferably one that feels personal and is not tied strongly to a specific time or location. This way, it leaves space for me to weave various historical and geographical cues into a tapestry of images that feel familiar yet new and alien. These days, I’m focusing primarily on paintings, gallery shows, and personal publishing projects, so I can choose the format that suits the narrative, be it a large-scale painting, a digital work, or a book.

What are your current sources of inspiration?

JJ: For a long time, I was drawn to Chinese silk scroll paintings, Japanese wood-block prints, Shanghai advertising posters, anatomical drawings, and etchings by Dürer, but these days I’m focused more on unlocking the imagery that lies deep in the recesses of my mind. Hence the stream of hallucinatory forms and phantoms in my sketchbooks and drawings.

There is a strong sense of fantasy and decay throughout your work. Where does that come from?

JJ: Ever since I was a child, I’ve made drawings. I’ve always had an ability to transcribe a version of what I was seeing in my mind on paper. But in a literal sense, there is always a decay in the signal from the mind to the hand when drawing—I can never draw exactly what it is I see in my head. The resistance along the nerves and the imperfect transmission of information make for interesting and unexpected mutations of my imagination.

Where do your narratives come from?

JJ: They come from quiet, vulnerable moments, from silly coincidences and sensations of déjà vu. From days conquered, devoured, and excreted.

Is writing important to your process?

JJ: Not particularly at this point—making images expresses something and satisfies a compulsion that writing cannot.

How have you been able to successfully transition from doing commercial work to fine art?

JJ: I’m not sure if I have been entirely successful in either venture, but I did make the slow transition by having enough courage or foolishness to turn away lucrative commercial projects while creating a personal body of work. I think the fine art always existed, and I always made work for myself, so when the commercial work was stripped away, the fine art was laid bare.

Some of your painted works have a relatively realistic, figurative style, whereas your drawn pieces tend more toward the fantastical. From where does this distinction in mediums arise?

JJ: This distinction comes from my interest in external and internal observation—these are two very basic impulses that drive my urge to draw and paint. I like to draw what I see with my physical eyes as well as my mind’s eyes. But ultimately, it’s about having the freedom to create whatever imagery I want. I’m not limited by market forces or personal ideology.

How do you divide your time between illustration, painting, sculpture, and product design?

JJ: Whenever I feel exhausted or bored with one thing, I bounce to another. I don’t have a real schedule unless I’m working on a book, but even then, I make sure to take breaks or to change my perspective in some way by alternating my activity.

Why did you take Maharam’s commission?

JJ: I had known about Maharam for some time, and I was honored to be included among the list of illustrious past collaborators. Having lived in Los Angeles for so many years, it’s impossible to ignore the influence of Charles and Ray Eames. I’ve also worked with 2x4 in the past [and] with Prada, and I’m a huge fan of Paul Noble’s work. . . . Jacob Hashimoto shows with my gallerist in Los Angeles, and Marilyn Minter teaches at my alma mater, the School of Visual Arts. So there was a continuum there that felt very good to be a part of.

In developing the artwork for Pagoda, w

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

James ยีนส์ เจดีย์ 2013James ฌองสดจากโรงเรียนศิลปะภาพนิวยอร์ก อาชีพ James Jean เป็นหนังสือการ์ตูนศิลปินและนักวาดภาพประกอบพาณิชย์เอาออกที่เต็มเอียง มีชุดฝาครอบนิทานเทพนิยายสมัยใหม่และโครงการสำหรับลูกค้าเช่น Prada, 2 x 4 และรางวัลแอตแลนติกเรเคิดส์ รายได้เขารู้ดีและอุตสาหกรรมมากมาย จีนไต้หวัน – เกิด ลอสแองเจลิส – ตามตั้งแต่ได้ทำการเปลี่ยนแปลงที่ยุ่งยากเพื่อศิลปินที่ดี ที่เน้นภาพวาดและภาพวาด ปี Maharam หน้าที่จีนสร้างภาพไว้สำหรับใช้ในการรณรงค์ส่งเสริมเรื่องราว Maharam นำ โดยกี่วลีอย่างที่ยกมาจากเรื่องราว ฌองผลิตการวาดรายละเอียดอย่างประณีตบรรจงด้วยสิ่งมีชีวิตในตำนานโลกแฟนตาซีเนื้อที่ — interspersed ด้วยภาพจาก Alix Browne อุบัติเหตุจะเกิดขึ้น Harmen Liemburg ฟลูออเรสเซนต์ฮัสกี้ จอห์นมาเอดะของหงส์ และริชาร์ดไรท์ของทำไมเมสเรื่อง — ทั้งหมดในสไตล์ของเขาเขียวชอุ่ม น้อยจอม การรวบรวมภาพเรื่องราวที่ผ่านมา งานที่สมบูรณ์ เจดีย์ มาก transcended ความคาดหวังของ Maharam ในเจตนาของ advertorial เดิม และขณะนี้โครงการ ดิจิตอล Maharamชนิดโครงการการทำงานของคุณชื่นชอบคืออะไรJames Jean: ผมสนุกกับโครงการที่มี predicated ในบางชนิดของการเล่าเรื่อง ควรอย่างยิ่งที่ให้ความรู้สึกส่วนตัว และไม่ผูกเวลาเฉพาะหรือตำแหน่งที่ตั้ง ด้วยวิธีนี้ จะออกพื้นที่ให้สานสัญลักษณ์ทางประวัติศาสตร์ และภูมิศาสตร์ต่าง ๆ เป็นภาพที่รู้สึกคุ้นเคยยังพรมใหม่ และคนต่างด้าว วันนี้ ฉัน:เน้นหลักในภาพวาด ภาพแสดง และบุคคลการเผยแพร่โครงการ เพื่อที่จะสามารถเลือกรูปแบบที่เหมาะสมกับการเล่าเรื่อง จะมีภาพวาดขนาดใหญ่ งานดิจิตอล หรือหนังสือ ปัจจุบันแหล่งที่มาของแรงบันดาลใจอะไรบ้างJJ: นาน ฉันถูกดึงเลื่อนไหมจีนภาพวาด ภาพพิมพ์บล็อกไม้ญี่ปุ่น เซี่ยงไฮ้โปสเตอร์โฆษณา กายวิภาคภาพวาด และแกะสลักด้วย โดยสิ่ง แต่วันนี้ฉัน:เน้นขึ้นปลดล็อกภาพที่อยู่ลึกในซอกชิ้นงานของฉัน ดังนั้นกระแสของฟอร์ม hallucinatory และ phantoms ใน sketchbooks และภาพวาดของฉันมีของจินตนาการและผุตลอดงาน ที่มีที่มาอย่างไรJJ: ผมเด็ก ทำภาพวาด ฉันเสมอมีความสามารถในการจำลองแบบของสิ่งที่ฉันได้เห็นบนกระดาษในการ แต่ในความรู้สึกที่แท้จริง มีผุเป็นสัญญาณจากจิตใจถึงมือเมื่อวาดรูป — ฉันไม่สามารถวาดว่ามันคืออะไรเห็นในหัวของฉัน ความต้านทานเส้นประสาทและส่งผ่านข้อมูลไม่สมบูรณ์ทำให้กลายพันธุ์ที่น่าสนใจ และไม่คาดคิดของจินตนาการ เรื่องเล่าของคุณมาจากไหนJJ: พวกเขามาจากเงียบ เสี่ยงต่อช่วงเวลา บังเอิญโง่และความรู้สึกของ déjà vu จากวันที่เอาชนะ กิน และขับออกมาจะเขียนต้องการหรือไม่JJ: ไม่ได้โดยเฉพาะที่จุดนี้ซึ่งทำให้ภาพแสดงบางสิ่งบางอย่าง และเป็นการบีบบังคับที่ไม่สามารถเขียน วิธีคุณได้การเปลี่ยนเรียบร้อยแล้วจากการทำงานเชิงพาณิชย์ที่ดีศิลปะJJ: ผมไม่แน่ใจว่ามีทั้งประสบความสำเร็จในการค้าอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ฉันไม่ได้ทำการเปลี่ยนช้า โดยมีความกล้าหาญเพียงพอหรือโง่สะบัดโครงการค้าร่ำรวยในขณะที่สร้างตัวบุคคลงาน ผมคิดว่า ศิลปะอยู่เสมอ และมักจะทำงานด้วยตนเอง ดังนั้นเมื่องานพาณิชย์ถูกตัดออกไป ศิลปะถูกวางหนังสือ บางส่วนของงานที่ทาสีมีลักษณะค่อนข้างสมจริง คำอุปมาทุก ขณะวาดชิ้นจะเพิ่มเติมไปที่แปลกประหลาด จากที่ไม่ความแตกต่างนี้ในสื่อเกิดขึ้นJJ: ความแตกต่างนี้มาจากความสนใจของฉันในการตรวจสอบภายใน และภายนอก — เหล่านี้เป็นแรงกระตุ้นพื้นฐานสองที่ไดรฟ์ของฉันกระตุ้นการวาด และลงสี อยากวาดสิ่งที่เห็นกับตาจริงเป็นดวงตาของใจของฉัน แต่ในที่สุด มีอิสระในการสร้างภาพสิ่งต้อง ผม:ไม่จำกัดเฉพาะตลาดหรืออุดมการณ์ส่วนบุคคล วิธีใดคุณจึงไม่แบ่งเวลาระหว่างภาพ จิตรกรรม ประติมากรรม และออกแบบผลิตภัณฑ์JJ: Whenever I feel exhausted or bored with one thing, I bounce to another. I don’t have a real schedule unless I’m working on a book, but even then, I make sure to take breaks or to change my perspective in some way by alternating my activity. Why did you take Maharam’s commission?JJ: I had known about Maharam for some time, and I was honored to be included among the list of illustrious past collaborators. Having lived in Los Angeles for so many years, it’s impossible to ignore the influence of Charles and Ray Eames. I’ve also worked with 2x4 in the past [and] with Prada, and I’m a huge fan of Paul Noble’s work. . . . Jacob Hashimoto shows with my gallerist in Los Angeles, and Marilyn Minter teaches at my alma mater, the School of Visual Arts. So there was a continuum there that felt very good to be a part of.In developing the artwork for Pagoda, w

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจมส์ฌอง เจดีย์ปี 2013
เจมส์ฌอง
สดจากนิวยอร์กโรงเรียนของทัศนศิลป์อาชีพเจมส์ฌองเป็นหนังสือการ์ตูนศิลปินและนักเขียนการ์ตูนในเชิงพาณิชย์เอาออกที่เอียงเต็มกับชุดของผ้าห่มสำหรับวันที่ทันสมัยเทพนิยายนิทานและโครงการสำหรับลูกค้า เช่น Prada, 2x4 และ Atlantic Records เขาได้รับการยอมรับในวงกว้างและได้รับรางวัลอุตสาหกรรมจำนวนมาก ไต้หวันเกิด, Los Angeles-based ฌองได้ทำตั้งแต่การเปลี่ยนแปลงที่หากินกับศิลปินที่ดีให้ความสำคัญกับการวาดภาพและภาพวาด เมื่อปีที่แล้วนายฌอง Maharam การสร้างภาพประกอบที่มุ่งหมายสำหรับใช้ในการรณรงค์เพื่อส่งเสริมเรื่อง Maharam แนะนำโดยวลีเก่งไม่กี่ยกมาจากเรื่องที่ฌองผลิตการวาดภาพที่มีรายละเอียดอย่างประณีตของโลกเนื้อที่จินตนาการประชากรโดยตำนานสัตว์-สลับกับภาพจากอุบัติเหตุลิกซ์บราวน์จะเกิดขึ้น Harmen Liemburg ของฟลูออเรนฮัสกี้, จอห์นเอดะของ Swan และริชาร์ดไรท์ทำไม เมสเรื่องทั้งหมดอยู่ท่ามกลางบรรยากาศสไตล์โคลงสั้น ๆ ของเขา . รวบรวมภาพของเรื่องราวที่ผ่านมาการทำงานเสร็จสิ้นเจดีย์ข่ายอย่างมีนัยสำคัญความคาดหวัง Maharam ในเจตนา Advertorial เดิมและตอนนี้ก็เป็นโครงการ Maharam ดิจิตอลคืออะไรชนิดที่คุณชื่นชอบของโครงการในการทำงานกับ? เจมส์ฌอง: ผมสนุกกับโครงการที่ได้รับการบอกกล่าว ในบางชนิดของการเล่าเรื่องโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนหนึ่งที่รู้สึกส่วนบุคคลและจะไม่เชื่อมโยงอย่างยิ่งที่จะเป็นเวลาที่เฉพาะเจาะจงหรือสถานที่ตั้ง วิธีนี้จะออกจากพื้นที่สำหรับผมที่จะสานชี้นำทางประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ต่างๆเป็นพรมของภาพที่รู้สึกคุ้นเคยยังใหม่และคนต่างด้าว วันนี้ผมเน้นหลักในภาพวาดแสดงแกลเลอรี่และโครงการสำนักพิมพ์ส่วนบุคคลเพื่อให้สามารถเลือกรูปแบบที่เหมาะสมกับการเล่าเรื่องไม่ว่าจะเป็นภาพวาดขนาดใหญ่เป็นงานดิจิตอลหรือหนังสือ. สิ่งที่เป็นปัจจุบันของคุณ แหล่งที่มาของแรงบันดาลใจ? JJ: เป็นเวลานานผมถูกดึงไปภาพวาดจีนผ้าไหมเลื่อนภาพพิมพ์แกะไม้ญี่ปุ่น, เซี่ยงไฮ้โปสเตอร์โฆษณาภาพวาดกายวิภาคและแกะสลักโดยDürer แต่วันนี้ผมเน้นมากขึ้นในการปลดล็อคภาพ ที่อยู่ลึกในหลืบแห่งจิตใจของข้าพเจ้า ดังนั้นกระแสของรูปแบบประสาทหลอนและภูตผีใน sketchbooks และภาพวาดของฉัน. มีความรู้สึกที่แข็งแกร่งของจินตนาการและการเสื่อมสลายตลอดการทำงานของคุณคือ ไม่ว่าจะมาจากไหนJJ: นับตั้งแต่ผมเป็นเด็กผมได้ทำภาพวาด ฉันเคยมีความสามารถในการคัดลอกรุ่นของสิ่งที่ผมเห็นในใจของฉันบนกระดาษ แต่ในความรู้สึกที่แท้จริงมีอยู่เสมอในการสลายตัวของสัญญาณจากใจที่จะมือเมื่อวาดภาพผมไม่เคยสามารถวาดว่าอะไรคือสิ่งที่ฉันเห็นในหัวของฉัน ความต้านทานตามแนวเส้นประสาทและการส่งผ่านที่ไม่สมบูรณ์ของข้อมูลที่ทำให้เกิดการกลายพันธุ์ที่น่าสนใจและไม่คาดคิดจากจินตนาการของฉัน. ไหนจะเรื่องเล่าของคุณมาจากไหน? JJ: พวกเขามาจากที่เงียบสงบในช่วงเวลาที่มีความเสี่ยงจากความบังเอิญโง่และความรู้สึกของเดจาวู . จากวันที่เอาชนะกินและขับออกมาจะเขียนสิ่งสำคัญในการกระบวนการของคุณ? JJ: ไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งภาพที่จุดนี้ทำให้เป็นการแสดงออกถึงบางสิ่งบางอย่างและตอบสนองการบังคับว่าการเขียนสามารถไม่ได้เป็น. วิธีที่คุณได้รับสามารถที่จะประสบความสำเร็จเปลี่ยนจากการทำผลงานในเชิงพาณิชย์ในการปรับ ? ศิลปะJJ: ผมไม่แน่ใจว่าถ้าผมได้รับความสำเร็จอย่างสิ้นเชิงทั้งในกิจการ แต่ฉันก็ทำให้การเปลี่ยนแปลงช้าโดยมีความกล้าหาญพอหรือความโง่เขลาจะหันหน้าหนีโครงการเชิงพาณิชย์ร่ำรวยขณะที่การสร้างร่างกายส่วนบุคคลของการทำงาน ผมคิดว่าศิลปะที่ดีอยู่ตลอดเวลาและผมมักจะทำให้การทำงานเพื่อตัวเองดังนั้นเมื่อทำงานในเชิงพาณิชย์ที่ถูกปล้นไปที่ศิลปะถูกวางเปล่า. บางส่วนของผลงานภาพวาดของคุณมีค่อนข้างมีเหตุผล, รูปแบบเป็นรูปเป็นร่างในขณะที่ชิ้นวาดของคุณมีแนวโน้มที่ ขึ้นไปประหลาด จากที่ไม่แตกต่างนี้ในสื่อที่เกิดขึ้น? JJ: ความแตกต่างนี้มาจากความสนใจของผมในภายในและภายนอกสังเกตเหล่านี้มีสองแรงกระตุ้นพื้นฐานมากที่ขับรถกระตุ้นของฉันในการวาดและระบายสี ผมชอบวาดสิ่งที่ฉันเห็นกับตาทางกายภาพของฉันเช่นเดียวกับตาใจของฉัน แต่ในท้ายที่สุดก็เกี่ยวกับการมีอิสระในการสร้างสิ่งที่ฉันต้องการภาพ ฉันไม่ได้ จำกัด โดยกลไกตลาดหรืออุดมการณ์ส่วนบุคคล. คุณจะแบ่งเวลาระหว่างภาพจิตรกรรมประติมากรรมและการออกแบบผลิตภัณฑ์หรือไม่? JJ: เมื่อใดก็ตามที่ฉันรู้สึกเหนื่อยหรือเบื่อกับสิ่งหนึ่งที่ผมตีกลับไปยังอีก ฉันไม่ได้มีกำหนดการที่แท้จริงเว้นแต่ผมทำงานเกี่ยวกับหนังสือเล่ม แต่ถึงอย่างนั้นฉันให้แน่ใจว่าจะใช้เวลาพักหรือเปลี่ยนมุมมองของฉันในทางใดทางหนึ่งโดยสลับกิจกรรมของฉัน. คุณไม่ใช้ Maharam ของคณะกรรมาธิการทำไม? JJ: ผม ได้รู้จักกันเกี่ยวกับ Maharam สำหรับบางเวลาและผมรู้สึกเป็นเกียรติที่จะรวมอยู่ในรายการของการทำงานร่วมกันที่ผ่านมาชื่อเสียง มีอาศัยอยู่ใน Los Angeles เวลาหลายปีดังนั้นมันเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่สนใจอิทธิพลของชาร์ลส์และเรย์เม ผมเคยทำงานร่วมกับ 2x4 ในอดีตที่ผ่านมา [และ] กับ Prada และฉันเป็นแฟนตัวยงของการทำงานของพอลโนเบิลฯ . . . จาค็อบโมโตะแสดงให้เห็นกับ gallerist ของฉันใน Los Angeles, และมาริลีนมินเตอร์สอนอยู่ที่โรงเรียนเก่าของฉัน, โรงเรียนวิชาทัศนศิลป์ เพื่อให้มีความต่อเนื่องมีที่รู้สึกดีมากที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของ. ในการพัฒนางานศิลปะสำหรับเจดีย์ W

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจมส์ ฌอง เจดีย์ , 2013เจมส์ ยีนส์สดจากโรงเรียนของทัศนศิลป์นิวยอร์ก , เจมส์ ฌอง อาชีพนักวาดการ์ตูนและพาณิชย์ Illustrator ถอดที่เต็มรูปแบบเอียงด้วยชุดคลุมสำหรับสมัยเทพนิยาย นิทาน และโครงการสำหรับลูกค้า เช่น Prada , ลอย , และมหาสมุทรแอตแลนติกบันทึกรายได้เขารับรู้ในวงกว้างและรางวัลอุตสาหกรรมมากมาย ไต้หวัน–เกิด , Los Angeles ) จากจีนได้เนื่องจากได้เปลี่ยนแปลงหากินกับศิลปินได้ โดยมุ่งเน้นการวาดภาพและระบายสี ปีที่แล้ว maharam ทหารจีนเพื่อสร้างภาพไว้เพื่อใช้ในแคมเปญเพื่อส่งเสริมเรื่องราว maharam . แนะนำไม่เก่งวลียกจากเรื่องราว จีนผลิตอย่างประณีตละเอียดวาดาติโลกแฟนตาซีที่มีประชากรโดยสัตว์ในตำนานสลับกับภาพจากแอลิกซ์ บราวน์จะเกิดอุบัติเหตุ , harmen liemburg เรืองแสง ฮัสกี้ จอห์นมาเอดะเป็นหงส์ และ ริชาร์ด ไรท์ ทำไมอีมส์ทุกเรื่องในลักษณะเนื้อเพลงเขาเขียวชอุ่ม . รวบรวมภาพเรื่องราวในอดีต , เสร็จงานเจดีย์ maharam อย่างมีนัยสำคัญต่อความคาดหวังในเจตนาเดิมเป็น Advertorial และตอนนี้ maharam โครงการดิจิตอล .สิ่งที่เป็นชนิดที่คุณชื่นชอบโครงการทำงานบนเจมส์ยีนส์ : ผมชอบโครงการที่เป็น predicated ในบางชนิดของการเล่าเรื่อง กุญแจหนึ่งที่รู้สึกส่วนตัวและไม่ได้เชื่อมโยงอย่างยิ่งให้เฉพาะ เวลา หรือสถานที่ วิธีนี้ มันปล่อยพื้นที่ให้ฉันสานประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ต่าง ๆลงในคิวที่จัดภาพที่รู้สึกคุ้นเคยยังใหม่และคนต่างด้าว ทุกวันนี้ ผมเน้นหลักในแกลเลอรี่แสดงภาพวาด และโครงการเผยแพร่ส่วนบุคคล ดังนั้นฉันสามารถเลือกรูปแบบที่เหมาะสมกับการเล่าเรื่องเป็นภาพขนาดใหญ่ งานดิจิตอล หรือหนังสืออะไรคือแหล่งที่มาของแรงบันดาลใจในปัจจุบันของคุณ ?เจเจ : มานาน ผมชอบผ้าไหมจีนเลื่อนภาพวาด ภาพพิมพ์บล็อกไม้ญี่ปุ่น , โฆษณาเซี่ยงไฮ้โปสเตอร์ ภาพวาดกายวิภาคและแกะสลักโดย D ü rer , แต่วันนี้ผมเน้นปลดล็อคภาพที่อยู่ลึกในส่วนลึกของจิตใจ ดังนั้น กระแสของรูปแบบ hallucinatory และภูตผีในสมุดร่างและภาพวาดนั่นคือความรู้สึกของแฟนตาซีและผุ ตลอดการทำงานของคุณ มันมาจากไหนล่ะ ?เจเจ : ตั้งแต่ผมเป็นเด็ก ผมเคยทำภาพวาด ฉันมักจะมีความสามารถในการคัดลอกรุ่นของสิ่งที่ผมเห็นในความคิดของฉันบนกระดาษ แต่ในความรู้สึกที่แท้จริง จะมีการสลายตัวในสัญญาณจากจิตกับมือเมื่อ drawing-i ไม่เคยวาดจริงๆมันคืออะไร ฉันเห็นในหัวของฉัน ความต้านทานตามเส้นประสาทและการส่งที่ไม่สมบูรณ์ของข้อมูลให้น่าสนใจและการกลายพันธุ์ที่ไม่คาดคิดในจินตนาการของฉันเรื่องเล่าของคุณมาจากที่ไหน ?เจเจ : พวกเขามาจากเงียบเปราะบางช่วงเวลา จากความบังเอิญที่โง่และความรู้สึกของเดจาวู . จากวัน เสียท่า , เผาผลาญ และขับ .คือการเขียนที่สำคัญกระบวนการผลิตของคุณเจเจ : ไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในจุดนี้ทำให้ภาพแสดงบางอย่างและตอบสนองการบังคับที่เขียนไม่ได้ทำไมคุณสามารถเปลี่ยนจากการทำงานเพื่อศิลปะเชิงพาณิชย์ ?แจจุง : ผมไม่แน่ใจว่าถ้าฉันประสบความสำเร็จทั้งหมด ทั้งในกิจการ แต่ฉันทำให้การเปลี่ยนแปลงช้า โดยมีความกล้าหาญพอ หรือความโง่เขลาที่จะหันไปโครงการเชิงพาณิชย์ที่ร่ำรวยในขณะที่การสร้างส่วนบุคคลของร่างกายทำงาน ฉันคิดว่าศิลปะมีชีวิตอยู่เสมอและฉันมักจะทำงานเอง ดังนั้นเมื่อการทำงานในเชิงพาณิชย์ถูกปลดออกไป ศิลปะถูกวางเปลือยบางของคุณทาสี ทำงานได้เหมือนจริง ค่อนข้างเป็นรูปเป็นร่างสไตล์ในขณะที่ของคุณวาดชิ้นมีแนวโน้มขึ้นต่อประหลาด . จากความแตกต่างนี้ในสื่อเกิดขึ้นที่ไหน ?เจเจ : ความแตกต่างนี้มาจากความสนใจในการสังเกตภายนอกและภายใน เหล่านี้เป็นสองพื้นฐานมากกระตุ้นประสาทขับแรงกระตุ้นในการวาดและระบายสี ผมชอบวาดอะไร ผมเห็นกับตาทางกายภาพเช่นเดียวกับจิตใจของตา แต่ในท้ายที่สุด , มันเกี่ยวกับการมีเสรีภาพในการสร้างจินตภาพในสิ่งที่ฉันต้องการ ผมไม่ จำกัด โดยกลไกตลาดหรืออุดมการณ์ส่วนตัวคุณแบ่งเวลาระหว่างภาพ จิตรกรรม ประติมากรรม และออกแบบผลิตภัณฑ์เจเจ : เมื่อใดก็ตามที่ผมรู้สึกเหนื่อยหรือเบื่อกับสิ่งหนึ่ง ผมเด้งไปอีก ผมไม่มีเวลา จริง ถ้า ฉัน ทำงาน ใน หนังสือ แต่ผมแน่ใจว่าใช้เวลาหยุดพักหรือเปลี่ยนมุมมองของฉันในบางวิธี โดยสลับกิจกรรมของฉันทำไมคุณถึงเอา maharam ค่านายหน้า ?เจเจ : ผมรู้เกี่ยวกับ maharam มานานแล้ว และรู้สึกเป็นเกียรติที่จะถูกรวมอยู่ในรายชื่อของอดีตคนชื่อเสียง อยู่ใน Los Angeles สำหรับหลายปี มันเป็นไปไม่ได้ที่จะปฏิเสธอิทธิพลของชาร์ลส์และ Ray Eames . ผมเคยทำงานกับลอยในอดีต [ และ ] กับด้า และฉันเป็นแฟนใหญ่ของงานคือ พอล สูงศักดิ์ . . . . . . . - เจคอบ ฮาชิโมโตะ แสดงกับ หันมาเปิดแกลลอรี่ของฉันใน Los Angeles และมาริลีน มินเตอร์ สอนที่โรงเรียนเดิมของฉัน โรงเรียนของทัศนศิลป์ จึงมีความต่อเนื่องที่รู้สึกดีมากที