Chapter 627 – Treasure Storage Pavi

Chapter 627 – Treasure Storage Pavilion (1)

Standing in the circle of light, Su Luo only felt her mind being dazed. When she opened her eyes again, the surrounding scenery had already changed.

Su Luo opened her eyes and felt that the light in front of her eyes were exceptionally glaring. She couldn’t help but to use her hands to cover her eyes.

Only after a good while was she able to adapt to the light here.

Su Luo raised her head, and swept her eyes in all four directions.

Right now, appearing in front of her was a huge cave.

Inside the cave, there were rows of yellow rosewood shelves arranged neatly and in an orderly manner.

On the shelves, the treasures with spirit force were arranged by categories, the surroundings were all bathed in rays of light, like the stars in the sky, twinkling and dazzling.

This cave gave Su Luo a feeling somewhat resembling a modern supermarket. It gave her a familiar feeling.

Su Luo carefully examined everything and noticed that the area of this cave wasn’t really big. It was probably about several hundred square meters in dimension.

However, she thought about it slightly and understood.

Nangong Liuyun and her were not in the same room, this showed that there were at least more than two rooms inside the Royal Treasure Storage Pavilion.

“This is the Nangong clan’s Treasure Storage Pavilion? Isn’t it rather too rich?” Su Luo’s eyes looked all around.

Every single spirit treasure was wrapped up by a layer of dim light, appearing very captivating.

Just when Su Luo was lamenting, the little divine dragon inside her space poked his head out.

“Awoo, awoo——” the little divine dragon, seeing the spirit treasures around, suddenly opened his little mouth.

She only heard the sound of something breaking, and when Su Luo opened her eyes again to look, the light wrapped around the spirit treasures, without exception, had all disappeared.

Su Luo, startled, opened her eyes wide and poked at the little divine dragon’s head: “What did you do?”

The little divine dragon jumped up two or three times in Su Luo’s embrace. Expressing his wishes by gently rubbing his plump little belly, he mumbled pitifully to Su Luo: “Hungry…….”

“Just a while ago, those clouds of spiritual energy were all absorbed by you, yet you are still hungry?” Su Luo woke up to reality from being dazzled, grabbing the little divine dragon and scowling directly at him.

Those spiritual energy lingering around the surrounding spirit treasures were the essence and best feature of this place. After losing it, the formidable power it had would weaken greatly.

However, the little divine dragon, in one breath, had absorbed it all. If this was seen by Nangong Family’s ancestor, very likely, he would catch the little divine dragon and make him into stew.

Unexpectedly, the little divine dragon himself didn’t seem to be aware of this being his fault. He grabbed Su Luo’s hands and placed it on his soft belly, deflated his small mouth pitifully, and anxiously and impatiently looked at Su Luo: “Still hungry…….”

That soft and yielding tiny appearance was extremely adorable, making others pity him while also being affectionate towards him. It made people wish that they could deliver all the good things under Heaven to him.

“However, all of these have been swallowed by you, you tell me, what’s to be done?” Su Luo’s spread out both hands, expressing her helplessness.

Originally, among these spirit treasures were a few items that she fancied, but now, since their effectiveness had been weakened greatly, she naturally would not take them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 627 - เทรเชอร์จัดเก็บพาวิลเลี่ยน (1)

ยืนในวงกลมของแสงซู Luo เพียงรู้สึกว่าใจของเธอถูกมึนงง เมื่อเธอเปิดตาของเธออีกครั้งทิวทัศน์โดยรอบมีการเปลี่ยนแปลงอยู่แล้ว.

ซู Luo เปิดตาของเธอและรู้สึกว่าแสงในสายตาของเธอเป็นที่เห็นได้ชัดเป็นพิเศษ เธอไม่สามารถช่วย แต่จะใช้มือของเธอเพื่อให้ครอบคลุมดวงตาของเธอ.

เท่านั้นหลังจากที่ในขณะที่ดีคือเธอสามารถที่จะปรับตัวเข้ากับแสงที่นี่.

ซู Luo ยกศีรษะของเธอและกวาดสายตาของเธอในทุกสี่ทิศทาง.

ตอนนี้ที่ปรากฏใน ด้านหน้าของเธอเป็นถ้ำขนาดใหญ่.

ภายในถ้ำมีแถวของชั้นวางชิงชันสีเหลืองจัดอย่างเรียบร้อยและในลักษณะที่เป็นระเบียบ.

บนชั้นวางสมบัติที่มีพลังวิญญาณถูกจัดตามประเภทสภาพแวดล้อมที่มีการอาบน้ำทั้งหมดในรังสีของแสง เหมือนดวงดาวในท้องฟ้าและวิบวับพราว.

ถ้ำนี้ทำให้ซู Luo ความรู้สึกค่อนข้างคล้ายซูเปอร์มาร์เก็ตที่ทันสมัย มันทำให้เธอรู้สึกคุ้นเคย.

ซู Luo ตรวจสอบอย่างรอบคอบทุกอย่างและสังเกตเห็นว่าพื้นที่ของถ้ำแห่งนี้ไม่ได้ใหญ่จริงๆ มันก็อาจจะเกี่ยวกับหลายร้อยตารางเมตรในมิติ.

แต่เธอคิดเกี่ยวกับมันเล็กน้อยและเข้าใจ.

Nangong Liuyun และเธอไม่ได้อยู่ในห้องเดียวกันนี้พบว่ามีอย่างน้อยมากกว่าสองห้องพักภายในโรงแรมรอยัลพาวิลเลี่ยนเทรเชอร์จัดเก็บข้อมูล

"นี่คือตระกูล Nangong สมบัติของการจัดเก็บพาวิลเลี่ยน? มันไม่ได้เป็นที่ค่อนข้างอุดมไปด้วยหรือไม่ "ตาซู Luo มองรอบ ๆ .

ทุกสมบัติจิตวิญญาณเดียวถูกห่อด้วยชั้นของแสงไฟสลัวที่ปรากฏน่ารักมาก.

เพียงเมื่อซู Luo กำลังทุกข์มังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่อยู่ภายในพื้นที่ของเธอแหย่เขา หัวออก.

"Awoo, awoo--" มังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เราได้เห็นสมบัติจิตวิญญาณที่อยู่รอบ ๆ ก็เปิดปากเล็ก ๆ ของเขา.

เธอได้ยินเสียงอะไรบางอย่างทำลายและเมื่อซู Luo เปิดตาของเธออีกครั้งเพื่อดูแสงห่อ รอบสมบัติจิตวิญญาณโดยไม่มีข้อยกเว้นมีทั้งหมดหายไป.

ซู Luo ตกใจ, เปิดตาของเธอกว้างและจิ้มที่หัวมังกรศักดิ์สิทธิ์น้อย: "คุณทำอะไร?"

มังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยกระโดดขึ้นสองหรือสามครั้งในซู Luo ของ โอบกอด. แสดงความปรารถนาของเขาเบา ๆ ถูหน้าท้องเล็ก ๆ ของเขาอวบเขาพึมพำอย่างน่าสมเพชไปซู Luo: "หิว ...... ."

"แค่ที่ผ่านมาในขณะที่เมฆเหล่านั้นของพลังทางจิตวิญญาณทั้งหมดถูกดูดซึมโดยคุณ แต่คุณยังคงหิว" ซู Luo? ตื่นขึ้นมาสู่ความเป็นจริงจากการถูกละลานตาโลภมังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยและทำหน้าบึ้งโดยตรงที่เขา.

บรรดาพลังทางจิตวิญญาณเอ้อระเหยรอบรอบสมบัติจิตวิญญาณเป็นสาระสำคัญและคุณลักษณะที่ดีที่สุดของสถานที่แห่งนี้ หลังจากที่สูญเสียมันอำนาจที่น่ากลัวมันก็จะลดลงอย่างมาก.

อย่างไรก็ตามมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ในลมหายใจได้ดูดซึมมันทั้งหมด ถ้าเรื่องนี้ก็เห็นบรรพบุรุษ Nangong ในครอบครัวมีโอกาสมากที่เขาจะจับมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ และทำให้เขาเข้าไปในสตูว์.

โดยไม่คาดคิดมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ของตัวเองไม่ได้ดูเหมือนจะตระหนักถึงความผิดของเขานี้เป็น เขาคว้ามือซู Luo และวางมันลงบนหน้าท้องอ่อนของเขากิ่วปากเล็ก ๆ ของเขาอย่างน่าสมเพชและความกังวลใจและหงุดหงิดมองที่ซู Luo: "ยังคงหิว ...... ."

ที่อ่อนนุ่มและยอมปรากฏตัวเล็ก ๆ น่ารักมากทำให้คนอื่น ๆ สงสารเขาในขณะที่ ที่ยังเป็นที่รักใคร่ต่อเขา มันทำให้คนต้องการให้พวกเขาสามารถส่งมอบทุกสิ่งที่ดีภายใต้ฟ้ากับเขา.

"อย่างไรก็ตามสิ่งเหล่านี้ได้รับการกลืนกินโดยคุณคุณบอกฉันสิ่งที่จะต้องทำ?" ซู Luo ของแผ่ออกมาจากมือทั้งสองแสดงความไร้อำนาจของเธอ

แต่เดิมในคลังจิตวิญญาณเหล่านี้มีไม่กี่รายการว่าเธอ fancied แต่ตอนนี้เนื่องจากประสิทธิภาพของพวกเขาได้รับการลดลงอย่างมากเธอธรรมชาติจะไม่ใช้พวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ฉัน–สมบัติกระเป๋า ( 1 ) ศาลายืนอยู่ในแสงสว่าง ซู ลู เพียงรู้สึกว่าจิตใจของเธอกำลังงง . เมื่อเธอลืมตาขึ้นอีกครั้ง ทิวทัศน์รอบข้างก็เปลี่ยนไปซูลูลืมตาขึ้นและรู้สึกว่าไฟในสายตาของเธอจ้องมองเป็นพิเศษ เธอไม่สามารถช่วย แต่จะใช้มือของเธอปิดตาเธอซะหลังจากที่ในขณะที่ดีเธอสามารถปรับให้เข้ากับแสงสว่างที่นี่เลยซู หลัว ยกศีรษะของเธอ และกวาดสายตาของเธอทั้ง 4 ทิศตอนนี้ ปรากฏต่อหน้าเธอ เป็นถ้ำขนาดใหญ่ภายในถ้ำ มีแถวของชั้นวางชิงชันเหลืองจัดอย่างเรียบร้อยและในลักษณะที่เป็นระเบียบบนชั้นวาง , สมบัติกับวิญญาณบังคับถูกจัดเรียงตามหมวดหมู่สิ่งแวดล้อมทั้งหมดถูกอาบด้วยแสงเหมือนกับดวงดาวในท้องฟ้า ส่องแสงระยิบระยับ และพราวถ้ำนี้ให้ ซู ลู ความรู้สึกค่อนข้างคล้ายซุปเปอร์มาร์เก็ตที่ทันสมัย มันให้ความรู้สึกที่คุ้นเคยซูหลัวรอบคอบตรวจทุกอย่าง และสังเกตเห็นว่าพื้นที่ของถ้ำไม่ใหญ่จริงๆ มันอาจจะเกี่ยวกับหลายร้อยตารางเมตรในขนาดอย่างไรก็ตาม เธอก็คิดว่ามันเล็กน้อย และเข้าใจนังก๊อกและ liuyun ของเธอไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน พบว่า มีอย่างน้อยมากกว่า 2 ห้อง ภายในพระราชสมบัติกระเป๋าโรง ." นี่นังก๊อก ตระกูลสมบัติกระเป๋าศาลาหรือ มันไม่ค่อนข้างรวยเกินไป ? " ซู หลัว ดวงตามองไปรอบตัวสมบัติวิญญาณทุกถูกหุ้มด้วยชั้นของแสงสลัวปรากฏมากน่ารักเมื่อซูหลัวก็ครวญ เทพมังกรน้อยในพื้นที่ของเธอ poked หัวของเขาออก" ไอวู โอ๊ย . . . " มังกรเทพน้อย , เห็นวิญญาณสมบัติอยู่ ก็เปิดปากเล็กๆของเขาเธอได้ยินเสียงอะไรบางอย่างแตก และเมื่อ ซู ลูลืมตาขึ้นอีกครั้งเพื่อดูแสงห่อหุ้มจิตวิญญาณสมบัติ โดยไม่มีข้อยกเว้น ได้หายตัวไปซู หลัว , ตกใจ , เปิดตาของเธอกว้างและจิ้มที่หัวเล็กน้อย เทพมังกร : " สิ่งที่คุณทำ ? "มังกรเทพน้อยกระโดดขึ้นสองหรือสามครั้งใน ซู ลู โอบกอด การแสดงความปรารถนาของเขาโดยการค่อย ๆลูบท้องน้อยของเขา อวบ เขาพึมพำอย่างน่าเวทนา ซู หลัว : " . . . . . . . หิว" เมื่อสักครู่ เหล่าเมฆพลังงานมโนมัยถูกดูดซึมโดยคุณ แต่คุณยังหิว " ซู หลัวตื่นขึ้นมาเพื่อความเป็นจริงจากลานคว้ามังกรเทพน้อยและหน้ามุ่ยที่เขาโดยตรงพวกพลังงานมโนมัยเอ้อระเหยรอบวิญญาณสมบัติที่เป็นสาระ และคุณลักษณะที่ดีที่สุดของที่นี่ หลังจากสูญเสียมัน น่ากลัว พลังมันก็จะลดลงอย่างมากอย่างไรก็ตาม มังกรเทพน้อย ในหนึ่งลมหายใจ ดูดซึมได้หมด ถ้าได้เห็นบรรพบุรุษ นังก๊อก ครอบครัวมาก เขาก็จับมังกรเทพน้อยและทำให้เขาเป็นสตูว์โดยไม่คาดคิด เทพมังกรน้อยตัวเองไม่ได้ตระหนักถึงนี้เป็นความผิดของเขา เขาคว้ามือของซู Luo และวางไว้บนหน้าท้องนุ่มของเขา ปากกิ่วเล็กของเขาอย่างน่าสงสาร และกังวลใจอย่างหงุดหงิดและมองซู Luo : " . . . . . . . ยัง หิวที่นุ่มหยุ่นๆ หน้าตาที่แสนจะน่ารัก ทำให้คนอื่นสงสารเขาในขณะที่ยังมีความรักที่มีต่อเขา มันทำให้คนต้องการที่จะส่งสิ่งที่ดีทั้งหมดภายใต้ฟ้าสวรรค์ให้เขา" อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนี้ได้ถูกกลืนกินโดยคุณบอกฉันสิ่งที่ต้องทำ ? " ซู หลัว กางมือทั้งสองแสดงดวงของเธอเดิมที ระหว่างสมบัติวิญญาณเหล่านี้ไม่กี่รายการที่เธอชอบ แต่ตอนนี้ เนื่องจากประสิทธิภาพของพวกเขาอ่อนแอลงอย่างมาก เธอย่อมจะไม่ใช้พวกเขา