Blackburnian Warbler. This species

Blackburnian Warbler. This species generally
feeds high in the trees but is otherwise more or
less intermediate between black-throated green
and bay-breasted in its feeding behavior. This is
true both of its flight frequency and its preferred
feeding position on the limb (Figure 5). It is also
intermediate in its method of hunting, usually
moving out from the base to the tip of the
branches looking down in the fashion of the bay
breasted and occasionally hopping about rapidly
upon the mat of foliage at the branch tips looking
both up and down for insects and even hovering
occasionally. They seem to use the method of rapid
peering, only occasionally hawking after a flying
insect. As further evidence, Knight (1908) wrote
"As a rule they feed by passing from limb to limb
and examining the foliage and limbs of trees, more
seldom catching anything in the air." Kendeigh
( 1945) said "I t belongs to the treetops, singing
and feeding at heights of 35 to 75 feet from the
ground.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Blackburnian นกกระจิบ สายพันธุ์นี้โดยทั่วไปฟีดสูงในต้นไม้แต่อย่างอื่นเพิ่มเติมหรือระดับกลางน้อยระหว่างสีดำกระสีเขียวและอ่าวกระดุมในพฤติกรรมการกินอาหารของมัน นี่คือความจริงทั้งสองความถี่เที่ยวบินและต้องการของตำแหน่งการให้อาหารบนกิ่งไม้(รูปที่ 5) นอกจากนี้ยังเป็นสื่อกลางในการวิธีการของการล่าสัตว์มักจะย้ายออกจากฐานถึงปลายของสาขามองลงมาในแฟชั่นของอ่าวกระดุมและบางครั้งกระโดดเกี่ยวกับอย่างรวดเร็วเมื่อเสื่อของใบที่เคล็ดลับสาขามองทั้งขึ้นและลงแมลงและแม้กระทั่งโฉบเป็นครั้งคราว พวกเขาดูเหมือนจะใช้วิธีการอย่างรวดเร็วpeering เพียงครั้งคราวเร่หลังจากบินแมลง ในฐานะที่เป็นหลักฐานเพิ่มเติมอัศวิน (1908) เขียน"ตามกฎพวกเขากินอาหารโดยการส่งผ่านจากแขนไปยังแขนขาและการตรวจสอบใบและแขนขาของต้นไม้มากขึ้นไม่ค่อยจับอะไรในอากาศ." Kendeigh (1945) กล่าวว่า "ผมทีเป็นของยอดไม้ร้องเพลงและการให้อาหารที่สูง35-75 ฟุตจากพื้นดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

blackburnian วอเบลอร์ ป่าชนิดนี้โดยทั่วไป
อาหารสูงในต้นไม้ แต่เป็นอย่างอื่นที่มากกว่าหรือน้อยกว่าขั้นกลางระหว่างสีดำคอ

และอ่าวสีเขียวกระดุมในพฤติกรรมการกินอาหาร . นี่คือ
จริงทั้งความถี่เที่ยวบินและบริษัทที่ต้องการ
อาหารตำแหน่งบนแขนขา ( รูปที่ 5 ) นอกจากนี้ยังเป็นสื่อกลางในการล่าของมัน
วิธีปกติ
ย้ายออกจากฐานถึงปลาย
กิ่งมองลงในแฟชั่นของอ่าว
หน้าอกและบางครั้งกระโดดเกี่ยวกับอย่างรวดเร็ว
บนเสื่อของใบไม้ที่สาขาเคล็ดลับดู
ทั้งขึ้นและลง แมลง และแม้แต่โฉบ
เป็นครั้งคราว พวกเขาดูเหมือนจะใช้วิธีการอย่างรวดเร็ว
peering เท่านั้นบางครั้งเร่ขายหลังจากบิน
แมลง ตามหลักฐาน อัศวิน ( 1908 ) เขียน
" เป็นกฎที่พวกเขาฟีด ส่ง ชิ้นแล้วชิ้นเล่า
และตรวจสอบใบและกิ่งไม้ของต้นไม้มากขึ้น
ไม่ค่อยจับอะไรในอากาศ . " kendeigh
( 1945 ) กล่าวว่า " ผมไม่ได้เป็นของยอดไม้ ร้องเพลง
และให้อาหารที่ความสูง 35 ถึง 75 ฟุตจาก
G