The interbranchial lymphoid tissue

The interbranchial lymphoid tissue (ILT) was recently described in the gills of salmonids. This study
examined changes in the ILT during a parasitic infection in marine environment, using amoebic gill
disease (AGD) as a model. Atlantic salmon (Salmo salar) experimentally infected with Neoparamoeba
perurans were sampled at 0, 3, 7, 14 and 28 days post challenge. Transversal sections of three areas of the
gills (dorsal, medial and ventral) were histologically assessed for morphological and cellular changes.
AGD induced morphological changes and a cellular response in the ILT of affected fish. These changes
included a significant increase in the ILT surface area in fish 28 days after AGD challenge, compared to
control fish at the same time point. The length of the ILT increased significantly 28 days post exposure in
the dorsal area of the gill arch in the fish affected by AGD. The lymphocyte density of the ILT increased
after AGD challenge, peaking at 7 days post exposure; however, by 28 days post exposure, a reduction of
lymphocyte density to values close to pre-infection levels was observed. PCNA immunostaining revealed
that epithelial hyperplasia was the most likely factor contributing to the ILT enlargement in the affected
fish.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื้อเยื่อ lymphoid interbranchial (ILT) เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้ถูกอธิบายไว้ใน gills ของ salmonids การศึกษานี้ตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงใน ILT ในระหว่างการติดเชื้อเสียงฟู่เหมือนกาฝากในสภาพแวดล้อมทางทะเล การใช้เหงือก amoebicโรค (AGD) เป็นแบบจำลอง ปลาแซลมอนแอตแลนติก (Salmo ซาลาร์) experimentally ติด Neoparamoebaperurans มีตัวอย่างที่ 0, 3, 7, 14 และ 28 วันประกาศท้าทาย ส่วน transversal ของสามด้านgills (dorsal ด้านใกล้กลาง และ ventral) ถูก histologically ประเมินการเปลี่ยนแปลงสัณฐาน และโทรศัพท์มือถือAGD เกิดการเปลี่ยนแปลงสัณฐานและการตอบสนองที่เซลลูลาร์ใน ILT ปลาที่ได้รับผลกระทบ เปลี่ยนแปลงเหล่านี้รวมเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในพื้นที่ ILT ในปลา 28 วันหลังจากความท้าทาย AGD การเปรียบเทียบกับปลาควบคุมที่จุดเวลาเดียวกัน ความยาวของ ILT เพิ่มมาก 28 วันลงสัมผัสในบริเวณ dorsal ของโค้งเหงือกในปลาที่ได้รับผลกระทบ โดย AGD ความหนาแน่นของ lymphocyte ของ ILT เพิ่มขึ้นหลังจากความท้าทาย AGD จุดที่แสงลงทุกวัน อย่างไรก็ตาม 28 วันลงแสง การลดลงของความหนาแน่นของ lymphocyte ที่ค่าใกล้ระดับเชื้อก่อนถูกตรวจสอบ Immunostaining PCNA เปิดเผยการเจริญเกิน epithelial ที่ถูกตัวเอื้อต่อการขยาย ILT ในที่ได้รับผลกระทบปลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อเยื่อน้ำเหลือง interbranchial (ILT) เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับการอธิบายในเหงือกของ salmonids การศึกษาครั้งนี้การตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงใน ILT ในระหว่างการติดเชื้อพยาธิในสภาพแวดล้อมทางทะเลโดยใช้เหงือก Amoebic โรค (AGD) เป็นนางแบบ ปลาแซลมอนแอตแลนติก (Salmo แซ) ติดเชื้อทดลองกับ Neoparamoeba perurans เก็บตัวอย่างที่ 0, 3, 7, 14 และ 28 วันท้าโพสต์ ส่วนที่ตัดขวางของพื้นที่สามของเหงือก (หลังตรงกลางและหน้าท้อง) มีการประเมินการตรวจชิ้นเนื้อสำหรับการเปลี่ยนแปลงทางสัณฐานวิทยาและโทรศัพท์มือถือ. AGD เหนี่ยวนำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางสัณฐานวิทยาและการตอบสนองของโทรศัพท์มือถือใน ILT ของปลาได้รับผลกระทบ การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้รวมถึงการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในพื้นที่ผิว ILT ในปลา 28 วันหลังจากที่ท้าทาย AGD เมื่อเทียบกับควบคุมปลาที่จุดในเวลาเดียวกัน ความยาวของ ILT เพิ่มขึ้นอย่างมาก 28 วันหลังการสัมผัสในพื้นที่ด้านหลังของซุ้มปลาในปลารับผลกระทบจากAGD ความหนาแน่นของเม็ดเลือดขาวของ ILT ที่เพิ่มขึ้นหลังจากที่ท้าทายAGD จุดที่ 7 วันเปิดรับโพสต์; อย่างไรก็ตามถึง 28 วันเปิดรับโพสต์, การลดลงของความหนาแน่นของเม็ดเลือดขาวไปเป็นค่าใกล้เคียงกับก่อนการติดเชื้อในระดับที่เป็นที่สังเกต PCNA immunostaining เปิดเผยว่าhyperplasia เยื่อบุผิวเป็นปัจจัยส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่เอื้อต่อการขยาย ILT ได้รับผลกระทบในปลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื้อเยื่อน้ำเหลือง interbranchial ( ilt ) ได้อธิบายไว้ในเหงือกของ salmonids . การศึกษานี้ตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงใน ilt ในระหว่างการติดเชื้อปรสิตในสภาพแวดล้อมทางทะเลโดยใช้เหงือกโรค ( agd ) เป็นแบบ ปลาแซลมอนแอตแลนติก ( ซาลโมซาลาร์ ) โดยมี neoparamoebaperurans จำนวน 0 , 3 , 7 , 14 และ 28 วันประกาศท้าทาย ในส่วนของพื้นที่ทั้งสามของเหงือก ( ทางด้านสื่อและภาพ , หน้า ) ประเมินสำหรับการเปลี่ยนแปลงทางสัณฐานวิทยาและเซลล์การเปลี่ยนแปลงลักษณะทางสัณฐานวิทยา agd และการตอบสนองของเซลล์ใน ilt ส่งผลกระทบต่อปลา การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้รวมที่เพิ่มขึ้นใน ilt พื้นที่ผิวในปลา 28 วันหลังจากที่ท้าทาย agd เมื่อเทียบกับควบคุมปลาที่จุดเวลาเดียวกัน ความยาวของ ilt เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญหลังการเปิดรับใน 28 วันพื้นที่ด้านหลังของเหงือกโค้งในปลาที่ได้รับผลกระทบ โดย agd . โดยความหนาแน่นของ ilt เพิ่มขึ้นหลังจากที่ท้าทาย agd จุดที่ 7 วัน หลังการ อย่างไรก็ตาม จาก 28 วัน หลังการลดโดยความหนาแน่นของค่าใกล้ระดับการติดเชื้ออยู่ก่อน ) immunostaining PCNA เปิดเผยที่เยื่อบุผิวชนิดเป็นส่วนใหญ่ปัจจัยที่เอื้อต่อ ilt ขยายในผลกระทบปลา