.4. DiscussionPrevious studies have

.4. Discussion
Previous studies have shown that the weight of shrimp spermatophores does not depend on the amount of sperm contained therein (Díaz et al., 2001), but can be associated with shrimp age, body weight and structural components (Alfaro, 1993). The F. paulensis used in the present study had the same age and body weight before and after the 30 days of the experiment (see Table 3). Thus, the difference in spermatophore weight was possibly due to a higher accumulation of structural components in the spermatophore over the experimental period. The males were produced in a system with microbial floc at a high stocking density, then during the experimental period (30 days), they were maintained at a stocking density, photoperiod, temperature and diet adequate to F. paulensis's reproduction in captivity ( Peixoto et al., 2011). The move to the experimental conditions could have allowed a higher accumulation of structural components in the spermatophores.

In the present study, the sperm count values were approximately 2 million per spermatophore at the beginning of the experiment and in the control and paprika treatments. In contrast, the sperm count was significantly higher in the pollen treatment (approximately 6 million per spermatophore). For F. paulensis weighting 20–24 g, sperm counts ranging from 2 to 6 million have been reported by Nakayama et al. (2008b), Peixoto et al. (2004b) and Braga et al. (2010).

Another result of the pollen treatment was that no shrimp showed melanization at the end of the experiment. Melanization is characterized by the deposition of melanin, a toxic molecule whose production is directly associated with immune function and may result from two different syndromes: male reproductive system melanization (MRSM), when melanin is deposited near a local invasion of microorganisms, such as the opportunistic bacteria Vibrio alginolyticus, Pseudomonas putrefaciens and others ( Alfaro et al., 1993), and male reproductive tract degenerative syndrome (MRTDS), in which melanin is atypically deposited due to a reduction in immunological capacity generated by the stress associated with the conditions of captivity ( Sánchez et al., 2001), such as high temperatures ( Pascual et al., 1998, Pascual et al., 2003 and Perez-Velazquez et al., 2001), lack of spermatophore ejaculation ( Parnes et al., 2006) and food ( Braga et al., 2010).

The absence of melanization in the pollen treatment is probably associated with shrimp health. Thus, in this study, shrimp health was apparently improved by a diet of fresh food supplemented with pollen. Consequently, no spermatophore melanization due to invasion by microorganisms or to captivity stress was observed, and the shrimp in the pollen treatment exhibited higher production of sperm cells compared with the treatments without pollen supplementation (the control and paprika treatments). This hypothesis can be further corroborated by the higher survival rate reported for the pollen treatment.

The effect of paprika as a source of carotenoids on the reproductive quality of male shrimp has not previously been evaluated. Carotenoids can be important for males due their function as a precursor of vitamin A, which plays an unclear role in spermatogenesis (Akmal et al., 1997 and Harrison, 1997). Nevertheless, in this study, the spermatophore and sperm quality of the F. paulensis fed with diets with (control treatment) and without supplementation of 2% paprika (paprika treatment) were similar. Thus, penaeid males and females apparently have different nutritional requirements for carotenoids. Females of L. vannamei fed 2% paprika showed an improvement in reproductive performance ( Wyban et al., 1997). Therefore, females may require carotenoid supplementation, probably due the need to reserve pigments (as astaxanthin) in eggs. In contrast, for males of F. paulensis, the carotenoids contained in fresh food are enough for reproduction, and a low-dosage (2%) supplement does not affect spermatophore and sperm quality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

.4 สนทนาการศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงว่า น้ำหนักของกุ้ง spermatophores ขึ้นอยู่กับจำนวนอสุจิตามลิงค์ (Díaz et al., 2001), แต่สามารถเชื่อมโยงกับกุ้งอายุ น้ำหนักตัว และส่วนประกอบโครงสร้าง (Alfaro, 1993) Paulensis F. ที่ใช้ในการศึกษาปัจจุบันมีน้ำหนักร่างกายและอายุเดียวกันก่อน และ หลังทดลอง 30 วัน (ดูตาราง 3) ดังนั้น ความแตกต่างของน้ำหนัก spermatophore ได้อาจเนื่องจากสะสมสูงส่วนประกอบโครงสร้างใน spermatophore ในระยะทดลอง ตัวผลิตในระบบที่มี floc จุลินทรีย์ที่มีความหนาแน่นสูงมิติ แล้วช่วงทดลอง (30 วัน), พวกเขาถูกรักษาที่มิติความหนาแน่น ช่วงแสง อุณหภูมิ และอาหารเพียงพอเพื่อสืบพันธุ์ F. paulensis กุม (Peixoto et al., 2011) ย้ายเงื่อนไขทดลองสามารถมีได้สะสมสูงส่วนประกอบโครงสร้างในการ spermatophoresในการศึกษาปัจจุบัน อสุจ๊ากนับค่าได้ประมาณ 2 ล้านต่อ spermatophore เมื่อเริ่มต้นทดลอง และ ในการรักษาควบคุมและพริกขี้หนู ในทางตรงกันข้าม การนับจำนวนอสุจิถูกสูงมากในการรักษาละอองเกสร (ประมาณ 6 ล้านต่อ spermatophore) F. paulensis น้ำหนัก 20 – 24 g สเปิร์มนับตั้งแต่ 2 ถึง 6 ล้านได้รับรายงานด้วยนะกะยะมะ et al. (2008b), Peixoto et al. (2004b) และ al. et Braga (2010)ผลการรักษาละอองเกสรอื่นได้ว่า กุ้งไม่พบ melanization เมื่อสิ้นสุดการทดลอง Melanization เป็นลักษณะการสะสมของเมลานิน โมเลกุลสารพิษที่ผลิตที่มีอยู่โดยตรงเกี่ยวข้องกับการอักเสบ และอาจเกิดจากแสงศตวรรษต่าง ๆ สอง: melanization ระบบสืบพันธุ์เพศชาย (MRSM), เมื่อเมลานินส่งใกล้บุกรุกเฉพาะจุลินทรีย์ alginolyticus ต่อแบคทีเรียยก Pseudomonas putrefaciens และคนอื่น ๆ (Alfaro et al., 1993), และกลุ่มอาการเสื่อมทางเดินสืบพันธุ์เพศชาย (MRTDS)ในเมลานินที่ atypically ส่งเนื่องจากการลดกำลังการผลิตภูมิคุ้มกันที่สร้างขึ้น โดยความเครียดที่เกี่ยวข้องกับเงื่อนไขของเชลย (Sánchez et al., 2001), เช่นอุณหภูมิสูง (Pascual et al., 1998, Pascual และ al., 2003 และเปเรซ Velazquez et al., 2001), ขาด spermatophore หลั่ง (Parnes et al., 2006) และอาหาร (Braga et al., 2010)การขาดงานของ melanization ในรักษาละอองเกสรอาจจะเกี่ยวข้องกับสุขภาพกุ้งได้ ดังนั้น ในการศึกษานี้ สุขภาพกุ้งถูกเห็นได้ชัดว่าดีขึ้น โดยอาหารอาหารสดเสริม ด้วยละอองเกสร ดังนั้น melanization spermatophore ไม่เนื่องจากการบุกรุก โดยจุลินทรีย์ หรือเครียดเชลยถูกสังเกต และกุ้งในการบำบัดรักษาละอองเกสรจัดแสดงผลิตสูงเมื่อเปรียบเทียบกับการรักษาโดยละอองเกสรแห้งเสริม (การควบคุมและพริกขี้หนูรักษา) เซลล์อสุจิ สมมติฐานนี้สามารถถูก corroborated โดยอัตรารอดตายสูงที่รายงานสำหรับการรักษาละอองเกสรเพิ่มเติมผลของพริกขี้หนูเป็นแหล่งของ carotenoids คุณภาพสืบพันธุ์ของเพศชายกุ้งไม่เคยถูกประเมิน Carotenoids อาจสำคัญสำหรับชายครบกำหนดการทำงานเป็นสารตั้งต้นของวิตามิน A ซึ่งบทบาทชัดเจนในการสร้างสเปิร์ม (Akmal และ al., 1997 และ Harrison, 1997) อย่างไรก็ตาม นี้คุณภาพการศึกษา spermatophore และอสุจิ ของแฟรงค์ paulensis เลี้ยง ด้วยอาหารด้วย (ควบคุมบำบัด) แล้วไม่แห้งเสริม 2% พริกขี้หนู (พริกขี้หนูรักษา) ได้เหมือนกัน ดัง penaeid ชายและหญิงเห็นได้ชัดว่ามีความต้องการทางโภชนาการแตกต่างกันสำหรับ carotenoids หญิงของ L. vannamei อาหารพริกขี้หนู 2% แสดงให้เห็นว่าการปรับปรุงประสิทธิภาพการสืบพันธุ์ (Wyban และ al., 1997) ดังนั้น ฉันอาจต้องแห้งเสริม carotenoid อาจครบกำหนดต้องจองสี (เป็น astaxanthin) ในไข่ ในทางตรงกันข้าม ชายของ F. paulensis, carotenoids ที่มีอยู่ในอาหารสดมีเพียงพอสำหรับการทำซ้ำ และเสริมต่ำขนาด (2%) ส่งผลกระทบต่อคุณภาพ spermatophore และสเปิร์ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การอภิปราย
การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าน้ำหนักของ spermatophores กุ้งไม่ได้ขึ้นอยู่กับปริมาณของอสุจิที่อยู่ในนั้น ( D í az et al . , 2001 ) แต่สามารถเชื่อมโยงกับกุ้งอายุ น้ำหนักตัว และส่วนประกอบโครงสร้าง ( อัลฟาโร่ , 1993 ) . paulensis ที่ใช้ในการศึกษามีอายุและน้ำหนักตัวก่อนและหลังจาก 30 วันของการทดลอง ( ตารางที่ 3 ) ดังนั้นความแตกต่างในน้ำหนัก spermatophore อาจเนื่องจากมีการสะสมขององค์ประกอบโครงสร้างใน spermatophore ช่วงทดลอง ผู้ชายถูกผลิตในระบบจุลินทรีย์ฟล็อคความหนาแน่นถุงน่องสูงแล้วในช่วงระยะเวลาทดลอง ( 30 วัน ) พวกเขาถูกเก็บรักษาไว้ที่ความหนาแน่น แสง อุณหภูมิ และอาหารที่เพียงพอให้paulensis ของการสืบพันธุ์ในกรง ( เปโซโต้ et al . , 2011 ) ย้ายไปที่เงื่อนไขทดลองอาจได้รับอนุญาตให้สะสมที่สูงขึ้นขององค์ประกอบที่มีโครงสร้างใน spermatophores

ในการศึกษานับอสุจิมีค่าประมาณ 2 ล้านบาทต่อ spermatophore ที่จุดเริ่มต้นของการทดลองและในการควบคุม และปาปริก้าทรีทเมนต์ ในทางตรงกันข้ามอสุจินับสูงกว่าในการรักษาเรณู ( ประมาณ 6 ล้านบาท spermatophore ) สำหรับ เอฟ paulensis น้ำหนัก 20 – 24 กรัม อสุจินับตั้งแต่ 2 ถึง 6 ล้านบาท มีการรายงานโดย นากายาม่า และคณะ ( 2008b ) , เปโซโต้ et al . ( 2004b ) และบราก้า et al . ( 2553 ) .

อีก ผลของการรักษานั้นไม่มีกุ้ง มีเกสร melanization เมื่อสิ้นสุดการทดลองmelanization เป็นลักษณะการสะสมของเมลานินเป็นพิษโมเลกุลที่มีการผลิตโดยตรงเกี่ยวข้องกับภูมิคุ้มกันของฟังก์ชัน และอาจเป็นผลมาจากอาการที่แตกต่างกันสอง : melanization ระบบสืบพันธุ์เพศชาย ( mrsm ) เมื่อเมลานินคือฝากใกล้รุกรานท้องถิ่นของจุลินทรีย์ เช่น ฉวยโอกาส แบคทีเรีย Vibrio alginolyticus ,ของ putrefaciens และอื่น ๆ ( อัลฟาโร่ et al . , 1993 ) และทางเดินสืบพันธุ์เพศชายเสื่อม ซินโดรม ( mrtds ) ซึ่งในเมลานิน atypically ฝากเนื่องจากการลดลงในการผลิตภูมิคุ้มกันที่เกิดจากความเครียดที่เกี่ยวข้องกับเงื่อนไขของเชลย ( ซันเชซ et al . , 2001 ) เช่น อุณหภูมิสูง ( Pascual และ al . , 1998 , Pascual et al . , 2003 และเปเรซเวลาสเควซ et al . ,2001 ) , ขาด spermatophore อุทาน ( parnes et al . , 2006 ) และอาหาร ( บราก้า et al . , 2010 ) .

ไม่มี melanization ในการรักษา pollen อาจเกี่ยวข้องกับสุขภาพกุ้ง ดังนั้นในการศึกษานี้ สุขภาพกุ้ง ปรากฏว่าดีขึ้น โดยอาหารอาหารสดผสมเกสร จากนั้นไม่ spermatophore melanization เนื่องจากการรุกรานของเชื้อจุลินทรีย์ หรือความเครียด พบว่าเป็นเชลย และกุ้งในการรักษาสูงกว่าเกสรมีการผลิตเซลล์สเปิร์มเมื่อเทียบกับกรรมวิธีการเสริมเกสร ( การควบคุมและพริกหยวกการรักษา ) สมมติฐานนี้สามารถยืนยันโดยการเพิ่มอัตราการอยู่รอดสูงกว่ารายงานการรักษา pollen .

ผลของปาปริก้า เป็นแหล่งของแคโรทีนอยด์ในคุณภาพการเจริญพันธุ์ของกุ้งเพศผู้มีไม่เคยถูกประเมิน แคโรทีนอยด์สามารถที่สำคัญสำหรับผู้ชายเนื่องจากฟังก์ชันของตนเป็นสารตั้งต้นของวิตามินเอ ซึ่งมีบทบาทที่ชัดเจนในการสร้างสเปิร์ม ( akmal et al . , 1997 และแฮร์ริสัน , 1997 ) อย่างไรก็ตาม ในการศึกษานี้ spermatophore และคุณภาพเชื้ออสุจิของ .paulensis เลี้ยงด้วยอาหาร ( กลุ่มควบคุม ) และการเสริม 2 % พริกหยวก ( พริกรักษา ) มีลักษณะคล้ายคลึงกัน ดังนั้น ชายและหญิง เห็นได้ชัดว่ามีความต้องการทางโภชนาการชนิดแตกต่างกันสำหรับโวนอยด์ หญิงของ L . vannamei ให้อาหาร 2% ปาปริก้า พบในการปรับปรุงประสิทธิภาพการสืบพันธุ์ ( wyban et al . , 1997 ) ดังนั้น อาจต้องมีการเสริมเชื้อตัวเมีย ,อาจจะเนื่องจากต้องสำรองสี ( แอสตาแซนธิน ) ในไข่ ในทางตรงกันข้าม สำหรับผู้ชาย ของ เอฟ paulensis , แคโรทีนอยด์ที่มีอยู่ในอาหารเพียงพอสำหรับการสืบพันธุ์ และปริมาณต่ำ ( 2% ) อาหารเสริมไม่ส่งผลกระทบต่อ spermatophore และคุณภาพของอสุจิ