Immediately after the earthquake, m

Immediately after the earthquake, most affected people were helped or
rescued by friends, families and neighbours. A case study in the Nishi Suma area by
the authors pointed out that 60 per cent of residents were evacuated by their own
efforts, and approximately 20 per cent were rescued by neighbours. These data
indicate the importance of communities and neighbours in the immediate rescue
operation. The main reasons local people are so effective in rescue activities, as
reported from the interviews are: information and knowledge of the community;
leadership within informal and formal community-based organisations; availability of
small tools for rescue operation such as saws and crowbars. Wegner (1978) discussed
the importance of the community response to disaster. Similar observations were also
made after the Marmara earthquake of 1999 in Turkey and the Gujarat earthquake of
2001 in India (Jalali, 2002; Shaw, 2003).
After the rescue operation, the relief-and-rehabilitation phase began. In this,
hundreds of volunteers gathered from different parts of Japan. Different voluntary
groups had coordination centres focused on different parts of affected areas. Needless
to say, the prefecture, city and local governments had their coordination centres as well.
In some places, there was cooperation with the NGO networks, in some places they
acted independently. Figure 1 shows the gradual change in a volunteer’s role in postdisaster
scenario. It is observed that while the role of outside volunteers gradually
decreased in the temporary shelters, the local volunteer activities continued into the
permanent housing phase. Changes were also noted in the nature of the volunteers.
While non-technical activities continued until the move to permanent housing,
technical and networking work emerged at later stages of the reconstruction process.
The effectiveness of the coordinated NGO network has been observed in other
countries like Turkey, where a rescue NGO called AKUT was turned into the
coordination centre for relief distribution by the government. The same pattern was
observed after the Gujarat earthquake of 2001 in India, where an NGO network called
Abhiyan played a significant role in information dissemination among the government,
NGOs and international organisations (Shaw, 2003).
The relief phase was followed by the reconstruction phase, in which
government took the leadership. Roles of voluntary organisations became minimised
in certain areas, which was attributed to: lack of sustained resources; lack of motivation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้ช่วยคนได้รับผลกระทบมากที่สุดทันทีหลังจากแผ่นดินไหว หรือ
ช่วย ด้วยเพื่อน ครอบครัว และเพื่อน กรณีศึกษาในพื้นที่นิชิสุมาโดย
ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่า ร้อยละ 60 ของคนถูกอพยพ โดยตนเอง
ความพยายาม และประมาณ 20 ร้อยถูกช่วย ด้วยเพื่อน ข้อมูลเหล่านี้
บ่งชี้ความสำคัญของชุมชนและประเทศเพื่อนบ้านในการช่วยเหลือทันที
การดำเนินการ เหตุผลหลักที่คนในท้องถิ่นจะมีประสิทธิภาพมากในการช่วยเหลือกิจกรรม เป็น
รายงานจากการสัมภาษณ์: ข้อมูลและความรู้ของชุมชน;
ผู้นำภายในเป็นทางการ และทางชุมชนองค์กร ของ
เครื่องมือขนาดเล็กสำหรับการดำเนินการกู้ภัยเช่นเลื่อยและ crowbars Wegner (1978) กล่าวถึง
ความสำคัญของการตอบสนองต่อชุมชนภัยพิบัติ สังเกตคล้ายแนะ
เกิดขึ้นหลังจากแผ่นดินไหวมาร์มาร่าของปี 1999 ในตุรกีและแผ่นดินไหวรัฐคุชราตของ
2001 ในอินเดีย (Jalali, 2002 Shaw, 2003) .
หลังจากที่การกู้ภัย บรรเทา และฟื้นฟูระยะเริ่ม ในนี้,
ร้อยอาสารวบรวมจากส่วนต่าง ๆ ของญี่ปุ่น ความสมัครใจแตกต่าง
กลุ่มมีศูนย์ประสานงานในส่วนต่าง ๆ ของพื้นที่ได้รับผลกระทบ รวดเร็ว
พูด จังหวัด เมืองและรัฐบาลท้องถิ่นมีศูนย์ประสานงานของพวกเขาเป็น
ในบางสถาน มีความร่วมมือกับ NGO เครือข่าย ในบางสถานเขา
ดำเนินอย่างอิสระ รูปที่ 1 แสดงการเปลี่ยนแปลงขึ้นในบทบาทของอาสาสมัครใน postdisaster
สถานการณ์ มันคือสังเกตที่ในขณะที่บทบาทของอาสาสมัครที่อยู่นอกค่อย ๆ
พักอาศัยชั่วคราว การลดลง กิจกรรมอาสาสมัครในท้องถิ่นอย่างต่อเนื่องในการ
ระยะอยู่อาศัยถาวร เปลี่ยนแปลงยังถูกบันทึกไว้ในลักษณะของอาสาสมัคร
ขณะกิจกรรมทางเทคนิคอย่างต่อเนื่องจนกว่าจะย้ายไปอยู่อาศัยถาวร,
เทคนิค และเครือข่ายการทำงานเกิดในขั้นตอนต่อไปของกระบวนการฟื้นฟูการ
ประสิทธิภาพของเครือข่าย NGO ประสานมีได้พบในที่อื่น ๆ
ประเทศเช่นตุรกี ที่กู้ภัย NGO ที่เรียกว่า AKUT ได้ถูก
ศูนย์ประสานงานการบรรเทาทุกข์แจกจ่ายโดยรัฐบาล มีรูปแบบเดียวกัน
สังเกตหลังจากแผ่นดินไหวรัฐคุชราต 2001 ในอินเดีย มีเครือข่าย NGO ที่เรียกว่า
Abhiyan เล่นบทบาทสำคัญในการเผยแพร่ข้อมูลระหว่างรัฐบาล,
องค์กรพัฒนาเอกชนและองค์กรระหว่างประเทศ (Shaw, 2003) .
ระยะปลดปล่อยถูกตามขั้นตอนการฟื้นฟู การ
รัฐบาลนำเอา บทบาทขององค์กรที่สมัครใจเป็นกระบวน
ในบางพื้นที่ ซึ่งถูกบันทึก: ขาดทรัพยากร sustained ขาดแรงจูงใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทันทีหลังจากที่เกิดแผ่นดินไหวคนได้รับผลกระทบมากที่สุดคือช่วยให้หรือ
รับการช่วยเหลือจากเพื่อนครอบครัวและเพื่อนบ้าน กรณีศึกษาในพื้นที่ Nishi Suma โดย
ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่าร้อยละ 60 ของประชาชนที่ถูกอพยพออกจากตัวเองของพวกเขา
มีความพยายามและประมาณร้อยละ 20 ได้รับการช่วยเหลือจากเพื่อนบ้าน ข้อมูลเหล่านี้
แสดงให้เห็นความสำคัญของชุมชนและประเทศเพื่อนบ้านในการช่วยเหลือทันที
การดำเนินการ เหตุผลหลักที่ผู้คนในท้องถิ่นจึงมีประสิทธิภาพในกิจกรรมการช่วยเหลือตามที่
ได้รับรายงานจากการสัมภาษณ์คือข้อมูลและความรู้ของชุมชน
เป็นผู้นำภายในองค์กรชุมชนตามทางการและเป็นทางการ ความพร้อมของ
เครื่องมือขนาดเล็กสำหรับการดำเนินการช่วยเหลือเช่นเลื่อยและชะแลง Wegner (1978) กล่าวถึง
ความสำคัญของการตอบสนองของชุมชนในการเกิดภัยพิบัติ ข้อสังเกตที่คล้ายกันยัง
เกิดขึ้นหลังจากเกิดแผ่นดินไหวมาร์มาราของปี 1999 ในประเทศตุรกีและแผ่นดินไหวที่รัฐคุชราตของ
ปี 2001 ในอินเดีย (Jalali 2002; ชอว์ 2003)
หลังจากการดำเนินการช่วยเหลือ, ขั้นตอนการบรรเทาทุกข์และการฟื้นฟูสมรรถภาพเริ่ม ในเรื่องนี้
หลายร้อยของอาสาสมัครที่รวบรวมมาจากส่วนต่างๆของประเทศญี่ปุ่น สมัครใจที่แตกต่างกัน
ได้กลุ่มศูนย์ประสานงานให้ความสำคัญกับส่วนต่างๆของพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบ ไม่มีความจำเป็น
ที่จะบอกว่าจังหวัดเมืองและรัฐบาลท้องถิ่นมีศูนย์ประสานงานของพวกเขาได้เป็นอย่างดี
ในบางสถานที่ที่มีความร่วมมือกับเครือข่ายองค์กรพัฒนาเอกชนในบางสถานที่ที่พวกเขา
ทำหน้าที่ได้อย่างอิสระ รูปที่ 1 แสดงการเปลี่ยนแปลงทีละน้อยในบทบาทของอาสาสมัครใน postdisaster
สถานการณ์ มันเป็นที่สังเกตว่าในขณะที่บทบาทของอาสาสมัครนอกค่อยๆ
ลดลงในที่พักอาศัยชั่วคราวกิจกรรมอาสาสมัครในท้องถิ่นอย่างต่อเนื่องใน
ช่วงที่อยู่อาศัยถาวร การเปลี่ยนแปลงที่ถูกตั้งข้อสังเกตยังอยู่ในลักษณะของอาสาสมัคร
ในขณะที่กิจกรรมที่ไม่ใช่ด้านเทคนิคอย่างต่อเนื่องจนกว่าจะย้ายไปอยู่อาศัยถาวร,
งานด้านเทคนิคและเครือข่ายเกิดขึ้นในขั้นตอนต่อมาของกระบวนการฟื้นฟู
ประสิทธิภาพของเครือข่ายองค์กรพัฒนาเอกชนประสานงานได้รับการสังเกตคนอื่น ๆ ใน
ประเทศ เช่นตุรกี, ที่ช่วยเหลือองค์กรพัฒนาเอกชนที่เรียกว่า Akut ก็กลายเป็น
ศูนย์ประสานงานเพื่อการกระจายความโล่งอกของรัฐบาล รูปแบบเดียวกันเป็น
ที่สังเกตได้หลังจากที่เกิดแผ่นดินไหวรัฐคุชราตของปี 2001 ในประเทศอินเดียที่เรียกว่าเครือข่ายองค์กรพัฒนาเอกชน
Abhiyan เล่นบทบาทสำคัญในการเผยแพร่ข้อมูลระหว่างรัฐบาล
เอ็นจีโอและองค์กรระหว่างประเทศ (ชอว์ 2003)
ขั้นตอนการบรรเทาทุกข์ตามมาด้วยขั้นตอนการฟื้นฟู ที่
รัฐบาลเอาความเป็นผู้นำ บทบาทขององค์กรอาสาสมัครกลายเป็นที่ลดลง
ในบางพื้นที่ซึ่งเป็นผลมาจากการขาดทรัพยากรอย่างยั่งยืน; ขาดแรงจูงใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทันทีหลังจากแผ่นดินไหว ส่งผลให้คนช่วยหรือ
การช่วยเหลือจากเพื่อน ครอบครัว และเพื่อนบ้าน ศึกษาเฉพาะกรณีในเขตนิชิ Suma โดย
ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่าร้อยละ 60 ของประชากรที่อพยพจากความพยายามของตัวเอง
และประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์ ได้รับการช่วยเหลือจากเพื่อนบ้าน ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของชุมชน

และเพื่อนบ้านในการช่วยเหลือทันทีการดําเนินงาน เหตุผลหลักที่ประชาชนท้องถิ่นที่มีประสิทธิภาพในการช่วยเหลือสังคม เช่น
รายงานจากการสัมภาษณ์ : ข้อมูล และความรู้ของชุมชน ผู้นำชุมชนที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการ
ภายในองค์กร การมี
เครื่องมือขนาดเล็กสำหรับการดำเนินการช่วยเหลือ เช่น เลื่อย และชะแลง . เวกเนอร์ ( 1978 ) กล่าวถึง
ความสำคัญของชุมชนการตอบสนองต่อภัยพิบัติสังเกตที่คล้ายกันยัง
ทำหลังจากมาร์แผ่นดินไหวของ 1999 ในตุรกีและคุชราตแผ่นดินไหวของ
2001 ในอินเดีย ( ญะลาลี @ item Calendar system , 2002 ; ชอว์ , 2003 ) .
หลังจากปฏิบัติการกู้ภัยและฟื้นฟูและบรรเทาระยะเริ่มต้น ในเรื่องนี้
อาสาสมัครหลายร้อยคนรวมตัวกันจากส่วนต่าง ๆของญี่ปุ่น กลุ่มอาสาสมัคร
แตกต่างกัน มีศูนย์การประสานงานที่เน้นส่วนต่างๆของพื้นที่ได้รับผลกระทบไม่จำเป็น
พูด , จังหวัด , เมืองและรัฐบาลท้องถิ่นมีศูนย์การประสานงานของพวกเขาเช่นกัน .
ในบางสถานที่ มีความร่วมมือกับองค์กรเครือข่าย ในบางสถานที่พวกเขา
ทำอย่างอิสระ รูปที่ 1 แสดงการเปลี่ยนแปลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปในบทบาทของอาสาสมัครในสถานการณ์ postdisaster

มันเป็นที่สังเกตว่าในขณะที่บทบาทของอาสาสมัครนอกค่อยๆ
ลดลงในที่พักอาศัยชั่วคราวกิจกรรมอาสาสมัครท้องถิ่นต่อไป
เฟสที่อยู่อาศัยถาวร การเปลี่ยนแปลงก็เป็นในลักษณะของอาสาสมัคร
ในขณะที่กิจกรรมตรวจอย่างต่อเนื่องจนย้ายที่อยู่อาศัยถาวร
ทางเทคนิคและเครือข่ายงานชุมนุมที่หลังจากขั้นตอนของกระบวนการฟื้นฟู
ประสิทธิผลของเครือข่ายการประสานงานองค์กรพัฒนาเอกชนที่ได้รับการปฏิบัติในประเทศอื่น ๆ
เช่นไก่งวงที่ช่วยไปเรียก akut กลายเป็น
ศูนย์ประสานงานเพื่อบรรเทาแจกจ่ายโดยรัฐบาล รูปแบบเดียวกันคือ
สังเกตหลังจากรัฐคุชราตแผ่นดินไหวของปี 2001 ในอินเดีย ซึ่งเป็นองค์กรพัฒนาเอกชนเครือข่ายที่เรียกว่า
abhiyan มีบทบาทในการเผยแพร่ข้อมูลข่าวสารของรัฐบาล , องค์กรพัฒนาเอกชนและองค์กรระหว่างประเทศ (

ชอว์ , 2003 )โล่งอกที่ระยะตามระยะฟื้นฟู ซึ่งรัฐบาลก็
ผู้นำ บทบาทขององค์กรอาสาสมัครกลายเป็นลด
ในบางพื้นที่ ซึ่งเกิดจากการขาดทรัพยากรที่ยั่งยืน ขาดแรงจูงใจ