The essence of the crisis was a hug

The essence of the crisis was a huge, sudden reversal of capital flows. Economies that had
been attracting large amounts of foreign capital suddenly became subject to withdrawals of shortterm
lines of credit, an exodus of portfolio capital, and offshore flight by domestic investors.
Table 1 shows that net private capital flows into the five most affected Asian economies (South
Korea, Indonesia, Thailand, Malaysia, and the Philippines) jumped from $37.9 billion in 1994 to
$97.1 billion in 1996. The bulk of these new inflows came as loans from private creditors
(commercial banks plus non-bank creditors, such as bond-holders), which tripled in just two years
from $25.8 billion to $78.4 billion. But in the last half of 1997, these inflows suddenly reversed
themselves, with net private capital flows turning to an outflow of $11.9 billion. This turnaround
of $109 billion in one year (actually just six months), from an inflow of $97 billion to an outflow
of $12 billion, is equivalent to about 10% of the pre-crisis GDP of these five countries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับเงินทุนเคลื่อนย้ายสุทธิภาคเอกชนกับการสูญเสีย $ 11.9 ล้านบาท นี้ /
$ 109 , 000 ล้านในหนึ่งปี ( จริงๆ แล้วแค่ 6 เดือน จากการไหลเข้าของ $ 97 พันล้านเพื่อการรั่วไหล
$ 12 ล้าน ก็เท่ากับประมาณ 10 % ของ GDP ของเหล่านี้ก่อนวิกฤต
5 ประเทศสาระสําคัญของวิกฤตเป็นขนาดใหญ่ พลิกผันกะทันหันของเงินทุน . เศรษฐกิจที่
จรุงจำนวนมากของเงินทุนต่างประเทศก็ต้องถอนุ
สายของเครดิต , อพยพของทุนผลงานและเที่ยวบินต่างประเทศ โดยนักลงทุนภายในประเทศ
ตารางที่ 1 แสดงที่ทุนเอกชนสุทธิไหลเข้าห้าเศรษฐกิจเอเชียได้รับผลกระทบมากที่สุด ( ใต้
เกาหลี , อินโดนีเซียไทย มาเลเซีย และฟิลิปปินส์ ) เพิ่มขึ้นจาก $ 37.9 พันล้านในปี 1994 เพื่อ
$ 97.1 พันล้านในปี 1996 ของเข้าใหม่มาเป็นเงินกู้จากเจ้าหนี้เอกชน
( ธนาคารพาณิชย์และธนาคารเจ้าหนี้ ไม่เช่นผู้ถือพันธบัตร ) ซึ่งเพิ่มขึ้นสามเท่า ในเวลาเพียงสองปี
จาก $ 25.8 พันล้านเพื่อ $ 78.4 พันล้าน แต่ในครึ่งหลังของปี 1997 , กระแสเหล่านี้ก็กลับ
ตัวเองสำหรับเงินทุนเคลื่อนย้ายสุทธิภาคเอกชนกับการสูญเสีย $ 11.9 ล้านบาท นี้ /
$ 109 , 000 ล้านในหนึ่งปี ( จริงๆ แล้วแค่ 6 เดือน จากการไหลเข้าของ $ 97 พันล้านเพื่อการรั่วไหล
$ 12 ล้าน ก็เท่ากับประมาณ 10 % ของ GDP ของเหล่านี้ก่อนวิกฤต
5 ประเทศ