he Silmarillion /sɪlməˈrɪlɨən/ is a

he Silmarillion /sɪlməˈrɪlɨən/ is a collection of J. R. R. Tolkien's mythopoeic works, edited and published posthumously by his son, Christopher Tolkien, in 1977, with assistance from Guy Gavriel Kay,[2] who later became a noted fantasy writer. The Silmarillion, along with J. R. R. Tolkien's other works, forms an extensive, though incomplete, narrative that describes the universe of Eä in which are found the lands of Valinor, Beleriand, Númenor, and Middle-earth within which The Hobbit and The Lord of the Rings take place.

After the success of The Hobbit, Tolkien's publisher requested a sequel. Tolkien sent them an early draft of The Silmarillion but through a misunderstanding, the publisher rejected the draft without fully reading it. The result was that Tolkien began work on "A Long Expected Party", the first chapter of what he described at the time as "a new story about Hobbits", which became The Lord of the Rings.[3]

The Silmarillion comprises five parts. The first part, Ainulindalë, tells of the creation of Eä, the "world that is". Valaquenta, the second part, gives a description of the Valar and Maiar, the supernatural powers in Eä. The next section, Quenta Silmarillion, which forms the bulk of the collection, chronicles the history of the events before and during the First Age, including the wars over the Silmarils that gave the book its title. The fourth part, Akallabêth, relates the history of the Downfall of Númenor and its people, which takes place in the Second Age. The final part, Of the Rings of Power and the Third Age, is a brief account of the circumstances which led to and were presented in The Lord of the Rings.

The five parts were initially separate works, but it was the elder Tolkien's express wish that they be published together.[2] Because J. R. R. Tolkien died before he finished revising the various legends, Christopher gathered material from his father's older writings to fill out the book. In a few cases, this meant that he had to devise completely new material in order to resolve gaps and inconsistencies in the narrative.[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซิลมา ริ/sɪlməˈrɪlɨən/เขา เป็นคอลเลกชันของเจอาร์อาร์โทลคีนของ mythopoeic งาน แก้ไข และเผยแพร่ posthumously โดยลูกชายของเขา คริสโตเฟอร์โทลคีน ใน 1977 ด้วยความช่วยเหลือจากผู้ชาย Gavriel เคย์, [2] ซึ่งภายหลังกลายเป็นนักเขียนตามจินตนาการ ซิลมาริ กับเจอาร์อาร์โทลคีนของข้อมูลทำงานที่ รูปแบบการเล่าเรื่องอย่างละเอียด ไม่สมบูรณ์ แม้ว่าที่อธิบายจักรวาลของ Eä ที่พบที่ดินพฤกษา เบเลริอันด์ Númenor และมิดเดิลเอิร์ธที่ลอร์ดออฟเดอะริงส์และเดอะฮอบบิทขึ้นผู้เผยแพร่ของโทลคีนร้องขอผลสืบเนื่องหลังจากความสำเร็จของเดอะฮอบบิท โทลคีนได้ส่งการร่างต้นของเดอะซิลมาริ แต่ โดยความเข้าใจผิด ผู้เผยแพร่ปฏิเสธร่างโดยไม่ต้องอ่านทั้งหมด ผลลัพธ์ได้ว่า โทลคีนเริ่มทำงานใน "A ยาวคาดว่าพรรค" บทแรกของสิ่งที่เขาอธิบายในเวลาเป็น "เรื่องใหม่เกี่ยวกับ Hobbits" ซึ่งกลายเป็นลอร์ดออฟเดอะริงส์ [3]The Silmarillion comprises five parts. The first part, Ainulindalë, tells of the creation of Eä, the "world that is". Valaquenta, the second part, gives a description of the Valar and Maiar, the supernatural powers in Eä. The next section, Quenta Silmarillion, which forms the bulk of the collection, chronicles the history of the events before and during the First Age, including the wars over the Silmarils that gave the book its title. The fourth part, Akallabêth, relates the history of the Downfall of Númenor and its people, which takes place in the Second Age. The final part, Of the Rings of Power and the Third Age, is a brief account of the circumstances which led to and were presented in The Lord of the Rings.The five parts were initially separate works, but it was the elder Tolkien's express wish that they be published together.[2] Because J. R. R. Tolkien died before he finished revising the various legends, Christopher gathered material from his father's older writings to fill out the book. In a few cases, this meant that he had to devise completely new material in order to resolve gaps and inconsistencies in the narrative.[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขา Silmarillion / sɪlmərɪlɨən / เป็นคอลเลกชันของ JRR Tolkien ของงาน Mythopoeic แก้ไขและตีพิมพ์โดยลูกชายของเขาคริสโทลคีนในปี 1977 ด้วยความช่วยเหลือจากผู้ชาย Gavriel เคย์ [2] ซึ่งต่อมากลายเป็นนักเขียนแฟนตาซีที่ตั้งข้อสังเกต Silmarillion พร้อมกับ JRR Tolkien ของงานอื่น ๆ รูปแบบที่กว้างขวาง แต่ไม่สมบูรณ์การเล่าเรื่องที่อธิบายจักรวาลของ EA ที่มีการค้นพบดินแดนแห่ง Valinor, Beleriand, Númenorและกลางแผ่นดินภายในที่ฮอบบิทและเดอะลอร์ด แหวนจะเกิดขึ้น. หลังจากความสำเร็จของฮอบบิทสำนักพิมพ์ขอโทลคีนเป็นผลสืบเนื่อง โทลคีนส่งร่างของ Silmarillion แต่ผ่านความเข้าใจผิดสำนักพิมพ์ปฏิเสธร่างอย่างเต็มที่โดยไม่ต้องอ่านมัน ผลที่ได้คือการที่โทลคีนเริ่มทำงานใน "พรรคที่คาดว่าจะยาว" บทแรกของสิ่งที่เขาอธิบายในเวลาที่เป็น "เรื่องใหม่เกี่ยวกับฮอบบิท" ซึ่งกลายเป็นเดอะลอร์ดออฟเดอะริง. [3] Silmarillion ประกอบด้วยห้าส่วน . ส่วนแรกAinulindalëบอกของการสร้างของอีเอ "โลกที่เป็น" Valaquenta, ส่วนที่สองจะช่วยให้คำอธิบายของวาลาร์และ Maiar ที่พลังเหนือธรรมชาติใน EA ส่วนถัดไป, Quenta Silmarillion ซึ่งรูปแบบส่วนใหญ่ของคอลเลกชัน, พงศาวดารประวัติศาสตร์ของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนและในช่วงยุคแรกรวมทั้งสงครามในช่วง Silmarils ที่ทำให้หนังสือเล่มนี้ชื่อ ส่วนที่สี่Akallabêthเกี่ยวข้องประวัติศาสตร์ของความหายนะของNúmenorและประชาชนซึ่งจะมีขึ้นในยุคที่สอง ส่วนสุดท้ายของแหวนแห่งอำนาจและยุคที่สามเป็นบัญชีสั้น ๆ ของสถานการณ์ที่นำไปสู่และถูกนำเสนอในเดอะลอร์ดออฟเดอะริง. ห้าส่วนมีการทำงานที่แยกจากกันในตอนแรก แต่มันก็เป็นพี่ปรารถนาด่วนโทลคีน ที่พวกเขาได้รับการตีพิมพ์ร่วมกัน. [2] เพราะ JRR Tolkien ตายก่อนที่เขาเสร็จสิ้นการปรับตำนานต่างๆ, คริสรวบรวมวัสดุจากงานเขียนเก่าของพ่อของเขาในการกรอกหนังสือ ในบางกรณีนี้หมายความว่าเขาจะประดิษฐ์วัสดุใหม่เพื่อแก้ปัญหาช่องว่างและไม่สอดคล้องกันในการเล่าเรื่อง. [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาลำพู / s ɪ LM əˈ R ɪผมɨəคอลเลกชันของเจ. อาร์. อาร์. โทลคีน Mythopoeic เป็น N / แก้ไขและการตีพิมพ์โดยลูกชายของเขา คริสโตเฟอร์ โทลคีน ใน 1977 , ด้วยความช่วยเหลือจากคน gavriel เค [ 2 ] ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นข้อสังเกตแฟนตาซีของนักเขียน ตำนานแห่งซิลมาริล พร้อมกับของเจ. อาร์. อาร์. โทลคีนงานอื่น ๆ รูปแบบหลากหลาย แต่ไม่สมบูรณ์การเล่าเรื่องที่อธิบายถึงจักรวาลและ E ซึ่งจะพบดินแดนแห่งวาลินอร์นูเมนอร์เบเลริอันด์ , , , และกลางโลกภายในซึ่งฮอบบิทและ Lord of the Rings เกิดขึ้น

หลังจากความสำเร็จของฮอบบิทผู้เผยแพร่โทลคีนขอภาคต่อ โทลคีนส่งต้นร่าง Silmarillion แต่ผ่านการเข้าใจผิดสำนักพิมพ์ปฏิเสธร่างอย่างเต็มที่โดยไม่ได้อ่านมัน ผลที่ได้คือที่โทลคีนเริ่มทำงาน " ระยะยาวคาดว่าพรรค " บทแรกของสิ่งที่เขาอธิบายในเวลาที่เป็น " เรื่องใหม่เกี่ยวกับ ฮอบบิท " ซึ่งกลายมาเป็นพระเจ้าของแหวน [ 3 ]

ซิลมาริลลิออนประกอบด้วย 5 ส่วน คนแรก ส่วน ไอนูลินดาเล . บอกของการสร้างและการศึกษา , " โลก " วาลาเควนตา , ส่วนที่สองให้รายละเอียดของวาลาร์และ ไมอาร์ , พลังเหนือธรรมชาติใน E และ . ต่อไป ส่วน เควนตาลำพู ซึ่งรูปแบบของคอลเลกชัน , พงศาวดารประวัติศาสตร์ของเหตุการณ์ก่อน และในยุคก่อน รวมทั้งสงครามมากกว่าซิลมาริลที่ให้หนังสือชื่อเรื่อง ส่วนที่สี่อคัลลาเบธเกี่ยวข้อง , ประวัติของความหายนะของนูเมนอร์และประชาชนซึ่งเกิดขึ้นในยุค 2 ส่วน สุดท้ายของแหวนแห่งพลัง และวัยที่สาม คือ บัญชีย่อของสถานการณ์ที่นำไปสู่ และถูกนำเสนอในลอร์ด ออฟ เดอะ ริงส์

ส่วนห้าแยก เริ่มต้นทำงาน แต่มันเป็นผู้เฒ่าโทลคีนก็แสดงความต้องการว่า พวกเขาได้รับการตีพิมพ์ร่วมกัน [ 2 ] เพราะเจ อาร์. อาร์. โทลคีนเสียชีวิตก่อนที่เขาจะเสร็จ 2 ตำนานต่าง ๆคริสโตเฟอร์ รวบรวมวัสดุจากพ่อแก่งานเขียนกรอกหนังสือ ในบางกรณี ซึ่งหมายความว่าเขาต้องคิดค้นวัสดุใหม่ทั้งหมด เพื่อแก้ปัญหาช่องว่างและความไม่สอดคล้องในเรื่องเล่า [ 5 ]