4.2. Status of caries and the estab

4.2. Status of caries and the establishment of caries
prevention systems
The status of caries was similar in S.R. and P.P. In addition, the
prevalence of caries and the proportion of children who had
not undergone dental treatment were both significantly
higher than those seen in Japan (Fig. 1) [12]. Furthermore, the
mean dft and DMFT scores obtained in this survey were higher
than those seen in previous studies of Cambodian oral health
[8,13] and were also higher than those observed in Japan for all
age groups.
There was no difference in the severity of caries between
S.R. and P.P. However, the data for the 3- and 5-year-olds
suggested that caries was more severe in older children. This
indicates that measures aimed at preventing caries in deciduous
teeth and promoting childhood dental treatment might
prevent caries aggravation. The 12-year-olds exhibited many
first molars that should have been removed, which suggests
the importance of caries prevention measures immediately
after the eruption of permanent teeth.
Among the 5-year-olds, those living in S.R. displayed a
slightly higher treatment rate. Conversely, the treatment rate
for the 12-year-olds was slightly higher in P.P. Although the
proportion of 5-year-olds who had not had their teeth treated
was slightly higher in P.P., the proportion of 12-year-olds who
had not had their teeth treated was significantly higher in S.R
than in P.P. (p < 0.05).
In S.R., 22.9% of 5-year-olds had undergone dental treatment,
whereas it was only 12.0% in P.P. This was presumably
because there are health-care institutions [14] that provide
young children with dental care in S.R.
Conversely, the proportion of 12-year-olds who had undergone
dental treatment (54.4%) was higher in P.P. than in
S.R. because P.P. has a number of dental clinics that provide
school-age children with dental treatment.
However, most of the treated teeth had secondary caries or
were fractured so it is necessary to increase awareness of
caries via preventive education and post treatment advice.
According to the results of our survey, the percentage of
children who had developed the habit of brushing their teeth
one to three times a day was high in all age groups. However,
the dental plaque deposition was clearly noted in a large
number of children, which suggests that most of them had not developed the habit of brushing their teeth. Few of the parents
of the children in any age group were in the habit of helping
their children to brush the teeth. Thus, providing appropriate
advice on tooth brushing and brushing habits at home would
be expected to reduce the incidence of caries in Cambodia.
In general, the parents' awareness of the oral health of
their children was low; that is, dental plaque deposition was
clearly observed, but few parents helped their children to
brush their teeth, and both parents and their children had
developed the habit of eating snacks between meals. Therefore,
it is also necessary to increase parents' awareness
regarding the oral health of their children.
To achieve this, it is important that Cambodian dental
professionals, in collaboration with those from other countries,
promote health and oral hygiene education, provide
advice, develop environments in which people can receive
free or inexpensive dental care services, and establish systems
for the prevention of dental disorders.
4.3. Dietary habits
As part of the survey, the subjects were asked questions about
how often they ate meals and snacks to examine the relationship
between the nutritional status of children and caries.
Most of the children who only had one meal per day
frequently ate snacks, presumably as supplementary food.
However, traditional Cambodian snacks are usually sweet.
Such snacks are available throughout the country, and both
adults and children enjoy them. Therefore, the high prevalence of caries observed in this study might have been
partially caused by the irregular intake of meals and the
consumption of snacks purchased at kindergartens and
schools, which the children kept secret from their parents. As
the results of this study suggest that many Cambodian people
have a habit of eating snacks, such as cakes and other sweet
foods, it is necessary to provide them with appropriate advice
on oral care after meals.
No nutritional problems were identified in any of the
children because their parents could afford to send them to
kindergarten/school and to feed them adequately.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.2. สถานะของสถานประกอบการของผุผุระบบป้องกันสถานะของผุ S.R. และพีพี แห่งส่วนผุและสัดส่วนของเด็กที่มีไม่เปลี่ยนการรักษาทันตกรรมได้ทั้งสองอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าที่เห็นในญี่ปุ่น (Fig. 1) [12] นอกจากนี้ การdft เฉลี่ยและคะแนน DMFT รับในแบบสำรวจนี้ได้สูงขึ้นกว่าที่เห็นในการศึกษาก่อนหน้านี้ของกัมพูชาเพื่อสุขภาพช่องปาก[8,13] และก็ยังสูงกว่าที่พบในญี่ปุ่นทั้งหมดกลุ่มอายุมีไม่มีความแตกต่างในความรุนแรงของผุระหว่างS.R. และพีพี อย่างไรก็ตาม ข้อมูลสำหรับ 3 และ 5-ปีแนะนำว่า ผุรุนแรงมากขึ้นในเด็ก นี้บ่งชี้ว่า มาตรการเพื่อป้องกันไม่ให้ผุในผลัดใบฟันและการส่งเสริมการรักษาทางทันตกรรมเด็กอาจป้องกันผุทำให้รุนแรงขึ้น 12 ปีจัดแสดงจำนวนมากmolars แรกที่ควรจะถูกเอาออก ซึ่งแสดงให้เห็นความสำคัญของมาตรการป้องกันการผุทันทีหลังจากการปะทุของฟันหมู่ 5 ปี ผู้อยู่อาศัยใน S.R. แสดงเป็นอัตราการรักษาสูงขึ้นเล็กน้อย ในทางกลับกัน อัตราการรักษาสำหรับ 12 ปีสูงขึ้นเล็กน้อยในพีพี แม้ว่าการสัดส่วนของ 5 ปีที่ไม่เคยมีฟันของพวกเขาถือว่าสูงขึ้นเล็กน้อยในพีพี สัดส่วนของเด็กอายุ 12 ปีที่มีไม่มีฟันของพวกเขาถือว่าไม่สูงมากใน S.Rกว่าในพีพี (p < 0.05)ใน S.R., 22.9% ของเด็กอายุ 5 ปีมีเปลี่ยนการรักษาทันตกรรมในขณะที่มันเป็นเพียง 12.0% ในพีพี นี้ถูกสันนิษฐานว่าเนื่องจากมีสถาบันดูแลสุขภาพ [14] ที่ให้เด็กเล็กและการดูแลทันตกรรมใน S.R.ในทางกลับกัน สัดส่วนของ 12 ปีที่เคยรักษาทางทันตกรรม (54.4%) สูงกว่าพีพีกว่าในS.R. เนื่องจากพีพีจำนวนคลินิกทันตกรรมที่ให้เด็กโรงเรียนอายุ ด้วยการรักษาทางทันตกรรมอย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ของฟันบำบัดมีผุรอง หรือมี fractured ดังนั้นจึงจำเป็นต้องเพิ่มการรับรู้ของผุผ่านป้องกันศึกษาและโพสต์รักษาแนะนำตามผลการสำรวจของเรา เปอร์เซ็นต์ของเด็กมีพัฒนานิสัยการแปรงฟันของพวกเขาวันหนึ่งถึงสามเท่าได้ในทุกกลุ่มอายุ อย่างไรก็ตามสะสมคราบจุลินทรีย์ได้ระบุไว้ชัดเจนในขนาดใหญ่จำนวนของเด็ก เห็นว่า ส่วนใหญ่จะได้พัฒนานิสัยการแปรงฟันของพวกเขา ผู้ปกครองน้อยมากเด็กในกลุ่มอายุใดก็ได้ช่วยให้เป็นนิสัยลูกให้แปรงฟัน ดังนั้น ให้บริการที่เหมาะสมคำแนะนำเกี่ยวกับฟันแปรง และแปรงนิสัยที่บ้านจะสามารถคาดว่าจะลดอุบัติการณ์ของการผุในกัมพูชาในทั่วไป การรับรู้ของผู้ปกครองของสุขภาพช่องปากของเด็กอยู่ในระดับต่ำ กล่าวคือ มีหินปูนสะสมสังเกตชัดเจน แต่น้อยพ่อแม่ช่วยลูกแปรงฟันของพวกเขา และผู้ปกครองและเด็กพัฒนานิสัยการรับประทานอาหารว่างระหว่างมื้ออาหาร ดังนั้นนอกจากนี้ยังจำเป็นต้องเพิ่มการรับรู้ของผู้ปกครองเกี่ยวกับสุขภาพช่องปากของเด็กเพื่อให้บรรลุนี้ ทันตกรรมที่กัมพูชาผู้เชี่ยวชาญ ร่วมกับจากประเทศอื่น ๆส่งเสริมการศึกษาสุขภาพและอนามัยช่องปาก ให้คำแนะนำ พัฒนาสภาพแวดล้อมที่คนสามารถได้รับฟรี หรือทันตกรรมราคาไม่แพงดูแลบริการ และสร้างระบบสำหรับการป้องกันโรคฟัน4.3. อุปนิสัยเป็นส่วนหนึ่งของการสำรวจ เรื่องถูกถามคำถามเกี่ยวกับบ่อยกินอาหารและอาหารว่างเพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างโภชนาการของเด็กและผุส่วนใหญ่ของเด็กที่มีอาหาร 1 มื้อต่อวันเท่านั้นมักกินขนมขบเคี้ยว สันนิษฐานว่าเป็นอาหารเสริมอย่างไรก็ตาม ขนมโบราณกัมพูชามักหวานอาหารดังกล่าวมีทั่วประเทศ และทั้งสองผู้ใหญ่และเด็กกับพวกเขา ดังนั้น ความชุกสูงของผุที่พบในการศึกษานี้อาจมีบางส่วนเกิดจากการบริโภคที่ผิดปกติของอาหารและปริมาณของอาหารที่ซื้อที่ kindergartens และโรงเรียน ที่เด็กรองเท้าจากพ่อ เป็นผลการศึกษานี้แนะนำให้คนกัมพูชามีนิสัยการกินอาหารว่าง เค้กและหวานอื่น ๆอาหาร จำเป็นต้องมีคำแนะนำที่เหมาะสมในการดูแลช่องปากหลังอาหารระบุไม่มีปัญหาทางโภชนาการในการเด็กเนื่องจากพ่อไม่สามารถจะส่งให้โรงเรียนอนุบาล/โรงเรียนและ ให้อาหารอย่างเพียงพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.2 . และสถานะของการจัดตั้งระบบป้องกันฟันผุ

สถานะของการเป็นเหมือนแม่ และ PP นอกจากนี้
ความชุกของฟันผุและสัดส่วนของเด็กที่ไม่ได้รับการรักษาฟันทั้งคู่

อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าที่เห็นในญี่ปุ่น ( รูปที่ 1 ) [ 12 ] นอกจากนี้
หมายถึง DFT และคะแนน dmft ได้รับในการสำรวจนี้สูงกว่า
กว่าที่เห็นในการศึกษาก่อนหน้านี้ของกัมพูชา
[ สุขภาพช่องปาก 8,13 ] และยังสูงกว่าที่พบในประเทศญี่ปุ่นสำหรับทุกกลุ่มอายุ
.
ไม่มีความแตกต่างในระดับความรุนแรงของโรคฟันผุและระหว่าง
แม่ PP แต่ข้อมูลที่ 3 - และเด็กห้าขวบ
แนะนำว่าฟันผุรุนแรงมากกว่าในเด็ก . นี้บ่งชี้ว่า มีมาตรการในการป้องกัน

โรคฟันผุในฟันน้ำนมฟัน และส่งเสริมการรักษาทางทันตกรรมในวัยเด็กอาจ
ป้องกันฟันผุกำเริบ . เด็ก 12 ขวบ มีหลาย
ก่อนฟันกรามที่ควรจะถูกลบออก , ซึ่งแสดงให้เห็นความสำคัญของการป้องกันโรคฟันผุ

ทันทีหลังจากการขึ้นของฟันถาวร
ในหมู่เด็กห้าขวบที่อาศัยอยู่ในแม่แสดง
สูงขึ้นเล็กน้อย การรักษาอัตรา ในทางกลับกัน การรักษาอัตรา
สำหรับ 12 ปี olds ได้สูงขึ้นเล็กน้อยใน PP แม้ว่า
สัดส่วนของเด็กห้าขวบที่ไม่ได้มีฟันของพวกเขาถือว่า
สูงกว่าเล็กน้อยใน PP , สัดส่วนของ 12 ปีขึ้นไปที่ไม่มีฟัน
ถือว่าสูงกว่าใน s.r
กว่า PP ( P < 0.05 ) ในแม่ 22.9
, % ของเด็กห้าขวบที่ได้รับทันตกรรมรักษา
ในขณะที่มันเป็นเพียง 12.0 % ใน PP นี้สันนิษฐาน
เพราะมีการดูแลสุขภาพสถาบัน [ 14 ] ให้
เด็กกับการดูแลทันตกรรมในแม่
ในทางกลับกัน สัดส่วนของเด็ก 12 ขวบ ที่ได้รับการรักษาทันตกรรม
( 54.4 เปอร์เซ็นต์ ) สูงกว่าใน PP มากกว่า
แม่เพราะ PP มีหมายเลขของคลินิกทันตกรรมที่ให้บริการทันตกรรมรักษาเด็กวัยเรียนด้วย

แต่ . ส่วนใหญ่ของการรักษาฟันก็ผุมัธยมศึกษาหรือ
ทำให้แตก ดังนั้นมันเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อเพิ่มความตระหนักในการป้องกันฟันผุได้ผ่านการศึกษาและคำแนะนำ

โพสต์การรักษา ตามผลการสำรวจของเราค่า
เด็กมีการพัฒนานิสัยการแปรงฟันของพวกเขา
หนึ่งถึงสามครั้งต่อวันสูงในกลุ่มอายุทั้งหมด อย่างไรก็ตาม การสะสมคราบจุลินทรีย์
ทันตแพทย์สังเกตอย่างชัดเจนในจํานวนมาก
เด็ก ,ซึ่งชี้ให้เห็นว่าส่วนใหญ่ของพวกเขาไม่ได้พัฒนานิสัยในการแปรงฟันของพวกเขา ไม่กี่ของพ่อแม่
ของเด็กในกลุ่มอายุใด ๆอยู่ในนิสัยของการช่วย
เด็กแปรงฟัน ดังนั้น การให้คำแนะนำที่เหมาะสมในการแปรงฟัน และนิสัยในการแปรงฟัน

ที่บ้านจะถูกคาดว่าจะลดอุบัติการณ์ของโรคฟันผุในประเทศกัมพูชา .
ในทั่วไปการรับรู้ของผู้ปกครองของสุขภาพช่องปาก
เด็กต่ำ นั่นคือ คราบจุลินทรีย์สะสมอยู่
อย่างชัดเจน สังเกต แต่พ่อแม่ไม่ช่วยเด็ก

แปรงฟันของตน และทั้งผู้ปกครองและเด็กของพวกเขา
พัฒนานิสัยการกินของว่างระหว่างมื้อ ดังนั้น ,
มันก็ยังเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อเพิ่มความตระหนักเกี่ยวกับพ่อแม่

สุขภาพช่องปากของเด็กเพื่อให้บรรลุนี้ , มันเป็นสิ่งสำคัญที่เขมร ผู้เชี่ยวชาญด้านทันตกรรม
, ในความร่วมมือกับคนที่มาจากประเทศอื่น ๆ ส่งเสริมการศึกษาและสุขภาพช่องปาก

แนะนำให้พัฒนาสภาพแวดล้อม ซึ่งประชาชนสามารถรับบริการการดูแลทันตกรรมฟรีหรือราคาไม่แพง

และสร้างระบบเพื่อป้องกันฟัน disorders .
4.3 . บริโภคนิสัย
เป็นส่วนหนึ่งของการสำรวจครูถามคำถามเกี่ยวกับ
วิธีการที่พวกเขามักจะกินอาหาร และขนม เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะโภชนาการของเด็ก

ส่วนใหญ่ และโรคฟันผุ เด็กที่มีเพียงหนึ่งมื้อต่อวัน
บ่อย กินขนม ซึ่งสันนิษฐานว่าเป็นอาหารเสริม .
แต่ขนมแบบดั้งเดิมเขมรมักจะหวาน
เช่น อาหารว่าง ใช้ได้ทั่วทั้งประเทศและทั้ง
ผู้ใหญ่และเด็กสนุกกับพวกเขา ดังนั้น ความชุกของฟันผุ พบในการศึกษาครั้งนี้อาจจะเกิดจากการบริโภคผิดปกติ
บางส่วนของอาหารและการบริโภคขนมที่ซื้อ

และโรงเรียนอนุบาลที่โรงเรียน ซึ่งเด็กๆ เก็บไว้เป็นความลับจากพ่อแม่ของพวกเขา โดย
พบว่าหลายๆ คนเขมร
มีนิสัยการกินขนมเช่นเค้กและของหวาน
อื่น ๆ มันเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อให้พวกเขาด้วยคำแนะนำที่เหมาะสมในการดูแลช่องปาก

หลังอาหาร ปัญหาโภชนาการที่ถูกระบุในใด ๆของ
เด็ก เพราะพ่อแม่อาจจะส่งพวกเขาไปโรงเรียน / โรงเรียน
และให้อาหารอย่างเพียงพอ