The natural history of a psychotic

The natural history of a psychotic disorder, such as
schizophrenia, with comorbid anxiety disorders is poorly
understood, as is the effect of anxiety on schizophrenia
outcome [1]. The relation between anxiety and depression,
however, has been well studied, both in anxiety disorders
concurrent with major depression [2,3] andinmixed
subsyndromal conditions [4,5]. One important finding is
that an anxious depression can have a poorer outcome than
depression alone [6,7].
Gathering similar data from patients with psychotic
disorders is inherently difficult, in part because symptoms
associated with active psychosis can mask comorbid anxiety.
For example, panic attacks may be spontaneous and thus
fulfill criteria for panic disorder or can occur as the result of
paranoid ideation [8]. Obsessions may be seen as delusions,
especially when patients have lost insight into their condition
[9]. Furthermore, delusions themselves are difficult to
characterize, and their content is often of little help in aiding
diagnosis [10].
Results of studies evaluating patients with concurrent
psychosis and anxiety underscore the importance of identifying
and treating these conditions. One long-term outcome study in schizophrenia and schizoaffective disorder reported
a positive correlation between anxiety and suicide risk [11].
Other studies of schizophrenia patients show that obsessivecompulsive
symptoms worsen social functioning [12] and
increase cognitive disability and psychopathology [13,14].
Although the relation between psychotic disorder and
anxiety disorder onset is uncertain, some data suggest that
schizophrenia is itself a risk factor for anxiety disorder
development [1].
An option for treating comorbid anxiety and psychosis is
divalproex sodium. Divalproex has been shown to have
anxiolytic properties in patients with anxiety disorders, apart
from its role as a mood stabilizer [15,16]. The medication is
also widely used as an adjunctive agent in the treatment of
schizophrenia [17].
The current analyses were undertaken to determine if
there was a correlation between outpatient assessment, original
diagnosis, and treatment with respect to comorbid
anxiety in patients with psychotic disorders.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ธรรมชาติวิทยาของ psychotic เป็นโรค เช่นโรคจิตเภท มี comorbid วิตกกังวลโรคจะไม่ดีเข้าใจ เป็นผลของความวิตกกังวลโรคจิตเภทผล [1] ความสัมพันธ์ระหว่างความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าอย่างไรก็ตาม ได้ดีศึกษา ทั้งในโรควิตกกังวลพร้อม ด้วย andinmixed ซึมเศร้าหลัก [2,3]subsyndromal เงื่อนไข [4,5] ค้นหาหนึ่งที่สำคัญคือที่มีภาวะซึมเศร้ากังวลได้ผลย่อมกว่าภาวะซึมเศร้าอยู่คนเดียว [6,7]รวบรวมข้อมูลจากผู้ป่วยที่มี psychotic คล้ายโรคเป็นความยาก ในเพราะอาการเกี่ยวข้องกับการใช้งานหมอสามารถหน้ากาก comorbid วิตกกังวลได้ตัวอย่าง โจมตีเสียขวัญอาจจะขาดและตอบสนองเงื่อนไขสำหรับโรคตื่นตระหนก หรืออาจเกิดขึ้นเป็นผลลัพธ์ของระแวง ideation [8] Obsessions อาจเห็นเป็น delusionsโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้ป่วยได้สูญเสียความเข้าใจถึงสภาพของพวกเขา[9] นอกจากนี้ delusions เองได้ยากลักษณะ และเนื้อหามักจะเป็นของความช่วยเหลือในการช่วยงานการวินิจฉัย [10]ผลการศึกษาประเมินผู้ป่วย ด้วยกันหมอและวิตกกังวลเน้นความสำคัญของการระบุและรักษาเงื่อนไขเหล่านี้ รายงานการศึกษาผลระยะยาวหนึ่งในโรคจิตเภทและโรค schizoaffectiveความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างความวิตกกังวลและความเสี่ยงฆ่าตัวตาย [11]อื่น ๆ ของผู้ป่วยโรคจิตเภทศึกษาที่ obsessivecompulsiveอาการ worsen ทำงานสังคม [12] และเพิ่มการรับรู้ความพิการและ psychopathology [13,14]แม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างโรค psychotic และเริ่มมีอาการของโรควิตกกังวลไม่แน่นอน บางข้อมูลแนะนำที่โรคจิตเภทเป็นตัวปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรควิตกกังวลการพัฒนา [1]เป็นตัวเลือกสำหรับการรักษาความกังวล comorbid และหมอโซเดียม divalproex Divalproex ได้ถูกแสดงให้คุณสมบัติ anxiolytic ในผู้ป่วยที่มีโรควิตกกังวล แยกจากบทบาทของมันเป็นโคลงอารมณ์ [15,16] เป็นยานอกจากนี้ยัง ใช้เป็นตัวแทน adjunctive ในการบำบัดรักษาโรคจิตเภท [17]วิเคราะห์ปัจจุบันได้ดำเนินการตรวจมีความสัมพันธ์ระหว่างการประเมินผู้ป่วยนอก ต้นฉบับการวินิจฉัย และรักษาเกี่ยวกับ comorbidความวิตกกังวลในผู้ป่วยที่มีโรค psychotic

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติศาสตร์ธรรมชาติของความผิดปกติทางจิตเช่น
โรคจิตเภทมีความผิดปกติความวิตกกังวลร่วมของผู้ป่วยจะไม่ดี
เข้าใจเป็นผลของความวิตกกังวลเกี่ยวกับโรคจิตเภท
ผล [1] ความสัมพันธ์ระหว่างความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า,
แต่ได้รับการศึกษาอย่างดีทั้งในความผิดปกติของความวิตกกังวล
ที่เกิดขึ้นพร้อมกับโรคซึมเศร้า [2,3] andinmixed
เงื่อนไข subsyndromal [4,5] หนึ่งในการค้นพบที่สำคัญคือ
ว่าภาวะซึมเศร้าวิตกกังวลสามารถมีผลด้อยกว่า
ภาวะซึมเศร้าอยู่คนเดียว [6,7].
รวบรวมข้อมูลที่คล้ายกันจากผู้ป่วยที่มีอาการป่วยทางจิต
ผิดปกติเป็นเรื่องยากโดยเนื้อแท้ส่วนหนึ่งเป็นเพราะอาการ
ที่เกี่ยวข้องกับโรคจิตที่ใช้งานหน้ากากสามารถความวิตกกังวล comorbid.
ยกตัวอย่างเช่น การโจมตีเสียขวัญอาจจะเกิดขึ้นเองและทำให้
ตอบสนองเกณฑ์สำหรับความผิดปกติของความหวาดกลัวหรืออาจเกิดขึ้นเป็นผลมาจาก
ความคิดหวาดระแวง [8] Obsessions อาจถูกมองว่าเป็นความหลงผิด,
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้ป่วยที่มีการสูญเสียความเข้าใจในสภาพของพวกเขา
[9] นอกจาก delusions ตัวเองเป็นเรื่องยากที่จะ
อธิบายลักษณะและเนื้อหาของพวกเขามักจะเป็นความช่วยเหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการช่วย
วินิจฉัย [10].
ผลจากการศึกษาผู้ป่วยที่มีการประเมินผลพร้อมกัน
โรคจิตและความวิตกกังวลขีดความสำคัญในการระบุ
และการรักษาเงื่อนไขเหล่านี้ หนึ่งผลในระยะยาวการศึกษาในผู้ป่วยโรคจิตเภทและความผิดปกติ Schizoaffective รายงาน
ความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างความวิตกกังวลและความเสี่ยงการฆ่าตัวตาย [11].
การศึกษาอื่น ๆ ของผู้ป่วยจิตเภทแสดงให้เห็นว่า obsessivecompulsive
อาการเลวลงการทำงานทางสังคม [12] และ
เพิ่มความพิการองค์ความรู้และพยาธิวิทยา [13,14] .
แม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างความผิดปกติทางจิตและ
เริ่มมีอาการผิดปกติของความวิตกกังวลคือความไม่แน่นอนข้อมูลบางอย่างแสดงให้เห็นว่า
จิตเภทเป็นตัวเองเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดความผิดปกติของความวิตกกังวล
การพัฒนา [1].
ตัวเลือกสำหรับการรักษาความวิตกกังวลร่วมของผู้ป่วยโรคจิตและเป็น
โซเดียม divalproex Divalproex ได้รับการแสดงที่จะมี
คุณสมบัติ anxiolytic ในผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของความวิตกกังวลนอกเหนือ
จากบทบาทของการเป็นโคลงอารมณ์ [15,16] ยาจะ
ยังใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นสารเสริมในการรักษา
โรคจิตเภท [17].
การวิเคราะห์ในปัจจุบันกำลังดำเนินการเพื่อตรวจสอบว่า
มีความสัมพันธ์ระหว่างการประเมินผู้ป่วยนอกเดิม
วินิจฉัยและการรักษาด้วยความเคารพต่อ comorbid
ความวิตกกังวลในผู้ป่วยที่มีความผิดปกติทางจิต .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติศาสตร์ธรรมชาติของโรคทางจิตเช่นจิตเภทกับ comorbid
, ความผิดปกติของความวิตกกังวลคืองาน
เข้าใจ เป็นผลของความวิตกกังวลในผู้ป่วยจิตเภท
ผล [ 1 ] ความสัมพันธ์ระหว่างความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า ,
แต่ได้รับการศึกษาทั้งในความผิดปกติของความวิตกกังวล
พร้อมกันกับโรคซึมเศร้า [ 2 , 3 ] andinmixed
subsyndromal เงื่อนไข [ 4 , 5 ] สำคัญอย่างหนึ่งที่พบ
ที่ซึมเศร้าวิตกกังวลได้ผลด้อยกว่า
เศร้าคนเดียว [ 6 , 7 ] .
รวบรวมข้อมูลที่คล้ายกันจากผู้ป่วยทางจิต
ความผิดปกติเป็นอย่างโดยเนื้อแท้ยาก ส่วนหนึ่งเป็นเพราะอาการที่เกี่ยวข้องกับโรคสามารถใช้
กาก
comorbid ความกังวล ตัวอย่างเช่น การโจมตีเสียขวัญอาจเป็นโดยธรรมชาติและดังนั้นจึงตอบสนองเกณฑ์
โรคตื่นตระหนก หรือสามารถ เกิดขึ้นเป็นผลของ
หวาด ) [ 8 ]เป็นหนักกว่าเดิม อาจจะเห็นเป็นภาพลวงตาได้ โดยเฉพาะเมื่อผู้ป่วยได้หาย

เข้าใจในเงื่อนไขของพวกเขา [ 9 ] นอกจากนี้ อาการหลอนตัวเองยาก

ลักษณะและเนื้อหาของพวกเขามักจะมีความช่วยเหลือเพียงเล็กน้อยในการวินิจฉัย [ 10 ]
.
ผลการศึกษาการประเมินผู้ป่วยโรคจิตพร้อมกัน
ความวิตกกังวลและลดความสำคัญของการระบุ
และรักษาเงื่อนไขเหล่านี้การศึกษาผลระยะยาวในโรคจิตเภทและความผิดปกติของ schizoaffective รายงาน
ความสัมพันธ์ระหว่างความวิตกกังวลกับความเสี่ยงการฆ่าตัวตาย [ 11 ] .
การศึกษาอื่น ๆของผู้ป่วยจิตเภทที่แสดงอาการ obsessivecompulsive
[ 12 ] และสังคมเสื่อมโทรม การทำงาน
เพิ่มความพิการทางความคิด และจิตพยาธิวิทยา [ 13,14 ] .
ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างความผิดปกติทางจิตและ
ความวิตกกังวลการโจมตีเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน บางข้อมูลแนะนำว่า
โรคจิตเภทตัวเองเป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับการพัฒนาความผิดปกติของความวิตกกังวล
[ 1 ] .
มีตัวเลือกสำหรับการรักษาความวิตกกังวล comorbid และโรคจิตคือ
ไดวัลโปรเ โซเดียม ไดวัลโปรเ ได้รับการแสดงที่จะมี
คุณสมบัติคลายกังวลในผู้ป่วยที่มีความผิดปกติความวิตกกังวลแยก
จากบทบาทของมันเป็นโคลงอารมณ์ [ 15,16 ] ยา
ยังใช้กันอย่างแพร่หลายในฐานะเจ้าหน้าที่ผู้ช่วยในการรักษาโรคจิตเภท [ 17 ]
.
การวิเคราะห์ปัจจุบัน คือ การตรวจสอบว่า
มีความสัมพันธ์ระหว่างการประเมินผู้ป่วย , การวินิจฉัยและการรักษาเดิม

ด้วยความเคารพ comorbid ความวิตกกังวลในผู้ป่วยที่มีความผิดปกติทางจิต .