- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
What is Cry-It-Out (CIO)? “If your
What is Cry-It-Out (CIO)?
“If your baby is sick, then this is about as tough as controlled crying gets and you will have to be strong-minded not to scoop him into your arms to comfort him. But do try to resist as you’ll only prolong the process and his misery. Try to be efficient and calm as you change the sheet… Don’t speak to your baby, and be as quick as you can so that you don’t get his hopes up allowing him to think that he’s going to be cuddled and fed.”
-- Dr. Caroline Fertleman and Simone Cave, “Your Baby Week by Week: The ultimate guide to caring for you new baby”
We, as a culture, do very little to support new parents. Gross misconceptions about what constitutes normal sleep patterns in infancy and early childhood abound, even in professional circles.
We, as a culture, do very little to support new parents. Gross misconceptions about what constitutes normal sleep patterns in infancy and early childhood abound, even in professional circles. We have no federal maternity (let alone paternity) leave and our entire adult population is overworked and sleep deprived. Is it any wonder that the “sleep training” of babies/toddlers has become such a popular phenomenon? Akin to debates about circumcision, corporal punishment, and vaccination, the question of whether or not it is right to let a child Cry-It-Out (CIO) deeply divides American parents.
CIO, also known as “controlled crying,” is an “extinction method” of ending – “extinguishing” -- the cuing for attention, help, nourishment, hydration, support, and loving, physical comfort that is programmed into the biology of young mammals. While popularized by Dr. Richard Ferber in his 1985 book, “Solve Your Child’s Sleep Problem,” advocates of CIO date back to pre-Ferber days. In his 1946 classic entitled “Baby and Child Care,” Dr. Benjamin Spock advised parents to "say good night affectionately but firmly, walk out of the room, and don't go back."
This “don’t go back” approach perfectly describes CIO in its “unmodified” or “total extinction” form. Some pediatricians who subscribe to this method of CIO advise parents to shut the door to their baby or toddler’s room and not open it again for a full twelve-hour period. The only caveat to this involves assuming nighttime parenting duties if the child is physically ill. Yet, throwing up due to the stress of nocturnal abandonment doesn’t constitute a sign of physical illness and parents are advised by proponents of “total extinction” CIO to clean up the vomit promptly without touching the child or displaying emotion.
In its “modified extinction” form, CIO advocates argue that parents should leave a baby or toddler alone to cry to sleep. But this stressful experience is best practiced when punctuated with intermittent, and increasingly less frequent, check-ins from the caregiver. The intention of such visits is to persuade the little one verbally, or with minimal physical touch, that their nighttime expression of distress, thirst, and/or panic will not lead to the comfort being sought.
In both methods of CIO described above, babies and/or toddlers are repeatedly left alone to fall into cycles of sleep. Over time, they learn not to signal to their caregivers as the bonds of attachment fray. Proponents of CIO mistakenly refer to the resulting detached state as one in which the child has learned to “self-soothe.” This is patently false.
Recent research conducted at the University of North Texas clearly reveals that the cortisol levels of babies left alone to CIO remain at unnaturally high levels even days after they learn to stop crying/cuing for help. However, the cortisol levels of mothers -- which register as abnormally high when their babies cry -- return to normal levels in the silence. At this point, mothers and babies are no longer biologically in sync. The mothers assume all is well; they interpret their babies’ silence as proof that their little ones have learned to self-soothe. Yet, physiologically babies can’t self-soothe. Rather, CIO teaches them to panic silently and detach from those whom nature intends for them to trust.
Sarah Ockwell-Smith, a psychotherapist, doula, and UK-based author of the soon-to-be published book, “The Gentle Sleep Book: A Guide for Calm Babies, Toddlers and Pre-Schoolers” argues that the erroneous pursuit of a baby that self-soothes profoundly misleads parents. She writes: “You are categorically not leaving your baby to ‘soothe,’ you are leaving him to cry, even if it is only for periods of two minutes at a time… Is it possible to train a baby or a toddler to not call out for their parents when they are in need? Yes, it is, but this is categorically not indicative of an infant who is happy, calm and soothed.”
“Three Schools of Thought”
A human infant is born with a brain that is only 25% developed. Babies’ brains grow rapidly in the first two years of life -- up to 70% of their adult size. Hundreds of trillions of neural connections are established and billions of nerve cells develop. It’s a majestic biological orchestration requiring a great deal of REM sleep. Babies spend most of their nighttime hours in REM sleep (much more than adults) and this contributes to their frequent night waking and notorious patterns of light sleep. While frustrating for parents, these patterns are actually healthy for babies. During REM sleep, key proteins central to the construction of nerve cells are manufactured and blood flow in the brain doubles. Consider that premature babies spend 90% of their sleep time in REM.
Given our sleep-deprived, over-worked culture that embraces a hyper-independent vision of success, the question of how best to respond to the normal sleeping patterns of babies and toddlers is a loaded one. In her popular “Aha Parenting” blog, New York-based child psychologist Dr. Laura Markham, author of “Peaceful Parent, Happy Kids: How to Stop Yelling and Start Connecting,” explains there are “basically three schools of thought” with regard to the matter.
The first approach consists of “the family bed.” Here, the primary caregiver (usually a breastfeeding mother) chooses to sleep nearby her baby or toddler -- either in the same bed or in the same room. Mother and child sleep close enough to each other so that nighttime cues and signals can be responded to quickly and comfortably. Not needing to walk down a hallway after checking a bleary-looking monitor at 3am, a co-sleeping mother simply brings a night waking baby or toddler to her breast wherein they both can fall back to sleep with ease. Advocates of this approach, argue that co-sleeping, when practiced safely, is the most natural and instinctive way all breastfeeding mammals sleep. After all, consider that we are the only social mammal which can be persuaded to purposefully separate our young from their mothers during nighttime hours.
In the second approach, one finds proponents of gentle sleep training techniques such as those advocated by Markham herself as well as by Elizabeth Pantley in her popular book “The No Cry Sleep Solution.” In this school of thought, young children are not left to cry alone. However, they are taught, when developmentally appropriate, to learn to sleep, or fall back to sleep, without the constant reassurance that they naturally crave. This may involve crying. Should parents walk away when crying occurs? “Never, in my view, if you want an emotionally healthy child,” answers Markham. She continues: “Crying is fine, as long as you’re there.” It’s important to note that these gentle techniques are not taught to babies. After all, it is natural and appropriate for babies to breastfeed to sleep. “Nursing to sleep is no more a ‘bad habit’ than peeing in a diaper,” Markham writes. As children grow, they leave behind diapers as well as breastfeeding in an organic and supported way.
Eighty-five percent of the neural pathways relating to how we respond and interpret the world are formed in the earliest years of our development. Sensitive caregiving, particularly in the first three years, correlates with professional and social success/happiness in later life.
Finally, standing in stark contrast to co-sleeping and gentle sleep training advocates, one finds proponents of CIO. Like Keith and Janet in the opening story, parents practicing CIO choose to let their children cry alone into an exhausted sleep, over and over, until the little ones learn that protesting their situation is futile. Advocates of CIO may argue that Keith and Janet’s story is too extreme. “I’d never let my son cry until he vomits,” they may say. Or, they may openly admit that such a sign of distress is par for the course. Consider this recent post on a parenting FB group:
I just saw a post on another web site from a mom doing controlled crying. The poor bub has vomited from distress and is sweating to the point he needs his clothes changed - out of distress also. The other moms are commenting - be strong, stand your ground and my LO [little one] vomited too, and it gets easier... So heart breaking.
How parents and caregivers choose between these three schools of thought matters. While we may not consciously remember how we were treated in our earliest years, the first three years of human life are vital to the development of our implicit memory serving as the foundation for how we feel about relationships, trust, and love. In fact, eighty-five percent of the neural pathways relating to how we respond and interpret the world are formed in the earliest years of our development. Sensitive caregiving, particularly in the first three years, correlates with professional and social success/happiness in later life. Yes, how babies and toddlers are treated matters -- a great deal.
“If your baby is sick, then this is about as tough as controlled crying gets and you will have to be strong-minded not to scoop him into your arms to comfort him. But do try to resist as you’ll only prolong the process and his misery. Try to be efficient and calm as you change the sheet… Don’t speak to your baby, and be as quick as you can so that you don’t get his hopes up allowing him to think that he’s going to be cuddled and fed.”
-- Dr. Caroline Fertleman and Simone Cave, “Your Baby Week by Week: The ultimate guide to caring for you new baby”
We, as a culture, do very little to support new parents. Gross misconceptions about what constitutes normal sleep patterns in infancy and early childhood abound, even in professional circles.
We, as a culture, do very little to support new parents. Gross misconceptions about what constitutes normal sleep patterns in infancy and early childhood abound, even in professional circles. We have no federal maternity (let alone paternity) leave and our entire adult population is overworked and sleep deprived. Is it any wonder that the “sleep training” of babies/toddlers has become such a popular phenomenon? Akin to debates about circumcision, corporal punishment, and vaccination, the question of whether or not it is right to let a child Cry-It-Out (CIO) deeply divides American parents.
CIO, also known as “controlled crying,” is an “extinction method” of ending – “extinguishing” -- the cuing for attention, help, nourishment, hydration, support, and loving, physical comfort that is programmed into the biology of young mammals. While popularized by Dr. Richard Ferber in his 1985 book, “Solve Your Child’s Sleep Problem,” advocates of CIO date back to pre-Ferber days. In his 1946 classic entitled “Baby and Child Care,” Dr. Benjamin Spock advised parents to "say good night affectionately but firmly, walk out of the room, and don't go back."
This “don’t go back” approach perfectly describes CIO in its “unmodified” or “total extinction” form. Some pediatricians who subscribe to this method of CIO advise parents to shut the door to their baby or toddler’s room and not open it again for a full twelve-hour period. The only caveat to this involves assuming nighttime parenting duties if the child is physically ill. Yet, throwing up due to the stress of nocturnal abandonment doesn’t constitute a sign of physical illness and parents are advised by proponents of “total extinction” CIO to clean up the vomit promptly without touching the child or displaying emotion.
In its “modified extinction” form, CIO advocates argue that parents should leave a baby or toddler alone to cry to sleep. But this stressful experience is best practiced when punctuated with intermittent, and increasingly less frequent, check-ins from the caregiver. The intention of such visits is to persuade the little one verbally, or with minimal physical touch, that their nighttime expression of distress, thirst, and/or panic will not lead to the comfort being sought.
In both methods of CIO described above, babies and/or toddlers are repeatedly left alone to fall into cycles of sleep. Over time, they learn not to signal to their caregivers as the bonds of attachment fray. Proponents of CIO mistakenly refer to the resulting detached state as one in which the child has learned to “self-soothe.” This is patently false.
Recent research conducted at the University of North Texas clearly reveals that the cortisol levels of babies left alone to CIO remain at unnaturally high levels even days after they learn to stop crying/cuing for help. However, the cortisol levels of mothers -- which register as abnormally high when their babies cry -- return to normal levels in the silence. At this point, mothers and babies are no longer biologically in sync. The mothers assume all is well; they interpret their babies’ silence as proof that their little ones have learned to self-soothe. Yet, physiologically babies can’t self-soothe. Rather, CIO teaches them to panic silently and detach from those whom nature intends for them to trust.
Sarah Ockwell-Smith, a psychotherapist, doula, and UK-based author of the soon-to-be published book, “The Gentle Sleep Book: A Guide for Calm Babies, Toddlers and Pre-Schoolers” argues that the erroneous pursuit of a baby that self-soothes profoundly misleads parents. She writes: “You are categorically not leaving your baby to ‘soothe,’ you are leaving him to cry, even if it is only for periods of two minutes at a time… Is it possible to train a baby or a toddler to not call out for their parents when they are in need? Yes, it is, but this is categorically not indicative of an infant who is happy, calm and soothed.”
“Three Schools of Thought”
A human infant is born with a brain that is only 25% developed. Babies’ brains grow rapidly in the first two years of life -- up to 70% of their adult size. Hundreds of trillions of neural connections are established and billions of nerve cells develop. It’s a majestic biological orchestration requiring a great deal of REM sleep. Babies spend most of their nighttime hours in REM sleep (much more than adults) and this contributes to their frequent night waking and notorious patterns of light sleep. While frustrating for parents, these patterns are actually healthy for babies. During REM sleep, key proteins central to the construction of nerve cells are manufactured and blood flow in the brain doubles. Consider that premature babies spend 90% of their sleep time in REM.
Given our sleep-deprived, over-worked culture that embraces a hyper-independent vision of success, the question of how best to respond to the normal sleeping patterns of babies and toddlers is a loaded one. In her popular “Aha Parenting” blog, New York-based child psychologist Dr. Laura Markham, author of “Peaceful Parent, Happy Kids: How to Stop Yelling and Start Connecting,” explains there are “basically three schools of thought” with regard to the matter.
The first approach consists of “the family bed.” Here, the primary caregiver (usually a breastfeeding mother) chooses to sleep nearby her baby or toddler -- either in the same bed or in the same room. Mother and child sleep close enough to each other so that nighttime cues and signals can be responded to quickly and comfortably. Not needing to walk down a hallway after checking a bleary-looking monitor at 3am, a co-sleeping mother simply brings a night waking baby or toddler to her breast wherein they both can fall back to sleep with ease. Advocates of this approach, argue that co-sleeping, when practiced safely, is the most natural and instinctive way all breastfeeding mammals sleep. After all, consider that we are the only social mammal which can be persuaded to purposefully separate our young from their mothers during nighttime hours.
In the second approach, one finds proponents of gentle sleep training techniques such as those advocated by Markham herself as well as by Elizabeth Pantley in her popular book “The No Cry Sleep Solution.” In this school of thought, young children are not left to cry alone. However, they are taught, when developmentally appropriate, to learn to sleep, or fall back to sleep, without the constant reassurance that they naturally crave. This may involve crying. Should parents walk away when crying occurs? “Never, in my view, if you want an emotionally healthy child,” answers Markham. She continues: “Crying is fine, as long as you’re there.” It’s important to note that these gentle techniques are not taught to babies. After all, it is natural and appropriate for babies to breastfeed to sleep. “Nursing to sleep is no more a ‘bad habit’ than peeing in a diaper,” Markham writes. As children grow, they leave behind diapers as well as breastfeeding in an organic and supported way.
Eighty-five percent of the neural pathways relating to how we respond and interpret the world are formed in the earliest years of our development. Sensitive caregiving, particularly in the first three years, correlates with professional and social success/happiness in later life.
Finally, standing in stark contrast to co-sleeping and gentle sleep training advocates, one finds proponents of CIO. Like Keith and Janet in the opening story, parents practicing CIO choose to let their children cry alone into an exhausted sleep, over and over, until the little ones learn that protesting their situation is futile. Advocates of CIO may argue that Keith and Janet’s story is too extreme. “I’d never let my son cry until he vomits,” they may say. Or, they may openly admit that such a sign of distress is par for the course. Consider this recent post on a parenting FB group:
I just saw a post on another web site from a mom doing controlled crying. The poor bub has vomited from distress and is sweating to the point he needs his clothes changed - out of distress also. The other moms are commenting - be strong, stand your ground and my LO [little one] vomited too, and it gets easier... So heart breaking.
How parents and caregivers choose between these three schools of thought matters. While we may not consciously remember how we were treated in our earliest years, the first three years of human life are vital to the development of our implicit memory serving as the foundation for how we feel about relationships, trust, and love. In fact, eighty-five percent of the neural pathways relating to how we respond and interpret the world are formed in the earliest years of our development. Sensitive caregiving, particularly in the first three years, correlates with professional and social success/happiness in later life. Yes, how babies and toddlers are treated matters -- a great deal.
0/5000
ร้องมันออก (CIO) คืออะไร "ถ้าคุณเด็กป่วย นี่ คือประมาณเป็นยากเป็นควบคุมร้องไห้ ได้รับและคุณจะต้องใจเพชรไม่ตักเขาในแผ่นดินเพื่อความสะดวกสบายของเขา แต่พยายามต่อต้านเป็นคุณเท่านั้นจะทำการและพ้นทุกข์ พยายาม จะสงบเมื่อคุณเปลี่ยนแปลงแผ่นงาน... ไม่พูดคุยกับเด็กของคุณ และรวดเร็วเท่าที่คุณสามารถเพื่อให้คุณไม่ได้รับความหวังของเขาขึ้นให้เขาคิดว่า เขาจะไปนอนกอด และเลี้ยง" -Fertleman ดร.แคโรไลน์และถ้ำ Simone, "สัปดาห์โดยสัปดาห์ของทารก: แนะนำที่ดีที่สุดเพื่อดูแลคุณเด็กใหม่" เรา เป็นวัฒนธรรม ทำน้อย ๆ เพื่อสนับสนุนผู้ปกครองใหม่ รวมความเข้าใจผิดเกี่ยวกับสิ่งที่ก่อรูปแบบการนอนปกติในวัยเด็กปฐมวัยอยู่มาก แม้ในวงการมืออาชีพ เรา เป็นวัฒนธรรม ทำน้อย ๆ เพื่อสนับสนุนผู้ปกครองใหม่ รวมความเข้าใจผิดเกี่ยวกับสิ่งที่ก่อรูปแบบการนอนปกติในวัยเด็กปฐมวัยอยู่มาก แม้ในวงการมืออาชีพ เรามีไม่กลางคลอด (ให้คนเดียว paternity) ปล่อย overworked ประชากรผู้ใหญ่ของเราทั้งหมด และนอนหลับปราศจาก เป็นจุดใด ๆ "นอนฝึก" ของทารก/เด็กวัยหัดเดินได้กลายเป็น ปรากฏการณ์ยอดนิยมว่า เหมือนกับการดำเนินการเกี่ยวกับข้อมูล ลง โทษทางกาย และวัคซีน คำถามที่ว่าหรือไม่ก็ต้องให้ เด็กร้องไห้มันออก (CIO) แบ่งพ่อแม่อเมริกันอย่างลึกซึ้ง CIO เรียกอีก อย่างว่า "ควบคุมร้องไห้ จะ"สูญพันธุ์วิธีการ"การสิ้นสุด – "extinguishing" — cuing สนใจ ช่วยเหลือ บำรุง ไล่น้ำ สนับสนุน และความสะดวกสบายทางกายภาพ ความรักที่โปรแกรมในชีววิทยาของการเลี้ยงลูกด้วยนมที่เล็ก ในขณะที่ popularized โดยดร.ริชาร์ด Ferber ในหนังสือของเขาปี 1985 "แก้ปัญหาของเด็กนอนหลับ สนับสนุน CIO วันไปวันก่อน Ferber ในปี 1946 เขา คลาสสิกได้รับ "เด็กเด็กมา ดร.เบนจามิน Spock แนะนำให้"พูดดี หลับ เสน่หา แต่แน่นหนา เดินออกจากห้อง และไม่กลับไป" วิธีการนี้ "ไม่กลับ" อธิบาย CIO ใน "unmodified" หรือ "สูญพันธุ์ทั้งหมด" แบบฟอร์มสมบูรณ์ บางกุมารผู้สมัครสมาชิกวิธีการ CIO นี้แนะนำให้ปิดประตูให้ทารกของตนหรือห้องของเด็กที่หัดเดิน และไม่เปิดอีกครั้งในระยะเวลาสิบสองชั่วโมงเต็ม Caveat เท่านี้เกี่ยวข้องกับสมมติว่าหน้าที่ไปค่ำคืนถ้าเด็กป่วยจริง ยัง โยนขึ้นเนื่องจากความเครียดของบรรณาธิการ abandonment ไม่เป็นความจริงเจ็บป่วย และผู้ปกครอง โดย proponents ของ CIO "สูญพันธุ์ทั้งหมด" เพื่อล้างการอาเจียนทันทีโดยไม่ต้องสัมผัสลูก หรือแสดงอารมณ์ แบบ "แก้ไขดับ" สนับสนุน CIO ทะเลาะพ่อแม่ควรปล่อยให้เป็นทารกหรือเด็กที่หัดเดินคนเดียวร้องไห้นอน แต่ฝึกฝนประสบการณ์นี้เครียดส่วนเมื่อ punctuated โดยไม่ต่อเนื่อง และมากน้อย บ่อย เช็คอินจากภูมิปัญญา เจตนาของการเยี่ยมชมดังกล่าวจะชักชวนน้อยหนึ่งวาจา หรือ สัมผัสทางกายภาพน้อย ว่า นิพจน์ของค่ำคืนของความทุกข์ ความกระหายน้ำ และ/หรือตกใจจะไม่ทำสิ่งที่กำลังค้นหา ในทั้งสองวิธีของ CIO ข้าง เด็กทารกหรือเด็กวัยหัดเดินจะซ้ำ ๆ ซ้ายคนเดียวไปตกอยู่ในวงจรของการนอนหลับ ช่วงเวลา พวกเขาเรียนรู้ไม่ให้สัญญาณเพื่อความเรื้อรังเป็นพันธบัตรของเฟรย์ที่แนบ Proponents ของ CIO แสดงถึงรัฐเดี่ยวผลเป็นหนึ่งที่เด็กได้เรียนรู้ปลอบ "ด้วยตนเอง" นี้เป็นเหตุเท็จ วิจัยล่าสุดที่ดำเนินการที่ในมหาวิทยาลัยของนอร์ทเท็กซัสอย่างชัดเจนพบว่าระดับ cortisol ของทารกที่เหลือคนเดียวให้ CIO ยังคงอยู่ในระดับสูง unnaturally แต่วันหลังจากที่พวกเขาเรียนรู้ที่จะหยุด ร้องไห้/cuing สำหรับความช่วยเหลือ อย่างไรก็ตาม ในระดับ cortisol ของแม่ - ที่ลงทะเบียนสูงเมื่อเด็กของพวกเขาร้องไห้ - คืนสู่ระดับปกติในความเงียบอย่างผิดปกติเป็น การ ที่จุดนี้ มารดาและทารกจะไม่ชิ้นให้ตรงกัน มารดาคิดว่า ทั้งหมดเป็นอย่างดี พวกเขาตีความเงียบของเด็กทารกเป็นหลักฐานที่คนน้อยของพวกเขาได้เรียนรู้ปลอบตนเอง ยัง physiologically ทารกไม่ตนเองบรรเทา ค่อนข้าง CIO สอนให้ตื่นตระหนกอยู่เบื้องหลัง และแยกออกจากผู้ที่มีธรรมชาติสำหรับพวกเขาจะเชื่อถือ ซาราห์ Ockwell-สมิธ การ psychotherapist, doula และสหราชอาณาจักรผู้เขียนเร็ว ๆ นี้--จะเผยแพร่หนังสือ, "จองนอนอ่อนโยน: คู่มือสำหรับทารกสงบ เด็กวัยหัดเดิน และ Schoolers ก่อน" จนว่า การแสวงหาข้อผิดพลาดของเด็กตนเองพนักงานซึ้งอุตส่าห์ผู้ปกครอง เธอเขียน: "คุณ categorically ไม่เป็นออกจากของคุณเด็กปลอบ ' คุณจะทิ้งเขาร้องไห้ แม้ว่ามันจะเฉพาะสำหรับรอบระยะเวลาสองนาทีที่... มันเป็นการฝึกเด็กหรือเด็กที่หัดเดินแบบไม่เรียกสำหรับผู้ปกครองของพวกเขาเมื่อพวกเขาต้อง ใช่ มัน แต่ไม่ categorically ส่อทารกที่ มีความสุข ความสงบ และเหมาะ" "สามโรงเรียนของความคิด" ทารกมนุษย์จะเกิดกับสมองที่เพียง 25% ได้รับการพัฒนา สมองของเด็กเติบโตอย่างรวดเร็วในสองปีแรกของชีวิต - ถึง 70% ของขนาดผู้ใหญ่ ร้อย trillions เชื่อมต่อประสาทจะสร้าง และพัฒนาพันล้านเซลล์ประสาท ข่าวชีวภาพมาเจสติกต้องนอน REM มากได้ เด็กใช้เวลาส่วนใหญ่ของเวลาค่ำคืนในการนอนหลับ REM (มากกว่าผู้ใหญ่) และนี้สนับสนุนการปลุกกลางคืนบ่อยและรูปแบบอื้อฉาวของแสง ในขณะที่ลำบากให้กับผู้ปกครอง รูปแบบเหล่านี้เป็นจริงสุขภาพสำหรับเด็ก ในระหว่างนอนหลับ REM โปรตีนสำคัญศูนย์กลางการก่อสร้างของเซลล์ประสาทที่ผลิต และเลือดไหลในภาพซ้อนสมอง พิจารณาว่า เด็กก่อนวัยใช้เวลา 90% ของเวลานอนหลับใน REM ให้วัฒนธรรมของเรา ปราศจากการนอน การทำงานมากเกินไปที่นำอิสระไฮเปอร์วิสัยทัศน์ความสำเร็จ คำถามที่ว่าดีที่สุดเพื่อตอบสนองต่อรูปแบบการนอนหลับปกติของทารกและเด็กวัยหัดเดินเป็นหนึ่งโหลด ในบล็อกของเธอนิยม "ลเอนี่" จิตวิทยาเด็กจากนิวยอร์กดร.ลอร่า Markham ผู้เขียน "หลักสงบสุข ความสุขของเด็ก: วิธีหยุดตะโกน และเริ่มต้นการเชื่อมต่อ, " อธิบายโดยทั่วไปมี "สามโรงเรียนคิด" เกี่ยวกับเรื่องนี้ วิธีแรกประกอบด้วย "ครอบครัวนอน" ที่นี่ ภูมิปัญญาหลัก (ปกติแม่นม) เลือกที่จะนอนใกล้เคียงกับทารกหรือเด็กที่หัดเดิน - เตียงเดียว หรือห้องเดียวของเธอ แม่และเด็กนอนปิดกันพอให้ค่ำคืนสัญลักษณ์และสัญญาณสามารถสามารถตอบสนองได้อย่างรวดเร็ว และสะดวกสบาย แม่นอนร่วมไม่จำเป็นต้องเดินลงเป็นห้องโถงหลังจากตรวจสอบจอภาพมอง bleary พัก เพียงแค่นำคืนปลุกเด็กหรือเด็กที่หัดเดินกับเต้านมของเธอนั้นพวกเขาทั้งสองสามารถถอยกลับไปนอนอย่างง่ายดาย สนับสนุนวิธีการนี้ โต้เถียงว่า ร่วมนอน เมื่อฝึกฝนอย่างปลอดภัย เป็นธรรมชาติมากที่สุด และภาวะบอบบางแบบนอนเลี้ยงลูกด้วยนมเลี้ยงลูกด้วยนมทั้งหมด หลังจากที่ทุก พิจารณาว่า เรามีเท้าสังคมเท่านั้นที่สามารถเกลี้ยกล่อมให้ทุกหนุ่มของเราแยกจากแม่ของพวกเขาในช่วงเวลาค่ำคืน ในแนวทางที่สอง หนึ่งพบ proponents นอนอ่อนโยนฝึกเทคนิคเช่นที่ advocated โดย Markham ตัวเอง เป็น Pantley เอลิซาเบธในหนังสือยอดนิยมของเธอ "ไม่ร้องสลีโซลูชัน" ในความคิดนี้ของโรงเรียน เด็กไม่รอดร้องไห้คนเดียว อย่างไรก็ตาม พวกเขาจะสอน เมื่อ developmentally ที่เหมาะสม การเรียนรู้ การนอน ถอยกลับไปนอนหลับ โดย reassurance คงที่ที่พวกเขาใฝ่หาธรรมชาติ นี้อาจเกี่ยวข้องกับการร้องไห้ ควรปกครองเดินร้องไห้เกิดขึ้น "ไม่ ในมุมมองของฉัน คุณเด็กอารมณ์สุขภาพ คำตอบ Markham เธอยังคง: "ร้องไห้ได้ดี ตราบใดที่คุณมี" โปรดทราบว่า เทคนิคเหล่านี้อ่อนโยนจะไม่สอนให้เด็กได้ หลังจากที่ทุก มันเป็นธรรมชาติ และเหมาะสมสำหรับทารกการให้นมลูกไปนอน "พยาบาลนอนคือ ไม่เพิ่มเติม 'นิสัยเสีย' กว่า peeing ในผ้าอ้อม Markham เขียน เป็นเด็กเติบโต พวกเขาทิ้งผ้าอ้อมเช่นเดียวกับนมแม่ในทางอินทรีย์ และได้รับการสนับสนุน ร้อยละแปดสิบห้าของทางเดินประสาทที่เกี่ยวข้องกับวิธีการที่เราตอบ และตีความโลกก่อตั้งขึ้นในปีแรกสุดของการพัฒนาของเรา Caregiving สำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสามปีแรก คู่กับมืออาชีพ และสังคมประสบความสำเร็จ/ความสุขในชีวิตในภายหลัง ในที่สุด หนึ่งยืนอยู่ในทางตรงข้ามสิ้นเชิงการสนับสนุนฝึกนอนนอนร่วม และอ่อนโยน พบ proponents ของ CIO คีธและเจในเรื่องเปิด CIO การฝึกพ่อแม่เลือกให้ลูกร้องไห้คนเดียวนอนที่เหนื่อย เล่า จนกว่าเจ้าตัวเล็กเรียนรู้สถานการณ์การประท้วงไร้ประโยชน์ สนับสนุนของ CIO อาจโต้เถียงว่า คีธและของเจเรื่องมากเกินไป "ฉันจะไม่เคยปล่อยให้ฉันร้องไห้ลูกจนเขา vomits พวกเขาอาจบอก ขึ้น พวกเขาอาจยอมรับอย่างเปิดเผยว่าเครื่องหมายดังกล่าวของทุกข์หุ้นสำหรับหลักสูตร พิจารณากระทู้นี้ล่าสุดในกลุ่ม FB ไป: ผมเพิ่งเห็นโพสต์บนเว็บไซต์อื่นจากแม่ที่ทำควบคุมร้องไห้ พัทยาไม่มีอาเจียนจากทุกข์ และเป็นตากระตุก ไปยังจุดที่ต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า- จากทุกข์ยัง Moms อื่น ๆ จะให้ข้อคิดเห็น - ยืนแข็งแกร่ง ของฉันหล่อ [น้อยหนึ่ง] อาเจียนมากเกินไปและพื้นของคุณ และมันจะง่ายขึ้น... ใจมาก แบ่ง วิธีเลือกผู้ปกครองและเรื้อรังระหว่างโรงเรียนความคิดเหล่านี้สามเรื่อง ในขณะที่เราอาจไม่สติจำไว้ว่า เราได้รับการรักษาในปีแรกสุด สามปีแรกของชีวิตมนุษย์มีความสำคัญต่อการพัฒนาของหน่วยความจำของเรานัยบริการเป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับวิธีการที่เรารู้สึก เกี่ยวกับความสัมพันธ์ ความน่าเชื่อถือ ความรัก ในความเป็นจริง ร้อยละแปดสิบห้าของทางเดินประสาทที่เกี่ยวข้องกับวิธีการที่เราตอบ และตีความโลกก่อตั้งขึ้นในปีแรกสุดของการพัฒนาของเรา Caregiving สำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสามปีแรก คู่กับมืออาชีพ และสังคมประสบความสำเร็จ/ความสุขในชีวิตในภายหลัง ใช่ วิธีรักษาเด็กทารกและเด็กวัยหัดเดินเรื่อง - โปรโมชั่น
การแปล กรุณารอสักครู่..
อะไรคือสิ่งที่ Cry-It-Out (CIO)?
"ถ้าลูกน้อยของคุณมีอาการป่วยแล้วนี้เป็นเรื่องที่ยากเป็นร้องไห้ได้รับการควบคุมและคุณจะต้องมีความแข็งแรงมีใจไม่ได้ที่จะลุ้นให้เขาเข้าไปในอ้อมแขนของคุณเพื่อปลอบโยนเขา แต่ไม่พยายามที่จะต่อต้านการเป็นคุณจะยืดกระบวนการและความทุกข์ยากของเขา พยายามที่จะมีประสิทธิภาพและความสงบในขณะที่คุณเปลี่ยนแผ่น ... อย่าพูดคุยกับลูกน้อยของคุณและจะรวดเร็วที่สุดเท่าที่คุณสามารถเพื่อที่คุณจะได้รับความหวังของเขาขึ้นปล่อยให้เขาคิดว่าเขาจะได้รับการกอดและอาหาร
"- ดร. แคโรไลน์ Fertleman และ Simone ถ้ำ" เด็กของคุณสัปดาห์โดยสัปดาห์: คู่มือที่ดีที่สุดที่จะดูแลคุณลูกใหม่
"เราเป็นวัฒนธรรมให้ทำน้อยมากที่จะสนับสนุนผู้ปกครองใหม่ ความเข้าใจผิดขั้นต้นเกี่ยวกับสิ่งที่ถือว่าเป็นรูปแบบการนอนปกติในวัยทารกและวัยเด็กมากแม้จะอยู่ในวงการมืออาชีพ.
เราเป็นวัฒนธรรมให้ทำน้อยมากที่จะสนับสนุนผู้ปกครองใหม่ ความเข้าใจผิดขั้นต้นเกี่ยวกับสิ่งที่ถือว่าเป็นรูปแบบการนอนปกติในวัยทารกและวัยเด็กมากแม้จะอยู่ในวงการมืออาชีพ เราไม่มีการคลอดบุตรของรัฐบาลกลาง (ขอเป็นพ่อคนเดียว) ออกไปและประชากรผู้ใหญ่ทั้งหมดของเราจะทำงานหนักเกินไปและการนอนหลับที่ถูกลิดรอน คงไม่ต้องสงสัยใด ๆ ว่า "การฝึกอบรมการนอนหลับ" ของทารก / เด็กวัยหัดเดินดังกล่าวได้กลายเป็นปรากฏการณ์ที่นิยม? คล้ายกับการอภิปรายเกี่ยวกับการขลิบการลงโทษทางร่างกายและการฉีดวัคซีนคำถามที่ว่าหรือไม่ก็เป็นสิทธิที่จะให้เด็กร้องไห้-It-ออก (CIO) ลึกแบ่งพ่อแม่ชาวอเมริกัน.
CIO ที่เรียกกันว่า "ควบคุมร้องไห้" เป็น "วิธีการสูญเสีย" ของการสิ้นสุด - "ดับ" - cuing สำหรับความสนใจช่วยบำรุงชุ่มชื้นสนับสนุนและรักความสะดวกสบายทางกายภาพที่มีโปรแกรมลงไปในทางชีววิทยาของสัตว์เล็ก ในขณะที่ความนิยมโดยดร. ริชาร์ด Ferber ในปี 1985 หนังสือของเขา "แก้ปัญหาการนอนหลับของเด็ก" ประชาสัมพันธ์ของวัน CIO กลับไปวันก่อน Ferber ในปี 1946 คลาสสิกของเขาที่ชื่อ "เด็กและการดูแลเด็ก" ดร. เบนจามินสป็อคให้คำแนะนำผู้ปกครองที่จะ "บอกว่าคืนเสน่หา แต่หนักแน่นเดินออกจากห้องไปและไม่กลับไป." นี้ "ไม่กลับไป" วิธีการ ที่ดีที่สุดที่จะอธิบาย CIO ใน "แปร" หรือ "สูญพันธุ์รวม" รูปแบบ กุมารแพทย์บางคนที่สมัครเป็นสมาชิกกับวิธีการของซีไอโอให้คำแนะนำผู้ปกครองที่จะปิดประตูไปยังทารกเด็กวัยหัดเดินหรือห้องพักของพวกเขาและไม่เปิดอีกครั้งเป็นระยะเวลาสิบสองชั่วโมงเต็ม ข้อแม้เพียงนี้เกี่ยวข้องกับการสมมติหน้าที่เลี้ยงดูกลางคืนถ้าเด็กป่วยทางร่างกาย แต่การขว้างปาขึ้นเนื่องจากความเครียดของการละทิ้งออกหากินเวลากลางคืนไม่ได้เป็นสัญญาณของการเจ็บป่วยทางกายและพ่อแม่ผู้ปกครองจะได้รับคำแนะนำจากผู้เสนอของ "การสูญเสียรวม" CIO ในการทำความสะอาดอาเจียนทันทีโดยไม่ต้องสัมผัสเด็กหรือการแสดงอารมณ์ความรู้สึก. ใน "การปรับเปลี่ยน การสูญเสีย "รูปแบบสนับสนุน CIO ยืนยันว่าพ่อแม่ควรปล่อยให้ทารกหรือเด็กวัยหัดเดินคนเดียวที่จะร้องไห้เพื่อการนอนหลับ แต่ประสบการณ์ที่เครียดนี้จะได้รับการฝึกฝนที่ดีที่สุดเมื่อคั่นด้วยเนื่องและเพิ่มมากขึ้นบ่อยน้อยเช็คอินจากผู้ดูแล ความตั้งใจที่จะเข้าชมดังกล่าวเป็นที่จะชักชวนให้หนึ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้วยวาจาหรือด้วยการสัมผัสทางกายน้อยที่สุดว่าการแสดงออกกลางคืนของพวกเขาจากความทุกข์ความกระหายและ / หรือความหวาดกลัวจะไม่นำไปสู่ความสะดวกสบายถูกขอ. ในวิธีการทั้งสองของ CIO อธิบายไว้ข้างต้นทารก และ / หรือเด็กวัยหัดเดินที่เหลืออยู่คนเดียวซ้ำ ๆ จะตกอยู่ในวงจรของการนอนหลับ เมื่อเวลาผ่านไปพวกเขาเรียนรู้ที่จะไม่ส่งสัญญาณไปยังผู้ดูแลผู้ป่วยของพวกเขาเป็นพันธบัตรของการต่อสู้สิ่งที่แนบมา ผู้เสนอของ CIO ผิดพลาดหมายถึงรัฐเดี่ยวที่เกิดขึ้นเป็นหนึ่งในการที่เด็กได้เรียนรู้ที่จะ "ตัวเองปลอบประโลม." นี้เป็นเท็จยะ. การวิจัยล่าสุดดำเนินการที่มหาวิทยาลัยนอร์ทเท็กซัสอย่างชัดเจนแสดงให้เห็นว่าระดับคอร์ติซอของทารกที่เหลือเพียงอย่างเดียวที่จะ CIO ยังคงอยู่ในระดับที่สูงผิดธรรมชาติวันแม้หลังจากที่พวกเขาเรียนรู้ที่จะหยุดร้องไห้ / cuing เพื่อขอความช่วยเหลือ อย่างไรก็ตามระดับ cortisol ของมารดา - ซึ่งลงทะเบียนเป็นอย่างผิดปกติสูงเมื่อทารกของพวกเขาร้องไห้ - กลับสู่ระดับปกติในความเงียบ ณ จุดนี้คุณแม่และทารกจะไม่มีทางชีวภาพในซิงค์ แม่ถือว่าทั้งหมดเป็นอย่างดี; พวกเขาตีความเงียบทารกของพวกเขา 'เป็นข้อพิสูจน์ว่าคนที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ของพวกเขาได้เรียนรู้ที่จะปลอบประโลมตนเอง แต่ทางสรีรวิทยาทารกไม่สามารถปลอบตัวเอง แต่ CIO สอนพวกเขาจะหวาดกลัวอย่างเงียบ ๆ และแยกออกจากคนที่ธรรมชาติตั้งใจสำหรับพวกเขาที่จะไว้วางใจ. ซาร่าห์ Ockwell สมิ ธ นักจิตอายุรเวท doula และผู้เขียนในสหราชอาณาจักรในเร็ว ๆ นี้เพื่อจะตีพิมพ์หนังสือเล่ม "นอนหนังสืออ่อนโยน : คู่มือสำหรับทารกสงบ A, เด็กวัยหัดเดินและ Pre-Schoolers "ระบุว่าการแสวงหาที่ผิดพลาดของทารกที่บรรเทาตัวเองอย่างสุดซึ้งเข้าใจผิดพ่อแม่ เธอเขียน: "คุณเด็ดขาดไม่ทิ้งลูกน้อยของคุณ 'ปลอบ' คุณจะปล่อยให้เขาร้องไห้ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงระยะเวลาสองนาทีในเวลา ... มันเป็นไปได้ในการฝึกอบรมทารกหรือเด็กวัยหัดเดินที่จะไม่เรียก ออกมาให้พ่อแม่ของพวกเขาเมื่อพวกเขาอยู่ในความต้องการ? ใช่มันเป็น แต่นี้เป็นเด็ดขาดไม่ได้บ่งบอกถึงความเป็นเด็กทารกที่มีความสุขความสงบและผ่อนคลาย. "" สามโรงเรียนแห่งความคิด "ทารกมนุษย์เกิดมาพร้อมกับสมองที่มีเพียง25% การพัฒนา สมองของทารกเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงสองปีแรกของชีวิต - ถึง 70% ของขนาดผู้ใหญ่ของพวกเขา หลายร้อยล้านของการเชื่อมต่อระบบประสาทมีการจัดตั้งและพันล้านของเซลล์ประสาทในการพัฒนา มันเป็นแปลงทางชีวภาพอันงดงามที่ต้องมีการจัดการที่ดีของการนอนหลับ REM ทารกใช้เวลาส่วนใหญ่ของเวลากลางคืนของพวกเขาในการนอนหลับ REM (มากขึ้นกว่าผู้ใหญ่) และครั้งนี้ก่อให้เกิดความตื่นคืนของพวกเขาบ่อยและรูปแบบฉาวโฉ่ของการนอนหลับแสง ในขณะที่ที่น่าผิดหวังสำหรับผู้ปกครองรูปแบบเหล่านี้เป็นจริงสำหรับทารกที่มีสุขภาพดี ในระหว่างการนอนหลับ REM โปรตีนที่สำคัญกลางในการก่อสร้างของเซลล์ประสาทที่มีการผลิตและการไหลเวียนของเลือดในสมองคู่ พิจารณาว่าทารกคลอดก่อนกำหนดจ่าย 90% ของเวลาการนอนหลับของพวกเขาใน REM. ได้รับการนอนหลับที่ถูกลิดรอนของเราวัฒนธรรมมากกว่าทำงานที่รวบรวมวิสัยทัศน์ที่มากเกินไปเป็นอิสระจากความสำเร็จคำถามของวิธีการที่ดีที่สุดเพื่อตอบสนองต่อรูปแบบการนอนหลับปกติของทารกและเด็กวัยหัดเดิน เป็นหนึ่งในการโหลด เธอเป็นที่นิยม "Aha เลี้ยงดู" บล็อกนิวยอร์กตามนักจิตวิทยาเด็กดร. ลอร่ามาร์กแฮม, ผู้เขียนของ "ผู้ปกครองที่เงียบสงบ, เด็กมีความสุข: วิธีการหยุดตะโกนและเริ่มต้นการเชื่อมต่อ" อธิบายมี "พื้นสามโรงเรียนแห่งความคิด" มีเรื่องเกี่ยว . กับเรื่องที่วิธีการแรกประกอบด้วยที่นี่ผู้ดูแลหลัก(มักจะเป็นลูกด้วยนมแม่) เลือกที่จะนอนหลับอยู่บริเวณใกล้เคียงทารกหรือเด็กวัยหัดเดินของเธอ "เตียงครอบครัว." - ทั้งในเตียงเดียวกันหรืออยู่ในห้องเดียวกัน แม่และเด็กนอนหลับใกล้พอที่จะแต่ละอื่น ๆ เพื่อให้ตัวชี้นำกลางคืนและสัญญาณสามารถตอบสนองได้อย่างรวดเร็วและสะดวกสบาย ไม่จำเป็นต้องเดินไปตามทางเดินหลังจากการตรวจสอบการตรวจสอบมัวมองที่ 03:00 แม่ร่วมการนอนหลับเพียงแค่นำมาคืนตื่นทารกหรือเด็กวัยหัดเดินเพื่อเต้านมของเธอนั้นพวกเขาทั้งสองสามารถถอยกลับไปนอนหลับได้อย่างง่ายดาย ประชาสัมพันธ์จากวิธีนี้ยืนยันว่าร่วมการนอนหลับได้อย่างปลอดภัยเมื่อได้รับการฝึกฝนเป็นวิธีที่เป็นธรรมชาติมากที่สุดและสัญชาตญาณสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทุกนอน หลังจากที่ทุกคนพิจารณาว่าเราจะเลี้ยงลูกด้วยนมเพียงทางสังคมที่สามารถชักชวนให้เด็ดเดี่ยวแยกหนุ่มสาวของเราจากแม่ของพวกเขาในช่วงเวลากลางคืน. ในแนวทางที่สองที่หนึ่งที่พบว่าผู้เสนอเทคนิคการฝึกอบรมการนอนหลับที่อ่อนโยนเช่นผู้ที่สนับสนุนโดยมาร์คัมตัวเองเช่นเดียวกับ โดย Elizabeth Pantley ในหนังสือยอดนิยมของเธอว่า "No Cry นอนโซลูชั่น." ในโรงเรียนแห่งความคิดนี้เด็กเล็กจะไม่เหลือที่จะร้องไห้อยู่คนเดียว แต่พวกเขาได้รับการสอนตามความเหมาะสมการพัฒนาในการเรียนรู้ที่จะนอนหลับหรือถอยกลับไปนอนหลับโดยไม่มีความมั่นใจว่าพวกเขาคงกระหายธรรมชาติ นี้อาจเกี่ยวข้องกับร้องไห้ พ่อแม่ผู้ปกครองควรจะเดินออกไปเมื่อร้องไห้เกิดขึ้น? "ไม่เคยในมุมมองของฉันหากคุณต้องการเด็กที่แข็งแรงอารมณ์" คำตอบมาร์กแฮม เธอยังคง "ร้องไห้เป็นเรื่องปกติตราบใดที่คุณมี." มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่าเทคนิคอ่อนโยนเหล่านี้ไม่ได้สอนให้เด็กทารก หลังจากที่ทั้งหมดจะเป็นไปตามธรรมชาติและมีความเหมาะสมสำหรับทารกให้นมลูกจะนอนหลับ "การพยาบาลเพื่อการนอนหลับไม่ขึ้น 'นิสัยไม่ดี' กว่าฉี่ในผ้าอ้อม" มาร์กแฮมเขียน ในขณะที่เด็กเติบโตพวกเขาทิ้งผ้าอ้อมเด็กเช่นเดียวกับการเลี้ยงลูกด้วยนมในทางอินทรีย์และได้รับการสนับสนุน. ร้อยละแปดสิบห้าของเซลล์ประสาทที่เกี่ยวข้องกับวิธีการที่เราตอบสนองและแปลความหมายของโลกกำลังก่อตัวขึ้นในปีแรกของการพัฒนาของเรา การดูแลที่มีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสามปีแรกที่มีความสัมพันธ์กับมืออาชีพและความสำเร็จทางสังคม / ความสุขในชีวิตในภายหลัง. สุดท้ายที่ยืนอยู่ในทางตรงกันข้ามกับการนอนหลับร่วมและสนับสนุนการฝึกอบรมการนอนหลับที่อ่อนโยนหนึ่งที่พบว่าผู้เสนอของ CIO เช่นเดียวกับคี ธ และเจเน็ตในเรื่องการเปิดการฝึก CIO พ่อแม่เลือกที่จะให้บุตรหลานของตนร้องไห้อยู่คนเดียวเป็นนอนหลับหมดซ้ำแล้วซ้ำอีกจนคนน้อยได้เรียนรู้ว่าการประท้วงสถานการณ์ของพวกเขาไร้ประโยชน์ ประชาสัมพันธ์จาก CIO อาจโต้แย้งว่าคี ธ และเรื่องราวของเจเน็ตเป็นมากเกินไป "ผมไม่เคยต้องการให้ลูกชายของฉันร้องไห้จนกว่าเขาจะอาเจียน" พวกเขาอาจจะพูดว่า หรือพวกเขาอาจเปิดเผยยอมรับว่าดังกล่าวเป็นสัญญาณของความทุกข์เป็นที่ตราไว้หุ้นสำหรับหลักสูตร พิจารณานี้โพสต์เมื่อเร็ว ๆ นี้กลุ่มเลี้ยงดู FB นี้: ฉันเพิ่งเห็นโพสต์ในเว็บไซต์อื่นจากการทำแม่ร้องไห้ควบคุมได้ Bub ยากจนได้อาเจียนออกมาจากความทุกข์และมีเหงื่อออกไปยังจุดที่เขาต้องการเสื้อผ้าของเขาเปลี่ยนแปลง - ออกจากความทุกข์ยัง แม่อื่น ๆ ที่มีการแสดงความคิดเห็น - มีความแข็งแรงยืนพื้นดินของคุณและ LO ของฉัน [น้อยหนึ่ง] อาเจียนมากเกินไปและจะได้รับง่ายขึ้น ... ดังนั้นทำลายหัวใจ. พ่อแม่ผู้ปกครองและผู้ดูแลเลือกระหว่างทั้งสามโรงเรียนในเรื่องความคิด ในขณะที่เราอาจจะไม่ได้มีสติจำได้ว่าวิธีการที่เราได้รับการรักษาในช่วงปีที่ผ่านเราสามปีแรกของชีวิตมนุษย์มีความสำคัญต่อการพัฒนาของหน่วยความจำโดยปริยายของเราทำหน้าที่เป็นรากฐานสำหรับวิธีการที่เรารู้สึกเกี่ยวกับความสัมพันธ์ความไว้วางใจและความรัก ในความเป็นจริงร้อยละแปดสิบห้าของเซลล์ประสาทที่เกี่ยวข้องกับวิธีการที่เราตอบสนองและแปลความหมายของโลกกำลังก่อตัวขึ้นในปีแรกของการพัฒนาของเรา การดูแลที่มีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสามปีแรกที่มีความสัมพันธ์กับมืออาชีพและความสำเร็จทางสังคม / ความสุขในชีวิตในภายหลัง ใช่วิธีการที่ทารกและเด็กเล็กได้รับการปฏิบัติในเรื่อง - การจัดการที่ดี
"ถ้าลูกน้อยของคุณมีอาการป่วยแล้วนี้เป็นเรื่องที่ยากเป็นร้องไห้ได้รับการควบคุมและคุณจะต้องมีความแข็งแรงมีใจไม่ได้ที่จะลุ้นให้เขาเข้าไปในอ้อมแขนของคุณเพื่อปลอบโยนเขา แต่ไม่พยายามที่จะต่อต้านการเป็นคุณจะยืดกระบวนการและความทุกข์ยากของเขา พยายามที่จะมีประสิทธิภาพและความสงบในขณะที่คุณเปลี่ยนแผ่น ... อย่าพูดคุยกับลูกน้อยของคุณและจะรวดเร็วที่สุดเท่าที่คุณสามารถเพื่อที่คุณจะได้รับความหวังของเขาขึ้นปล่อยให้เขาคิดว่าเขาจะได้รับการกอดและอาหาร
"- ดร. แคโรไลน์ Fertleman และ Simone ถ้ำ" เด็กของคุณสัปดาห์โดยสัปดาห์: คู่มือที่ดีที่สุดที่จะดูแลคุณลูกใหม่
"เราเป็นวัฒนธรรมให้ทำน้อยมากที่จะสนับสนุนผู้ปกครองใหม่ ความเข้าใจผิดขั้นต้นเกี่ยวกับสิ่งที่ถือว่าเป็นรูปแบบการนอนปกติในวัยทารกและวัยเด็กมากแม้จะอยู่ในวงการมืออาชีพ.
เราเป็นวัฒนธรรมให้ทำน้อยมากที่จะสนับสนุนผู้ปกครองใหม่ ความเข้าใจผิดขั้นต้นเกี่ยวกับสิ่งที่ถือว่าเป็นรูปแบบการนอนปกติในวัยทารกและวัยเด็กมากแม้จะอยู่ในวงการมืออาชีพ เราไม่มีการคลอดบุตรของรัฐบาลกลาง (ขอเป็นพ่อคนเดียว) ออกไปและประชากรผู้ใหญ่ทั้งหมดของเราจะทำงานหนักเกินไปและการนอนหลับที่ถูกลิดรอน คงไม่ต้องสงสัยใด ๆ ว่า "การฝึกอบรมการนอนหลับ" ของทารก / เด็กวัยหัดเดินดังกล่าวได้กลายเป็นปรากฏการณ์ที่นิยม? คล้ายกับการอภิปรายเกี่ยวกับการขลิบการลงโทษทางร่างกายและการฉีดวัคซีนคำถามที่ว่าหรือไม่ก็เป็นสิทธิที่จะให้เด็กร้องไห้-It-ออก (CIO) ลึกแบ่งพ่อแม่ชาวอเมริกัน.
CIO ที่เรียกกันว่า "ควบคุมร้องไห้" เป็น "วิธีการสูญเสีย" ของการสิ้นสุด - "ดับ" - cuing สำหรับความสนใจช่วยบำรุงชุ่มชื้นสนับสนุนและรักความสะดวกสบายทางกายภาพที่มีโปรแกรมลงไปในทางชีววิทยาของสัตว์เล็ก ในขณะที่ความนิยมโดยดร. ริชาร์ด Ferber ในปี 1985 หนังสือของเขา "แก้ปัญหาการนอนหลับของเด็ก" ประชาสัมพันธ์ของวัน CIO กลับไปวันก่อน Ferber ในปี 1946 คลาสสิกของเขาที่ชื่อ "เด็กและการดูแลเด็ก" ดร. เบนจามินสป็อคให้คำแนะนำผู้ปกครองที่จะ "บอกว่าคืนเสน่หา แต่หนักแน่นเดินออกจากห้องไปและไม่กลับไป." นี้ "ไม่กลับไป" วิธีการ ที่ดีที่สุดที่จะอธิบาย CIO ใน "แปร" หรือ "สูญพันธุ์รวม" รูปแบบ กุมารแพทย์บางคนที่สมัครเป็นสมาชิกกับวิธีการของซีไอโอให้คำแนะนำผู้ปกครองที่จะปิดประตูไปยังทารกเด็กวัยหัดเดินหรือห้องพักของพวกเขาและไม่เปิดอีกครั้งเป็นระยะเวลาสิบสองชั่วโมงเต็ม ข้อแม้เพียงนี้เกี่ยวข้องกับการสมมติหน้าที่เลี้ยงดูกลางคืนถ้าเด็กป่วยทางร่างกาย แต่การขว้างปาขึ้นเนื่องจากความเครียดของการละทิ้งออกหากินเวลากลางคืนไม่ได้เป็นสัญญาณของการเจ็บป่วยทางกายและพ่อแม่ผู้ปกครองจะได้รับคำแนะนำจากผู้เสนอของ "การสูญเสียรวม" CIO ในการทำความสะอาดอาเจียนทันทีโดยไม่ต้องสัมผัสเด็กหรือการแสดงอารมณ์ความรู้สึก. ใน "การปรับเปลี่ยน การสูญเสีย "รูปแบบสนับสนุน CIO ยืนยันว่าพ่อแม่ควรปล่อยให้ทารกหรือเด็กวัยหัดเดินคนเดียวที่จะร้องไห้เพื่อการนอนหลับ แต่ประสบการณ์ที่เครียดนี้จะได้รับการฝึกฝนที่ดีที่สุดเมื่อคั่นด้วยเนื่องและเพิ่มมากขึ้นบ่อยน้อยเช็คอินจากผู้ดูแล ความตั้งใจที่จะเข้าชมดังกล่าวเป็นที่จะชักชวนให้หนึ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้วยวาจาหรือด้วยการสัมผัสทางกายน้อยที่สุดว่าการแสดงออกกลางคืนของพวกเขาจากความทุกข์ความกระหายและ / หรือความหวาดกลัวจะไม่นำไปสู่ความสะดวกสบายถูกขอ. ในวิธีการทั้งสองของ CIO อธิบายไว้ข้างต้นทารก และ / หรือเด็กวัยหัดเดินที่เหลืออยู่คนเดียวซ้ำ ๆ จะตกอยู่ในวงจรของการนอนหลับ เมื่อเวลาผ่านไปพวกเขาเรียนรู้ที่จะไม่ส่งสัญญาณไปยังผู้ดูแลผู้ป่วยของพวกเขาเป็นพันธบัตรของการต่อสู้สิ่งที่แนบมา ผู้เสนอของ CIO ผิดพลาดหมายถึงรัฐเดี่ยวที่เกิดขึ้นเป็นหนึ่งในการที่เด็กได้เรียนรู้ที่จะ "ตัวเองปลอบประโลม." นี้เป็นเท็จยะ. การวิจัยล่าสุดดำเนินการที่มหาวิทยาลัยนอร์ทเท็กซัสอย่างชัดเจนแสดงให้เห็นว่าระดับคอร์ติซอของทารกที่เหลือเพียงอย่างเดียวที่จะ CIO ยังคงอยู่ในระดับที่สูงผิดธรรมชาติวันแม้หลังจากที่พวกเขาเรียนรู้ที่จะหยุดร้องไห้ / cuing เพื่อขอความช่วยเหลือ อย่างไรก็ตามระดับ cortisol ของมารดา - ซึ่งลงทะเบียนเป็นอย่างผิดปกติสูงเมื่อทารกของพวกเขาร้องไห้ - กลับสู่ระดับปกติในความเงียบ ณ จุดนี้คุณแม่และทารกจะไม่มีทางชีวภาพในซิงค์ แม่ถือว่าทั้งหมดเป็นอย่างดี; พวกเขาตีความเงียบทารกของพวกเขา 'เป็นข้อพิสูจน์ว่าคนที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ของพวกเขาได้เรียนรู้ที่จะปลอบประโลมตนเอง แต่ทางสรีรวิทยาทารกไม่สามารถปลอบตัวเอง แต่ CIO สอนพวกเขาจะหวาดกลัวอย่างเงียบ ๆ และแยกออกจากคนที่ธรรมชาติตั้งใจสำหรับพวกเขาที่จะไว้วางใจ. ซาร่าห์ Ockwell สมิ ธ นักจิตอายุรเวท doula และผู้เขียนในสหราชอาณาจักรในเร็ว ๆ นี้เพื่อจะตีพิมพ์หนังสือเล่ม "นอนหนังสืออ่อนโยน : คู่มือสำหรับทารกสงบ A, เด็กวัยหัดเดินและ Pre-Schoolers "ระบุว่าการแสวงหาที่ผิดพลาดของทารกที่บรรเทาตัวเองอย่างสุดซึ้งเข้าใจผิดพ่อแม่ เธอเขียน: "คุณเด็ดขาดไม่ทิ้งลูกน้อยของคุณ 'ปลอบ' คุณจะปล่อยให้เขาร้องไห้ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงระยะเวลาสองนาทีในเวลา ... มันเป็นไปได้ในการฝึกอบรมทารกหรือเด็กวัยหัดเดินที่จะไม่เรียก ออกมาให้พ่อแม่ของพวกเขาเมื่อพวกเขาอยู่ในความต้องการ? ใช่มันเป็น แต่นี้เป็นเด็ดขาดไม่ได้บ่งบอกถึงความเป็นเด็กทารกที่มีความสุขความสงบและผ่อนคลาย. "" สามโรงเรียนแห่งความคิด "ทารกมนุษย์เกิดมาพร้อมกับสมองที่มีเพียง25% การพัฒนา สมองของทารกเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงสองปีแรกของชีวิต - ถึง 70% ของขนาดผู้ใหญ่ของพวกเขา หลายร้อยล้านของการเชื่อมต่อระบบประสาทมีการจัดตั้งและพันล้านของเซลล์ประสาทในการพัฒนา มันเป็นแปลงทางชีวภาพอันงดงามที่ต้องมีการจัดการที่ดีของการนอนหลับ REM ทารกใช้เวลาส่วนใหญ่ของเวลากลางคืนของพวกเขาในการนอนหลับ REM (มากขึ้นกว่าผู้ใหญ่) และครั้งนี้ก่อให้เกิดความตื่นคืนของพวกเขาบ่อยและรูปแบบฉาวโฉ่ของการนอนหลับแสง ในขณะที่ที่น่าผิดหวังสำหรับผู้ปกครองรูปแบบเหล่านี้เป็นจริงสำหรับทารกที่มีสุขภาพดี ในระหว่างการนอนหลับ REM โปรตีนที่สำคัญกลางในการก่อสร้างของเซลล์ประสาทที่มีการผลิตและการไหลเวียนของเลือดในสมองคู่ พิจารณาว่าทารกคลอดก่อนกำหนดจ่าย 90% ของเวลาการนอนหลับของพวกเขาใน REM. ได้รับการนอนหลับที่ถูกลิดรอนของเราวัฒนธรรมมากกว่าทำงานที่รวบรวมวิสัยทัศน์ที่มากเกินไปเป็นอิสระจากความสำเร็จคำถามของวิธีการที่ดีที่สุดเพื่อตอบสนองต่อรูปแบบการนอนหลับปกติของทารกและเด็กวัยหัดเดิน เป็นหนึ่งในการโหลด เธอเป็นที่นิยม "Aha เลี้ยงดู" บล็อกนิวยอร์กตามนักจิตวิทยาเด็กดร. ลอร่ามาร์กแฮม, ผู้เขียนของ "ผู้ปกครองที่เงียบสงบ, เด็กมีความสุข: วิธีการหยุดตะโกนและเริ่มต้นการเชื่อมต่อ" อธิบายมี "พื้นสามโรงเรียนแห่งความคิด" มีเรื่องเกี่ยว . กับเรื่องที่วิธีการแรกประกอบด้วยที่นี่ผู้ดูแลหลัก(มักจะเป็นลูกด้วยนมแม่) เลือกที่จะนอนหลับอยู่บริเวณใกล้เคียงทารกหรือเด็กวัยหัดเดินของเธอ "เตียงครอบครัว." - ทั้งในเตียงเดียวกันหรืออยู่ในห้องเดียวกัน แม่และเด็กนอนหลับใกล้พอที่จะแต่ละอื่น ๆ เพื่อให้ตัวชี้นำกลางคืนและสัญญาณสามารถตอบสนองได้อย่างรวดเร็วและสะดวกสบาย ไม่จำเป็นต้องเดินไปตามทางเดินหลังจากการตรวจสอบการตรวจสอบมัวมองที่ 03:00 แม่ร่วมการนอนหลับเพียงแค่นำมาคืนตื่นทารกหรือเด็กวัยหัดเดินเพื่อเต้านมของเธอนั้นพวกเขาทั้งสองสามารถถอยกลับไปนอนหลับได้อย่างง่ายดาย ประชาสัมพันธ์จากวิธีนี้ยืนยันว่าร่วมการนอนหลับได้อย่างปลอดภัยเมื่อได้รับการฝึกฝนเป็นวิธีที่เป็นธรรมชาติมากที่สุดและสัญชาตญาณสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทุกนอน หลังจากที่ทุกคนพิจารณาว่าเราจะเลี้ยงลูกด้วยนมเพียงทางสังคมที่สามารถชักชวนให้เด็ดเดี่ยวแยกหนุ่มสาวของเราจากแม่ของพวกเขาในช่วงเวลากลางคืน. ในแนวทางที่สองที่หนึ่งที่พบว่าผู้เสนอเทคนิคการฝึกอบรมการนอนหลับที่อ่อนโยนเช่นผู้ที่สนับสนุนโดยมาร์คัมตัวเองเช่นเดียวกับ โดย Elizabeth Pantley ในหนังสือยอดนิยมของเธอว่า "No Cry นอนโซลูชั่น." ในโรงเรียนแห่งความคิดนี้เด็กเล็กจะไม่เหลือที่จะร้องไห้อยู่คนเดียว แต่พวกเขาได้รับการสอนตามความเหมาะสมการพัฒนาในการเรียนรู้ที่จะนอนหลับหรือถอยกลับไปนอนหลับโดยไม่มีความมั่นใจว่าพวกเขาคงกระหายธรรมชาติ นี้อาจเกี่ยวข้องกับร้องไห้ พ่อแม่ผู้ปกครองควรจะเดินออกไปเมื่อร้องไห้เกิดขึ้น? "ไม่เคยในมุมมองของฉันหากคุณต้องการเด็กที่แข็งแรงอารมณ์" คำตอบมาร์กแฮม เธอยังคง "ร้องไห้เป็นเรื่องปกติตราบใดที่คุณมี." มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่าเทคนิคอ่อนโยนเหล่านี้ไม่ได้สอนให้เด็กทารก หลังจากที่ทั้งหมดจะเป็นไปตามธรรมชาติและมีความเหมาะสมสำหรับทารกให้นมลูกจะนอนหลับ "การพยาบาลเพื่อการนอนหลับไม่ขึ้น 'นิสัยไม่ดี' กว่าฉี่ในผ้าอ้อม" มาร์กแฮมเขียน ในขณะที่เด็กเติบโตพวกเขาทิ้งผ้าอ้อมเด็กเช่นเดียวกับการเลี้ยงลูกด้วยนมในทางอินทรีย์และได้รับการสนับสนุน. ร้อยละแปดสิบห้าของเซลล์ประสาทที่เกี่ยวข้องกับวิธีการที่เราตอบสนองและแปลความหมายของโลกกำลังก่อตัวขึ้นในปีแรกของการพัฒนาของเรา การดูแลที่มีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสามปีแรกที่มีความสัมพันธ์กับมืออาชีพและความสำเร็จทางสังคม / ความสุขในชีวิตในภายหลัง. สุดท้ายที่ยืนอยู่ในทางตรงกันข้ามกับการนอนหลับร่วมและสนับสนุนการฝึกอบรมการนอนหลับที่อ่อนโยนหนึ่งที่พบว่าผู้เสนอของ CIO เช่นเดียวกับคี ธ และเจเน็ตในเรื่องการเปิดการฝึก CIO พ่อแม่เลือกที่จะให้บุตรหลานของตนร้องไห้อยู่คนเดียวเป็นนอนหลับหมดซ้ำแล้วซ้ำอีกจนคนน้อยได้เรียนรู้ว่าการประท้วงสถานการณ์ของพวกเขาไร้ประโยชน์ ประชาสัมพันธ์จาก CIO อาจโต้แย้งว่าคี ธ และเรื่องราวของเจเน็ตเป็นมากเกินไป "ผมไม่เคยต้องการให้ลูกชายของฉันร้องไห้จนกว่าเขาจะอาเจียน" พวกเขาอาจจะพูดว่า หรือพวกเขาอาจเปิดเผยยอมรับว่าดังกล่าวเป็นสัญญาณของความทุกข์เป็นที่ตราไว้หุ้นสำหรับหลักสูตร พิจารณานี้โพสต์เมื่อเร็ว ๆ นี้กลุ่มเลี้ยงดู FB นี้: ฉันเพิ่งเห็นโพสต์ในเว็บไซต์อื่นจากการทำแม่ร้องไห้ควบคุมได้ Bub ยากจนได้อาเจียนออกมาจากความทุกข์และมีเหงื่อออกไปยังจุดที่เขาต้องการเสื้อผ้าของเขาเปลี่ยนแปลง - ออกจากความทุกข์ยัง แม่อื่น ๆ ที่มีการแสดงความคิดเห็น - มีความแข็งแรงยืนพื้นดินของคุณและ LO ของฉัน [น้อยหนึ่ง] อาเจียนมากเกินไปและจะได้รับง่ายขึ้น ... ดังนั้นทำลายหัวใจ. พ่อแม่ผู้ปกครองและผู้ดูแลเลือกระหว่างทั้งสามโรงเรียนในเรื่องความคิด ในขณะที่เราอาจจะไม่ได้มีสติจำได้ว่าวิธีการที่เราได้รับการรักษาในช่วงปีที่ผ่านเราสามปีแรกของชีวิตมนุษย์มีความสำคัญต่อการพัฒนาของหน่วยความจำโดยปริยายของเราทำหน้าที่เป็นรากฐานสำหรับวิธีการที่เรารู้สึกเกี่ยวกับความสัมพันธ์ความไว้วางใจและความรัก ในความเป็นจริงร้อยละแปดสิบห้าของเซลล์ประสาทที่เกี่ยวข้องกับวิธีการที่เราตอบสนองและแปลความหมายของโลกกำลังก่อตัวขึ้นในปีแรกของการพัฒนาของเรา การดูแลที่มีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสามปีแรกที่มีความสัมพันธ์กับมืออาชีพและความสำเร็จทางสังคม / ความสุขในชีวิตในภายหลัง ใช่วิธีการที่ทารกและเด็กเล็กได้รับการปฏิบัติในเรื่อง - การจัดการที่ดี
การแปล กรุณารอสักครู่..
แล้วร้องไห้ออกมา ( CIO )
" ถ้าลูกของคุณไม่สบาย แล้วมันเกี่ยวกับที่ยากควบคุม ร้องไห้ได้ และคุณจะต้องมีจิตใจเข้มแข็ง ไม่ต้องตักเขาไว้ในอ้อมแขนเพื่อปลอบเขา แต่ไม่พยายามที่จะต่อต้านคุณจะยืดกระบวนการและความทุกข์ยากของเขา ลองให้มีประสิทธิภาพและความสงบเมื่อคุณเปลี่ยนแผ่น . . . . . . . อย่าพูดกับทารกของคุณและเป็นอย่างรวดเร็วเท่าที่คุณสามารถเพื่อให้คุณไม่ได้รับความหวังของเขาขึ้นมาให้เขาคิดว่าเขาจะต้องนอนกอด และอาหาร "
-- ดร. แคโรไลน์ fertleman และซีโมนถ้ำ " สัปดาห์ทารกของคุณโดยสัปดาห์ : คู่มือที่ดีที่สุดเพื่อการดูแลคุณลูกใหม่ "
เราเป็นวัฒนธรรม ทำน้อยมากที่จะสนับสนุนผู้ปกครองใหม่ทั้งหมดเกี่ยวกับสิ่งที่ถือว่าเป็นรูปแบบการนอนที่ผิดปกติในวัยทารกและวัยเด็กมาก แม้แต่ในแวดวงวิชาชีพ
เราเป็นวัฒนธรรม ทำน้อยมากที่จะสนับสนุนผู้ปกครองใหม่ ทั้งหมดเกี่ยวกับสิ่งที่ถือว่าเป็นรูปแบบการนอนที่ผิดปกติในวัยทารกและวัยเด็กมาก แม้แต่ในวงการมืออาชีพเราไม่มีรัฐบาลคลอด ( อย่าว่าแต่บิดา ) จากประชากรผู้ใหญ่ทั้งหมดของเรามีมาก และไม่ได้นอนเลย มันไม่น่าแปลกใจที่ฝึกอบรม " นอน " ของทารก / เด็กวัยหัดเดินได้กลายมาเป็นปรากฏการณ์ที่เป็นที่นิยม คล้ายกับการอภิปรายเกี่ยวกับการขลิบ , การลงโทษ , สิบโท และวัคซีนคำถามของหรือไม่มันเป็นสิทธิที่จะให้เด็กร้องไห้ออกมา ( CIO ) ลึกแบ่งพ่อแม่อเมริกัน
CIO หรือที่เรียกว่า " ควบคุมร้องไห้ " เป็น " วิธีการ " จบ " ดับเพลิง " ) -- cuing ความสนใจ , ช่วย , บำรุง , ความชุ่มชื้น , สนับสนุน , และรักความสะดวกสบายทางกายภาพที่เป็นโปรแกรมในชีววิทยาของหนุ่ม สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ในขณะที่ popularized โดยดร.ริชาร์ด Ferber ในหนังสือ 1985 " แก้ปัญหาการนอนของเด็ก " สนับสนุนวันที่ CIO กลับไปก่อน Ferber วัน ใน 1946 คลาสสิกเรื่อง " การดูแลเด็กทารกและเด็ก ดร. เบนจามิน สป็อคแนะนำผู้ปกครองให้ " บอกราตรีสวัสดิ์เสน่หา แต่แน่น เดินออกไปจากห้อง และไม่กลับไป
"" ไม่กลับ " อธิบายถึงวิธีการอย่างสมบูรณ์ CIO ใน " แปร " หรือ " การสูญพันธุ์ " รวมแบบฟอร์ม มีกุมารแพทย์ที่สมัครสมาชิกวิธีการที่ดีนี้แนะนำผู้ปกครองที่จะปิดประตูให้เด็ก หรือห้องเด็กวัยหัดเดินของพวกเขา และไม่เปิดมันอีกสิบสองชั่วโมงเต็มระยะเวลา caveat เท่านั้นนี้เกี่ยวข้องกับสมมติว่ากลางคืนเลี้ยงดูหน้าที่ถ้าเด็กทางร่างกายป่วย ยังโยนขึ้นเนื่องจากความเครียดของ Nocturnal การทอดทิ้งไม่ก่อให้เกิดอาการเจ็บป่วยทางกาย และพ่อแม่ควรโดยผู้เสนอของ " การสูญพันธุ์ " รวม CIO เพื่อทำความสะอาดอาเจียนทันทีโดยไม่ต้องสัมผัสลูก หรือแสดงอารมณ์
ของ " แก้ไขแบบฟอร์มการสูญพันธุ์ " สนับสนุน CIO โต้เถียงว่า พ่อแม่ควรปล่อยให้เด็ก หรือ เด็กคนเดียว ร้องไห้ หลับแต่ประสบการณ์นี้เครียดที่ดีที่สุดคือฝึกเมื่อ punctuated ด้วยเป็นพักๆ และเพิ่มขึ้นน้อยกว่าที่พบบ่อย , เช็คอินได้จากผู้ดูแล ความตั้งใจของชมเช่น เพื่อชักชวนให้เจ้าตัวเล็กด้วยวาจา หรือด้วยการสัมผัสทางกายน้อยที่สุดที่ตนกลางคืนการแสดงออกของความทุกข์ กระหาย และ / หรือ ตื่นตระหนกจะไม่นำไปสู่ความสะดวกสบายที่ถูกขอ
ของ CIO ที่อธิบายข้างต้นทั้งสองวิธีทารกและ / หรือเด็กที่มีซ้ำๆเหลือคนเดียวที่จะตกอยู่ในวัฏจักรของการนอนหลับ ในช่วงเวลาที่พวกเขาเรียนรู้ที่จะไม่ส่งสัญญาณให้ผู้ดูแลเป็นสายใยของความผูกพันอย่างยับเยิน ผู้เสนอของ CIO ผิดพลาดดูผลภายในรัฐเป็นหนึ่งที่เด็กจะได้เรียนรู้ที่จะ " ปลอบใจตัวเอง " นี่เห็นๆ
ปลอมการวิจัยล่าสุดศึกษาที่ University of North Texas ชัดเจน พบว่า ระดับ Cortisol ของทารกทิ้งให้อยู่คนเดียวจะยังคงอยู่ที่ระดับสูง CIO ผิดธรรมชาติ แม้แต่วันหลังจากที่พวกเขาเรียนรู้ที่จะหยุดร้องไห้ / cuing ช่วย อย่างไรก็ตาม ระดับฮอร์โมนของมารดาซึ่งจดทะเบียนสูงผิดปกติ เมื่อลูกร้องไห้ -- กลับสู่ระดับปกติในความเงียบ ณจุดนี้
" ถ้าลูกของคุณไม่สบาย แล้วมันเกี่ยวกับที่ยากควบคุม ร้องไห้ได้ และคุณจะต้องมีจิตใจเข้มแข็ง ไม่ต้องตักเขาไว้ในอ้อมแขนเพื่อปลอบเขา แต่ไม่พยายามที่จะต่อต้านคุณจะยืดกระบวนการและความทุกข์ยากของเขา ลองให้มีประสิทธิภาพและความสงบเมื่อคุณเปลี่ยนแผ่น . . . . . . . อย่าพูดกับทารกของคุณและเป็นอย่างรวดเร็วเท่าที่คุณสามารถเพื่อให้คุณไม่ได้รับความหวังของเขาขึ้นมาให้เขาคิดว่าเขาจะต้องนอนกอด และอาหาร "
-- ดร. แคโรไลน์ fertleman และซีโมนถ้ำ " สัปดาห์ทารกของคุณโดยสัปดาห์ : คู่มือที่ดีที่สุดเพื่อการดูแลคุณลูกใหม่ "
เราเป็นวัฒนธรรม ทำน้อยมากที่จะสนับสนุนผู้ปกครองใหม่ทั้งหมดเกี่ยวกับสิ่งที่ถือว่าเป็นรูปแบบการนอนที่ผิดปกติในวัยทารกและวัยเด็กมาก แม้แต่ในแวดวงวิชาชีพ
เราเป็นวัฒนธรรม ทำน้อยมากที่จะสนับสนุนผู้ปกครองใหม่ ทั้งหมดเกี่ยวกับสิ่งที่ถือว่าเป็นรูปแบบการนอนที่ผิดปกติในวัยทารกและวัยเด็กมาก แม้แต่ในวงการมืออาชีพเราไม่มีรัฐบาลคลอด ( อย่าว่าแต่บิดา ) จากประชากรผู้ใหญ่ทั้งหมดของเรามีมาก และไม่ได้นอนเลย มันไม่น่าแปลกใจที่ฝึกอบรม " นอน " ของทารก / เด็กวัยหัดเดินได้กลายมาเป็นปรากฏการณ์ที่เป็นที่นิยม คล้ายกับการอภิปรายเกี่ยวกับการขลิบ , การลงโทษ , สิบโท และวัคซีนคำถามของหรือไม่มันเป็นสิทธิที่จะให้เด็กร้องไห้ออกมา ( CIO ) ลึกแบ่งพ่อแม่อเมริกัน
CIO หรือที่เรียกว่า " ควบคุมร้องไห้ " เป็น " วิธีการ " จบ " ดับเพลิง " ) -- cuing ความสนใจ , ช่วย , บำรุง , ความชุ่มชื้น , สนับสนุน , และรักความสะดวกสบายทางกายภาพที่เป็นโปรแกรมในชีววิทยาของหนุ่ม สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ในขณะที่ popularized โดยดร.ริชาร์ด Ferber ในหนังสือ 1985 " แก้ปัญหาการนอนของเด็ก " สนับสนุนวันที่ CIO กลับไปก่อน Ferber วัน ใน 1946 คลาสสิกเรื่อง " การดูแลเด็กทารกและเด็ก ดร. เบนจามิน สป็อคแนะนำผู้ปกครองให้ " บอกราตรีสวัสดิ์เสน่หา แต่แน่น เดินออกไปจากห้อง และไม่กลับไป
"" ไม่กลับ " อธิบายถึงวิธีการอย่างสมบูรณ์ CIO ใน " แปร " หรือ " การสูญพันธุ์ " รวมแบบฟอร์ม มีกุมารแพทย์ที่สมัครสมาชิกวิธีการที่ดีนี้แนะนำผู้ปกครองที่จะปิดประตูให้เด็ก หรือห้องเด็กวัยหัดเดินของพวกเขา และไม่เปิดมันอีกสิบสองชั่วโมงเต็มระยะเวลา caveat เท่านั้นนี้เกี่ยวข้องกับสมมติว่ากลางคืนเลี้ยงดูหน้าที่ถ้าเด็กทางร่างกายป่วย ยังโยนขึ้นเนื่องจากความเครียดของ Nocturnal การทอดทิ้งไม่ก่อให้เกิดอาการเจ็บป่วยทางกาย และพ่อแม่ควรโดยผู้เสนอของ " การสูญพันธุ์ " รวม CIO เพื่อทำความสะอาดอาเจียนทันทีโดยไม่ต้องสัมผัสลูก หรือแสดงอารมณ์
ของ " แก้ไขแบบฟอร์มการสูญพันธุ์ " สนับสนุน CIO โต้เถียงว่า พ่อแม่ควรปล่อยให้เด็ก หรือ เด็กคนเดียว ร้องไห้ หลับแต่ประสบการณ์นี้เครียดที่ดีที่สุดคือฝึกเมื่อ punctuated ด้วยเป็นพักๆ และเพิ่มขึ้นน้อยกว่าที่พบบ่อย , เช็คอินได้จากผู้ดูแล ความตั้งใจของชมเช่น เพื่อชักชวนให้เจ้าตัวเล็กด้วยวาจา หรือด้วยการสัมผัสทางกายน้อยที่สุดที่ตนกลางคืนการแสดงออกของความทุกข์ กระหาย และ / หรือ ตื่นตระหนกจะไม่นำไปสู่ความสะดวกสบายที่ถูกขอ
ของ CIO ที่อธิบายข้างต้นทั้งสองวิธีทารกและ / หรือเด็กที่มีซ้ำๆเหลือคนเดียวที่จะตกอยู่ในวัฏจักรของการนอนหลับ ในช่วงเวลาที่พวกเขาเรียนรู้ที่จะไม่ส่งสัญญาณให้ผู้ดูแลเป็นสายใยของความผูกพันอย่างยับเยิน ผู้เสนอของ CIO ผิดพลาดดูผลภายในรัฐเป็นหนึ่งที่เด็กจะได้เรียนรู้ที่จะ " ปลอบใจตัวเอง " นี่เห็นๆ
ปลอมการวิจัยล่าสุดศึกษาที่ University of North Texas ชัดเจน พบว่า ระดับ Cortisol ของทารกทิ้งให้อยู่คนเดียวจะยังคงอยู่ที่ระดับสูง CIO ผิดธรรมชาติ แม้แต่วันหลังจากที่พวกเขาเรียนรู้ที่จะหยุดร้องไห้ / cuing ช่วย อย่างไรก็ตาม ระดับฮอร์โมนของมารดาซึ่งจดทะเบียนสูงผิดปกติ เมื่อลูกร้องไห้ -- กลับสู่ระดับปกติในความเงียบ ณจุดนี้
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- คุณไม่ต้องการฉัน ฉันจะไปจากชีวิตคุณ
- ฉันแพ้ผัก
- สาวคนนี้
- I Fade out
- ปั่นจักรยาน
- Effect of music on labor pain relief, an
- ปั่นจักรยาน
- เพื่อให้เธอมาสนใจ
- As long as you are breathing, you can be
- Summarizing economic events
- an amounts owed by the customers
- The company’s structure is rigidly hiera
- With Red Hat, Microsoft, IBM, Mirantis O
- อาจจะแบ่งสีผิวกับชาวต่างชาติ
- cupid just bitten kissable lip balm stai
- I would go through a second choice
- เศรษฐี
- Confused or unsure
- คุณทานเสร็จละหรอ
- I was watching the video with sister.Wha
- Just imagine i am with you
- ไปหาคนที่คุณถูกใจเถอะ
- (1). Design output shall be documented a
- เราเริ่มออกเดินทางเวลา
