Mind Wide Open by Jonathan Weiner M

Mind Wide Open by Jonathan Weiner
MIND WIDE OPEN: Your Brain and the Neuroscience of Everyday Life
Until recently, people couldn't look into thetnselves directly to explore what Gerard Manley Ilopkins called our "inscapes."' But now We can. With MRIs, PET scans, and other high-tech mirrors. we can sce right through our own foreheads and 5 begin to watch our mental apparatus' in action.
The scenario for Steven Johnson's Mind Wide Open is this: Johnson makes himself his own test subject to see what the neuroscientists can show us about our attention spans, talents, moods, thoughts. and drives—our selves. He got the idea for this voyage of self-discovery a few years ago while he Was hooked up to a biofeedback' machine. Lying on a couch with sensors' attached to his palms, fingertips, and forehead made him feel nervous, and he started making jokes about it to the biofeedback guy. The machine was designed to monitor adrenaline levels, like a lie detector machine. With each joke he made, the monitor displayed a huge spike of adrenaline: "I found myself wondering how many of these little chemical subroutines are running in my brain on any given day? At any given moment? And what would it tell me about myself if I could see them, the way I could see those adrenaline spikes on the printout?"
Johnson writes the monthly Emerging Technology column for Discover magazine, and is a contributing editor at Wired. He knows how to make complicated science clear and easy to follow, and his style is cheerful, honest, friendly—and filled with those nervous jokes. In his last book, "Emergence," he explored the ways in which the 25 complicated behavior of brains, software, cities, and ant heaps can emerge from the vastly simpler behavior of their smallest working parts—from collections of nerve cells, bits and bytes, citizens and ants—to become the webs and spheres of efficient mass circuitry.
• and •landscapc• to describo rnental furctions 2 apparatus: equipment, machinery biofeedback: a process that makes bodily processes perceptible to the senses •sensors: devices that respond to a physical stimulus and transmit a corresponding impulse. such as an electrode that picks up a heartbeat and displays it on a screen 'mass circuitry: the comptctc pathway that electronic circuits now through
Here he writes about some of the ways that the behavior of what we like to call our self emerges moment by moment from all kinds of separate tools and workshops in the brain, which neuroscientists call modules.
Johnson begins with a gift that most of us take for granted: mind reading. Even before we can talk, almost all of us know how to read subtle hints in the faces, voices, and gestures of the people around us. That is, we can do by instinct what neuroscientists are just learning to do with scanners and monitors.
To learn about his own mind-reading abilities, Johnson takes a famous test devised by the British psychologist Simon Baron-Cohen. In the test, you are shown a series of 36 different pairs of eyes on a computer screen. Each pair has a distinctive expression. For each, you have to choose one adjective from a set of four that Baron-Cohen provides: Is this pair of eyes despondent, 6 preoccupied, cautious, or regretful? Johnson finds that he has an instant gut reaction to each pair of eyes. But when he looks harder, he feels less and less sure what he sees.
Our natural ability to read people's faces is outside conscious thought. As with breathing or swallowing, we can't explain how we do it. Baron-Cohen and others believe that the skill depends partly on the amygdala, one of the brain's emotional centers. He has•made brain scans of people taking his reading-the-eyes test using functional MRI, which reveals which parts of the brain are working hardest from moment to moment. When most people try to decode the emotion in a pair of eyes, their amygdalae light up. When autistic persons do it, their amygdalae are much dimmer.
In other chapters, Johnson explores some of the fear messages that are controlled by his amygdala: traumatic fears that were triggered by a near disaster when a storm blew in a big window in his apartment. He explores our brain chemistry, describing some of the natural "drugs" that we give ourselves without knowing it: adrenaline, oxytocin, serotonin, dopamine, cortisol. He learns how to recognize which natural high' he is riding, or which bad trips he is enduring. He also learns some useful lessons about the ways our brains' drugs affect our memories. There's also a chapter about his sojourn in a $242-million MRI machine, in which he reads a passage by the Nobel Prize-winning neuroscientist Eric Kandel, and then reads a passage of his own. The test proves that nothing makes a writer's brain light up like reading his own words.

despondent: very sad ' high: a feeling of great pleasure or happiness induced by natural chemicals or medications 8 trip: an altered state of consciousness induced by natural chemicals or medications

Johnson's preoccupations, the weather systems of his own inner life, keep cycling back chapter after chapter: his horror when that window blew in and almost killed his Wife; his moments of tenderness gazing at their sleeping newborn son. As he explores his inner world and the mental modules that help to shape it, we begin to feel that we are right in there with him—and we have a new sense of what it means.
The best chapter is the last, when Johnson analyzes the current view of the mind. It is obvious now that Sigmund Freud's most basic insight was correct—there is more going on in there than we are aware of. This is not new news, but Johnson brings it all alive. He concludes: "Even the sanest among us have so many voices in our heads, all of them competing for attention, that it's a miracle we ever get anything done." This is an entertaining and instructive ride inward to a place that looks less familiar the better we get to know it. As Johnson says, "It's a jungle in there."
"If a lion could talk we would not understand him," the philosopher Ludwig Wittgenstein said. Mind Wide open takes the point closer to home. If every part of our brain could talk, we would not understand ourselves.

Mind Wide Open by Jonathan Weiner 
MIND WIDE OPEN: Your Brain and the Neuroscience of Everyday Life 
Until recently, people couldn't look into thetnselves directly to explore what Gerard Manley Ilopkins called our "inscapes."' But now We can. With MRIs, PET scans, and other high-tech mirrors. we can sce right through our own foreheads and 5 begin to watch our mental apparatus' in action. 
The scenario for Steven Johnson's Mind Wide Open is this: Johnson makes himself his own test subject to see what the neuroscientists can show us about our attention spans, talents, moods, thoughts. and drives—our selves. He got the idea for this voyage of self-discovery a few years ago while he Was hooked up to a biofeedback' machine. Lying on a couch with sensors' attached to his palms, fingertips, and forehead made him feel nervous, and he started making jokes about it to the biofeedback guy. The machine was designed to monitor adrenaline levels, like a lie detector machine. With each joke he made, the monitor displayed a huge spike of adrenaline: "I found myself wondering how many of these little chemical subroutines are running in my brain on any given day? At any given moment? And what would it tell me about myself if I could see them, the way I could see those adrenaline spikes on the printout?" 
Johnson writes the monthly Emerging Technology column for Discover magazine, and is a contributing editor at Wired. He knows how to make complicated science clear and easy to follow, and his style is cheerful, honest, friendly—and filled with those nervous jokes. In his last book, "Emergence," he explored the ways in which the 25 complicated behavior of brains, software, cities, and ant heaps can emerge from the vastly simpler behavior of their smallest working parts—from collections of nerve cells, bits and bytes, citizens and ants—to become the webs and spheres of efficient mass circuitry. 
• and •landscapc• to describo rnental furctions 2 apparatus: equipment, machinery biofeedback: a process that makes bodily processes perceptible to the senses •sensors: devices that respond to a physical stimulus and transmit a corresponding impulse. such as an electrode that picks up a heartbeat and displays it on a screen 'mass circuitry: the comptctc pathway that electronic circuits now through
Here he writes about some of the ways that the behavior of what we like to call our self emerges moment by moment from all kinds of separate tools and workshops in the brain, which neuroscientists call modules. 
Johnson begins with a gift that most of us take for granted: mind reading. Even before we can talk, almost all of us know how to read subtle hints in the faces, voices, and gestures of the people around us. That is, we can do by instinct what neuroscientists are just learning to do with scanners and monitors. 
To learn about his own mind-reading abilities, Johnson takes a famous test devised by the British psychologist Simon Baron-Cohen. In the test, you are shown a series of 36 different pairs of eyes on a computer screen. Each pair has a distinctive expression. For each, you have to choose one adjective from a set of four that Baron-Cohen provides: Is this pair of eyes despondent, 6 preoccupied, cautious, or regretful? Johnson finds that he has an instant gut reaction to each pair of eyes. But when he looks harder, he feels less and less sure what he sees. 
Our natural ability to read people's faces is outside conscious thought. As with breathing or swallowing, we can't explain how we do it. Baron-Cohen and others believe that the skill depends partly on the amygdala, one of the brain's emotional centers. He has•made brain scans of people taking his reading-the-eyes test using functional MRI, which reveals which parts of the brain are working hardest from moment to moment. When most people try to decode the emotion in a pair of eyes, their amygdalae light up. When autistic persons do it, their amygdalae are much dimmer. 
In other chapters, Johnson explores some of the fear messages that are controlled by his amygdala: traumatic fears that were triggered by a near disaster when a storm blew in a big window in his apartment. He explores our brain chemistry, describing some of the natural "drugs" that we give ourselves without knowing it: adrenaline, oxytocin, serotonin, dopamine, cortisol. He learns how to recognize which natural high' he is riding, or which bad trips he is enduring. He also learns some useful lessons about the ways our brains' drugs affect our memories. There's also a chapter about his sojourn in a $242-million MRI machine, in which he reads a passage by the Nobel Prize-winning neuroscientist Eric Kandel, and then reads a passage of his own. The test proves that nothing makes a writer's brain light up like reading his own words.

despondent: very sad ' high: a feeling of great pleasure or happiness induced by natural chemicals or medications 8 trip: an altered state of consciousness induced by natural chemicals or medications

Johnson's preoccupations, the weather systems of his own inner life, keep cycling back chapter after chapter: his horror when that window blew in and almost killed his Wife; his moments of tenderness gazing at their sleeping newborn son. As he explores his inner world and the mental modules that help to shape it, we begin to feel that we are right in there with him—and we have a new sense of what it means. 
The best chapter is the last, when Johnson analyzes the current view of the mind. It is obvious now that Sigmund Freud's most basic insight was correct—there is more going on in there than we are aware of. This is not new news, but Johnson brings it all alive. He concludes: "Even the sanest among us have so many voices in our heads, all of them competing for attention, that it's a miracle we ever get anything done." This is an entertaining and instructive ride inward to a place that looks less familiar the better we get to know it. As Johnson says, "It's a jungle in there." 
"If a lion could talk we would not understand him," the philosopher Ludwig Wittgenstein said. Mind Wide open takes the point closer to home. If every part of our brain could talk, we would not understand ourselves.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

จิตใจเปิดกว้าง โดย Jonathan Weiner จิตใจที่เปิดกว้าง: สมองของคุณและประสาทวิทยาศาสตร์ของชีวิตประจำวัน จนล่าสุด คนไม่มองเข้าไปใน thetnselves โดยตรงเพื่อสำรวจว่า Gerard Manley Ilopkins ของเรา "inscapes" ที่เรียกว่า' แต่ตอนนี้ เราสามารถ มี MRIs, PET สแกน และกระจกสูงอื่น ๆ เราสามารถ sce ถึงหน้าผากของเราเอง และ 5 เริ่มดูของเราจิตใจเครื่องมือในการดำเนินการ นี่คือสถานการณ์สมมติสำหรับ Steven Johnson ใจกว้างเปิด: Johnson ทำให้ตัวเขาเองเรื่องทดสอบเพื่อดูว่า neuroscientists ที่สามารถแสดงให้เห็นเกี่ยวกับของเราครอบคลุมความสนใจ ความสามารถ อารมณ์ ความคิด และไดรฟ์-selves ของเรา เขามีความคิดสำหรับการเดินทางนี้ของ self-discovery กี่ปีที่ผ่านมาในขณะที่เขามีต่อกับ biofeedback เป็น ' เครื่องจักร นอนอยู่บนโซฟาที่ มีการเซ็นเซอร์กับปาล์มของเขา ปลายนิ้ว และหน้าผากที่ทำให้เขารู้สึกประสาท และเขาเริ่มทำเรื่องตลกเกี่ยวกับคน biofeedback เครื่องถูกออกแบบมาเพื่อตรวจสอบระดับความตื่นเต้น เช่นเครื่องจับโกหก ตลกละเขาทำ จอภาพแสดงแกนใหญ่ของตื่นเต้น: "พบตัวเองสงสัยว่า จำนวนเหล่านี้ subroutines เคมีเล็กน้อยอยู่ในสมองของฉันในวันที่กำหนดใด ๆ ตลอดเวลาที่กำหนดหรือไม่ และอะไรจะได้บอกเกี่ยวกับตัวเองถ้า สามารถเห็นพวกเขา ตามที่สามารถเห็นเหล่า spikes ตื่นเต้นบนงานพิมพ์หรือไม่" Johnson เขียนคอลัมน์เทคโนโลยีเกิดใหม่รายเดือนสำหรับนิตยสารค้นพบ และเป็นบรรณาธิการในสายกับเรา เขารู้วิธีการทำซับซ้อนวิทยาศาสตร์ชัดเจน และง่ายต่อการทำตาม และสไตล์ของเขาคือร่าเริง ซื่อสัตย์ เป็นมิตรกัน และเต็มไป ด้วยเรื่องตลกประสาทเหล่านั้น ในหนังสือของเขาสุดท้าย "เกิดขึ้น เขาสำรวจวิธีที่ 25 ที่ซับซ้อนลักษณะการทำงานของสมอง ซอฟต์แวร์ เมือง และมด heaps สามารถเกิดจากลักษณะการทำงานง่ายกว่าสำคัญ ๆ ส่วนการทำงานน้อยที่สุด — จากคอลเลกชันของเซลล์ประสาท บิต และไบต์ ประชาชน และมดซึ่งเป็นเว็บรัฐบาลท้องถิ่นของวงจรโดยรวมมีประสิทธิภาพ • และ •landscapc• เพื่อ describo rnental furctions 2 เครื่อง: อุปกรณ์ เครื่อง biofeedback: กระบวนการที่ทำให้ร่างกายดำเนิน perceptible เพื่อ •sensors ความรู้สึก: อุปกรณ์ที่ตอบสนองต่อการกระตุ้นทางกายภาพ และส่งกระแสที่สอดคล้องกัน เช่นอิเล็กโทรดที่เลือกการเต้น และแสดงบนหน้าจอ ' โดยรวมวงจร: วงจรทางเดิน comptctc อิเล็กทรอนิกส์ซึ่งขณะนี้ผ่านที่นี่เขาเขียนบางอย่างของวิธีการที่พฤติกรรมของสิ่งที่เราชอบเรียกตนเองของเราบ่งบอกช่วงเวลาโดยช่วงจากทุกชนิดของเครื่องมือที่แยกต่างหากและในสมอง ที่ neuroscientists เรียกโมดูล Johnson เริ่มต้น ด้วยของขวัญที่ส่วนใหญ่เราจะได้รับ: อ่านใจ ก่อนที่เราสามารถพูดคุย เกือบทั้งหมดของเราทราบวิธีการอ่านคำแนะนำรายละเอียดในหน้า เสียง และท่าทางของคนรอบตัวเรา นั่นคือ เราสามารถทำได้ โดยสัญชาตญาณอะไร neuroscientists มีแค่เรียนกับสแกนเนอร์และจอภาพ การเรียนรู้เกี่ยวกับความสามารถในการอ่านจิตใจของเขาเอง Johnson ใช้ทดสอบมีชื่อเสียงที่คิดค้น โดยจิตวิทยาอังกฤษ Simon รอน ในการทดสอบ คุณจะแสดงชุดของตา 36 คู่ที่แตกต่างกันบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ แต่ละคู่มีนิพจน์ที่มีความโดดเด่น แต่ละ คุณจะต้องเลือกคำคุณศัพท์หนึ่งจากสี่ที่บารอนโคเฮน: เป็นตา despondent, 6 หวั่นใจ ระมัดระวัง หรือเศร้าเสียใจต่อคู่นี้ Johnson พบว่า เขามีปฏิกิริยาทันทีลำไส้การให้แต่ละคู่ของสายตา แต่ เมื่อเขามองหนัก เขารู้สึกน้อยใจอะไรที่เขาเห็น ธรรมชาติสามารถอ่านใบหน้าของคนมีสติคิดอยู่นอก เช่นเดียวกับการหายใจ หรือกลืน เราไม่สามารถอธิบายวิธีที่เราทำ บารอนโคเฮนและคนอื่น ๆ เชื่อว่า ทักษะขึ้นบางส่วนกับ amygdala หนึ่งสมองของอารมณ์ศูนย์ สแกนสมองของเขา has•made ของผู้ทดสอบอ่านเดอะตาเขาใช้ทำ MRI ซึ่งพบว่า ส่วนใดของสมองจะทำ hardest จากช่วงเวลากับช่วงเวลา เมื่อคนส่วนใหญ่พยายามที่จะถอดรหัสออกในคู่ของตา amygdalae ความสว่างขึ้น เมื่อท่าน autistic, amygdalae ของพวกเขาจะหรี่มาก In other chapters, Johnson explores some of the fear messages that are controlled by his amygdala: traumatic fears that were triggered by a near disaster when a storm blew in a big window in his apartment. He explores our brain chemistry, describing some of the natural "drugs" that we give ourselves without knowing it: adrenaline, oxytocin, serotonin, dopamine, cortisol. He learns how to recognize which natural high' he is riding, or which bad trips he is enduring. He also learns some useful lessons about the ways our brains' drugs affect our memories. There's also a chapter about his sojourn in a $242-million MRI machine, in which he reads a passage by the Nobel Prize-winning neuroscientist Eric Kandel, and then reads a passage of his own. The test proves that nothing makes a writer's brain light up like reading his own words. despondent: very sad ' high: a feeling of great pleasure or happiness induced by natural chemicals or medications 8 trip: an altered state of consciousness induced by natural chemicals or medicationsJohnson's preoccupations, the weather systems of his own inner life, keep cycling back chapter after chapter: his horror when that window blew in and almost killed his Wife; his moments of tenderness gazing at their sleeping newborn son. As he explores his inner world and the mental modules that help to shape it, we begin to feel that we are right in there with him—and we have a new sense of what it means. The best chapter is the last, when Johnson analyzes the current view of the mind. It is obvious now that Sigmund Freud's most basic insight was correct—there is more going on in there than we are aware of. This is not new news, but Johnson brings it all alive. He concludes: "Even the sanest among us have so many voices in our heads, all of them competing for attention, that it's a miracle we ever get anything done." This is an entertaining and instructive ride inward to a place that looks less familiar the better we get to know it. As Johnson says, "It's a jungle in there." "If a lion could talk we would not understand him," the philosopher Ludwig Wittgenstein said. Mind Wide open takes the point closer to home. If every part of our brain could talk, we would not understand ourselves.

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

ไวด์เปิดใจโดยโจนาธานเนอร์เปิดใจกว้าง: สมองของคุณและประสาทของชีวิตประจำวันจนกระทั่งเมื่อเร็วๆ คนไม่สามารถมองเข้าไปใน thetnselves โดยตรงกับการสำรวจสิ่งที่เจอราร์ดลีย์ Ilopkins เรียกว่าของเรา แต่ตอนนี้เราสามารถ "inscapes." ด้วย MRIs สแกน PET และกระจกที่มีเทคโนโลยีสูงอื่น ๆ เราสามารถ SCE ขวาผ่านหน้าผากของเราเองและ 5 เริ่มต้นที่จะดูอุปกรณ์จิตของเราในการดำเนินการ. สถานการณ์สำหรับใจสตีเว่นจอห์นสันเปิดกว้างคือ: จอห์นสันทำให้ตัวเองเรื่องการทดสอบของตัวเองจะเห็นสิ่งที่นักประสาทวิทยาได้แสดงให้เราเห็นเกี่ยวกับช่วงความสนใจของเรา ความสามารถอารมณ์ความคิด และไดรฟ์ของเราตัว เขามีความคิดสำหรับการเดินทางของการค้นพบตัวเองนี้ไม่กี่ปีที่ผ่านมาในขณะที่เขาได้รับการติดยาเสพติดได้ถึง biofeedback 'เครื่อง นอนอยู่บนที่นอนที่มีเซ็นเซอร์ 'ที่แนบมากับฝ่ามือของเขาปลายนิ้วและหน้าผากทำให้เขารู้สึกประสาทและเขาก็เริ่มทำเรื่องตลกเกี่ยวกับคนที่แต่งตัวประหลาด biofeedback เครื่องถูกออกแบบมาเพื่อตรวจสอบระดับตื่นเต้นเหมือนโกหกเครื่องตรวจจับ ด้วยเรื่องตลกแต่ละคนเขาทำจอที่แสดงเข็มขนาดใหญ่ของ adrenaline: "ฉันพบว่าตัวเองสงสัยว่าหลายซับรูทีนสารเคมีที่เล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้จะทำงานในสมองของฉันในวันที่กำหนดใด ๆ ในขณะใดก็ตามและสิ่งที่มันจะบอกฉันเกี่ยวกับตัวเอง? ถ้าฉันจะได้เห็นพวกเขาในแบบที่ฉันจะได้เห็นแหลมตื่นเต้นผู้ที่พิมพ์ออกมาได้หรือไม่ "จอห์นสันเขียนคอลัมน์รายเดือนสำหรับเทคโนโลยีที่เกิดขึ้นใหม่ค้นพบนิตยสารและเป็นบรรณาธิการรับเชิญที่มีสาย เขารู้วิธีที่จะทำให้วิทยาศาสตร์ที่ซับซ้อนชัดเจนและง่ายที่จะปฏิบัติตามและสไตล์ของเขาร่าเริง, เที่ยงตรง, เป็นกันเองและเต็มไปด้วยเรื่องตลกประสาทเหล่านั้น ในหนังสือเล่มล่าสุดของเขา "เกิดขึ้น" เขาสำรวจวิธีที่ 25 พฤติกรรมที่ซับซ้อนของสมองซอฟต์แวร์เมืองและกองมดสามารถโผล่ออกมาจากพฤติกรรมที่เรียบง่ายอย่างมากมายของที่เล็กที่สุดของพวกเขาในการทำงานชิ้นส่วนจากคอลเลกชันของเซลล์ประสาทบิตและ ไบต์ประชาชนและมดจะกลายเป็นใยและทรงกลมของวงจรมวลที่มีประสิทธิภาพ. •และ• landscapc •การ describo rnental furctions 2 อุปกรณ์: อุปกรณ์ biofeedback เครื่องจักรกระบวนการที่ทำให้กระบวนการของร่างกายสำเหนียกถึงความรู้สึกที่•เซ็นเซอร์: อุปกรณ์ที่ตอบสนอง การกระตุ้นทางกายภาพและส่งแรงกระตุ้นที่สอดคล้องกัน เช่นอิเล็กโทรดที่หยิบขึ้นมาเต้นของหัวใจและแสดงไว้ในวงจรมวลจอ 'ที่ใช้งาน: ทางเดิน comptctc ที่วงจรอิเล็กทรอนิกส์ตอนนี้ผ่านที่นี่เขาเขียนเกี่ยวกับบางส่วนของวิธีการที่พฤติกรรมของสิ่งที่เราชอบที่จะเรียกตัวเองของเราโผล่ออกมาช่วงเวลาโดยช่วงเวลา. จากทุกชนิดของเครื่องมือที่แยกต่างหากและการประชุมเชิงปฏิบัติการในสมองซึ่งนักประสาทวิทยาโทรโมดูลจอห์นสันเริ่มต้นด้วยของขวัญที่ส่วนใหญ่ของเราจะได้รับคือการอ่านใจ แม้กระทั่งก่อนที่เราสามารถพูดคุยเกือบทั้งหมดของเรารู้วิธีการอ่านคำแนะนำที่ลึกซึ้งในใบหน้า, เสียงและท่าทางของคนรอบตัวเรา นั่นก็คือเราสามารถทำได้ด้วยสัญชาตญาณนักประสาทวิทยาสิ่งที่เป็นเพียงการเรียนรู้ที่จะทำอย่างไรกับสแกนเนอร์และจอ. ต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับความสามารถในการอ่านใจของเขาเองจอห์นสันจะใช้เวลาการทดสอบที่มีชื่อเสียงคิดค้นโดยนักจิตวิทยาชาวอังกฤษไซมอนบารอนโคเฮน ในการทดสอบที่คุณจะแสดงชุดของ 36 คู่ที่แตกต่างกันของตาบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ แต่ละคู่มีการแสดงออกที่โดดเด่น สำหรับแต่ละท่านจะต้องเลือกคำคุณศัพท์หนึ่งจากชุดที่สี่บารอนโคเฮนให้: เป็นคู่ของตานี้สิ้นหวัง, 6 หมกมุ่นระมัดระวังหรือเสียใจ? จอห์นสันพบว่าเขามีปฏิกิริยาทางเดินอาหารได้ทันทีเพื่อคู่ของตาแต่ละ แต่เมื่อเขามองยากที่เขารู้สึกน้อยลงและน้อยแน่ใจว่าสิ่งที่เขาเห็น. ความสามารถตามธรรมชาติของเราที่จะอ่านใบหน้าของผู้คนเป็นสติคิดนอก เช่นเดียวกับการหายใจหรือกลืนเราไม่สามารถอธิบายวิธีการที่เราทำมัน บารอนโคเฮนและคนอื่นเชื่อว่าสกิลขึ้นอยู่ส่วนบนต่อมทอนซิลซึ่งเป็นหนึ่งในศูนย์อารมณ์ของสมอง เขาได้ทำ•สแกนสมองของผู้คนการอ่านที่ตาของเขาโดยใช้การทดสอบการทำงาน MRI ซึ่งแสดงให้เห็นว่าส่วนของสมองที่มีการทำงานที่ยากที่สุดจากขณะที่ช่วงเวลา เมื่อคนส่วนใหญ่พยายามที่จะถอดรหัสอารมณ์ในคู่ของตาที่ amygdalae ของพวกเขาสว่างขึ้น เมื่อบุคคลออทิสติกจะทำมัน amygdalae ของพวกเขามีมากหรี่. ในบทอื่น ๆ จอห์นสันสำรวจบางส่วนของข้อความความกลัวว่าจะถูกควบคุมโดยต่อมทอนซิลของเขากลัวบาดแผลที่ถูกเรียกโดยภัยพิบัติที่อยู่ใกล้เมื่อพายุพัดในหน้าต่างขนาดใหญ่ในอพาร์ตเมนต์ของเขา . เขาสำรวจเคมีในสมองของเราอธิบายบางส่วนของธรรมชาติ "ยาเสพติด" ที่เราให้ตัวเองโดยไม่ทราบว่ามันตื่นเต้นอุ้ง serotonin, โดพามีน, คอร์ติซอ เขาได้เรียนรู้วิธีการรับรู้ที่เป็นธรรมชาติสูง "เขาจะขี่หรือที่ทริปที่ไม่ดีเขาจะยั่งยืน นอกจากนี้เขายังได้เรียนรู้บทเรียนที่มีประโยชน์บางอย่างเกี่ยวกับวิธีการที่ยาเสพติดที่สมองของเราส่งผลกระทบต่อทรงจำของเรา นอกจากนี้ยังมีบทที่เกี่ยวกับการพักแรมของเขาใน $ 242 ล้านเครื่อง MRI ในการที่เขาอ่านเนื้อเรื่องโดยรางวัลโนเบลสาขาประสาทวิทยารางวัลเอริค Kandel แล้วอ่านทางเดินของเขาเอง การทดสอบที่พิสูจน์ให้เห็นว่าไม่มีอะไรที่จะทำให้แสงที่สมองของนักเขียนขึ้นเช่นการอ่านคำพูดของเขา. สิ้นหวัง: เศร้ามาก 'สูง: ความรู้สึกของความสุขที่ดีหรือความสุขที่เกิดจากสารเคมีที่เป็นธรรมชาติหรือยา 8 การเดินทาง: รัฐเปลี่ยนแปลงของสติที่เกิดจากสารเคมีที่เป็นธรรมชาติหรือ ยาเพ้อพกจอห์นสัน, ระบบอากาศของชีวิตภายในของเขาเองให้ขี่จักรยานกลับไปบทที่หลังจากบท: สยองขวัญของเขาเมื่อหน้าต่างที่พัดเข้ามาและเกือบจะฆ่าภรรยาของเขา ช่วงเวลาของความอ่อนโยนของเขาจ้องมองลูกชายที่เพิ่งเกิดของพวกเขานอนหลับ ขณะที่เขาสำรวจโลกภายในของเขาและโมดูลจิตที่ช่วยในการสร้างรูปร่างของมันเราจะเริ่มรู้สึกว่าเรามีสิทธิในการมีกับเขาและเรามีความรู้สึกใหม่ของมันหมายถึงอะไร. บทที่ดีที่สุดคือที่ผ่านมาเมื่อจอห์นสันวิเคราะห์ มุมมองปัจจุบันของจิตใจ จะเห็นได้ชัดว่าตอนนี้เข้าใจซิกมุนด์ฟรอยด์ขั้นพื้นฐานที่สุดของถูกต้อง-มีมากขึ้นที่เกิดขึ้นในมีมากกว่าที่เรามีความตระหนักใน นี้ไม่ได้เป็นข่าวใหม่ แต่จอห์นสันนำมันทั้งหมดยังมีชีวิตอยู่ เขาสรุป "แม้ sanest ในหมู่พวกเรามีหลายเสียงในหัวของเราทั้งหมดของพวกเขาสำหรับการแข่งขันความสนใจว่ามันเป็นความมหัศจรรย์ที่เราเคยได้รับสิ่งที่ทำ." นี่คือการนั่งสนุกสนานและให้คำแนะนำภายในไปยังสถานที่ที่มีลักษณะไม่คุ้นเคยดีกว่าที่เราจะได้รับรู้มัน ขณะที่จอห์นสันกล่าวว่า "มันเป็นป่าในมี." "ถ้าสิงโตสามารถพูดคุยเราจะไม่เข้าใจเขา" นักปรัชญา Ludwig Wittgenstein กล่าวว่า ใจเปิดกว้างจะใช้เวลาจุดใกล้บ้าน ถ้าส่วนหนึ่งของสมองของเราทุกคนสามารถพูดคุยเราจะไม่เข้าใจตัวเอง

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

จิตใจเปิดกว้าง โดยโจนาธานไวเนอร์จิตกว้าง : สมองและระบบประสาทของ
ชีวิตประจำวันจนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ คนไม่ได้ดูใน thetnselves โดยตรงเพื่อสำรวจสิ่งที่เจราร์ด แมนลีย์ ilopkins เรียกว่า inscapes ของเรา " " แต่ตอนนี้เราสามารถ กับ MRI , PET สแกนและกระจกสูงอื่น ๆ เราสามารถสวยทะลุหน้าผากของเราเองและ 5 เริ่มดูอุปกรณ์ ' จิตใจของเราในการกระทำ
สถานการณ์ในความคิดของ สตีเว่น จอห์นสัน เปิด กว้าง คือ จอห์นสัน ทำให้ตัวเองทดสอบของเขาเองเพื่อดูว่า neuroscientists สามารถแสดงให้เราเห็นเรื่องครอบคลุมความสนใจความสามารถของเรา , อารมณ์ , ความคิด ไดรฟ์และตัวของเรา เขามีความคิดสำหรับการเดินทางของการค้นพบตัวเองเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา ในขณะที่เขากำลังนั่งอยู่กับ biofeedback ' เครื่อง นอนบนที่นอนกับเซ็นเซอร์ ' แนบฝ่ามือของเขาปลายนิ้ว และหน้าผาก ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้น และเขาเริ่มทำเรื่องตลกเกี่ยวกับมันเพื่อฝึกกล้ามเนื้อผู้ชาย เครื่องถูกออกแบบมาเพื่อตรวจสอบระดับอะดรีนาลีนเช่นเครื่องตรวจจับโกหก . แต่ละมุขที่เขาทำให้ จอแสดงผลแสดงขัดขวางมากตื่นเต้น : " ฉันพบตัวเองสงสัยว่าหลายเหล่านี้น้อยเคมีซับรูทีนกำลังสมองในวันหนึ่งวันใด ?ในขณะใดก็ตาม ? แล้วมันบอกกับตัวเองว่าฉันสามารถเห็นพวกเขา วิธีที่ข้าเห็นตื่นเต้น spikes ในพิมพ์ ?
จอห์นสันเขียนคอลัมน์นิตยสารรายเดือนสำหรับการค้นพบเทคโนโลยีใหม่ และสนับสนุนการแก้ไขที่สาย . เขารู้วิธีการทำให้ซับซ้อนวิทยาศาสตร์ที่ชัดเจนและง่ายที่จะปฏิบัติตามและสไตล์ของเขาคือ ร่าเริง ซื่อสัตย์เป็นกันเองและเต็มไปด้วยพวกประสาท มุข ในหนังสือเล่มล่าสุดของเขา " งอก " เขาสำรวจวิธีการที่ซับซ้อน 25 พฤติกรรมสมอง , ซอฟต์แวร์ , เมือง , และกองมดสามารถโผล่ออกมาจากพฤติกรรมของชิ้นส่วนของพวกเขาเป็นอย่างมากที่เรียบง่ายทำงานจากคอลเลกชันของเซลล์ประสาท บิตและไบต์ พลเมือง และ มด เป็นใยและทรงกลมของมวลที่มีประสิทธิภาพวงจร .
- บริการ landscapc และบริการเพื่อ describo rnental furctions 2 อุปกรณ์ : อุปกรณ์ biofeedback เครื่องจักร : กระบวนการที่ทำให้กระบวนการร่างกาย perceptible ประสาทสัมผัส - เซ็นเซอร์ : อุปกรณ์ที่ตอบสนองต่อการกระตุ้นทางกายภาพ และส่งแรงกระตุ้นที่สอดคล้องกัน เช่น มีขั้วที่หยิบได้ทันทีและแสดงบนหน้าจอ ' วงจร : มวล

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.