The comedian Lily Tomlin said that

The comedian Lily Tomlin said that reality is a crutch for people who can't handle drugs. Some
philosophers also have a low opinion of reality, seeing it as a mere construction of people's minds or
social contexts. In contrast, this chapter argues that the things investigated by science exist
independently of our minds, construed as brains. Using perception and inference, brains can develop
objective knowledge of reality, including knowledge relevant to assessing the meaning of life.
The previous chapter's conclusion that minds are brains has major implications for two central
philosophical questions: what is reality, and how do we know it? These questions are interrelated, as
consideration of what things exist needs to fit with discussion of what it takes to gain knowledge
about those things. For example, an empiricist who believes that knowledge can come only through
the senses might conclude that physical objects such as lions and mountains are not real, because we
sense only features of them, not the things themselves. At the other extreme, an idealist who believes
that reality is inherently mental might also conclude that lions and mountains cannot be said to be real
apart from how we think about them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักแสดงตลก Tomlin ลิลลี่กล่าวว่า จริง crutch สำหรับผู้ที่ไม่สามารถจัดการกับยาเสพติด บางปรัชญามีความเห็นต่ำสุดของความเป็นจริง เห็นเป็นเพียงสร้างจิตใจของประชาชน หรือบริบททางสังคม ในทางตรงกันข้าม บทนี้จนสิ่งที่สอบสวน โดยวิทยาศาสตร์อยู่เป็นอิสระจากจิตของเรา บังคับเป็นสมอง ใช้การรับรู้และข้อ สมองสามารถพัฒนารู้วัตถุประสงค์ของความเป็นจริง รวมถึงความรู้ที่เกี่ยวข้องเพื่อประเมินความหมายของชีวิตบทสรุปของบทก่อนหน้าที่จิตใจสมองมีนัยสำคัญสำหรับกลางสองคำถามปรัชญา: ความเป็นจริงคืออะไร และเรารู้ได้อย่างไรว่า คำถามเหล่านี้จะเกี่ยวข้อง เป็นพิจารณาสิ่งใดมีความต้องการให้พอดีกับการสนทนาของสิ่งที่จะได้รับความรู้เกี่ยวกับสิ่งเหล่านั้น ตัวอย่าง empiricist ที่เชื่อว่าความรู้สามารถมาผ่านเท่านั้นความรู้สึกอาจสรุปว่า วัตถุทางกายภาพเช่นสิงโตภูเขาไม่จริง เนื่องจากเรารู้สึกคุณลักษณะเฉพาะของพวกเขา ไม่สิ่งตัวเอง ที่อื่น ๆ สุด idealist ที่เชื่อจริงตั้งจิตอาจยังสรุปว่า สิงโตและภูเขาไม่สามารถกล่าวได้ว่า เป็นจริงนอกจากวิธีที่เราคิดว่า พวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักแสดงตลกลิลี่ทอมลินกล่าวว่าความจริงก็คือไม้เท้าสำหรับผู้ที่ไม่สามารถจัดการกับยาเสพติด บางปรัชญายังมีความเห็นที่ต่ำของความเป็นจริงเห็นว่ามันเป็นเพียงการก่อสร้างของจิตใจของผู้คนหรือบริบททางสังคม ในทางตรงกันข้ามบทนี้ระบุว่าสิ่งที่ตรวจสอบโดยวิทยาศาสตร์ที่มีอยู่เป็นอิสระจากจิตใจของเราตีความว่าเป็นสมอง The comedian Lily Tomlin said that reality is a crutch for people who can't handle drugs. Some
philosophers also have a low opinion of reality, seeing it as a mere construction of people's minds or
social contexts. In contrast, this chapter argues that the things investigated by science exist
independently of our minds, construed as brains. Using perception and inference, brains can develop
objective knowledge of reality, including knowledge relevant to assessing the meaning of life.
The previous chapter's conclusion that minds are brains has major implications for two central
philosophical questions: what is reality, and how do we know it? These questions are interrelated, as
consideration of what things exist needs to fit with discussion of what it takes to gain knowledge
about those things. For example, an empiricist who believes that knowledge can come only through
the senses might conclude that physical objects such as lions and mountains are not real, because we
sense only features of them, not the things themselves. At the other extreme, an idealist who believes
that reality is inherently mental might also conclude that lions and mountains cannot be said to be real
apart from how we think about them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คอมเมเดี้ยนลิลลี่ ทอมลิน กล่าวว่า ความเป็นจริงคือตัวช่วยสำหรับคนที่ไม่สามารถจัดการกับยา บาง
นักปรัชญายังมีความเห็นต่ำของความเป็นจริง เห็นมันเป็นก่อสร้างเพียงจิตใจคนที่หรือ
บริบททางสังคม ในทางตรงกันข้ามบทนี้ระบุว่าสิ่งที่ตรวจสอบโดยวิทยาศาสตร์อยู่
อิสระของจิตใจของเรา ตีความ เป็น สมอง การรับรู้และการอนุมาน สมองสามารถพัฒนา
มีความรู้เกี่ยวกับความเป็นจริง รวมถึงความรู้ที่เกี่ยวข้องเพื่อประเมินความหมายของชีวิต .
บทก่อนหน้านี้เป็นข้อสรุปที่จิตใจเป็นสมองมีผลกระทบหลัก 2 กลาง
ปรัชญาคำถาม : อะไรคือความเป็นจริง แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรล่ะ คำถามเหล่านี้มีปฏิสัมพันธ์ เช่น การพิจารณาสิ่งที่อยู่
ต้องพอดีกับการอภิปรายของสิ่งที่จะได้รับความรู้
เกี่ยวกับเรื่องนั้น ตัวอย่าง empiricist ที่เชื่อว่า ความรู้สามารถมาผ่าน
ความรู้สึกอาจสรุปได้ว่าวัตถุทางกายภาพ เช่น สิงโตภูเขา ไม่เป็นจริง เพราะเรา
ความรู้สึกคุณสมบัติเฉพาะของพวกเขา ไม่ใช่ สิ่งที่ตัวเอง ที่รุนแรงอื่น ๆ มีอุดมการณ์ที่เชื่อว่า
ความจริงที่เป็นจิต โดยเนื้อแท้ยังอาจสรุปได้ว่าสิงโตภูเขาไม่สามารถกล่าวจะจริง
นอกจากวิธีที่เราคิดเกี่ยวกับพวกเขา