Coastal deposition is the laying do

Coastal deposition is the laying down of material on the coast by the sea. It occurs when waves lose energy or when large inputs of sediment are made into the coastal system - perhaps due to the arrival of fluvial sediment at a river estuary. Wave refraction in bays also encourages deposition due to the dispersal of wave energy. Lower-frequency constructive waves often contribute to deposition due to their strong swash, moving beach material inland.

In addition to beaches, a range of unique depositional landforms exist, including the bar, spit, tombolo and cuspate foreland. The formation of these landforms additionally depends upon the process of longshore drift. This occurs when waves approach a coast-line at an angle, due to the dominant wind. There is thus a sideways component to the swash which helps move beach material diagonally up the beach (it travels laterally as well as inshore). Backwash under gravity returns water and beach material directly to the sea (perpendicularly to the beach profile). The net result is a zig-zag or saw-tooth motion that can carry material past the end of a headland.

Depositional landforms can be highly vulnerable to erosion during extreme storm events unless vegetation colonisation has taken place. Plant roots can help anchor sediments, making them more resistant to the action of destructive waves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทับถมชายฝั่งเป็นวางของวัสดุบนชายฝั่งริมทะเล มันเกิดขึ้นเมื่อคลื่นสูญเสียพลังงานหรือเมื่อปัจจัยการผลิตที่มีขนาดใหญ่ของตะกอนจะทำเข้าสู่ระบบชายฝั่งทะเล - อาจจะเป็นเพราะการมาถึงของตะกอนแม่น้ำที่ปากอ่าวแม่น้ำ การหักเหคลื่นในอ่าวยังส่งเสริมให้การของพยานเนื่องจากการแพร่กระจายของพลังงานคลื่น ต่ำกว่าคลื่นความถี่ที่สร้างสรรค์มักจะนำไปสู่การสะสมเนื่องจากซัดที่แข็งแกร่งของพวกเขาย้ายวัสดุชายหาดบก. นอกจากชายหาดช่วงของธรณีสัณฐานสะสมที่ไม่ซ้ำกันอยู่รวมทั้งบาร์, น้ำลาย, Tombolo และ cuspate ฝั่ง การก่อตัวของธรณีสัณฐานเหล่านี้นอกจากนี้ยังขึ้นอยู่กับกระบวนการของการลอย นี้เกิดขึ้นเมื่อคลื่นเข้าใกล้ชายฝั่งเส้นที่มุมเนื่องจากลมที่โดดเด่น จึงมีองค์ประกอบด้านข้างเพื่อซัดซึ่งจะช่วยให้ย้ายวัสดุชายหาดแนวทแยงขึ้นชายหาด (เดินทางด้านข้างเช่นเดียวกับฝั่ง) ย้อนกลับอยู่ภายใต้แรงโน้มถ่วงน้ำและวัสดุชายหาดโดยตรงกับทะเล (ตั้งฉากกับรายละเอียดชายหาด) ผลสุทธิเป็นซิกแซกหรือการเคลื่อนไหวเลื่อยฟันที่สามารถดำเนินการวัสดุที่ผ่านมาในตอนท้ายของแหลม. ธรณีสัณฐาน depositional สามารถสูงเสี่ยงต่อการพังทลายในช่วงเหตุการณ์พายุที่รุนแรงเว้นแต่การล่าอาณานิคมพืชได้ที่สถานที่ รากพืชสามารถช่วยตะกอนสมอทำให้พวกเขาทนต่อการกระทำของคลื่นทำลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชายฝั่งสะสมวางวัสดุบนชายฝั่งของทะเล มันเกิดขึ้นเมื่อคลื่นขนาดใหญ่สูญเสียพลังงานหรือเมื่อกระผมของตะกอนเกิดขึ้นในระบบชายฝั่ง บางทีเนื่องจากการมาถึงของตะกอนน้ำพาที่ปากแม่น้ำ การหักเหของคลื่นในอ่าวยังกระตุ้นการสะสมเนื่องจากการกระจายของคลื่นพลังงานความถี่ต่ำที่สร้างสรรค์มักจะสนับสนุนการสะสมเนื่องจากคลื่นซัดที่แข็งแกร่งของพวกเขาย้ายวัสดุ ชายหาด ทะเล

นอกจากชายหาด ช่วงของธรณีสัณฐานการเฉพาะอยู่รวมทั้งบาร์ ถุย ปฏิทินก่อนเกรโกเรียน และ cuspate แหลม . การก่อตัวของ landforms เหล่านี้ยังขึ้นอยู่กับกระบวนการที่เกิดขึ้นลอยนี้เกิดขึ้นเมื่อคลื่นเคลื่อนที่เข้าหาชายฝั่งเส้นที่มุม เนื่องจากลมเด่น มันจึงเป็นส่วนด้านข้างที่ซัดสาดชายหาดซึ่งจะช่วยให้วัสดุย้ายเส้นทแยงมุมขึ้นชายหาด ( มันเดินทางขวาง ตลอดจนเข้าหาฝั่ง ) วิศกรภายใต้แรงโน้มถ่วงกลับน้ำและวัสดุโดยตรงชายหาดทะเล ( ยืนอยู่กับรายละเอียด Beach )ผลเป็นแบบซิกแซก หรือเห็นฟันเคลื่อนไหวที่สามารถพกวัสดุผ่านปลายแหลม

การธรณีสัณฐานสามารถสูงเสี่ยงต่อการกัดเซาะรุนแรงพายุในช่วงเหตุการณ์ นอกจากพืชอาณานิคมมีถ่ายสถานที่ รากพืชช่วยยึดดิน ทำให้พวกเขาทนต่อการทำลายของคลื่น