The second potential artifact is th

The second potential artifact is the incomplete dissolution
of targeted phases where no any reagent can completely
dissolve a given phase. This results in an underestimation
of the available amount of pollutants.
3. The third problem concerns the readsorption or redistribution
of contaminant, which released during the extraction,
on particles of the solid phase remaining before
separation of aqueous and solid phases.
The order of fractionation plays an important role in the
selectivity of the sequential extraction procedures (Miller et
al., 1986). It directly affects the choice of reagents and contact
time and can lead to other way of result interpretation.
According to Shultz, organic matter may oppose the attack of
certain phases when it is placed back after those of carbonates
and oxyhydroxide phases because solid particles in soils are
often coated with a layer of organic matter. For this purpose,
Shultz changed the order of Tessier extraction procedure and
placed the organic matter early in the procedure, immediately
following the exchangeable fraction. This change has had an
impact on the choice of reagent used for organic matter
oxidation. In fact, the mixture HNO3/H2O2, overly aggressive,
employed by Tessier cannot be used in this case. It was
replaced by sodium hypochlorite NaOCl (5%–6%). Several
studies have shown that the use of the NaOCl (5%–6%), for
this sequencing, arrives to dissolve organic matter more
effectively with a minimum damage to subsequent geochemical
phases (Schultz et al., 1998; Shuman, 1983; Anderson,
1963). To avoid artifacts related to incomplete phase dissolutions,
Schultz proposed a ratio of 15 mL/g, approximately the
double that was used in the Tessier protocol.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งประดิษฐ์ที่มีศักยภาพที่สองจะยุบไม่สมบูรณ์ระยะเป้าหมายที่รีเอเจนต์ใด ๆ ไม่สามารถเสร็จสมบูรณ์ละลายระยะที่กำหนด ซึ่งผลการ underestimationของจำนวนที่ว่างของสารมลพิษ3. ปัญหาที่สามเกี่ยวข้องกับ readsorption หรือซอร์สของสารปนเปื้อน ซึ่งเปิดตัวในระหว่างการสกัดบนอนุภาคของแข็งระยะเหลือก่อนแยกระยะอควี และแข็งสั่งของแยกส่วนมีบทบาทสำคัญในการวิธีสกัดตามลำดับขั้นตอน (มิลเลอร์ร้อยเอ็ดal., 1986) มันมีผลทาง reagents และติดต่อโดยตรงเวลา และสามารถนำไปสู่วิธีอื่นของการตีความผลตาม Shultz อินทรีย์อาจต่อต้านการโจมตีของระยะหนึ่งเมื่ออยู่กลับหลังของ carbonatesและ oxyhydroxide เฟสเนื่องจากอนุภาคของแข็งในดินเนื้อปูนมักจะเคลือบ ด้วยชั้นของอินทรีย์ สำหรับวัตถุประสงค์นี้Shultz เปลี่ยนแปลงลำดับของขั้นตอนการสกัด Tessier และทำเรื่องเกษตรอินทรีย์ในช่วงขั้นตอน ทันทีต่อการแลกเปลี่ยนเป็นเศษส่วน การเปลี่ยนแปลงนี้ได้มีการส่งผลกระทบกับตัวเลือกของรีเอเจนต์ที่ใช้สำหรับอินทรีย์ออกซิเดชัน ในความเป็นจริง HNO3/H2O2 ก้าวร้าวมากเกินไป ส่วนผสมว่าไม่สามารถใช้ Tessier ได้ในกรณีนี้ได้ มันเป็นแทนที่ โดยฟอกขาว NaOCl (5%-6%) หลายการศึกษามีแสดงที่ใช้ NaOCl (5-6%),ลำดับนี้ มาละลายอินทรีย์มากขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพ ด้วยความต่ำความเสียหายต่อ geochemicalระยะ (Schultz และ al., 1998 Shuman, 1983 แอนเดอร์สัน1963) การหลีกเลี่ยงสิ่งประดิษฐ์ที่เกี่ยวข้องกับขั้นตอนสมบูรณ์ dissolutionsSchultz เสนออัตราส่วน 15 mL/g ประมาณการคู่ที่ใช้โพรโทคอ Tessier

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งประดิษฐ์ที่มีศักยภาพที่สองคือการสลายตัวที่ไม่สมบูรณ์ของขั้นตอนการกำหนดเป้าหมายที่ไม่มีสารใด ๆ ที่สมบูรณ์สามารถละลายขั้นตอนที่กำหนด ซึ่งจะส่งผลในการดูเบาของจำนวนเงินที่มีอยู่ของสารมลพิษ. 3 กังวลปัญหาที่สาม readsorption หรือการกระจายของสารปนเปื้อนซึ่งการปล่อยตัวในช่วงสกัดอนุภาคของของแข็งที่เหลือก่อนที่จะแยกออกจากขั้นตอนน้ำและของแข็ง. ลำดับของการแยกที่มีบทบาทสำคัญในการเลือกของวิธีการสกัดตามลำดับ (มิลเลอร์ et al., 1986) มันมีผลโดยตรงต่อการเลือกใช้สารเคมีและการติดต่อเวลาและสามารถนำไปสู่วิธีการอื่น ๆ ของการตีความผล. ตาม Shultz อินทรียวัตถุอาจต่อต้านการโจมตีของขั้นตอนบางอย่างเมื่อมันถูกวางไว้กลับมาหลังจากที่พวกคาร์บอเนตและขั้นตอนoxyhydroxide เพราะอนุภาคของแข็งในดิน มีการเคลือบมักจะมีชั้นของสารอินทรีย์ เพื่อจุดประสงค์นี้Shultz เปลี่ยนแปลงคำสั่งของขั้นตอนการสกัด Tessier และวางสารอินทรีย์ในช่วงต้นขั้นตอนทันทีต่อไปส่วนที่แลกเปลี่ยน การเปลี่ยนแปลงนี้ได้มีผลกระทบต่อการเลือกใช้สารที่ใช้สำหรับสารอินทรีย์เกิดออกซิเดชัน ในความเป็นจริงผสม HNO3 / การ H2O2, เชิงรุกมากเกินไป, การจ้างงานโดย Tessier ไม่สามารถใช้ในกรณีนี้ มันถูกแทนที่ด้วยโซเดียมไฮโปคลอไรต์ NaOCl (5% -6%) หลายการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าการใช้งานของ NaOCl (ที่ 5% -6%) สำหรับลำดับนี้ถึงจะละลายสารอินทรีย์มากขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพกับความเสียหายขั้นต่ำที่จะตามมาธรณีเคมีขั้นตอน(ชูลท์ซ, et al, 1998;. Shuman 1983; เดอร์สัน , 1963) เพื่อหลีกเลี่ยงสิ่งประดิษฐ์ที่เกี่ยวข้องกับขั้นตอนการปลดปล่อยตัวไม่สมบูรณ์ชูลท์ซเสนออัตราส่วน 15 มิลลิลิตร / กรัม, ประมาณสองเท่าที่ใช้ในโปรโตคอลTessier

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งประดิษฐ์ที่มีศักยภาพที่สองคือการกำหนดเป้าหมายของขั้นตอนที่สมบูรณ์

ไม่มีสารเคมีที่สามารถละลายให้เฟส นี้ส่งผลในการการประเมินค่าต่ำไป
ของปริมาณของมลพิษ .
3 ปัญหาที่สามที่เกี่ยวข้องกับ readsorption หรือแจกจ่าย
ของสารปนเปื้อนที่เผยแพร่ในระหว่างการสกัด
บนอนุภาคของของแข็งเฟสที่เหลือก่อน
การแยกน้ำและเฟสของแข็ง .
สั่งการมีบทบาทสำคัญในการเลือกขั้นตอนการสกัดลำดับขั้น
(
มิลเลอร์ et al . , 1986 ) มันมีผลโดยตรงต่อทางเลือกของสารเคมีและเวลาติดต่อ
และสามารถนำวิธีการอื่น ๆของการแปลผล .
ตาม Shultz อินทรีย์อาจจะต่อต้านการโจมตีของ
บางขั้นตอนเมื่ออยู่กลับหลังจากที่ของคาร์บอเนต
และระยะ oxyhydroxide เพราะอนุภาคของแข็งในดิน
มักเคลือบด้วยชั้นของสารอินทรีย์ เพื่อวัตถุประสงค์นี้
Shultz เปลี่ยนลำดับของขั้นตอนการสกัดเทส เ ร์และ
วางไว้อินทรีย์ในช่วงต้นขั้นตอนทันที
ตามปริมาณเพิ่มขึ้น การเปลี่ยนแปลงนี้มี