.Darkness, chaos, confusion, bewild

.Darkness, chaos, confusion, bewilderment, anger, unwillingness, regret…… All these negative feelings flooded Claire’s mind at once.

“You devil’s incarnation, you should never have come to this world.”

“No, you are an even more horrific existence than the devil. You are loathed and disgusted.”

“The darkness in your heart is darker than the darkest of nights.”

……

Malicious voices like this surrounded her, unceasingly attacking Claire, cursing Claire.

“You miscreant. You should have been hacked into pieces and killed long before!”

Claire knitted her brows more tightly.

Evil? Should go die?

Darkness surrounded her, and Claire looked bewildered at the sea of darkness around her.

Was dying really the best way to end all this?

Yes! Only if you die, can everything be redeemed. Everyone will be glad to witness your death, including the people you care most about. Quickly free yourself and atone for them.

The malicious voice slowly became more gentle, like it was guiding Claire.

Child, come. Come back to the gods’ embrace.

But as the last sentence ended, Claire abruptly opened her eyes.

The white light around her instantly disappeared without a trace. In her mind, the malicious cursing voice also disappeared, replaced by a mysterious thing – it must have been the arcanum that Emery’s friend passed on.

“Claire, are you okay? What just happened?” Jean asked nervously. Claire had seemed really terrifying.

“Humph!” Claire coldly humphed and flicked her finger at a cold wet corner. A tiny flame shot out and a piercing cry sounded out.

Jean looked in amazement at the place Claire attacked, and found that there was a smooth, black stone. At this moment, a figure was rising up slowly from the stone. The image was small like a child, but very faint, as if it would disappear the next second. It also looked as if it were in pain, obviously because Claire hit it.

“This?” Jean looked at the figure and suddenly called out in a low voice, “a ghost!”

“Not bad, being able to hide your essence and follow us.” Claire walked up and picked up a small stone, playing around with it.

The faint figure instantly looked terrified.

“You must be the person who fought against the Holy Divine Prince and almost died? You then attached yourself to this stone, waiting for a suitable body to take over,” Claire said unhurriedly and then squished the stone with force.

The figure immediately cried out in terror, “Don’t, I’m begging you, please don’t crush the stone.”

“How did you decide on my body?” Claire coldly laughed and played around with the stone in her hand.

“Because… Because you’re a person with an interesting past. People with stories always have dark shadows in the depths of their hearts. Also you’re a magician, very suitable,” The figure hesitantly said, its voice dropping off feebly. It was afraid that Claire would be unhappy and crush the stone.

Jean’s expression changed and looked at the figure with suspicion. What did that ghost say? Claire has a hidden past? He and Nancy could testify one point, and that was that the Claire in front of him was a totally different person than before. But, who was she? Presently, Jean felt incredibly compelled to grab the black stone and ask it personally.

Claire caught the look of suspicion in Jean’s eyes. She coldly humphed and ruthlessly pinched the stone, hard. The figure started howling, “Please don’t, I’ll tell you everything. Please don’t!”

“Shut up. I don’t need you to tell me anything.” Claire coldly humphed again. “Get in there.” She did have many questions for this unidentified guy who wanted to attack her, but here was not the place.

“Ah, okay.” The figure bitterly answered. He had already lost his body, and his power was basically gone, how could he negotiate?

In a flash of black smoke, the figure disappeared before their eyes.

“Claire… ?” Claire could see the confusion in Jean’s eyes clearly.

“Nothing, it’s just that that guy was defeated and lost his body, and attached his spirit to this mysterious stone. When I was inheriting the arcanum he interfered and distracted me, wanting to take over my body.” Claire didn’t want to say too much and downplayed the situation. If it was not for the confusion deep down in heart, how could she be distracted?

Although Claire said all this easily, Jean knew that Claire had just been in a very dangerous predicament. Curious on how Claire realized all this, Jean asked, “Then~ Then at the end, how did you discover the existence of that ghost?”

“Because of the last sentence he said.” Claire coldly laughed and recited its exact words, “Child, come. Come back to the gods’ embrace. “ After she finished saying these words, Claire raised her head and looked at the stone door. She gave a light push and opened it.

Claire walked in the front and Jean followed behind. But Jean was thinking about something else. He had heard the contempt clearly in Claire’s voice whe

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

. มืด ความโกลาหล ความสับสน ความสับสน ความโกรธ ไม่ เสียใจ... ความรู้สึกเชิงลบเหล่านี้ทั้งหมดน้ำท่วมใจของ Claire ครั้ง"ชาติของปีศาจของคุณ คุณควรไม่เคยมีมาในโลกนี้""ไม่มี คุณได้ดำรงอยู่การ horrific ยิ่งกว่าปีศาจ คุณเป็น loathed และเบื่อหน่าย""ความมืดในหัวใจของคุณจะเข้มกว่ามืดมนที่สุดของเรา. "……เสียงที่เป็นอันตรายเช่นนี้ล้อมรอบเธอ คุณธรรมโจมตีแคลร์ สาปแช่งแคลร์"Miscreant คุณ คุณควรได้ hacked เป็นชิ้น และฆ่านานก่อน"แคลร์ถักคิ้วของเธอแน่นมากขึ้นความชั่วร้าย ควรไปตายความมืดที่รายล้อมเธอ และแคลร์มองสับสนที่ทะเลแห่งความมืดรอบข้างเธอกำลังตายจริง ๆ เพื่อสิ้นสุดทั้งหมดนี้หรือไม่ใช่ ถ้าคุณตาย สามารถทุกอย่างที่สามารถแลก ทุกคนยินดีเป็นพยานชีวิตของคุณ รวมถึงคนที่คุณห่วงใยมากที่สุด รวดเร็วฟรีด้วยตัวคุณเอง และแก้ได้เสียงที่เป็นอันตรายอย่างช้า ๆ กลายเป็นอ่อนโยนมากขึ้น เหมือนมันถูกแนะนำแคลร์เด็ก มา กลับมาที่อ้อมกอดของพระเจ้าแต่ เป็นประโยคที่สุดท้ายสิ้นสุดลง Claire ทันทีเปิดดวงตาของเธอแสงสีขาวรอบ ๆ เธอหายไปอย่างไร้ร่องทันที ในใจเธอ เสียง cursing ที่เป็นอันตรายก็ยังหาย ไป แทนที่ ด้วยสิ่งลึกลับ – ก็ต้องได้รับ arcanum ที่ถูกส่งผ่านเพื่อนของนาย"แคลร์ ท่านล่ะ เพียงแค่เกิดอะไรขึ้น" ฌองถามอย่างกังวลใจ แคลร์ได้ประจักษ์น่ากลัวจริง ๆ“Humph!” Claire coldly humphed and flicked her finger at a cold wet corner. A tiny flame shot out and a piercing cry sounded out.Jean looked in amazement at the place Claire attacked, and found that there was a smooth, black stone. At this moment, a figure was rising up slowly from the stone. The image was small like a child, but very faint, as if it would disappear the next second. It also looked as if it were in pain, obviously because Claire hit it.“This?” Jean looked at the figure and suddenly called out in a low voice, “a ghost!”“Not bad, being able to hide your essence and follow us.” Claire walked up and picked up a small stone, playing around with it.The faint figure instantly looked terrified.“You must be the person who fought against the Holy Divine Prince and almost died? You then attached yourself to this stone, waiting for a suitable body to take over,” Claire said unhurriedly and then squished the stone with force.The figure immediately cried out in terror, “Don’t, I’m begging you, please don’t crush the stone.”“How did you decide on my body?” Claire coldly laughed and played around with the stone in her hand.“Because… Because you’re a person with an interesting past. People with stories always have dark shadows in the depths of their hearts. Also you’re a magician, very suitable,” The figure hesitantly said, its voice dropping off feebly. It was afraid that Claire would be unhappy and crush the stone.Jean’s expression changed and looked at the figure with suspicion. What did that ghost say? Claire has a hidden past? He and Nancy could testify one point, and that was that the Claire in front of him was a totally different person than before. But, who was she? Presently, Jean felt incredibly compelled to grab the black stone and ask it personally.Claire caught the look of suspicion in Jean’s eyes. She coldly humphed and ruthlessly pinched the stone, hard. The figure started howling, “Please don’t, I’ll tell you everything. Please don’t!”“Shut up. I don’t need you to tell me anything.” Claire coldly humphed again. “Get in there.” She did have many questions for this unidentified guy who wanted to attack her, but here was not the place.“Ah, okay.” The figure bitterly answered. He had already lost his body, and his power was basically gone, how could he negotiate?In a flash of black smoke, the figure disappeared before their eyes.“Claire… ?” Claire could see the confusion in Jean’s eyes clearly.“Nothing, it’s just that that guy was defeated and lost his body, and attached his spirit to this mysterious stone. When I was inheriting the arcanum he interfered and distracted me, wanting to take over my body.” Claire didn’t want to say too much and downplayed the situation. If it was not for the confusion deep down in heart, how could she be distracted?Although Claire said all this easily, Jean knew that Claire had just been in a very dangerous predicament. Curious on how Claire realized all this, Jean asked, “Then~ Then at the end, how did you discover the existence of that ghost?”“Because of the last sentence he said.” Claire coldly laughed and recited its exact words, “Child, come. Come back to the gods’ embrace. “ After she finished saying these words, Claire raised her head and looked at the stone door. She gave a light push and opened it.Claire walked in the front and Jean followed behind. But Jean was thinking about something else. He had heard the contempt clearly in Claire’s voice whe

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. ความมืด , ความวุ่นวาย , ความสับสน , ความสับสน ความโกรธ ความเสียใจ . . . . . . . . ความรู้สึกเชิงลบเหล่านี้ท่วมใจของแคลร์ทันที" ชาติ คุณซาตาน คุณไม่ควรเข้ามาในโลกนี้ . "" ไม่ คุณจะยิ่งน่ากลัวอยู่กว่าปีศาจ คุณจะรังเกียจ และขยะแขยง "" ความมืดในจิตใจของคุณให้เข้มกว่าความมืดของคืน ". . . . . . .เสียงที่เป็นอันตรายเช่นนี้ล้อมเธออย่างไม่หยุดยั้ง ทำร้ายแคลร์ สาปแช่ง แคลร์" ไอ้สารเลว . คุณควรได้รับ hacked เป็นชิ้นและถูกฆ่าตายก่อน ! "แคลร์ถักคิ้วของเธอให้แน่นหนามากขึ้นความชั่วร้าย ? ควรไปตายซะความมืดรายล้อมเธอ แคลร์มองเลิ่กลั่กที่ทะเลแห่งความมืดรอบๆตัวเธอตาย จริงๆวิธีที่ดีที่สุดที่จะจบเรื่องนี้ใช่ ! ถ้าคุณตาย ทุกอย่างจะแลกของรางวัล ทุกคนจะยินดีที่จะเป็นพยานการตายของคุณ รวมถึงคนที่คุณแคร์มากที่สุดเกี่ยวกับ ได้อย่างรวดเร็วฟรีด้วยตัวคุณเอง และชดเชยให้เสียงที่ค่อยๆอ่อนโยนขึ้น เหมือนเป็นมัคคุเทศก์ แคลร์ลูก มา กลับมาของพระเจ้าโอบกอดแต่ประโยคสุดท้ายจบลง แคลร์ชะงักลืมตาขึ้นแสงสีขาวรอบๆตัวเธอได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ในใจของเธอ ความสาปแช่ง เสียงก็หายไป ถูกแทนที่ด้วยสิ่งที่ลึกลับ และมันต้องมีช่วงเวลาของ Arcanum เพื่อนเสียไป" แคลร์ คุณโอเคมั้ย ? เกิดอะไรขึ้น ? " จีนถามอย่างหงุดหงิด แคลร์ดูน่ากลัวจริงๆ" หึ ! " แคลร์ และสะบัดนิ้วของเธอเย็นชาฮี้ที่เปียกเย็นมุม เปลวไฟเล็ก ๆที่ยิงออกไป และเสียงร้องแหลมออกมาฌอง ดูในความประหลาดใจที่แคลร์ โจมตี และพบว่ามีก้อนหินสีดำเรียบ . ขณะนี้มีตัวเลขเพิ่มขึ้นอย่างช้า ๆ จากหิน ภาพเล็กเหมือนเด็ก แต่อ่อนมาก เช่น ถ้ามันจะหายไปวินาทีถัดไป มันดูราวกับว่ามันกำลังเจ็บปวดอย่างเห็นได้ชัด เพราะ แคลร์ ตีมัน" นี้ " ฌอง ดูรูป และก็โทรออกด้วยเสียงต่ำ " เป็นผี ! "" ไม่เลว สามารถซ่อนสาระของคุณ และตามเรามา " แคลร์เดินไปหยิบก้อนหินขนาดเล็ก การเล่นรอบกับมันรูปเป็นลมทันทีดูหวาดกลัว" คุณต้องเป็นผู้ที่ต่อสู้กับองค์เทพศักดิ์สิทธิ์ และเกือบตาย นายแนบตัวเองกับหินนี้ รอให้ร่างกายเหมาะที่จะใช้เวลามากกว่า " แคลร์พูดเอื่อยแล้วบีบหินด้วยคับรูปทันทีร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว ไม่ ข้าขอร้อง ได้โปรดอย่าขยี้หิน”" ทำไมคุณตัดสินใจบนตัวฉัน " แคลร์แบบหัวเราะและเล่นรอบกับก้อนหินในมือเธอ" เพราะ . . . . . . . เพราะคุณเป็นคนที่มีอดีตที่น่าสนใจ คนที่มีเรื่องมักจะมีเงามืดในส่วนลึกของหัวใจของพวกเขา นอกจากนี้ นายเป็นนักมายากล เหมาะมาก " ร่างอ้อมแอ้มพูด เสียงของมันลงอย่างง่ายๆ มันกลัวว่าแคลร์จะไม่มีความสุขและทำลายหินการแสดงออกของยีนเปลี่ยนแปลงและดูรูปด้วยความสงสัย แล้วผีพูด แคลร์มีอดีตที่ซ่อนอยู่ ? เขาและแนนซี่ อาจเป็นจุดหนึ่งที่ถูกว่า แคลร์ ตรงหน้าเขาคือคนที่แตกต่างกว่าก่อน แต่หล่อนเป็นใคร ? ปัจจุบัน จีนรู้สึกเหลือเชื่อ ไพเราะหยิบหินสีดำ แล้วถามมันเองแคลร์จับดูน่าสงสัยในจีนของตา เธอเย็นชาและโหดเหี้ยมฮี้หนีบหินหนัก รูปเริ่มหอน " ไม่ ผมจะบอกคุณทุกอย่าง ได้โปรด อย่า ! "" หุบปาก ฉันไม่ต้องการให้คุณบอกอะไรกับฉัน " แคลร์ฮี้อย่างเย็นชาอีกครั้ง " เข้าไปเลย " เธอมีคำถามมากมายสำหรับคนที่ไม่ทราบชื่อนี้ใครอยากทำร้ายเธอ แต่ที่นี่ไม่ใช่สถานที่" อ๋อ โอเค " รูปที่ตอบ เขาได้สูญเสียร่างกายของเขา และพลังของเขาก็จะหายไป แล้วเขาจะตกลงในแฟลชของควันดำ รูปหายไปต่อหน้าต่อตาเขา" แคลร์ . . . . . . . ? " แคลร์ เห็นความสับสนในจีนลงได้อย่างชัดเจน" ไม่มีอะไร ก็แค่ผู้ชายที่พ่ายแพ้และสูญเสียร่างกายของเขาและจิตวิญญาณของเขาแนบกับหินลึกลับนี้ เมื่อฉันเป็นผู้สืบทอด Arcanum เขาแทรกแซงและฟุ้งซ่านฉันต้องการที่จะดูแลร่างกายของฉัน . " แคลร์ ไม่อยากพูดอะไรมาก และวัดผลอย่างไร ถ้ามันไม่ได้สำหรับความสับสนลึกๆในใจ เธอฟุ้งซ่าน ?แม้ว่าแคลร์บอกว่าทั้งหมดนี้ได้อย่างง่ายดาย , ฌองรู้ว่าแคลร์ก็อยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายมาก สงสัยว่าแคลร์ตระหนักว่าทั้งหมดนี้ ฌองถาม " แล้ว ~ ตอนจบ คุณค้นพบ การดำรงอยู่ของผีนั้น "" ก็เพราะประโยคสุดท้ายที่เขาบอกว่า " แคลร์แบบหัวเราะและท่อง แน่นอน ว่า เด็ก มา กลับมาของพระเจ้าโอบกอด " หลังจากเธอพูดจบคำพูดของแคลร์ยกหัวของเธอและมองไปที่ประตูหิน เธอให้กดไฟและเปิดมันแคลร์เดินเข้าไปด้านหน้า และฌอง ตามมาข้างหลัง แต่จีนก็คิดของ