After separating from Mito and the others in Zetsu Earldom, I went toward the Royal Capital by mixing myself among the walking refugees.
I thought I would accomplish my goal there, but--.
"We cannot let you see Master if you don't have a letter of introduction. Go back to downtown at once, commoner."
I was driven out by the mansion's servant in a brusque manner.
The master of this mansion is a famous expert of magic tools--especially artificial limbs, I've come as far as the Royal Capital to replace my arm which was eaten by that damn mantis.
"Damn you gorilla, you'd look better in military uniform than a butler's."
After confirming that the gorilla had disappeared beyond the door, I stood up while cursing him.
"Letter of introduction huh...."
I try remembering my acquaintances in my mind.
Soutari, the long elf-kin who taught me the language of Shiga Kingdom. She's a beauty, but she's an undercover agent, no way she would have noble acquaintances.
Next is the old man innkeeper of Puta town. I was able to continue my journey after teaching mayonnaise recipe to that old man.
He bragged that he was friends with the lord of the town, but it was probably just a big talk, I can't count on it.
Come to think of it, after that, I journeyed together with a female guest of the inn....
Haah, that guy was the worst. She almost sold me as a slave after getting me drunk.... Haah, it'd been possible to buy noble position if I just had my smartphone and memo pad at that time.
I try remembering the people of Ash Rat Principality too.
That red helmet said that he was the elder brother of the chief, so he must have been of ruling classes, but the distance is too far, and even if I got a letter of introduction from them, I don't know how effective it is in a kingdom that discriminates demi-humans like this.
Next, I try remembering the people I met in Seryuu Earldom and Lesseu Earldom.
Wasn't Lilio's plain beauty captain-san a noble. I can't quite remember her name.
She looks like a softhearted person, I think she would write a letter of introduction for me if I ask through Lilio.
I recalled Mito who was sleeping in a mysterious ruin, but she said, "I'm not a noble", and in the first place, it's questionable whether she's a human or not, counting on her is fruitless.
Lilio and the others said that they were going to Labyrinth city if I'm not mistaken.
I vacate the restaurant that I lived-in, and board the stagecoach heading to the labyrinth city.
The old man who owns the restaurant told me to stay and marry his daughter, but I refused since it's not possible for me to cook.
I keep the fact that Lilio's face flashed in my mind when he talked about marriage a secret.
◇
"Is one-arm nii-san going to the labyrinth city too?"
"Yeah, I want to meet an acquaintance."
A kid who's sitting beside me in the coach talked to me.
Breaking my [Don't Talk to Me Aura] while I was blending in the background, he's got quite a communication force.
"I thought I should stop you if you said that you wanted to be an explorer."
The kid smiles befitting of his age while looking relieved.
I thought of getting a job in the labyrinth after meeting Lilio, but it looks like I shouldn't bring up that subject.
"A lot of my acquaintances went to the labyrinth city too, but it became half in a year, and there wasn't any one left in three years."
"....T-that sure is harsh."
"Yeah, it is. But, I'm different y'see? I was taught the way to fight by the town's gatekeeper. Defeating a goblin is easy as pie."
I said, "Is that so, do your best", to the boasting kid and shut my eyes.
What the kid was saying felt like it'd be a flag, so I talked to no one until we arrived in the next town.
หลังจากแยกจากมิโตะและคนอื่น ๆ ใน Zetsu Earldom ฉันไปต่อหลวง โดยการผสมตัวเองในหมู่ผู้ลี้ภัยเดินผมคิดว่า ผมจะบรรลุเป้าหมายของฉัน แต่-"เราไม่สามารถให้คุณดูหลักหากไม่มีหนังสือแนะนำ กลับไปเมืองครั้ง commoner "ผมถูกขับเคลื่อนออกจากคฤหาสน์ของข้าราชการในลักษณะประทานหลักของคฤหาสน์นี้เป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงของมายากลมือ - แขนขาเทียมโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ได้มาเท่าที่เป็นหลวงแทนแขนของฉันที่ถูกกิน โดยตั๊กแตนตำข้าวที่ไอ้"ไอ้คุณ gorilla คุณจะดูดีในชุดทหารกว่าบริกรของ"หลังจากที่ยืนยันว่า กอริลลาหายไปเหนือประตู ผมลุกขึ้นขณะสาปแช่งเขา"จดหมายแนะนำตัวฮะ..."ผมพยายามจดจำชื่อคนรู้จักของฉันในใจของฉันSoutari ความยาวเอลฟ์-kin ที่สอนภาษาของอาณาจักรชิงะ เธอเป็นความสวยงาม แต่เธอเป็นไส้ศึก ไม่มีทางที่เธอจะมีคนรู้จักโนเบิลถัดไป เป็น innkeeper ชราเมือง Puta ผมสามารถต่อเดินทางของฉันหลังจากสอนสูตรมายองเนสที่ชายเก่าเขา bragged ว่า เขาเป็นเพื่อนกับเจ้าของ แต่ก็อาจจะเพียงแค่พูดคุยใหญ่ ไม่สามารถนับบนมาถึงคิดของมัน หลังจากนั้น ผมเดินทางร่วมกับแขกหญิงของโรงแรม...Haah คนนั้นคือเลวร้ายที่สุด เธอเกือบจะขายฉันเป็นทาสที่หลังฉันเมา... Haah มันเป็นไปได้ที่จะซื้อตำแหน่งขุนนางถ้าผมของฉันโฟนและ memo pad ที่จดจำคนเถ้าหนูราชเกินไปได้หมวกสีแดงที่บอกว่า เขาเป็นพี่หัวหน้า ดังนั้นเขาต้องการปกครองชั้นเรียน แต่ ระยะทางไม่ไกลมาก และแม้ว่าผมได้รับหนังสือแนะนำจากพวกเขา ฉันไม่ทราบวิธีที่มีประสิทธิภาพอยู่ในอาณาจักร ที่ discriminates demi-มนุษย์เช่นนี้ถัดไป ฉันพยายามจดจำคนที่ข้าพเจ้าพบใน Seryuu Earldom และ Lesseu Earldomไม่ธรรมดาความสวยงามของ Lilio กัปตันซังขุนนาง ฉันค่อนข้างจำชื่อเธอไม่เธอดูเหมือนคน softhearted ฉันคิดว่า เธอจะเขียนหนังสือแนะนำให้ฉันถ้า ฉันถามผ่าน Lilioผมเรียกมิโตะที่นอนหลับอยู่ในซากปรักหักพังลึกลับ แต่เธอกล่าว ว่า "ฉันไม่มีโนเบิล" และในสถานที่แรก มันเป็นที่น่าสงสัยว่าเธอเป็นมนุษย์ หรือไม่ นับเธอเป็น fruitlessLilio และคนอื่น ๆ กล่าวว่า พวกเขาจะเขาวงกตเมืองถ้าผมไม่เข้าใจผิดผมออกจากร้านอาหารที่ฉันอาศัยอยู่ใน และบอร์ดหัวข้อ stagecoach เมืองเขาวงกตคนเก่าที่เป็นเจ้าของร้านอาหารบอก และแต่งงานกับลูกสาวของเขา แต่ผมปฏิเสธ เพราะไม่อยากทำความจริงที่ว่า ใบหน้าของ Lilio ประกายในใจของฉันเมื่อเขาพูดเกี่ยวกับการแต่งงานเป็นความลับเสมอ◇"หนึ่งแขน nii ซังจะมีเขาวงกตเมืองเกินไป""ใช่ ฉันต้องการพบกับความใกล้ชิด"เด็กที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ผมในการฝึกพูดคุยกับฉันทำลายของฉัน [ไม่คุยกับฉัน Aura] ในขณะที่ผมผสมในพื้นหลัง เขามีแรงค่อนข้างสื่อสาร"I thought I should stop you if you said that you wanted to be an explorer."The kid smiles befitting of his age while looking relieved.I thought of getting a job in the labyrinth after meeting Lilio, but it looks like I shouldn't bring up that subject."A lot of my acquaintances went to the labyrinth city too, but it became half in a year, and there wasn't any one left in three years.""....T-that sure is harsh.""Yeah, it is. But, I'm different y'see? I was taught the way to fight by the town's gatekeeper. Defeating a goblin is easy as pie."I said, "Is that so, do your best", to the boasting kid and shut my eyes.What the kid was saying felt like it'd be a flag, so I talked to no one until we arrived in the next town.
การแปล กรุณารอสักครู่..